پیش‌بینی آخرالزمان در سال ۱۰۰۰۰۰۲۰۱۳ !

[NorthBridge]

شبیه سازی کامپیوتری نشان می‌دهد که حیات در کره زمین به شکل فعلی از یک میلیارد سال دیگر ناممکن خواهد بود. در آن زمان آتش سوزان خورشید، زمین را به جهنمی بدل خواهد کرد که حیات تقریبا به طور کامل از آن رخت خواهد بست، هرچند نوعی میکروب می‌تواند پرچم حیات را تا تقریبا سه میلیارد سال دیگر برافراشته نگه دارد.


دانشمندان هر روز درباره خطرات افزایش دی اکسید کربن و پدیده گازهای گلخانه ای به عنوان مشکل اساسی کره زمین هشدار می دهند، اما پایان حیات در کره زمین بعلت ازدیاد دی اکسید کربن نخواهد بود بلکه کمبود دی اکسید کربن کمر حیات را در این کره خواهد شکست.




دانشمندان دانشگاه‌های سنت اندروز، ادینبورو (ادینبورگ) و داندی در اسکاتلند بر اساس این واقعیت که با گذشت زمان خورشید فروزان‌تر و داغتر می شود مدلی کامپیوتری طراحی کردند تا ببینند کره زمین یک میلیارد سال دیگر چه جایی خواهد بود.
بر اساس این مدل، تقریبا از ۱.۱ میلیارد سال دیگر تغییرات اساسی در زمین رخ خواهد داد: خورشید در آن زمان آب اقیانوسها را تبخیر و خشک کرده، و جو انباشته از بخار آب شده است.
به گفته جک اُمالی جیمز، زیست-اختر شناس دانشگاه سنت اندروز اسکاتلند، در آن زمان دمای زمین صد یا بیشتر از صد درجه سانتی گراد بیشتر از دمای فعلی خواهد شد.
واکنش شیمیایی میان دی اکسید کربن با بخار در جو زمین، سبب می شود که میزان دی اکسید کربن در جو به شدت کاهش پیدا کند.
بنابر این دی اکسید کربن برای فعالیت گیاهانی که فتوسنتز می‌کنند کافی نخواهد بود. بدون گیاه، جانوران گیاهخوار و بعد از آن حیوانات گوشتخوار به آخر خط می‌رسند


در آن زمان نوعی باکتری موسوم به اکستریموفیل که در حال حاضر هم در کره زمین وجود دارند تنها موجودی خواهد بود که می تواند گرمای شدید، تشعشات رادیو اکتیو و جو مسموم کره زمین را تاب بیاورند.




این باکتری ها در شرایطی که حیات برای دیگر موجودات ناممکن است، در گرما یا سرمای شدید، در اعماق زمین و بدون نور خورشید می توانند حتی تا چند میلیون سال زنده بمانند.


جک اُمالی جیمز می‌گوید: تمام موجودات زنده به آب مایع نیاز دارند بنابر این حیات محدود به جاهای خنک تر و مرتفع تر یا غارهای زیرزمینی خواهد بود.
سرانجام این باکتری‌ها هم در مقابل شرایط غیر قابل زیست کره زمین تسلیم می شوند و ۲.۸ میلیارد سال دیگر کره زمین کاملا فاقد حیات خواهد شد.
جک اُمالی جیمز می گوید مع وقتی بدنبال حیات در جایی به غیر از کره زمین می گردیم، فکر ما بیشتر معطوف به شکلی از حیات است که الان در کره زمین وجود دارد. این شکل حیات نشانه هایی مثل اکسیژن و اوزون در جو باقی می گذارد که از بسیاری چیزها حکایت دارد.


زندگی در آینده این چنین نخواهد بود، یعنی در جستجوی حیات در سیارات دیگر باید دنبال سرنخ‌هایی کاملا تازه بگردیم.
بنابراین اگر سیاره ای مشابه کره زمین شناسایی شود، احتمال اینکه در آن حیات میکروبی یافت شود بسیار بیشتر است.
اگر کره زمین در آینده شبیه همان چیزی باشد که این مدل سازی پیش بینی کرده، حیات در کره زمین (صرف نظر از میکروب‌های جان سخت) تقریبا تا یک میلیارد سال دیگر ادامه خواهد داشت بنابراین فعلا تاریخی که برای آخر الزمان می توان تعیین کرد این است: سال ۱۰۰۰۰۰۲۰۱۳

bbc

[garaa]

جون خودت ولمون کن دیگه , حاله پیشبینی جدید نداریم

[gipsy2009]

یه قضیه دیگه هم هست که میگه همجوشی هسته ای تا ابد بین هیدروژن و هلیوم نمیمونه و یه زمان هیدروژن تموم میشه
و بجاش میمونه عنصرهای بعدی بصورت یک به یک.تا اینکه همجوشی به فلزات سنگین تر راه پیدا میکنه و مثلا خورشید
تبدیل به اهن میشه.حالا وقتی این اتفاق بیوفته گرماش بیشتر میشه یا کمتر؟؟

[Stream]

قطعا این پیش بینی وضعیت زمین و خورشید کار بسیار جالبی است و در محافل علمی هم بازخورد خوبی داشته ولی این پیش بینی های بی پایه و اساسی که ازش شده غیر منطقی به نظر می رسه:

* 1.1 میلیارد سال زمان بسیار زیادی است و موجودات همه تکامل های خیلی قوی خواهند داشت و اینکه بگیم موجود X امروزی، آخرین موجودی است که 1.1 میلیارد سال آینده روی زمین زنده می مونه ادعای پوچی است. این تغییرات هم آهسته رخ خواهند داد و یک شبه زمین امروزی تبدیل به زمین پیش بینی این دانشمندان نخواهد شد و برای همین این شرایط سخت باعث میشه رقابت تکاملی شدیدی پدید بیاد که باعث میشه گونه هایی بسیار مقاوم تر نسبت به این تغییرات روی زمین پدید بیان.

* جایی که هوش وجود داره همیشه این امکان هست که محیط رو برای بقای خودش تغییر بده و اصلا دور از ذهن نیست تمدن های هوشمند اون زمان (که قاعدتا نسبت به تمدن فعلی ما باید بسیار پیشرفته تر هستند) راه هایی پیدا کنند که با تکنولوژی بتونن حتی در اون محیط شرایط مناسبی برای بقای خودشون پدید بیارند یا مهاجرت کنند به جای دیگه.

* "آخر الزمان" نامیدن این واقعه تا حد زیادی پیش گویی است، نه پیش بینی. من حتی از بین رفتن خورشید رو هم "آخر الزمان" نمی نامم.

یه قضیه دیگه هم هست که میگه همجوشی هسته ای تا ابد بین هیدروژن و هلیوم نمیمونه و یه زمان هیدروژن تموم میشه
و بجاش میمونه عنصرهای بعدی بصورت یک به یک.تا اینکه همجوشی به فلزات سنگین تر راه پیدا میکنه و مثلا خورشید
تبدیل به اهن میشه.حالا وقتی این اتفاق بیوفته گرماش بیشتر میشه یا کمتر؟؟

قطعا تبدیل هیدروژن به هلیم تا ابد ادامه نداره و هیدروژن ها تموم میشن (و روزی در آینده بسیار بسیار دور - چند میلیارد میلیارد میلیارد سال آینده - احتمالا دیگه ستاره فعالی نخواهیم داشت) و قطعا هم تحت شرایطی امکان پدید اومدن عناصر سنگین تر هست (این همه عنصر در زمین به همین شکل پدید اومدن). عناصر تا آهن در هسته ستاره ها بر اساس همین پروسه Fusion پدید میان و عناصر سنگین تر (تا بیسموت) در اثر پروسه Neutron capture (که برعکس fusion هست یعنی در اثر برخورد دو اتم آهن یا سنگین تر انرژی باید جذب بشه تا اتم سنگین تر پدید بیاد و فقط در ستاره های بسیار بزرگ اتفاق می افته)، و عناصر سنگین تر (تا اورانیوم) فقط در سوپرنوآ ها می تونن پدید بیان چون نیاز به انرژی بسیار بسیار بالایی است.

در خورشید ما کار به اونجا نمی رسه چون خورشید برای تولید فلزاتی مثل آهن بسیار کوچک و سبک هست (خورشید نهایتا بتونه اکسیژن یا کربن تولید کنه). زودتر از اون به خاطر کم شدن جرم (و جاذبه) خورشید بزرگ و خاموش میشه. به طور کلی پروسه fusion اتم های سنگین تر انرژی کم تری نسبت به هیدروژن ایجاد می کنه (و بعد از آهن برعکس میشه) و برای همین هر چقدر درصد هیدروژن در ستاره کم بشه انتظار میره گرماش هم افت کنه. در یک ستاره که تماما تبدیل به آهن شده (فرض محال که هیچ وقت اتفاق نمی افته) دیگه گرمایی نیست چون آهن ها با هم نمی تونن بدون انرژی خارجی fusion داشته باشند.