مطمئن ترین لپ تاپ را چه شرکتی میسازد؟
نتایج تحقیقی روی سیهزار لپتاپ معیوب مشخص کرده یک سوم لپتاپها در سه سال اول استفاده دچار مشکل میشوند، نتبوکها بیشتر از لپتاپها خراب میشوند و ایسوس و توشیبا، کمترین آمار خرابی را دارند!
مجید جویا: از آنجاکه لپتاپها اغلب از قطعات اولیه سختافزاری مشابه و معمولا یکسانی ساخته میشوند، ممکن است چنین به نظر برسد که برندهای مختلف لپتاپ تفاوتی با هم ندارند، دستکم تا زمانی که سختافزارهای به کار رفته در ساخت آنها مشابه هم هستند و قابلیت اعتماد همسانی دارند.
به گزارش سینت، شرکت خدمات گارانتی اسکوئر ترید، به تازگی در مقالهای پژوهشی، نرخ خرابی 30هزار لپتاپ را برای مقایسه برند و طبقهبندی سختافزاری آنها بررسی کرده و به نتایجی دست یافته که حتی شما را متعجب خواهد کرد.
نکته اصلی این گزارش این است که از هر 3 لپتاپ، دستکم یکی در فاصله زمانی کمتر از سه سال دچار خرابی میشود، و جالبتر اینکه لپتاپهایی با مارکهای نه چندان معتبر ایسوز و توشیبا (دستکم در بازار داخلی ایران) کمترین نرخ خرابی را دارند، در حالی که لپتاپهای با مارکهای ایسر، گیتوی و به خصوص اچ.پی که پرفروشترین برند لپتاپ در سطح جهان است، با معضل نرخ خرابی بالاتر از متوسط روبرو است. علاوه بر آن، دو سوم این مشکلات ناشی از خرابیهای سختافزاری است، در حالی که یک سوم باقیمانده در رده خرابیهای تصادفی طبقهبندی میشوند.
در مورد خرابیهای لپتاپها، به ویژه میتوان از نتبوکها نام برد که اصلا عملکرد خوبی در این زمینه ندارند؛ شاید هم از یک دستگاه کامپیوتری ارزانقیمت نباید انتظار بیشتری داشت. نرخ خرابی این لپتاپها تا 20 درصد بیش از لپتاپهای معمولی است. ولی این را هم در نظر داشته باشید که نتبوک، ابزار نسبتا جدیدی است و این اطلاعات بر مبنای عملکرد آنها در طول تنها یک سال به دست آمده است.
سه نمودار از این مقاله در این مقاله را ببینید که اولی نرخ خرابی لپتاپها را بر حسب نوع خرابی در سه سال اول با هم مقایسه کرده، در دومی نرخ خرابی در لپتاپها و نتبوکها در عرض دوازده ماه اول استفاده با هم مقایسه شدهاند و در نهایت، سومین نمودار به مقایسه مارکهای مختلف لپتاپ از نظر نرخ خرابی در سالهای دوم و سوم پرداخته است.
نکته کلیدی در این میان این است که لپتاپها معمولا در مقایسه با دیگر انواع دستگاههای الکترونیکی مصرفکنندگان خانگی، خیلی بیشتر دچار خرابی میشوند؛ دلیل این امر را تا حدی میتوان اینگونه توضیح داد که این ابزارها در رده پیچیدهترین ابزارهای الکترونیکی به شمار میروند که یک مصرفکننده با آن سر و کار خواهد داشت؛ و شاید این دلیل هم مطرح باشد که فشارهای قیمتی منجر به نادیده گرفتن کمبودهایی در فرایند کنترل کیفیت در مراحل طراحی و تولید انبوه این دستگاهها شده است.
