آزادی نرم افزار و اپن سورس

[c30tehran]

متاسفانه هر کسی از آزادی و اپن سورس بودن یک برداشت دارد برای همین می دونم خیلی از دوستان این مطالب هم به علت تکرار حفظ هستند ولی به نه نظر من این مطلب باید بیشتر از این ها تکرار بشود

پروژهٔ گنو (GNU)

پروژهٔ گنو در سال ۱۹۸۶ با هدف ایجاد یک سیستم‌عامل کاملاً آزاد و شبیه به یونیکس، توسط ریچارد استالمن پایه‌گذاری شد. گنو مخفف "GNU's Not Unix" است

نرم افزار آزاد

نرم افزار آزاد در مورد آزادی کاربران برای اجرا، کپی، توزیع، مطالعهٔ کدمنبع ، تغییر و بهبود دادن آن است. بطور دقیق‌تر نرم‌افزاریست که ۴ نوع آزادی را برای کاربران نرم‌افزار فراهم کند:

آزادی برای اجرای برنامه برای هر منظوری(آزادی صفر)

آزادی برای مطالعه و بررسی چگونگی عملکرد برنامه و تغییر آن برای نیاز خود(آزادی ۱)

آزادی برای تکثیر کپی‌هایی از نسخهٔ اصلی، تا بتوانید به همسایگان(اطرافیان) خود کمک کنید(آزادی ۲)

آزادی برای انتشار نسخه‌های تغییرداده‌شده برای عموم، تا تمام جامعه از آن بهره ببرند(آزادی ۳).

در صورتی برنامه‌ای یک نرم‌افزار آزاد به شمار می‌آید که کاربران آن همه این آزادی‌ها را داشته باشند. بنابراین شما باید برای توزیع مجدد کپی‌هایی از آن ، خواه با اصلاحات و تغییرات و خواه بدون آن ، خواه رایگان و خواه در ازای دریافت وجهی، برای هر شخصی و در هر جایی آزاد باشید. آزاد بودن برای انجام این کارها(در میان کارهای دیگر) به این معنی است که شما مجبور به درخواست و پرداخت هزینه مجوز نیستید.

به منظور داشتن آزادی برای تغییر دادن( آزادی۱) ، و انتشار نسخه‌های بهبودیافته( آزادی۳)، شما باید به کدمنبع برنامه دسترسی داشته باشید. بنابراین دسترسی به کدمنبع یک شرط ضروری برای نرم‌افزار آزاد است .

بنابراین شما ممکن است پولی پرداخت کنید تا کپی‌های از نرم‌افزار آزاد را بگیرید و یا ممکن است کپی‌ها را بدون پرداخت هزینه بدست آورید. اما صرف‌نظر از اینکه چگونه کپی‌ها را بدست آورده باشید، شما همیشه این آزادی را دارید تا نرم‌افزار را کپی کنید و تغییر دهید و حتی کپی‌هایی از آن را بفروشید.

شما به نرم‌افزار آزاد نیاز دارید

نرم‌افزاری که بر روی اغلب کامپیوترها وجود دارد اختصاصی و غیر آزاد است: به وسیلهٔ شرکت‌های نرم‌افزاری کنترل می‌شود، و نه به وسیلهٔ کاربران. کاربران نه می‌توانند بررسی کنند که این برنامه‌ها چه کاری انجام می‌دهند، نه می‌توانند جلوی آنچه نمی‌خواهند برنامه انجام دهد را بگیرند.

تنها راهی که می‌توانید اطمینان حاصل کنید که نرم‌افزار برای شما کار می‌کند، تکیه بر نرم‌افزار آزاد است.

کپی‌لفت

کپی‌لفت یک روش جامع برای تضمین آزادی نرم‌افزار و یا هر اثر دیگری است و همچنین ایجاب می‌کند که نسخه‌های تغییر و یا توسعه‌یافته آن برنامه نیز آزاد باشد. ساده‌ترین راه برای تولید یک نرم‌افزار آزاد این است که آن را تحت مجوز عمومی (Public Domain) و بدون کپی‌رایت قرار دهیم. این امر به مردم اجازه می‌دهد تا در صورت تمایل نرم‌افزار و تغییراتی که در آن انجام داده‌اند را با دیگران به اشتراک بگذارند.

کپی‌لفت روشی است که ما از کپی‌رایت برای برنامه‌های خود استفاده می‌کنیم. کپی‌لفت نوعی کپی‌رایت است که هدف آن خلاف کپی‌رایت‌های رایج است، چون هدف آن محدود کردن کاربران نیست، بلکه بقای آزادی کاربران است

منبع

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[c30tehran]

اپن سورس فقط به معنای این نیست که کد برنامه‌ای در دسترس باشد.
باید تمام این شرایط را یک برنامه اپن سورس داشته باشد

• نرم افزار باید بدون نیاز به حق امتیاز یا هر گونه پرداختی برای فروش ، امکان توزیع به صورت آزاد را داشته باشد.
• سورس برنامه باید شامل برنامه باشد و اجازه توزیع کد برنامه داده بشود(برای مثال از یک صفحه وب قابل دانلود باشد)
• اعمال تغییرات و کارهای بعدی روی برنامه امکان پذیر باشد و این برنامه جدید را بتوان تحت همان شرایط برنامه اولیه و نرم افزار اصلی تکثیر کرد.
• نگهداری تمامیت کد منبع اولیه، چه با نیاز به تغییر جهت توزیع به عنوان فایل های وصله ای ، و چه با نیاز به وجود نگارش های متفاوت ، ممکن باشد.
• هیچگونه تبعیض و تمایزی بین اشخاص و گروهها وجود نداشته باشد
• هیچ گونه تبعیض و تمایزی بین هر فعالیتی که در راستای نرم افزار انجام می گیرد ، وجود نداشته باشد
• مجوز باید به هرکسی که یک کپی از برنامه را دریافت می کند نیز اختصاص یابد ، بدون اینکه آنها نیاز به توافق و هماهنگی با اجازه نامه ی دیگری داشته باشند
• مجوز نباید به محصول یا توزیع خاصی اختصاص داشته باشد
• مجوز ، نباید به دیگر نرم افزار‌هایی که در طول پروژه‌ی مجوز گرفته‌ی جاری ، توزیع و تکثیر شده اند، تعلق بگیرد.
• مجوز باید از نظر تکنولوژی بی‌طرف باشد

مزایا و ریسک های نرم افزار متن باز
نرم‌افزارهای آزاد از نظر کاربر مزایایی دارند.عدم وابستگی به فروشنده ، امکان برطرف کردن اشکالات در محل ، امکان افزودن امکانات جدید مورد نیاز کاربر، و آزادی و نیز کسب درامد از کار دیگران ازجمله مزایا می باشند.
از نظر تولید کننده نیز مزایایی متعددی می توان برشمرد. از جمله اینکه برنامه در دسترس عده بیشتری قرار می گیرد،اشکالات برنامه سریعتر پیدا می شود، برنامه به سرعت بهتر و بهتر می شود، تولید کننده بهتر می تواند تواناییهای خود را نشان دهد. همچنین سایر آزادی های که به تولید کنندگان این نرم افزار ها داده می شود از جمله‌ی این مزایا می باشند.
استفاده مجدد از کد، زمان تولید را کاهش می دهد و نتایجی قابل پیش بینی فراهم می آورد. با دسترسی به کد منبع، عمر سیستم های نرم‌افزار آزاد (متن باز) و ارتقای آنها به طور نامتناهی قابل افزایش است. ویژگی‌های کیفی و ریسک‌هایی که در پروژه های نرم‌افزار آزاد وجود دارد به شرح زیر است:

• قابلیت سفارشی کردن
• قابلیت عملیاتی
• انعطاف پذیری
• عمر
• کارایی
• کیفیت سرویس و پشتیبانی
• امنیت
• سهولت مدیریت
• ریسک در تقسیم پروژه به بخشهای کوجک تر

پ.ن : ترجیحا (تا آنجا كه امكان دارد ) به جای " اپن سورس " از اصطلاح " نرم افزار آزاد" استفاده كنیم

منبع

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[taia]

\

• نرم افزار باید بدون نیاز به حق امتیاز یا هر گونه پرداختی برای فروش ، امکان توزیع به صورت آزاد را داشته باشد.
  
• اعمال تغییرات و کارهای بعدی روی برنامه امکان پذیر باشد و این برنامه جدید را بتوان تحت همان شرایط برنامه اولیه و نرم افزار اصلی تکثیر کرد.
  
• مجوز باید به هرکسی که یک کپی از برنامه را دریافت می کند نیز اختصاص یابد ، بدون اینکه آنها نیاز به توافق و هماهنگی با اجازه نامه ی دیگری داشته باشند

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[/I]

با موارد بالا به صورت اساسی مشکل دارم! حتی این موارد رو برای wiki هم فرستادم ولی اعمال نشد.
همونطور که می دونید مجوز های زیادی داریم، که همه زیر موضوع چتری اپن سورس کار می کنند.
بسیاری از این مجوزها، کد منبع را ارائه می دهند ولی حق تغییر را نمی دهند، یا کد را می دهند ولی برنامه رایگان نیست.

البته بحث رایگان در مورد free software هم هست، که کلمه ی free رو باید آزاد مطرح کرد یا رایگان!

The term “free software” has an ambiguity problem: an unintended meaning, “Software you can get for zero price,” fits the term just as well as the intended meaning, “software which gives the user certain freedoms.”

بنابراین شاید موضوع گسترده ای مانند Open source رو هم نشه به این صورت باز مطرح کرد، دقیقا میشه گفت این نام یک کلیت هست که جزییاتش در خرده نام های زیادی شکل گرفته اند.

در کل شاید یک نام بهتر مشکل رو حل کنه، مقاله ی زیر را بخونید:

This rest of this article compares the two terms “free software” and “open source”. It shows why the term “open source” does not solve any problems, and in fact creates some.

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[c30tehran]

ببخشید منظور شما این هست

پ.ن : ترجیحا (تا آنجا كه امكان دارد ) به جای " اپن سورس " از اصطلاح " نرم افزار آزاد " استفاده كنیم

[taia]

ببخشید منظور شما این هست

خوب دقیقا این همون موضوعی است که گفتم، شما free software رو آزادی نرم افزار معرفی می کنید در حالی که میشه نرم افزار آزاد معرفیش کرد!
و البته با این پی نوشت شما هم مخالف هستم، چون گرچه این دو خیلی به هم شبیه هستند ولی اختلافات اساسی دارند، همونطور که در منبع خودتون گفته:

Increasingly the consensus term Free and Open Source Software is used by the communities at large to describe the common ground between Free Software and Open Source.

در واقع همونطور که گفتم، یک نام جدید شاید بتونه این مشکل رو برطرف کنه، ولی استفاده ی جایگزین از نام این دو موضوع به جای هم به نظرم حلال مشکل نیست.
در واقع مقاله ی شما در کلیت قبول هست، ولی در جزئیات به مشکل بر می خوریم، باز بر می گردم به منبع خودتون:

Although the OSI definition of "open source software" is widely accepted, a small number of people and organizations use the term to refer to software where the source is available for viewing, but which may not legally be modified or redistributed. Such software is more often referred to as source-available, or as shared source, a term coined by Microsoft.

خوب به نظر شما این مشکل از کجا ناشی شده؟ اینکه حتی برای آنچه مشخصا اپن سورس هست نام جدیدی نهاده شده، چیزی که عملا موفق هم نبود، و نام اپن سورس همچنان برای آنگونه برنامه ها ماند، و جای خود را به دیگر نامها نداد.
برنامه های زیادی داریم که نام اپن سورس را با خود همراه دارند ولی با تعریفی که شما گفتید مشکل دارند، و این از همانجا ناشی میشه که گفتم.

[c30tehran]

ببخشید به نظر شما نرم افزار آزاد رابطی با اپن سورس داره یعنی میشه گفت اپن سورس زیر مجموع نرم افزار آزاد هست
در این صورت یعنی برنامه هست که اپن سورس محسوب نشه و لی نرم افزار آزاد محسوب بشه

برنامه مونو که وابسته به تکنولوژی مایکروسافت هست با تاکید به بند 10 اپن سورس میشه گفت اپن سورس نیست


با تشکر

[c30tehran]

مفهوم بسیار مهم کپی-لفت Copyleft یا حفظ اجباری آزادی تا آخرین توزیع

مفهوم کپی-لفت به معنی در نظر گرفتن مجوز هایی دارای ویژگی خاص (Copylefted Free Software License) برای نرم افزار های آزاد است تا نرم افزار آزاد همواره آزاد بماند و آزادی آن حفظ شود. طبق مجوز های Copyleft تبدیل نرم افزار آزاد به نرم افزار غیر آزاد غیر قانونی خواهد بود. بعضی مجوز های نرم افزار های آزاد مانند BSD License یا MIT License آزادی های ۰ الی ۳ را برای کاربر فراهم می کنند یعنی کاربر مجاز است تا نرم افزار را به هر شکلی تغییر دهد و باز منتشر کند ولی الزامی برای او نیست که توزیع جدید حاصل از تغییرات خود را همچنان بصورت نرم افزاری آزاد ارایه کند. از طرفی مجوز های Copyleft آزادی های ۰ الی ۳ را برای کاربر به شرطی فراهم می کنند که فرد پس از استفاده از آزادی های فراهم شده همان آزادی را برای دیگران نیز فراهم کند و بسته نرم افزاری حاصل خود را همچنان بصورت آزاد ارایه کند. برای مثال مجوز GPL License مجوزی آزاد است که نرم افزار های منتشر شده با آن قابل تبدیل به نرم افزار غیر آزاد نیستند و از اولین توزیع تا آخرین توزیع اجبارا آزاد خواهند ماند.

مجوز GNU General Public License و مفهوم کپی-لفت قوی Strong Copyleft

GNU General Public License یا به اختصار GPL مجوزی است که توسط ریچارد استالمن موسس بنیاد نرم افزار های آزاد نوشته شده و اولین مجوزی است که مفهوم کپی-لفت در آن وجود دارد. نرم افزار های آزاد دارای مجوز های بسیاری متنوعی میباشند ولی اکثر نرم افزار هایی که پدید آورندگانشان تاکید بسیاری بر آزاد بودن نرم افزار و تضمین شدن آزاد ماندن آن از اولین الی آخرین توزیع ممکن آن داشته اند از GPL استفاده کرده اند. به عنوان مثال هسته لینوکس تحت مجوز GPL منتشر شده و کاملا آزاد است و تبدیل و انتشار آن بصورت نرم افزاری غیر آزاد ممنوع می باشد.

مجوز GPL مجوزی دارای ویژگی Strong Copyleft می باشد به این معنی که سلب آزادی نرم افزار تحت هیچ شرایطی توسط GPL پذیرفته نیست.

مجوز GNU Lesser General Public License و مفهوم کپی-لفت ضعیف Weak Copyleft

مجوز دیگری که توسط ریچارد استالمن بر اساس مفهوم کپی-لفت نوشته شده مجوز GNU Lesser General Public License یا LGPL می باشد و برای توزیع توابع کتابخانه ای (Link Libraries) علی الخصوص توابع کتابخانه ای سیستم عامل GNU طراحی شده است. توابع کتابخانه ای نرم افزار هایی هستند که نرم افزار های دیگر از آنها برای انجام اعمال خاصی استفاده می کنند. تمامی سیستم عامل ها دارای توابع کتابخانه ای هستند که نرم افزار های کاربردی از آنها برای انجام اعمال مختلف تحت آن سیستم عامل و همچنین ارتباط با هسته سیستم عامل استفاده می کنند.

توابع کتابخانه ای بر دو قسم هستند. توابع کتابخانه ای پویا (Dynamic Link Libraries) نرم افزار هایی هستند که کاملا مستقل از نرم افزاری که از آنها استفاده می کند در فایل های جداگانه ای قرار دارند. از طرف دیگر توابع کتابخانه ای ایستا (Static Link Libraries) نرم افزار هایی هستند که عملا با نرم افزار بکار گیرنده ترکیب شده و عملا بطور کامل یا ناقص به درون فایل حاصل کپی می شوند.

از آنجایی که نیاز است تا نرم افزار های غیر آزاد و Proprietary قابلیت اجرا بر روی سیستم عامل های آزاد را داشته باشند نیاز است تا توابع کتابخانه ای ایستای سیستم عامل آزاد دارای مجوزی غیر از GPL باشد تا بتواند به درون نرم افزار های غیر آزاد کپی شود و توسط آنها استفاده گردد. این مساله به جهت لزوم پشتیبانی نرم افزار های غیر آزاد اجتناب ناپذیر است.

مجوز LGPL این مساله را با مفهوم کپی-لفت ضعیف حل می کند. مجوز LGPL ایجاب می کند که خود کتابخانه های ایستا به عنوان نرم افزاری مستقل همانند مجوز GPL حفاظت می شوند و تبدیل آنها به نرم افزار های غیر آزاد غیر قانونی خواهد بود ولی عمل Link کردن آنها با نرم افزار های غیر آزاد که بطور غیر مستقیم باعث کپی شدن قسمتی از کتابخانه به داخل نرم افزار غیر آزاد می باشد مجاز می باشد. یعنی نمی توان سورس کد یک کتابخانه دارای مجوز LGPL را تغییر دارد و آن را بعنوان کتابخانه ای غیر آزاد توزیع کرد ولی می توان آن را برای تهیه یک نرم افزار غیر آزاد بکار برد و سورس کد یک نرم افزار غیر آزاد را با کتابخانه آزاد لینک نمود و باینری حاصل را با مجوزی غیر آزاد منتشر کرد.

مجوز Berkeley Software Distribution و مفهوم مجوز آزاد غیر کپی-لفت Permissive Free License

بعضی از نهاد های تولید کننده نرم افزار های آزاد مانند FreeBSD Foundation با مفهوم Copyleft مخالفند. به عقیده طرفداران نرم افزار های آزاد غیر Copyleft حفظ اجباری آزادی نرم افزار از اولین توزیع تا آخرین توزیع شرطی محدود کننده است که جلوی تجاری شدن محصولات تغییر یافته بر پایه محصول اصلی را می گیرد. به عقیده این گروه قابلیت تجاری شدن و قابلیت تبدیل شدن به نرم افزار غیر آزاد بر حفظ اجباری آزادی کاربران و تشکیلات Community ارجحیت دارد.

مجوز BSD مجوزی آزاد است بدان معنا که نرم افزار منتشر شده تحت مجوز BSD را می توان بدون هیچ قید و شرطی استفاده کرد و آن را تغییر داد. همچنین می توان نسخه اصلی یا نسخه های تغییر یافته را (به همراه یا بدون سورس کد اصلی) بدون هیچ مدودیتی مجددا توزیع نمود. ولی نکته حایز اهمیت آن است که هیچ اجباری برای آزاد بودن توزیع جدید نیست و توزیع جدید ممکن است دیگر آزاد نباشد! یعنی سازمانی (مانند یک شرکت تجاری) می تواند سورس کد اصلی یک پروژه دارای مجوز BSD را تغییر دهد و آنرا بصورت محصولی غیر آزاد و Proprietary درآورد و بفروشد.

دو دیدگاه راجع به مجوز BSD و خاصیت غیر کپی-لفت بودن آن مطرح است:

۱- طرفداران مجوز BSD مانند FreeBSD Foundation معتقد اند مجوز BSD و مجوز های آزاد غیر کپی-لفت از مجوز GPL و مجوز های آزاد کپی-لفت آزاد ترند چونکه قابل تبدیل شدن به نرم افزار های غیر آزاد هستند. FreeBSD در سایت خود بوضوح مخالفت خود را با مفهوم Copyleft ابراز می کند. از آنجا که سیستم عامل FreeBSD شامل اجزاء بسیاری است که از پروژه گنو به آن سیستم عامل انتقال داده شده و دارای مجوز GPL می باشند (از جمله مترجم زبان C گنو و میزکار های GNOME و KDE) عده ای اقدام به حذف این اجزاء و جایگزینی آنها با نمونه های دارای مجوز BSD کرده اند. مثلا سیستم عامل ClangBSD از حذف اجزاء دارای مجوز GPL از سیستم عامل FreeBSD حاصل شده است.

مقاله انتفاد FreeBSD Foundation به مجوز GPL:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

۲- طرفداران مجوز GPL مانند Free Software Foundation و Linus Torvalds معتقد اند مجوز های کپی-لفت برای تشکیل Community ها و گروه های توسعه دهنده پر شور بسیار مناسب ترند چراکه وقتی گروهی اقدام به مشارکت در پروژه های دارای مجوز GPL می کنند می توانند اطمینان داشته باشند که مشارکت آنها مورد سوء استفاده قرار نخواهد گرفت و تمامی توزیع های آن نرم افزار ها تا آخرین آنها آزاد خواهند بود. در واقع عملا وقتی موسسه ای تجاری یا غیر تجاری نرم افزاری بر پایه نرم افزار اصلی تهیه کند الزاما آزاد خواهد بود و گروه اصلی میتوانند نسخه ای از سورس کد توزیع جدید را تهیه کنند و آزادانه به توسعه و استفاده از آن بپردازند. بسیاری از Community های بزرگ مانند Community توسعه دهنده هسته سیستم عامل گنو/لینوکس از مجوز GPL استفاده می کنند.

مقاله انتقاد Free Software Foundation به مجوز BSD:

برای مشاهده محتوا ، لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید

[c30tehran]

حتما مصاحبه Eric Raymond رو بخونید

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

-----------------------------------------------------

تکنولوژی اطلاعات دیجیتال با آسان‌تر کردن نسخه برداری و اصلاح اطلاعات به دنیا کمک می‌کند. و رایانه‌ها برای آسان‌تر کردن این امر به ما وعده می‌دهند.

این آسان‌تر کردن را هر کسی نمی‌خواهد . سیستم کپی‌رایت به برنامه‌ها «مالکین»ی می‌بخشد که هدف اکثر آن‌ها منع منفعت‌های نهانی نرم‌افزار از سایر مردم است. آن‌ها می‌خواهند تنها کسانی باشند که بتوانند از نرم‌افزاری که ما استفاده می‌کنیم، نسخه برداری و آن را اصلاح کنند.

سیستم کپی‌رایت با صنعت چاپ رشد پیدا کرد -- یک تکنولوژی برای نسخه برداری عمده‌ی از محصولات. کپی‌رایت تا حد زیادی با این تکنولوژی متناسب است زیرا این تکنولوژی فقط محدود کننده‌ی‌ی تولید کنندگان عمده است. و آزادی را از کسانی مثل خوانندگان کتاب‌ها نمی‌گیرد. یک خواننده‌ی معمولی که ماشین چاپ ندارد، می‌تواند فقط به وسیله‌ی قلم و جوهر از مطالب کتاب نسخه برداری کند. و هیچ خواننده‌ای برای این کار مورد بازخواست و تعقیب قانونی قرار نمی‌گیرد.

تکنولوژی دیجیتال بسیار انعطاف‌پذیرتر از ماشین چاپ است: زمانی که اطّلاعات شکل دیجیتال به خود می‌گیرند، شما به آسانی می‌توانید آن را برای سهیم شدن با دیگران، کپی کنید. این انعطاف پذیری زیاد، تناسب سیستمی مثل کپی‌رایت را بر هم می‌زند. و این دلیل افزایش قوانین سخت و بی‌رحمانه‌ای است که هم‌اکنون برای کپی‌رایت نرم‌افزار اجرا می‌شود. این چهار فعّالیّت انجمن ناشران نرم‌افزار (Software Publishers Association - SPA) را در نظر بگیرید:

* تبلیغات بزرگی که می‌گوید، نافرمانی از مالکین برای کمک به دوستتان، کاری نادرست است.
* در‌خواست برای گذاشتن جاسوس‌هایی در محل کار یا تحصیل برای اطّلاع دادن در مورد اعمالشان.
* حمله(باکمک پلیس) به دفاتر و مدرسه‌ها، یعنی جایی که به مردم گفته می‌شود باید بی‌گناهی خود را از نسخه برداری غیر قانونی ثابت کنند .
* تعقیب قانونی (توسّط دولت ایالات متّحده و با درخواست SPA) افرادی مثل DavidLaMacchia در MIT، نه برای نسخه برداری از نرم‌افزار (او متّهم به هیچ نسخه برداری نشده)، بلکه فقط برای بدون محافظ گذاشتن امکانات نسخه برداری و شکست در محدود کردن استفاده‌ی آن‌ها.

تمامی این چهار فعّالیّت مانند استعمال آن‌ها در شوروی سابق است. جایی که که هر ماشین چاپ یک گروه محافظ برای جلوگیری از نسخه برداری‌های ممنوع داشت، و اشخاص مجبور به نسخه‌ برداری پنهانی اطّلاعات و دست به دست کردن آن مثل "samizdat" بودند. البتّه تفاوت‌هایی نیز وجود دارد: انگیزه‌ی کنترل اطّلاعات در شوروی، سیاسی بود؛ در حالی که این انگیزه در ایالات متّحده بر اساس سود است. امّا این عمل نهایی است که بر ما تأثیر می‌گذارد و نه انگیزه‌ی آن. هر تلاشی برای منع به اشتراک گذاشتن اطّلاعات با هر انگیزه و علتی، منجر به روش‌ها و ناملایمات یکسان خواهد شد.

مالکین برای به دست گرفتن قدرت کنترل استفاده‌ی ما از اطّلاعات، دلایل گوناگونی می‌آورند.

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]