یادداشت: آلمان یک سهمیه لیگ قهرمانان ایتالیا را گرفت؛ اما آنها واقعا شایسته بودند؟
کارلو گارگانزه از سایت گل بینالمللی در این مقاله مینویسد که آلمانیها تنها یک بار در هشت سال گذشته به مرحله یکهشتم نهایی لیگ قهرمانان رسیدهاند و با این حال سهمیه لیگ قهرمانان آنها از ایتالیا بیشتر شد.
سایت گل – ادینسون کاوانی باعث شد به اصطلاح علاقه ایتالیا به لیگ اروپا کمی بیشتر ادامه داشته باشد. او گلی در لحظات تلفشده زد تا ناپولی استهآوا بخارست را ببرد و به مرحله حذفی برسد. ناپولی تنها نماینده باقیمانده ایتالیا در لیگ اروپا است.
اما این برد برای این که ایتالیا چهار سهمیه خود در لیگ قهرمانان را حفظ کند کافی نبود. از فصل 13-2012، بوندسلیگای آلمان این برتری را خواهد داشت و ایتالیا باید تنها سه تیم به لیگ قهرمانان بفرستد، که یکی از آنها هم باید ابتدا در پلیآف بازی کند.
دلیل رسیدن به این وضعیت، فرمول ابلهانه و بیمعنی تعیین ضریب برای لیگهاست. این فرمول به کسب نتیجه در لیگ اروپا/جام یوفا به اندازه کسب نتیجه در لیگ قهرمانان امتیاز میدهد. در پنج فصل گذشته که امتیازات آنها با هم حساب میشود، آلمان در رقابتهایی که خواهر زشت لیگ قهرمانان به حساب میرود به شدت بهتر از ایتالیا کار کرده است:
07-06: تنها یک تیم ایتالیایی به مرحله یکهشتم نهایی رسید، اما دو آلمانی به یکچهارم رسیدند و یکی از آنها به نیمهنهایی هم رسید.
08-07: تنها یک تیم ایتالیایی و یک تیم آلمانی به نیمهنهایی رسیدند، اما چهار تیم آلمانی در مرحله یکهشتم بودند و این در حالی است که ایتالیا در این مرحله همان یک نماینده را داشت.
09-08: یک تیم ایتالیایی در یکچهارم؛ دو تیم آلمانی در نیمهنهایی که یکی به فینال رسید.
10-09: یک تیم ایتالیایی در یکهشتم؛ دو آلمانی در یکچهارم که یکی به نیمهنهایی رسید.
11-10: تنها یک تیم ایتالیایی به یکشانزدهم رسیده، در حالی که آلمانیها دو نماینده در این مرحله دارند.
برخی طرفداران سرسخت بوندسلیگا خواهند گفت این نشان میدهد این لیگ عمق بیشتری دارد و تیمهای کوچکتر آن قدرتمندتر از تیمهای کوچکتر دیگر لیگها هستند. اما حقیقتا این نشان از آن دارد که سری آ از این تورنمنت نفرت دارد، چرا که این رقابتها نه جایزه درستی دارد و نه اعتبار خاصی میبخشد و عملا باعث پرت شدن حواس و هدر رفتن منابع میشود.
هر که بازیهای تیمهای سری آ در لیگ اروپا/جام یوفا را در یک دهه گذشته تماشا کرده، متوجه شده که حتی زمانی که باشگاههای ایتالیایی تیمهای ذخیره خود را به میدان نمیفرستادند هم بازیکنان تیمها در میدان راه میرفتند، انگار که تمرینات پیشفصل را میگذرانند.
طرفداران بوندسلیگا خواهند گفت این مشکل ایتالیا است که لیگ اروپا را جدی نگرفته، اما چرا سری آ باید به سیستمی احترام بگذارد که تا این حد معیوب است؟ راحتترین راه برای گرفتن ترفیع در کار چاپلوسی از رییس است، اما آیا این به آن معناست که همه باید این کار را انجام دهند؟ اگر سیستم غلط است نیاز به تغییر دارد.
جایزه مالی لیگ اروپا که از طریق پاداش نقدی، اسپانسرها، بلیتفروشی و حق پخش تلویزیونی به دست میآید آن قدر ناچیز است که تصمیم عاقلانه آن است که باشگاهها بازیکنان خود را استراحت بدهند و روی دیدارهای هفتگی لیگ خود تمرکز کنند. هر پیروزی در مرحله گروهی تنها 100 هزار یورو جایزه دارد و اتلتیکو مادرید در جریان قهرمانی فصل پیش، در کل تنها 6 میلیون یورو گرفت.
باشگاهها حاضر نیستند خود را در لیگ داخلی به خطر سقوط بیندازند که در اوضاع اقتصادی فعلی میتواند باعث نابودی آن باشگاه شود. ساندرلند فصل پیش در لیگ برتر سیزدهم شد؛ پاداش کسب رتبه سیزدهم در لیگ برتر انگلیس بیشتر از پولی بود که اتلتیکو مادرید در فتح لیگ اروپا دریافت کرد.
در فصل 05-2004، پارما داشت تازه از بحران مالیاش نجات مییافت که با تیم جوانانش به مرحله نیمهنهایی جام یوفا رسید. آنها جوانانشان را به میدان فرستادند چون ممکن بود از سری آ سقوط کنند و این میتوانست پایان تاریخ باشگاه را رقم بزند.
البته باشگاههایی هم هستند که برای صعود به لیگ قهرمانان میجنگند. آیا ناپولی ترجیح میدهد این فصل فاتح لیگ اروپا شود، یا در سری آ چهارم شود و به لیگ قهرمانان برسد؟ حتی نیازی به پاسخ به این پرسش هم نیست. جوایز مالی لیگ قهرمانان نجومی است. یوفا به هر تیمی که در مرحله پلیآف بازی میکند 2.1 میلیون یورو میدهد. تیمی که به مرحله گروهی برسد 3.9 میلیون یورو دریافت خواهد کرد. هر بازی در مرحله گروهی 0.55 میلیون یورو جایزه دارد و تیمها با هر برد در مرحله گروهی 0.8 میلیون و با هر تساوی 0.4 میلیون یوروی دیگر هم، علاوه بر پاداش بازی در مرحله گروهی دریافت میکنند. هر بازی در مرحله یکهشتم نهایی 3 میلیون یورو جایزه دارد. بازی در مرحله یکچهارم نهایی 3.3 میلیون پاداش به همراه دارد و تیمهایی که به مرحله نیمهنهایی میرسند 4.2 میلیون یوروی دیگر خواهند گرفت. تیم نایبقهرمان 5.2 میلیون یوروی دیگر دریافت میکند و قهرمان 9 میلیون یورو، علاوه بر پاداشهای قبلی خواهد گرفت.
این یکی از دلایلی است که همارز بودن امتیازات کسبشده در لیگ قهرمانان و لیگ اروپا برای تعیین ضریب لیگ را مضحک جلوه میدهد. شاختار دونتسک آخرین دوره جام یوفا را با بردن امثال زسکا مسکو، مارسی، دینامو کیف و وردربرمن فتح کرد. در همان دوران بارسلونا با بردن لیون، بایرن مونیخ، چلسی و منچستریونایتد فاتح لیگ قهرمانان شد. باور کنید یا نه، امتیازاتی که شاختار با فتح جام یوفا برای ضریب لیگ اوکراین کسب کرد بیشتر از امتیازاتی بود که بارسلونا با فتح لیگ قهرمانان برای ضریب لالیگا به دست آورد.
برای تعیین این که ایتالیا و آلمان چند سهمیه در لیگ قهرمانان و لیگ اروپا داشته باشند، باید این دو رقابت را از هم جدا کرد و امتیازاتشان را مجزا حساب کرد. هنگامی که به رکورد دو لیگ در لیگ قهرمانان در یک، سه، پنج، 10، 15، 20 یا 30 سال گذشته مینگرید، متوجه میشوید که سری آ به شدت بهتر از بوندسلیگا کار کرده است:
07-06: تنها یک تیم آلمانی، بایرن، از گروه خود صعود کرد. افسی هالیوود در مرحله یکچهارم نهایی به میلان باخت. سه تیم ایتالیایی به مرحله یکهشتم رسیدند، دو تا به یکچهارم راه یافتند و یکی هم در نهایت قهرمان شد: میلان.
08-07: تنها یک تیم آلمانی، شالکه، از گروه خود صعود کرد. شالکه در یکچهارم به بارسلونا باخت. سه تیم ایتالیایی به یکهشتم رسیدند و یکی به یکچهارم راه یافت.
09-08: تنها یک تیم آلمانی، بایرن، از گروه خود صعود کرد. بایرن در یکچهارم به بارسلونا باخت. سه تیم ایتالیایی به یکهشتم رسیدند که البته همه حذف شدند.
10-09: دو تیم آلمانی به یکهشتم رسیدند که یکی از آنها حذف شد. بایرن در نهایت به فینال رسید و آنجا به تیم ایتالیایی اینتر باخت. سه ایتالیایی به یکهشتم رسیدند که دو تا در این مرحله حذف شدند و یکی فاتح رقابتها شد.
11-10: دو تیم آلمانی در برابر سه تیم ایتالیایی به یکهشتم رسیدند.
در هشت فصل پیش از فصل جاری، تنها یک تیم آلمانی توانسته از مرحله یکچهارم نهایی عبور کند که بایرن در فصل گذشته بود. در سه دوره از این هشت فصل، حتی یک تیم آلمانی هم نتوانست از یکهشتم نهایی رد شود. تنها پنج بار تیمهای آلمانی توانستهاند به مرحله یکچهارم برسند که چهار بار آن کار بایرن بوده است (میبینید که بوندسلیگا چه عمقی دارد و بقیه تیمهای آلمانی هم چقدر قدرتمند هستند).
این را با رکورد ایتالیا در همان دوران مقایسه کنید. با آن که بحران کالچوپولی در 2006 هنوز هم ادامه دارد، اما سری آ سه قهرمانی، سه حضور در فینال و هفت حضور در مرحله نیمهنهایی داشته. آنها 14 بار هم به مرحله یکچهارم نهایی رسیدهاند. نمایندگان ایتالیا در چهار دوره پیشین لیگ قهرمانان دو بار قهرمان شدهاند.
برتری ایتالیا بر آلمان
5 تعداد رسیدن تیمهای آلمانی به مرحله یکچهارم نهایی در 8 سال گذشته.
14 تعداد رسیدن تیمهای ایتالیایی به مرحله یکچهارم نهایی در 8 سال گذشته.
9 سال از آخرین قهرمانی آلمانیها در لیگ قهرمانان میگذرد.
2 تعداد قهرمانی های ایتالیا در 4 سال گذشته.
1 تعداد فینالیستهای آلمانی در 8 سال گذشته.
5 تعداد فینالیستهای ایتالیایی در 8 سال گذشته.
بحث را با آماری تاریخی به پایان میبریم. در 34 سال گذشته، بوندسلیگا تنها سه بار فاتح لیگ قهرمانان یا جام باشگاههای اروپا شده است. سری آ هشت قهرمانی دارد. ایتالیا در 34 فینال گذشته جام باشگاههای اروپا و لیگ قهرمانان، 17 نماینده داشته: دقیقا نصف. آنها همین نسبت را در چهار سال گذشته هم داشتهاند که البته این بار هر دو نماینده ایتالیا در فینال برنده شدهاند. این آمار بهتر از هر لیگ دیگری در اروپاست، حتی لیگهای انگلیس و اسپانیا.
با این حال برخی ابلهان در یوفا که در عمر خود یک بار هم به توپ ضربه نزدهاند، میخواهند به ما بگویند نتیجه دیدارهای فوقالعاده مهمی مانند اشتوتگارت – اودنسه و سمپدوریا – دبرچن اهمیت زیادی در تعیین تعداد سهمیه ایتالیا در لیگ قهرمانان دارد.
محتوای مخفی: منبع