بررسی پژو پارس LX صفر کیلومتر
سال 1379 بود که تلویزیون تیزر تبلیغاتی جالبی را از محصول جدید ایران خودرو پخش می کرد.یک پژو متفاوت از 405 تکراری همیشه در صحنه،با رنگ آلبالویی در مقابل دوربین مانور می داد و نام پژو پرشیا بر صفحه تلویزیون نقش می بست.تنها چند ماه بعد البته نام این محصول به پارس تغییر کرد و حالا که پانزده سال از آن دوران می گذرد هنوز هم شاهد تولید همان خودرو با همان چهره و مشخصات از سوی ایران خودرو هستیم،البته در کنار مدل قدیمی و اصطلاحا 8 سوپاپ، چند سالی است که بزرگترین خودروساز کشورمان مدل های 16 سوپاپ پارس را هم به سبد تولیدی خود افزوده است و برای بررسی این آشنای قدیمی بر آن شدیم تا به سراغ یکی از نمونه های صفر کیلومتر از پارس LX با موتور 1.6 لیتری TU5 برویم.خودرویی نام آشنا با بدنه ای پانزده ساله، موتور و گیربکسی ده ساله و درصد ساخت داخل بسیار بالا که قاعدتا باید محصولی کم و عیب و نقص حداقل در چند هزار کیلومتر اول باشد.
به روز رسانی های خارجی بدنه نسبت به پرشیای سال 1380 به افزوده شدن راهنما بر روی آینه های جانبی،تغییر طرح رینگ اسپرت و جزییاتی از این دست محدود می شود اما همانطور که در تصویر مشخص است، هنوز هم قلاب مخصوص بکسل کردن خودرو به شکل عجیب و بسیار مشخصی در معرض دید قرار دارد و این نکته ایست که حتی در خودروهای چینی هم دیده نمی شود.همچنین مونتاژ کاپوت به درستی انجام نشده و فاصله این قطعه با گلگیرهای چپ و راست یکسان نیست.
خوشبختانه در داخل کابین تغییراتی را شاهد هستیم.داشبورد جدید طراحی و کیفیت ساخت نسبتا خوبی دارد و با توجه به قیمت کلی خودرو و ماشین های رقیب،نمره قبولی می گیرد،اما طراحی فرمان مجهز به ایربگ به شکلی انجام شده که عملا بخشی از دید راننده نسبت به مجموعه پشت آمپر را مختل می کند.
بعد از خرید خودرو می توانید یک روز تعطیل کامل را با بستن و سفت کردن پیچ و مهره ها نیمه باز به خوبی و خوشی سپری کنید.بسیاری پیچ ها شل هستند و برخی دیگر نیز مانند این تصویر به کلی از جای خود خارج شده اند.
مکانیزم باز کننده کاپوت نیز در نوع خود بسیار جالب است،اتصال این قطعه پلاستیکی به مجموعه فلزی قفل کاپوت تنها با یک پین 2 سانتی متری پلاستیکی انجام شده است و خارج شدن این پین از جای خود که در همان روز نخست اتفاق افتاد، معضلی را برای خریدار پدید آورده بود.جالب تر آنکه به دلیل طراحی بسیار خاص این قسمت،جایگزینی این پین شکننده پلاستیکی با پیچ و مهره فلزی هم تقریبا امکان پذیر نیست،چرا که عملا فضایی برای بستن مهره وجود ندارد.
این سومین مرتبه است که طراحی مجموعه پشت آمپر پارس تغییر کرده است اما اینبار باید اعتراف کرد که این کار با ظرافت و خوش سلیقگی انجام شده و می توان این تغییر را در زمره نکات مثبت پارس LX با داشبورد جدید توصیف کرد.
هم سطح بودن مجموعه پدال های گاز و ترمز ،نکته ایست که می تواند بر روی ایمنی رانندگی نیز تاثیر گذار باشد و این نکته در بسیاری خودروهای مدرن به دقت رعایت می شود،اما سطح پدال های گاز و ترمز پارس LX چند سانتی متر با یکدیگر فاصله دارند.
در این تصویر شاهد آب شدن چسب آب بندی چراغ جلو پارس در اثر گرمای شدید پیشرانه هستیم.ظاهرا بعد از گذشت 15 سال از تولید چنین خودرویی، هنوز سازندگان در مورد رفع عیوب ساده یا جلوگیری از پیدایش ایراد های جدید تلاش چندانی نمی کنند.
فاصله زیاد بین چرخ و گلگیر دیگر به امری عادی در خودروهای ساخت داخل مبدل شده است.فاصله کف اکثر خودروهای ایرانی به این دلیل،حتی از SUV ها و خودروهای اصطلاحا شاسی بلند نیز بیشتر است.
در نمای عقب چهار حسگر فاصله سنج بر روی سپر عقب و درز بسیار بزرگ درب صندوق عقب حسابی توی ذوق می زند.جایگزین شدن ترمز های دیسکی چرخ های عقب به جانی نمونه کاسه ای و قدیمی، از جمله معدود تغییرات فنی است که حتی در ظاهر خودرو نیز تاثیر مثبتی به دنبال داشته است.
تعویض باتری، خریداری جعبه مخصوص محافظت از ECU و تعویض تایرهای فابریک با نمونه های خارجی از جمله اولین کارهای خریدار پس از تحویل خودرو بوده اند که در مجموع هزینه ای در حدود یک میلیون تومان را به همراه داشته اند.مشخص نیست که چرا خودروسازان تجهیزاتی مانند قفل ECU یا تایرهای با کیفیت را به صورت استاندارد یا تجهیزات آپشن ارائه نمی دهند.
دست دنده در نگاه اول خوش فرم و نسبتا با کیفیت به نظر می رسد اما احساس تعویض دنده ها چندان جالب نیست و فاصله فیزیکی بین دنده ها نیز زیاد به نظر می رسد.همچنین در زمان رانندگی به نظر می رسد که صدای اضافی واضحی از جعبه دنده شنیده می شود.
طراحی تریم داخلی در مجموع به خوبی انجام شده است و از برخی خودروهای چینی رقیب چشم نواز تر به نظر می رسد اما کیفیت پلاستیک خشک اجزای داخلی کابین چندان خوب نیست.
این داشبورد جالب با طراحی خوب تحت تاثیر مونتاژ ضعیف قرار گرفته است و به سر و صدا افتادن قطعات داخلی کابین در بلند مدت چندان عجیب به نظر نمی رسد.
دریچه گاز سیمی تاخیر چندانی نسبت به فشردن پدال گاز نشان نمی دهد و از این نظر نسبت به دریچه گاز برقی مزیت هایی دارد.
باز بودن پیچ های شل گیر در فضای درونی گلیگر سر و صدای اضافه عجیبی را به وجود می آورد که پس از بستن پیچ ها به آسانی رفع می شود.
این دریچه و محفظه بدون درب در سمت چپ ستون فرمان تعبیه شده است تا برای نگهداری وسایلی مانند مدارک خودرو،دسته کلید ، فندک و .....مورد استفاده واقع شود اما شیب زیاد این قسمت و تیز بودن لبه های آن مشکل ساز به نظر می رسد.
صدای باد در سرعت های بالا معمولا به مسائل آیرودینامیکی،نحوه عایق کاری و اشتباهات مونتاژی مشابه همین مورد مربوط می شود.فاصله و درزی که بین پایه بیرونی آینه و سطح شیشه وجود دارد، صدای خاصی را در سرعت های بالا به وجود می آورد،اما این تنها صدای اضافه در هنگام رانندگی با پارس LX نیست.چرا که صدایی شبیه خرابی بلبرینگ چرخ عقب،صدای اضافی گیربکس،لرزش برخی قطعات تریم داخلی و صدای نه چندان جالب پیشرانه در دور موتور بیش از 3000 نیز به وضوح شنیده می شود.آی کاش پارس LX بعد از گذشت پانزده سال از تولید مدل اولیه با خودرویی بسیار بهتر و با کیفیت تر جایگزین می شد و یا حداقل کیفیت ساختی بهتر از این داشت.
جواب بصورت نقل قول
آخر با چکش و و.... بعد از 5 -6 ساعت تلاش بازش کردن ، بعد اومدن ببندن درو ، بسته نمیشد 
با هزار زور زحمت تونستن دوباره درو ببندن ، بعد باید دوبار درو میزدی تا باز بشه (یعنی یه بار باز نمیشد دوباره باید قفل می کردی بعد میزدی باز میشد)
نوشته شده توسط Pourya-pc
