عبدالجبار کاکایی
عبدالجبار کاکایی در سال 1342در ایلام به دنیا آمد
وی همان ابتدای تولد به همراه خانواده در عراق سکونت گزید و هنگامی که یک سال و نیم بیشتر به ایران بازگشت.
کاکایی دوران کودکی و تحصیلات ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان را در زادگاه خود گذراند و در سال 1360، دیپلم اقتصاد گرفت.
در سال 1361 به تهران آمد و تحصیلات خود را تا مقطع کاردانی زبان و ادبیات فارسی در دانشسرای تربیت معلم ادامه داد.
وی در سال 1364 وارد دانشگاه شهید بهشتی تهران شد و در سال 1368 مدرک کارشناسی زبان و ادبیات فارسی را دریافت کرد.
کاکایی به منظور ادامه تحصیل در سال 1371 به جمع دانشجویان دانشگاه آزادمرکز تهران پیوست و در سال 1373 مدرک کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی را اخذ کرد.
وی در تهران سکونت گزید و کارمند رسمی وزارت آموزش و پرورش شد، اما فعالیتهای خود را بیشتر در زمینه سرودن شعر، نقد و بررسی، اجرای برنامههای ادبی در صدا و سیما و فعالیت در مطبوعات متمرکز کرد.
علاقه کاکایی بیشتر معطوف به قالبهای غزل و مثنوی است. از کاکایی مقالات و نقدهای فراوانی پیرامون شعر این روزگار در مطبوعات درج شده است.
وی در برخی از همایشهای سراسری شعر که در سطح کشور برگزار میشود به عنوان دبیر، مدیر اجرایی و عضو هیئت علمی مسئولیت داشته است.
برخی از آثار عبدالجبار کاکایی:
آوازهای واپسین، مجموعه شعر، همراه ، 1369
مرثیه ی روح، مجموعه شعر،حوزه هنری، 1369
سالهای تاکنون، مجموعه شعر، محراب اندیشه، 1372
حتی اگر آیینه باشی، مجموعه شعر، اهل قلم ، 1375
نگاهی به شعر معاصر ایران، نقد و بررسی، عروج، 1376
بررسی تطبیقی ادبیات پایداری جهان، نشر پالیزان، 1380
گزیده ادبیات معاصر، شماره ی 7، انتشارات نیستان، 1378
زنبیلی از ترانه، منتخب غزل، لوح زرین، 1381
فرصت نایاب، مجموعه شعر، انجمن شاعران ایران، 1385
منبع : همشهری آنلاین
با تشکر از Miss Artemis