آیا میشود عشق خود را فراموش کرد؟نظریات و تجربیات:

[yashgin128]

سلام بر همه دوستان و عاشقان
یه سواله که این روز ها خیلی ذهنمو مشغول به خودش کرده:
آیا امکان دارد عشق خود را فراموش کرد؟
به هر علت ادمی ممکن است از کسی که یه عمر عاشقشه جدا بشه(شاید هم هیچوقت بهش نرسه).
ایا واقعا میشه از یاد خود پاک کرد؟
اصلا دلیلی برای پاک کردن از ذهن خود وجود داره؟
ببینید من شنیدم که هیچ چیز توی این دنیا از ذهن انسان پاک نمیشه .حالا عشق که یکی از بزرگترین مسائل زندگی هر ادمی هست.درسته بعد از جدایی یه مدت(اون هم به سختی ) طول میکشه که زندگی به روال اولش بر گرده اما مطمئنا همیشه این خاطره تو فکر ادمی معلق وجود داره و بعضی وقت ها خودشو نشون میده.

یه سوال مهم تر هم دارم از دوستانی که یه روز عاشق یه نفر بودن و بهش نرسیدن, الان با یه کس دیگه زندگی می کنن (که احتمالا عاشقش هم هستن)و یا الان عاشق یکی دیگه شدن:
آیا الان هم اون عشق قدیمی به ذهن شما میاد؟ایا هنوز هم اون حالت های ناراحتی و گریه هم (مثل همون روز هایی که عشقشون رو از دست دادن) به سراغشون میاد؟
-----------------------
البته من دوست ندارم اون خاطرات رو فراموش کنم حتی با اینکه همیشه هم ناراحت میشم ولی یه جور از این حالت خوشم میاد
-----------------------
از همه عزیزان میخوام که اینجا تجربیات و نظراتشون رو بیان کنند
دوستان شاید با خوندن این پست موجب ناراحتی شما بشم.شاید اون خاطرات رو براتون تجسم بشه که من پیشاپیش از همه عزیزان معذرت میخوام.
ممنون

[H.Operator]

سلام - تاپیک خوبی ایجاد کردی دستت درد نکنه
نظر شخصیه من اینه که نه به هیچ وجه فراموش نمیشه و نخواهد شد یه مثال میزنم مث کتاب که میزاری توی کتابخونت می تونی بزاریش پشت همه کتابات اما آخرشم باز وقتی داری دنبال یک کتابی می گردی بهش بر میخوری! عشق هم تقریبآ یه حالت اینجوری داره و ممکنه کمرنگ بشه ولی فراموش نمیشه هیچوقت.
پاکش هم نمی کنیم چون به نوعی خاطراتمون رو دوست داریم هر چند ممکنه شیرین یا تلخ باشه - یک گروه به عنوان تجربه بهش نگاه می کنن اما گروهی دیگه هم نه به چشم حسرت میبیندش و ......

[مهرسا1]

سلام بر همه دوستان و عاشقان
یه سواله که این روز ها خیلی ذهنمو مشغول به خودش کرده:
آیا امکان دارد عشق خود را فراموش کرد؟
به هر علت ادمی ممکن است از کسی که یه عمر عاشقشه جدا بشه(شاید هم هیچوقت بهش نرسه).
ایا واقعا میشه از یاد خود پاک کرد؟
اصلا دلیلی برای پاک کردن از ذهن خود وجود داره؟
ببینید من شنیدم که هیچ چیز توی این دنیا از ذهن انسان پاک نمیشه .حالا عشق که یکی از بزرگترین مسائل زندگی هر ادمی هست.درسته بعد از جدایی یه مدت(اون هم به سختی ) طول میکشه که زندگی به روال اولش بر گرده اما مطمئنا همیشه این خاطره تو فکر ادمی معلق وجود داره و بعضی وقت ها خودشو نشون میده.

یه سوال مهم تر هم دارم از دوستانی که یه روز عاشق یه نفر بودن و بهش نرسیدن, الان با یه کس دیگه زندگی می کنن (که احتمالا عاشقش هم هستن)و یا الان عاشق یکی دیگه شدن:
آیا الان هم اون عشق قدیمی به ذهن شما میاد؟ایا هنوز هم اون حالت های ناراحتی و گریه هم (مثل همون روز هایی که عشقشون رو از دست دادن) به سراغشون میاد؟
-----------------------
البته من دوست ندارم اون خاطرات رو فراموش کنم حتی با اینکه همیشه هم ناراحت میشم ولی یه جور از این حالت خوشم میاد
-----------------------
از همه عزیزان میخوام که اینجا تجربیات و نظراتشون رو بیان کنند
دوستان شاید با خوندن این پست موجب ناراحتی شما بشم.شاید اون خاطرات رو براتون تجسم بشه که من پیشاپیش از همه عزیزان معذرت میخوام.
ممنون

در صورتی که کلمه عشق رو برای خودتون تحریف نکرده باشین اره؟
تا حالا از خودتون پرسیدین اصلا عشق یعنی چی؟اصلا میشه بدونم عشق از دیدگاه شما یعنی چی؟

[alishadabmehr]

بنظر من بايد تعريف درستي از عشق داشته باشيم و با مسائل زيبايي چهره يا سك.س قاطيش نكنيم ببينيد من خودم تجربه داشتم وميخوام واستون بگم داستان از جايي شروع ميشد كه تابستون سال 82 بود كه من اونموقع دوم راهنمايي بودم و از يه دختره 9 ساله خوشم اومد طوري كه اولين بار كه ديدمش خوشكم زد و تا الان كه 8 سال ميگذره هم هر وقت ميبينمش قلبم بوم بوم ميزنه و از همون موقع بفكر ازدواج باهاش افتادم و الان اون دختر دوم دبيرستانه منم دانشگاه و هنوزم كه هنوزه اون منو دوست داره و منم اونو وبا اينكه خونمون از اون محل رفته ولي چند وقت يه بار سر ميزنم بهش و ايشالا از دانشگاه كه اومدم بيرون ميرم خواستگاري. با دخترهاي زيادي هم رفيق شدم ولي همشون واسه مسخره بازي يا تيغ زدن بودن و از خدا ميخوام همه ي شما ها عاشق واقعي باشين نه بخاطر چشم وابرو از يكي خوشتون بياد ................يا حق

[Lady parisa]

عاشق بودن و درک کردن عشق فکر نمی کنم با گذر زمان از بین بره.
من تا الان عاشق نشدم و طعم عشق و هجر رو مزه نکردم!!! که بتونم نظر بدم
اما می دونم حتی وقتی از کسی متنفر هم باشی فکر نمی کنم بتونی فراموشش کنی چه برسه یه زمانی عاشق بوده باشی و باهاش لحظه ها و ثانیه ها رو طی کرده باشی و بعد از فراغ و جدایی هم قطعا اگر توی جاهایی که با عشقت بوده باشی، قرار بگیری قطعا خاطراتت دوباره زنده خواهد شد

به عقیده من بین عشق و ازدواج خیلی فاصله است. برای من معنا و مفهومه عشق خیلی خوب معنی نشده. ما تا با کسی آشنا می شیم سریع به فکر ازدواج و راضی کردن خانواده هستیم. باید معنای عشق فرهنگ سازی و تفاوتش با هوس و ..... کاملا روشن بشه.
==========
امیدوارم تونسته باشم جواب سوالاتونو بدم
انرژیک باشید و شاد

[Hadi King]

سلام . کاش تو عنوانــت یه " اول " هم بعد از عشقـــ اضـافه میکردی
چون تو این دوره زمونـــه همه آدم هـا شدن دو سه عشقـــه ...
موفق باشید!

[ملا نصرالدین]

واقعا جواب دادن به این سوالت نیاز به تعریف عشق داره.هر کسی توی یه دوره از زندگیش یه تعریف از عشق داره.الان من به روز هایی که کوچکتر بودم و فکر میکردم عاشق شدم میخندم.(گاهی هم به خودم فحش میدم که چه کارای مسخره ای کردم)
ولی خوب وقتی بزرگتر شدم تعریف دیگری از عشق پیدا کردم و عاشق همسرم شدم و با هم ازدواج کردیم و الان فکر میکنم یه عشق عمیقی بین ما هست.
برای جواب دقیق تر باید بگم که هیچ وقت عشق قدیمی از یاد من نرفت ولی اون حالت های گریه و غم الان تبدیل به خنده و.. شده

[ELHAM3000]

بنظر من بايد تعريف درستي از عشق داشته باشيم و با مسائل زيبايي چهره يا سك.س قاطيش نكنيم ببينيد من خودم تجربه داشتم وميخوام واستون بگم داستان از جايي شروع ميشد كه تابستون سال 82 بود كه من اونموقع دوم راهنمايي بودم و از يه دختره 9 ساله خوشم اومد طوري كه اولين بار كه ديدمش خوشكم زد و تا الان كه 8 سال ميگذره هم هر وقت ميبينمش قلبم بوم بوم ميزنه و از همون موقع بفكر ازدواج باهاش افتادم و الان اون دختر دوم دبيرستانه منم دانشگاه و هنوزم كه هنوزه اون منو دوست داره و منم اونو وبا اينكه خونمون از اون محل رفته ولي چند وقت يه بار سر ميزنم بهش و ايشالا از دانشگاه كه اومدم بيرون ميرم خواستگاري. با دخترهاي زيادي هم رفيق شدم ولي همشون واسه مسخره بازي يا تيغ زدن بودن و از خدا ميخوام همه ي شما ها عاشق واقعي باشين نه بخاطر چشم وابرو از يكي خوشتون بياد ................يا حق

جسارتا به نظر من این عشق نیست ،چون اگه عاشق واقعی بودید نمی تونستید حتی برای سرگرمی با کس دیگه ای باشید
چون به نظر ما دخترا این خیانته !!!!!!!!! بازم عذر خواهی می کنم

و اون دختر دوست داره که فقط شما مال اون باشید نه .........

[Lamanta]

اگه عشق واقعی باشه مطمعنا فراموش نمیشه و نخواهد شد......
عشق یه احساس پاکه که این روزا بعضیا متاسفانه عشق رو به مسخره گرفتن...
اگه عشق باشه نه تنها فراموشش سخته و عذاب آوره بلکه آدم از نبودش مطمعنا لطمه میخوره....اینو مطمعن باشید کسی که راحت فراموش بشه عشقتون نبوده.....

[Sky Blazer]

البته من دوست ندارم اون خاطرات رو فراموش کنم حتی با اینکه همیشه هم ناراحت میشم ولی یه جور از این حالت خوشم میاد

یه پیشنهاد دوست من.
بهت پیشنهاد میکنم فراموششون کنی و همه رو به سطل آشغال خاطرات منتقل کنی. خودت داری میگی اذیت میشی. اون حس خوش اومدنی که میگی هم کاذبه. چون مطمئنا اگه دچار بحران میانسالی بشی خیلی بهت سخت میگذره. بابا دنیا دو روز به خدا.
آدم باید همیشه ناراحتی ها و ناکامی های گذشته رو فراموش کنه. چون با یادآوری اون ها (مخصوصا اگه خیلی ناگوار باشن) آدم به مرور خورد میشه و دچار انزوا و هزار جور مشکلات روانی (که اکثر اوقات آدم خودش هم از اونا بی خبره) میشه.
در جواب سوال هم من چون تجربه نداشتم و تاحالا عاشق نشدم نمیتونم جواب بدم. (نه اینکه سنگ باشم ها ؟!! ولی من این جلف بازی های امروزی اسمشون رو عشق نمی زارم. عشق واقعی رو من این روزها نمیبینم. کم شده خیلی. عشق واقعی یعنی مثلا عشق استاد شهریار که مثال زدنیه)
ولی سعی میکنم حتی اگه عاشق شدم (بالاخره آدم میفهمه که اون طرفش رو پیدا کرده یا نه دیگه!) حتما بهش برسم. هر ناکامی تو زندگی آدم رو افسرده میکنه. مخصوصا این نوعش. ولی اگه هم نشد باز بیخیالش. به خدا توکل کنید.
یا علی.