اگر بیماری زمینه ای یا مشکل اعصاب و اضطراب و ... نداشته باشی و با دوز صحیح (شروع با 5 میلی گرم قبل از ظهر) مصرف کنی معمولا سردرد و سرگیجه و اضطراب نمیاره و باعث افزایش انرژی میشه. تقریبا در همه افراد چه بیمار چه سالم باعث کاهش خواب و افزایش هوشیاری در بیداری میشه ولی این به معنی افزایش تمرکز نیست و برعکس، با افزایش سرعت در انجام کارها و مطالعه متن و ... میتونه باعث کاهش تمرکز بشه که مخصوصا در مورد داروهای محرک مثل ریتالین زیاد مشاهده شده. کسایی بودن که چند هفته ریتالین خوردن ولی رفتن سر جلسه امتحان و دیدن که اشتباهاتشون از قبل هم بیشتر بوده.
تمرکز چیزی مثل نیروی فیزیکی و قدرت عضلانی نیست که اگه کم بود بشه تقویتش کرد، بلکه اگر کسی مشکل تمرکز داشته باشه باید مشکل رو برطرف کنه و به تمرکز عادی دست پیدا کنه. من خودم بیش از دو ماه ریتالین مصرف کردم ولی چون مشکل تمرکزم از بیش فعالی یا نارکولپسی یا اختلال سایکوموتور نبود هیچ تاثیری روم نزاشت در عوض وقتی داروی آرامبخش مصرف کردم تمرکزم به مرور بهتر شد و فهمیدم که من در اون مقطع اضطراب داشتم به همین خاطر تمرکزم پایین بود.
این که آدم توی ویکیپدیا و بقیه سایت ها یه چیزایی در مورد بیش فعالی(ADHD) بخونه و نتیجه بگیره که بیش فعال هست اصلا کار درستی نیست چون تجربه (به گفته روانپزشکان) نشون داده اکثر اینجور آدما بیشتر مشکل OCD (وسواس فکری و عملی) دارن تا ADHD. اضطراب رو هم خودتون نمیتونین تشخیص بدین که دارین یا نه. علاوه بر این مشکلاتی مثل کم خونی و افسردگی و بیخوابی هم میتونه باعث کاهش تمرکز بشه. توصیه میکنم لینکی که در امضای من در خصوص مشکلات ذهنی داوطلبان کنکور قرار گرفته رو بخونین.
موضوع مهم اینه که هرکدوم از این مشکلات ذهنی منجر به کاهش تمرکز با داروهای کاملا متفاوتی درمان میشن ADHD با داروهایی مثل ریتالین و آتموکستین درمان میشه در حالی که OCD معمولا با سرترالین و کلومیپرامین و فلوکستین. همینطور اضطراب با داروهایی مثل بوسپیرون و هالوپریدول و آلپرازولام و ... هر کدوم از بیماران هم که داروهای اشتباه مصرف کنن هیچ فایده ای براشون نداره و حتی ممکنه باعث مقاومت بدن به درمان و داروهای واقعی بشه. پس تنها راه حل ممکن مراجعه به روانپزشک هست تا تشخیص بیماری به صورت صحیح انجام بشه. مخصوصا پزشکانی که به کمک روانشناس، آزمون های شخصیت و استرس و تست MMPI انجام میدن تشخیصشون خیلی خوب هست.