اتصالات مکانیکی
اتصالات از سمت چپ، اتصال فیوژن، Elastomeric، Ultrasplice، Camlock، FiberLok، AT&T Rotary Splice میباشند.
اتصال مکانیکی برای ایجاد اتصالات دائمی بین دو فیبر با نگهداشتن فیبر ها در تراز ثابت و کاهش اتلاف و انعکاس به وسیله یک ژل شفاف یا چسب نوری مطابق با مشخصات نوری شیشه، استفاده می شود.
اتصالات مکانیکی به طور کلی اتلاف و انعکاس بیشتری نسبت به اتصالات فیوژن دارند و از آنجا که فیبر ها جهت ثابت شدن در مکان خود فشرده یا کریمپ می شوند، شرایط نگهداری و قدرت خروجی خوبی ندارند. وسیله اتصال که دارای یک مکانیزم تراز کردن با دقت بالا می باشد بسیار گرانتر از کریمپ حرارتی ساده که در اتصال فیوژن استفاده می شود می باشد.
اتصالات مکانیکی برای سرعت، استقرار موقت یا برای اتصال فیبر های چند حالته در مکان نصب بسیار محبوب می باشد. آنها معمولا (بدون کریمپ کردن فیبر) به عنوان اتصالات موقت برای آزمایش فیبر های لخت با OTDR یا OLTS استفاده می شوند. البته اکثر کانکتورهای صیقل داده شده از یک اتصال مکانیکی داخلی استفاده می کنند ( در بعضی موارد دارای اتصال فیوژن می باشند).
مزیت اتصالات مکانیکی در این است که به ماشین گران قیمتی برای انجام اتصال نیاز ندارند. یک کلیور نسبتا ساده و تعدادی ابزار آماده سازی کابل تمام تجهیزاتی است که مورد نیاز می باشد، اگرچه دستگاه VFL برای بهینه سازی برخی از اتصالات و سنجش خطا به صورت بصری مفید می باشد.
مرجع:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
جواب بصورت نقل قول
