سلام دوستان ...
از دوستان وارد در غزلیات مولوی تقاضا دارم که مفهوم کامل این دو بیت را در صورت توان برام شرح دهند :
01 من از کجا پند از کجا باده بگردان ساقیا
مهمان شاهم هر شبی بر خوان احسان و وفا
02 تیز دَوَم تیز دَوم تا به سواران برسم
نیست شوم نیست شوم تا بَرِ جانان برسم