تاریخچه
قوس برقی در سال 1807توسط سرهمفری دیوی کشف شد ولی استفاده از آن در جوشکاری فلزات به یکدیگر هشتاد سال بعد از این کشف ، یعنی در سال 1881 اتفاق افتاد. فردی به نام آگوست دیمری تنز در این سال توانست با استفاده از قوس برقی و الکترود ذغالی صفحات نگهدارنده انباره باطری را به هم متصل نماید.بعد از آن یک روسی به نام نیکولاس دی بارنادوس با یک میله کربنی که دسته ای عایق داشت توانست قطعاتی را به هم جوش دهد. وی در سال 1887 اختراع خود را در انگلستان به ثبت رساند.این قدیمی ترین اختراع به ثبت رسیده در عرصه جوشکاری دستی قوسی برقی می باشد.فرایندجوشکاری با الکترود کربنی در سالهای 1880و1890در اروپا و آمریکا رواج داشت ولی استفاده از ولت زیاد (100 تا 300ولت)و آمپر زیاد (600تا 1000آمپر)در این فرایند و فلز جوش حاصله که به علت ناخالصیهای کربنی شکننده بود همه باعث می شد این فرایند با اقبال صنعت مواجه نشود.
جهش از این مرحله به مرحله فرایند جوشکاری با الکترود فلزی در سال 1889 صورت گرفت. در این سال یک محقق روس به نام اسلاویانوف و یک آمریکایی به نام چارلز کافین(بنیانگذار شرکت جنرال الکتریک)هرکدام جداگانه توانستند روش استفاده از الکترود فلزی در جوشکاری با قوس برقی را ابداع نمایند.
در آغاز قرن بیستم جوشکاری دستی با قوس برقی مورد قبول صنعت واقع شد. علیرغم ایرادهای فراوان(استفاده از مفتول لخت و بدون روکش)مورد استفاده قرار گرفت. آقای اسکار کجل برگ سوئدی را باید پدر الکترودهی روکش دار مدرن شناخت وی نخستین شخصی بود که مخلوطی از مواد معدنی و آلی را به منظور کنترل قوس برقی و خصوصیات مورد نظر از فلز جوش حاصله با موفقیت به کار برد.وی اختراع خود را در سال 1907 به ثبت رساند.
معرفی
جوش قوس الکتریکی با الکترود روکشدار از رایج ترین روشهای جوشکاری هستند که هم در جوشکاریهای کارخانهای و هم در جوشکاریهای کارگاهی کاربرد دارند.جوشکاری با الکترود دستی، جوشکاری قوسی با الکترود روکش دار(SMAW) نامیده می شود . این فرآیند قدیمی ترین و پر استفاده ترین فرآیند در بین فرآیندهای جوشکاری قوسی می باشد .

در این فرآیند ، یک قوس الکتریکی بین انتهای الکترود فلزی روکش دار و قطعه کار نگه داشته می شود . در طی فرآیند قطرات فلز مذاب همانطور که از الکترود جدا می شوند، از میان ستون قوس الکتریکی گذشته و وارد حوضچه مذاب می شوند و توسط گازهای بوجود آمده از تجزیه پوشش الکترود از اتمسفر هوا محافظت می گردند. سرباره مذاب تشکیل شده بر روی سطح حوضچه مذاب شناور بوده به طوری که فلز مذاب را در طی فرآیند انجماداز تماس با هوا محافظت می کند. سرباره منجمد شده ( گِل جوش) بایستی پس از هر پاس جوش از روی جوش تمیز شود .

مزایا
1.تجهیزات سبک
2.قابلیت انجام در فضاهای کوچک و سر بسته
معایب
1.سرعت پایین
2.نیاز به تعویض الکترود در حین جوش کاری
3.محدود بودن شدت جریان به علت کوتاه بودن طول الکترود
4.ایجاد سرباره و لزوم پاک کردن آن
فایل PDF این پست
کد:
برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید