مشاهده آینده احتمالی منظومه شمسی
اخترشناسان از قبل می دانستند که وقتی سوخت هسته ای خورشید تمام شد ابتدا متورم و در نهایت لایه های بیرونی اش منفجر و در فضا پخش می شود.
بعضی از سیارات نزدیک خورشید در این فرآیند بلعیده می شوند و سیارک هایی که میان سیارات نزدیک و دور می گردند از مدار خارج می شوند.
بنابراین اینکه چه سرنوشتی در انتظار منظومه شمسی بعد از مرگ خورشید است از قبل پیش بینی می شد.
حالا یک تیم محققان از دانشگاه کمبریج می گوید شواهدی از این تلاطم بزرگ را در اتمسفر دو ستاره پس از سوختن آنها دیده است.
این دو ستاره در خوشه قلائص یا به لاتین هایادیز در صورت فلکی برج ثور در فاصله تقریبا ۱۵۰ سال نوری از ما قرار دارند.
دو ستاره مورد نظر به اصطلاح کوتوله های سفید هستند یعنی همان چیزی که پس از سوختن ستاره های متوسط که بی شباهت به خورشید نیستند به جا می ماند.
منجمان با تلکسوپ فضایی هابل به بررسی این کوتوله ها پرداختند.
آنها با کمک طیف سنج قدرتمند این تلسکوپ موسوم به سرمنشا کیهان توانستند ترکیب شیمیایی این ستارگان را شناسایی کنند.
این نشان داد که کوتوله ها "آلوده" به سیلیکون هستند.
دکتر جی فریهی از موسسه نجوم کمبریج می گوید: "منظور از آلوده این است که موادی هست که به داخل آنها می افتد، ما شاهد سیلیکون و میزان کمی کربن در این ستارگان هستیم و اینها نباید آنجا باشند چون اگر مقداری از آن را روی این ستاره ها بریزید فورا در آن ته نشین می شوند یعنی به هسته می روند، بنابراین این واقعیت که این عناصر که از هیدروژن و هلیوم سنگین ترند وجود دارند به این معنی است که منبعی وجود دارد که ستارگان دائما از آنها تغذیه می کنند و در واقع حلقه ای هست که این مواد را راهی این ستارگان می کند و ترکیب سیلیکون به کربن آن هم مشخصا مثل اجرام سنگی منظومه شمسی است."
و وجود حلقه ای که دکتر فریهی به آن اشاره می کند هم از قبل پیش بینی می شد.
مدل های کامپیوتری نشان می دهد که با پیر شدن ستارگان و جدا شدن لایه های بیرونی شان، محیط اطراف بی ثبات می شود.
هر سیاره بزرگی در اطرافشان باشد شروع به پرت کردن تکه سنگ هایی می کند که بسیاری از آنها بر کوتوله سفید فرود می آید.
رصدهای هابل از خوشه قلائص به احتمال زیاد همین فرآیند را در عمل نشان می دهد.
و این تصویری از آینده احتمالی خورشید ماست.
منبع: BBC
جواب بصورت نقل قول