Spelunky
ناشر: Mossmouth
سازنده: Derek Yu
Andy Hull
اهنگساز:
George Buzinkai
Jonathan Perry
Eirik Suhrk
پلتفورم: PC - X360- Ps3- Ps-Vita
سبک: Action-adventure, platformer
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
چند سال پیش که اسم این بازی رو شنیدم و با نظرات برخی منتقدهارو خوندم با این که اکثرا راضی بودن ولی زیاد پیگیر بازی نشدم و بیخیالش شدم تا این که مدتی بعد از ان در یکی از مقالاتی که در یک مجله از برخی عناوین خاص این نسل صحبت می کرد اسمی هم از این بازی دیدم و مهم تر این که این بازی رو با اثر شاهکاری همچون Super Meat Boy مقایسه کرده بودن.
برام جالب بود و باعث شد تا بیام و در موردش بیشتر بدونم و بعد از کمی تحقیق کردن فهمیدم که از سختی متفاوت و بیش از حد بازی از جمله نکات مثبت بازی قلمداد شده بود و همین نکته برام کافی بود تا برم به سمت بازی و تجربش کنم.
نکته ای که بعد از مدتی بازی کردن فهمیدم این بود که Spelunky واقعا یک SMB با طعمی دیگر است. اسپلانکی به طور قطع نیم نگاهی به گذشته گیمینگ، ذات اعتیاد اور دنیای سرگرمی دارد و با در نظر داشتن این که بازی هیچ گونه Save یی ندارد بازیباز را هر چه بیشتر و بیشتر نسبت به ادامه بازی ترغیب می کند.
سبک پلتفورمر و اکشن بازی واقعا زیباست و وجود درون مایه های خاص Rouger-Like بازی رو مثل یک Dark Suls سخت اما در سبکی دیگر تبدیل کرده. شاید خیلی وقت ها پیش خودم میگفتم من چرا بعد از این همه مدت نمی توانم یک بازی کوچک چند مگی رو برم و همین باعث میشد تا برای دفعه بعد تصمیم بگیرم که بهتر و با اشتباه کمتر وارد بازی بشم و تا تهش برم.
برخلاف SMB بعد از هر بار مردن مراحل بازی به شکل تصادفی شروع می شود و ترتیب مرحله های بازی به شکل سرراست نیست و همین مسئله باعث میشه تا تنوع کار بالا بره و بازی رو از تکرار دور بکنه. بازی 4 فصل با بی نهایت مرحله در اختیار شما می گذارد و احتمالا اگر بعد از صدها ساعت بازی کردن برخی مراحل تکراری روبروی شما قرار بگیرند.
در اسپلانکی باید دقت کنید و قبل از هر تصمیمی و قبل از هر اقدامی به نتیجه کار فکر کنید زیرا همانطور که گفتم گیم پلی بازی با شما سر دشمنی دارد و مخصوصا همه اجزای تشکیل دهنده بازی دست به دست هم دادند تا مانع حرکت شما بشوند. کوچکترین اشتباه در هر اقدامی که اکثر در پرش ها صورت میگیرد برابر با مرگ و شروع مجدد کل بازی خواهد بود.
واقعیتی رو بگم شخصا دیگه حوصله ادامه بازی رو نداشتم و هر روز علائم پیر شدنم بیش از بیش رویت می شود اما اسپلانکی حتا من پیرمرد را ساعت ها پشت مانیتور نگه داشت تا سوای رسیدن به هدف اخر بازی و دست یابی به گنج و کشتن اهریمن دنیای جهنم از دیزاین فوق العاده، متفاوت و زیبای هر مرحله ای که به شکل تصادفی روبریم ظاهر می شود لذت ببرم و وارد دخمه ها و کشف رازهای پی در پی و زیاد بازی بشم.
نکته قابل توجه ای که بیشترنظرمو جلب کرد این بود که بازی اجازه وقت تلف کردن را به بازیباز نمیدهد، در یکی از مراحل تصمیم گرفتم تا با صبر زیاد و ارامی مرحله را رد کنم اما به یکباره دیدم که این تاخیر باعث ازاد شدن یک روح مانندی شد که به ارمی به دنبال من می اید و اگر سریع نباشم خودش را به من میرساند و فاتحم را می خواند. اینجا بود که دنیای Rouger-Like شدید بازی منو وادار کرد تا یک تحسین درونی به تمامی افرادی که در ساخت این بازی دست داشتند بفرستم و ازشون تشکر کنم.
کاراکتر و یا معدن چی بازی در بین بازی ایتم هایی را به دست می اورد که هر کدام کاربرد های بخصوصی دارند و کمک های زیادی به ما برای رد کردن مرحله میکنند.
هر فصل نسبت به دیزاین خاص خودش دارای چند ترک موسیقی شنیدنی و متفاوت خودش است که در کنار راز الود بودن تم موسیقی بازی یک نوع حس ترس نیز به مخاطب القا میکند مخصوصا تم موسیقی فصل انتهایی (جهنم) واقعا بع یادماندنی است و یک خسته نباشید مشت تقدیم بازیبازی میکند که شاید تا همین جه که رسیده نزدیک 200 بار مرده است و روزهای زیادی را برای کسب تجربه سپری کرده است.
نسخه PC این بازی در سال 2009 منتشر شد و در سال 2012 ببا برخی اپدیت ها و اضافه شدن چند مرحله و چند دشمن جدید برای XBLA منتشر شد و در 2013 برای PS3 و PS-Vita نیز منتشر شد که نقطه عطف این بازی در بین نمرات دریافت شده از طرف منتقدین دریافت نمره کامل 10 از طرف سایت EuroGamer است که چندی پیش هم همین سایت اسپلانکی را در بین 3 بازی برتر این نسل قرار داد.
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
جواب بصورت نقل قول
