بی انگیزگی در زندگی

[stabesh]

سلام
من چند ساله که نسبت به زندگی بی علاقه شدم نمیدونم چیکار کنم
رشته ام کامپیوتره اوایل خیلی برام جالب بود وقتی سر کار میرفتم از کارم لذت میبردم اما الان مدام غیبت میکنمو کار برام یه نواخت شده کارمم توسعه نرم افزاره
کلا زندگی برام بی معنی شده نمیدونم برای چی زنده ام
یکی گفت باید برای خودت هدف تعیین کنی خوب من هدف دارم اما انگیزه ندارم
یکی گفت برو کلاس ورزش رفتم ولی حوصله اونم نداشتم
یکی گفت برو کلاس موسیقی اوایل جالب بود تمرین میکردم اما از وقتی که یکم سخت تر شده دیگه اعتماد به نفسمو از دست دادمو کمتر تمرین میکنم
پیش روانپزشکم رفتم بهم کپسولو و قرصو داده خیلی فرق نکردم گفت افسردگیه
صبحا اصلا دوست ندارم بیدار بشم دلم میخاد همش بخوابم
دوستان لطفا راهنمایی کنید من چند روزه همش به این فروم سر میزنم روحیم بهتر شده برای همینم تاپیک زدم
ممنونم

[sarinaj]

سلام دقیقا منم مشکل شما رودارم
منم دانشجوی نرم افزار کامپیوترم من هم اصلا انگیزه ی برای زندگی کردن نمی بینم وهیچ هدفی برای زندگی ندارم واقعا نمی دونم چیکارکنم زندگی برام خیلی یکنواخته هیچ اشتیاقی برای هیچ کاری ندارم واقعا دارم ازدرون داغون میشم

[stabesh]

میدونید یجایی میخوندم کم تحرکی و پشت میز نشینی انسان رو خسته و دلزده میکنه ما هم که مدام پشت کامپیوتر هستیم با یه ماشین سرو کله میزنیم انسان باید با بقیه انسانها رابطه داشته باشه اما تکنولوژی با تمام خوبیهایی که داره آدما رو از هم دور میکنه
کلا چه راهکارهایی برای به وجود آوردن شور و نشاط در زندگی هست؟ برای اینکه دلزده نشیم و دچار بی انگیزگی و روزمرگی نشیم؟

[stabesh]

وقتی فهمیدم افسردگیه رفتم یه سی دی در موردش خریدم مال آقای دکتر مجد بود میگفتن افسردگی سرماخوردگیه روحیه زمان میبره تا خوب بشید منم که خیلی دیر به فکر دکتر رفتن افتادم میگفتن که در خانمها آمار افسردگی بیشتر به خاطر بالا و پایین شدن هورمون ها و در سنین بالای 25 سال معمولا رخ میده و در فصولی که آفتاب کمتره هم بیشتره مطالب زیادی گفتن جالب بود

[sarinaj]

من نرفتم دکتر شاید دوماهی هستش که فکر کنم بیشتر زیاد توفکر میرم میشه گفت بیشتر شبیه خوددرگیری زیادبه طرز برخورد اطرافیانم نسبت به خود توجه میکنم یه جرقه کافیه که اعصابم بهم بریزه تاحدی هم سعی میکنم آروم باشم جدیدا استرس زیاد بهم وارد میشه

[Demon King]

سلام
من چند ساله که نسبت به زندگی بی علاقه شدم نمیدونم چیکار کنم
رشته ام کامپیوتره اوایل خیلی برام جالب بود وقتی سر کار میرفتم از کارم لذت میبردم اما الان مدام غیبت میکنمو کار برام یه نواخت شده کارمم توسعه نرم افزاره
کلا زندگی برام بی معنی شده نمیدونم برای چی زنده ام
یکی گفت باید برای خودت هدف تعیین کنی خوب من هدف دارم اما انگیزه ندارم
یکی گفت برو کلاس ورزش رفتم ولی حوصله اونم نداشتم
یکی گفت برو کلاس موسیقی اوایل جالب بود تمرین میکردم اما از وقتی که یکم سخت تر شده دیگه اعتماد به نفسمو از دست دادمو کمتر تمرین میکنم
پیش روانپزشکم رفتم بهم کپسولو و قرصو داده خیلی فرق نکردم گفت افسردگیه
صبحا اصلا دوست ندارم بیدار بشم دلم میخاد همش بخوابم
دوستان لطفا راهنمایی کنید من چند روزه همش به این فروم سر میزنم روحیم بهتر شده برای همینم تاپیک زدم
ممنونم

سلام؛

تعریف ما از مشکل هست که میتونه زندگی رو‌بر ما تلخ و یا شیرین کنه. گاهی اوقات حتی یک شکست تحصیلی یا شغلی کوچیک هم برای فرد، مشکلی بزرگ حساب میشه! اینکه تمام توانایی هاش رو فراموش میکنه و مشکل پیش اومده رو ناشی از ضعف شدید خودش در زندگی میدونه! که همین میتونه زمینه های افسردگی رو به وجود بیاره.

گاهی باید سوالاتی رو از خودمون بکنیم! به شرطی در جوابش حقیقت رو بگیم:

من کی هستم؟! دلیل من برای زندگی چیه؟ از موقعی که در این جهان هستی هستم چه کارهایی انجام دادم؟ برای چه کسی مفید بودم؟ هدف من چیه؟ و ...


مشابه مشکل شما رو آشنایی از من هم داشت: قبولی رشته ی شیمی در دانشگاه صنعتی اصفهان بود. با رتبه ی نسبتا خوب. اما هیچ انگیزه ای برای درس نداشت، کلافه بود و همین ها باعث شد افسردگی شدیدی بگیره که خیلی بهش آسیب زد.

اما یه راهکار خیلی کمکش کرد:

« به پایین دست ها نگاه کن. ببین نسبت به آنهایی که از تو پایین ترند چه چیز هایی داری که تورو اولا میکنه؟! این جواب سوالت هست که بهت انگیزه میده.

آیا من نسبت به کودکانی که در مراکز درمان سرطان بستری شده اند که توانایی تحصیل ندارند و تنها هدفشان زنده ماندن است، برتری دارم؟

آیا من همانند خیلی از قشر های ضعیف جامعه، نمیتوانم خرج تحصیلم را بدهم؟

آیا من مشکل مالی خاصی دارم و ... »



+

تا زمانی که اطمینان پیدا نکردید که افسرده هستید! به هیج وجه قرصی مصرف نکنید مگر با تایید بیش از دو متخصص روانپزشک.
چون افسرده نامیدن خودتون و وارد کردن این تلقین بر روانتون تاثیرات مخربی میذاره.
و اینکه آشنای ما که مشکل افسردگی داشت تنها با چند قرص تقویتی که مربوط به کم خونی، کمبود ویتامین و ... درمان شد. در کمتر از یک هفته.

پس شاید اون مشکلی که شما بگید اصلا در شما وجود نداشته باشه و تنها یک مشکل جسمی باشه. چون ضعف جسمی روی روان هم تاثیر میذاره. گاهی کلافی و بی حالی افسردگی نیست.


امیدوارم مفید واقع بشه.

[Mehrshad-msv]

با دوستمون موافقم شاید شما اصلا بیماری جسمی دارید که ازش خبر ندارید همین باعث بی حالی کم خوابی یا پر خوابیو غیره میشه و فکر می کنید که افسرده اید! افسردگی علاومی که شما گفتید دارید نداره شما معلومه آدم اجتماعیم هستید. شاید بی توجهی به چیزی یا گم کردن چیزی یا از دست دادن دوباره چیزی باعث شده شما فکر کنید افسرده اید. بنظرم زیادی تو خودت گیر کنی و به خودت انگ بزنی وضعیت بدتر از اینی که هست میشه...سعی کن زندگی و عادت و روش های زندگیت رو رفرش کنی نه اینکه از این شاخه بپری رو اون شاخه و الی...

[Mehrshad-msv]

من نرفتم دکتر شاید دوماهی هستش که فکر کنم بیشتر زیاد توفکر میرم میشه گفت بیشتر شبیه خوددرگیری زیادبه طرز برخورد اطرافیانم نسبت به خود توجه میکنم یه جرقه کافیه که اعصابم بهم بریزه تاحدی هم سعی میکنم آروم باشم جدیدا استرس زیاد بهم وارد میشه

چرا تو فکر می ری؟! چرا به نگاه و رفتار دیگران نسبت به خودت اهمیت می دی اول به این دو سوال جواب بده البته شخصیه و بهتره در خودت پاسخش رو پیدا کنی. بعد اگر صلاح دونستی اینجا مطرح کن کالبد شکافی کنیم.
من خودم خیلی به اعمال و رفتار دیگران توجه می کردم و به قولی می خواستم همه رو عوض کنم بعدها فهمیدم که تنفره من بیجاستف اگر خودمو عوض کنم جای اون بنده های خدا هم مشکل بنده حل می شه هم اوشون!

[Mehrshad-msv]

وقتی فهمیدم افسردگیه رفتم یه سی دی در موردش خریدم مال آقای دکتر مجد بود میگفتن افسردگی سرماخوردگیه روحیه زمان میبره تا خوب بشید منم که خیلی دیر به فکر دکتر رفتن افتادم میگفتن که در خانمها آمار افسردگی بیشتر به خاطر بالا و پایین شدن هورمون ها و در سنین بالای 25 سال معمولا رخ میده و در فصولی که آفتاب کمتره هم بیشتره مطالب زیادی گفتن جالب بود

شما افسرده نیستید چون اگر بودید در این مدت به یکی از بیماری های روانپرشی و وسواسی مبتلا می شدید مثل انسان بیزاری یا ملیخولیا یا دوگانگی شخصیتی و یا شیدایی پس نتیجه می گیرن شما بیماری مزمن روزمرگی گرفتار شدید. مجبور نیستی برای اینکه شاد باشی به حرف من گوش بدی و بری باشگاه!

شاید اگر هوس کردی بری مسافرت یا کسی رو ببینی یا کوهی چیزی بری بدون تنظیمات راهی شو و تز دیگران نخواه که برات راه بسازن راهت رو خودت بساز تا حالشو ببری.

[sarinaj]

چرا تو فکر می ری؟! چرا به نگاه و رفتار دیگران نسبت به خودت اهمیت می دی اول به این دو سوال جواب بده البته شخصیه و بهتره در خودت پاسخش رو پیدا کنی. بعد اگر صلاح دونستی اینجا مطرح کن کالبد شکافی کنیم.
من خودم خیلی به اعمال و رفتار دیگران توجه می کردم و به قولی می خواستم همه رو عوض کنم بعدها فهمیدم که تنفره من بیجاستف اگر خودمو عوض کنم جای اون بنده های خدا هم مشکل بنده حل می شه هم اوشون!

نمی دونم احساس میکنم یه چیزی کم دارم تو زندگی ام یا یه چیزی ازدست میدهم من خانوده ام خیلی برام مهمن همیشه توفکراین هستم که اگه اونا نباشن چیکار کنم یا چه اتفاقی برام میافته
طرزبرخوردطرف مقابلم نسبت به من چطور ؟گرم برخورد میکنه یا سرد واینکه من چه جوابی دادم (این مسئله باعث میشه خیلی به طرز رفتار خودم وطرف مقابلم فکر کنم وذهن منو خیلی مشغول میکنه)