توضیحات ناسا در مورد دورترین جسم ساخته دست بشر

[M o h a m m @ d]

ناسا رسما اعلام کرد فضاپیمای وویجر 1 وارد فضای میان ستاره‌ای شده است. سوالات زیادی درباره این فضاپیما و آینده آن وجود دارد که دانشمندان ناسا به آنها پاسخ داده اند.

هفته گذشته ناسا اعلام کرد فضاپیمای وویجر 1 که 36 سال پیش به فضا پرتاب شد، رسما از منظومه شمسی خارج شده و پا به فضای میان ستاره‌ای گذاشته است. این خبر اگرچه در ذات خود خبر بسیار مهیجی است؛ اما در عین حال، سوالات زیادی را ایجاد کرده است: چه اطلاعاتی را می‌توان از وویجر 1 دریافت کرد؟ چطور با گذشت این همه سال وویجر 1 هنوز نیروی مورد نیاز خود را تامین می‌کند؟ چه زمانی وویجر 1 با آدم فضایی‌ها مواجه خواهد شد؟
خوشبختانه، دانشمندان و مهندسان پشت سر این پروژه به بسیاری از این سوالات پاسخ داده‌اند که گزیده آنها را با هم مرور می‌کنیم.

با توجه به اینکه وویجر 1 هم اکنون بسیار دورتر از آنچه انتظار می‌رفت قرار دارد، چطور هنوز می‌توان اطلاعات ارسالی آن را دریافت کرد؟
بخش اعظم آن مرهون پیشرفت چشمگیر فناوری روی زمین طی دهه گذشته است که ما را قادر ساخته سیگنال‌های بسیار ضعیف رادیویی را از فاصله‌ای بسیار دور دریافت کنیم.آیا وویجر 1 هنوز قادر به گرفتن عکس و ارسال آن به زمین است؟
پس از گرفتن عکس معروف «نقطه آبی کم‌فروغ» در سال 1990 / بهمن 1368، دوربین‌های وویجر 1 خاموش شدند تا در انرژی مصرفی و حافظه رایانه‌ای آن صرفه‌جویی شود.
تمایز میان فضای میان ستاره‌ای و فضایی که به عنوان منظومه شمسی شناخته می‌شود چیست؟
در اصل هنوز هم تفاوت کاملا واضحی میان این دو وجود ندارد. هم اکنون تفاوت این دو بر مبنای تعریف پلاسما و ذرات است. در حال حاضر، وویجر 1 توسط ذراتی احاطه شده که از سایر ستارگان، و نه از خورشید آمده‌اند. اما پیش از این، وویجر در احاطه ذراتی با منشاء خورشید بود. سایر تعاریف نیز در بر گیرنده الزامات تغییرات جهت میدان مغناطیسی است.

چه مدت طول می‌کشد تا سیگنالی از وویجر 1 به زمین برسد؟
سیگنال‌های ارسالی توسط وویجر با سرعت نور حرکت می‌کنند، 17 ساعت طول می‌کشد تا به زمین برسد.
وویجر 1 چه نوع اطلاعاتی را به زمین ارسال می‌کند؟
اطلاعات علمی که در حال حاضر توسط وویجر 1 به زمین ارسال می‌شود عبارتند از: اندازه‌گیری‌های ذرات پر انرژی، داده‌های مغناطیس‌سنجی، داده‌های امواج رادیو پلاسما، اندازه‌گیری‌های طیف فرابنفش (که در حال حاضر به نفوذ ذرات میان ستاره‌ای واکنش می‌دهد).
چه مدت طول می‌کشد تا انرژی وویجر 1 تمام شود؟
انرژی کافی برای کار کردن فضاپیما و همه ابزارهای علمی آن تا سال 2020 / 1399 وجود دارد. در آن زمان، ما شروع به خاموش کردن تدریجی ابزارهای علمی آن می‌کنیم که تا سال 2025 / 1404 طول خواهد کشید. در نهایت، ماموریت صرفا مهندسی وویجر 1 تا سال 2036 / 1415 امکان‌پذیر است.

پس از آنکه وویجرها خاموش شدند، آیا ما کماکان قادر به ردیابی آنها خواهیم بود؟
متاسفانه خیر. بدون وجود سیگنال ارسالی از فضاپیما نمی‌توان موقعیت آن را در فضا شناسایی کرد.
آیا وویجر تا ابد به راه خود ادامه خواهد داد؟
سرعت فعلی ویجر 60 هزار کیلومتر بر ساعت است و تغییری در آن ایجاد نخواهد شد. بنابراین ویجر تا ابد به حرکت خود ادامه می‌دهد.
در مقایسه با گوشی‌های همراه هوشمند امروزی، پردازشگر و حافظه وویجر 1 چه وضعیتی دارد؟
حافظه آن 270 هزار بار ضعیف‌تر است، و عملا هیچ پردازنده واقعی به معنای امروزی در آن وجود ندارد.

در صورتی‌که وویجر 1 با نشانه‌ای تردیدناپذیر از حیات بیگانه روبه‌رو شود، آیا پروسه عملیاتی خاص یا رسمی برای مواجهه با آن وجود دارد؟
متاسفانه در دفترچه راهنمای علمی ماموریت، هیچ اشاره‌ای به این نکته نشده است!
khabaronline

[3274]

wikipedia

پایونیر ۱۰ به بیانی، نخستین شیء مصنوعی ساخته بشر است که منظومه شمسی را ترک کرده‌است.

پروژه پایونیر نام مجموعه‌ای از مأموریت‌های فضایی بدون سرنشین ایالات متحده است که برای اکتشافات بین سیاره ای طراحی شده بود. این پروژه شامل مأموریت‌های بسیاری می شد که مهم‌ترین آنها پایونیر۱۰ و پایونیر۱۱ بودند، دو فضاپیمایی که توانستند سیارات خارجی را کاوش کرده و از منظومه شمسی نیز خارج شوند. هر دوی این کاوشگرها حامل صفحه‌ای طلایی بودند که در آن طرحی از مرد و زن رسم شده بود و اطلاعاتی دربارهٔ منشأ و سازندگان کاوشگر، برای هر موجود فرازمینی ای که آن را پیدا کند، وجود داشت.





پایونیر ۱۰

• ۳ مارس ۱۹۷۲، فضاپیما پرتاب شد.
• ۱۵ ژولای ۱۹۷۲، فضاپیما وارد کمربند سیارک‌ها شد.
• ۳ دسامبر ۱۹۷۳ پایونیر۱۰ اولین عکس‌های نزدیک از مشتری را ارسال کرد.
• ۱۳ ژوئن ۱۹۸۳، پایونیر۱۰ از مدار نپتون به عنوان دورترین سیاره از خورشید عبور کرد (اگرچه در آن زمان پلوتون هم به عنوان سیاره شناخته شده بود، اما به دلیل بیشتر بودن خروج از مرکز مدار پلوتون نسبت به نپتون، فاصله آن از نپتون نسبت به خورشید کم‌تر است).
• ۳۱ مارس ۱۹۹۷، پایان عملیات.
• ۱۷ فوریه ۱۹۹۸، وویجِر ۱ با ۶۹/۴۱۹ واحد نجومی فاصله از خورشید، تبدیل به دورترین شیء ساخته دست بشر، نسبت به خورشید شد، و جای پایونیر۱۰ را در این مورد گرفت. وویجر ۱ برابر ۱ واحد نجومی در سال بیشتر از پایونیر۱۰ سریع‌تر نسبت به خورشید است.
• ۲ مارس ۲۰۰۲، برقراری ارتباط موفق با کاوشگر پاییونیر. ۳۹ دقیقه اطلاعات واضح از فاصله ۷۹/۸۳ واحد نجومی دریافت شد.
• ۲۷ آوریل ۲۰۰۲، برقراری آخرین ارتباط واضح با کاوشگر. ۳۳ دقیقه اطلاعات واضح از فاصله ۷۹/۸۳ واحد نجومی دریافت شد.
• ۲۳ ژانویه ۲۰۰۳، آخرین سیگنال بسیار ضعیف از پایونیر۱۰ دریافت شد. سیگنال‌های بعدی برای دریافت شدن به اندازه کافی قوی نبودند.
• ۷ فوریه ۲۰۰۳، تلاش ناموفق برای تماس با کاوشگر.
• ۳۰ دسامبر ۲۰۰۵، پایونیر۱۰، ۸۹/۷ واحد نجومی از خورشید فاصله گرفته بود و با سرعت ۲۸۰۰۰ مایل در ساعت، معادل ۱۲/۵ کیلومتر در ثانیه که برابر با ۰/۰۰۰۰۴۱ سرعت نور بود، در حال فاصله گرفتن از خورشید بود.
• ۴ مارس ۲۰۰۶، آخرین تلاش برای تماس. هیچ پاسخی از سوی پایونیر۱۰ دریافت نشد.
• پیش‌بینی شده است که پایونیر ۱۰ حدود ۱۰هزار سال بعد از امروز، با ۳/۸ سال نوری فاصله از ما از ستاره بارنارد عبور می‌کند.

[zahedy2006]

در صورتی‌که وویجر 1 با نشانه‌ای تردیدناپذیر از حیات بیگانه روبه‌رو شود، آیا پروسه عملیاتی خاص یا رسمی برای مواجهه با آن وجود دارد؟

روی وویجرها لوحی حاوی اطلاعاتی راجع به زمین و موسیقی و فرهنگ انسانها و عکس و از این جور چیزها هست.
روی یک سمت این لوح هم نحوه خواندن لوح نوشته شده است که اگه موجود هوشمندی وجود داشته باشه باید بتونه بخوندش

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]