شبیه سازی مرگ یک ستاره روی زمین!
محققان اسپانیایی قصد دارند به منظور بررسی ساختار ستاره‌های درحال مرگ یا غول‌های سرخ، مرگ یک ستاره را روی زمین بازسازی کنند. ستاره‌ها در اواخر دوران زندگی خود دچار انبساط، طپش و کاهش سوخت می‌شوند و با هربار طپیدن، ستاره ابرهایی از گاز را به دورن فضا پرتاب می‌کند که این گازها خود به ستاره تبدیل می‌شوند.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
این تصویر را که تلسکوپ فضایی هابل از یک ستاره در حال مرگ به ثبت رسانده است ابرهای گازی را نشان می دهد که به فضا پرتاب شده است که در نهایت به یک نسل جدید از ستاره ها و سیارات منجر می شود.
محاسبه این صفحات مواد کیهانی که از ستاره‌های درحال مرگ فوران می‌کنند کار بسیار دشواری است اما اخترشناسان راه حلی نه‌چندان ساده را برای رفع این مشکل ارائه کرده‌اند و می‌خواهند مرگ یک ستاره را روی زمین بازسازی کنند.
محققان اسپانیایی قصد دارند در پروژه‌ای جدید به نام Nanocosmos به بازسازی اتمسفر یک ستاره رو‌به‌مرگ که به غول‌های سرخ شهرت دارند بپردازند. طی این پروژه ۶ ساله سه دستگاه پنج متری ساخته خواهد شد تا با استفاده از آنها غبارهای میان‌ستاره‌ای مشابه به آنچه در در لایه‌های خارجی ستاره‌های درحال مرگ وجود دارند بازسازی شوند. این دستگاه‌ها برای بازسازی چنین غبارهایی از هیدروژن، کربن، نیتروژن، اکسیژن، سیلیکون، تیتانیوم، آهن و دیگر فلزات در دمای هزار و ۵۰۰ درجه سلسیوس استفاده می‌کنند. محققان مرکز زیست‌اخترشناسی اسپانیایی معتقدند اگرچه این پروژه کمی بلند‌پروازانه به نظر می‌آید اما شدنی است. به گفته محققان قرار نیست خود ستاره در این پروژه بازسازی شود بلکه تنها اتمسفر آن شبیه‌سازی خواهد شد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
ستاره شناسان اسپانیایی در پروژه Nanocosmos، برای شبیه سازی مرگ یک ستاره و ساختار ستاره‌های درحال مرگ یا غول‌های سرخ دست به کار شده اند. از چپ به راست: خوزه آنخل مارتین گاگو، کریستین جوبلین و خوزه سرنیچارو
غول‌های سرخ زمانی شکل می‌گیرند که ستاره‌ای هیدروژن خود را برای تولید نور و دیگر تشعشعات به هلیوم تبدیل کند. طی گذشت زمان هلیوم سنگین به سوی مرکز ستاره رانده شده و پوسته‌ای از هیدروژن دور آن تشکیل می‌شود. هیدروژن به تدریج به اتمام رسیده و انرژی و فشار کافی برای پشتیبانی از لایه‌های خارجی ستاره را فراهم نمی‌آورد. همزمان با فروپاشی ستاره، فشار و حرارت بالا رفته و هلیوم را به کربن تبدیل می‌کند و ستاره برای تاباندن انرژی ایجاد شده از سوختن هلیوم منبسط شده و به غول سرخ تبدیل می‌شود.
همشهری انلاین
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
جواب بصورت نقل قول