اثرات مخرب كامپيوتر بر روي سلامتي

[saye]

لطفا موقع استفاده ا ز mouse , key board مواظب مچ دستتون باشين. كا رهاي تكراري كه به مچ دست فشار ميارن درطولاني مدت باعث كم تواني مچ دستتون ميشه و براي حل اين مشكل بايد تن به جراحي شبيه به اين مورد بدين:











اين نه يك شوخيه و نه جك . من شخصا به همه توصيه مي كنم اين مطلب راتا انتها بخوانين و براي همه دوستانتون بفرستين، ار زششوداره
تمرينها ي آسون را دنبالكنين.
بيماري ناتواني حركتي مچ و راهنمايدرمان
تمريناتي براي رهايي از بيماري ناتواني حركتيمچ
در حالي كه دارين بيماري ناتواني حركتي مچ دستتون را درمان مي كنين، جلسات مرتب نرمش و تمرين به درمان بهتر و زودتر شما كمك مي كنه .ما براتون يك سري عكس و توضيح درباره ورزش پيشنهادي داريم.
تمرينات زير مي تونن توسط مسول مراقبت بهداشتيتون به همراه يك ليزرتراپي ضعيف، در قسمت مفاصل انجام بشن در عكسها مي بينين كه مچ دست راست ورزش داده ميشه، اگه مچ چپتون صدمه ديده ، همين تمرينا ت را با دست چپ انجام بدين.

در زمان انجام هر تمرين، دست بايد اينقدر خم و راست بشه تا احسا س كشيدگي دربازو احساس بشه و اين وضعيت بايد براي 10 تا 15 ثانيه در هر دفعه از10 باري كه تمرين تكرار ميشه، حفظ بشه. اين سري تمرينات را 3 بار در روز انجام بدين

[saye]

درتمرين 1و2 ، دست را خم و راست كنين و مچ را بكشين. دست را همانطور كه عكس نشون ميده خم كنين و فشار ملايمي با دست ديگرتون ايجاد كنين.




تمرين 1- خم كردن مچ – دستي كه مي خواهين ورزش داده بشه را به عقب خم كنين(كف دست را به فاصله از خودتون نگه دارين ) و همونطور كه در عكس نشان داده شده با انگشتهاي دست ديگرتون بهش فشار بيارين.




تمرين 3 و4 شبيه 1 و 2 است به جزاينكه يك شي ، مثل يك بالشتك، به جاي دست ديگرتون مقاومتي روي دست ايجاد ميكنه.


تمرين 3- خم كردن مچ بر خلاف سطح – با بازوتون كه قائم نگهش داشتين ، دستتون را (كف دست به سمت پايين) به يك سطح سفت فشار بياريد.درست مثل عكس





تمرين 4- كشش مچ خلاف سطح- با بازوي قائم ،دستتون را( كف دست به سمت بالا) روي سطح سفت فشار بدين.مثل عكس





تمرين 5 و 6 قلاب كردن پهلو به پهلو ، تنظيم ميزان حركت دست



تمرين 5- انحراف شعاعي – كف دستتون را به سمت پايين قرار بديد و انگشتهاي دستي را كه ورزش مي دهيد را با دست ديگرتان قلاب كنيد.(مثل عكس) و دستتون را به طرف خودتون بپيچونيد . دستتان را افقي نگه داريد.









تمرين 6- انحراف استخوان Ulnar- كف دستتون را به سمت پايين نگه داريد. انگشتان دستي را كه ورزش مي دهيد را با دست ديگرتان قلا ب كنيد و مچ دستتان را به سمت خلاف خودتان بپيچانيد. دستتان را افقي نگه داريد.

[saye]

خوب ديگه حالا اگه تكراري بود ببخشيد
............
اينم براي چشم




مقاله‌ای را که می‌خوانید بخشی از کتاب How to improve your vision? نوشته دکتر رابرت کراسین است. مترجم این مقاله را با این هدف ترجمه کرده است تا به کسانی که از ناراحتی چشم رنج می‌برند و به عینک محتاج هستند کمک کند که با ورزش، قسمتی از ناراحتی‌های چشم خود را برطرف کنند تا نیاز آن‌ها به عینک از بین برود یا شماره عینک آن‌ها پایین بیاید.
ورزش‌های بینایی که مطالعه می‌کنید تمرین‌هایی است که من به بیماران خود توصیه می‌کنم. این ورزش‌ها برای درمان اختلال خاصی نیستند، بلکه برای هماهنگ کردن و تصحیح دستگاه بینایی مفیدند. این ورزش‌ها برای همه در هر سن و سالی مناسب و حتی برای کودکان قابل فهمند. شما نیز چه اختلال بینایی داشته باشید و چه نه از این ورزش‌ها سود خواهید برد. این تمرین‌ها با همه سادگی به‌ علت افزایش هماهنگی ماهیچه‌های چشم بسیار موثر هستند.
من ابتدا تمرین‌هایی را توصیه می‌کنم که هرکس می‌تواند به تنهایی انجام دهد و سپس تمرین‌های دیگری را که همه افراد خانواده می‌توانند با هم به‌کار بندند پیشنهاد می‌کنم.
برای انجام این ورزش‌ها باید در حالت تعادل قرار گیرید. برای قرار گرفتن در حالت تعادل باید چنان بایستید که دو پایتان از هم اندکی فاصله داشته باشند و وزن بدنتان به‌طور مساوی به دو نیمه بدن وارد شود. یکی از انواع حالت‌های تعادل این است که پاها را به فاصله 20 تا 30 سانتی‌متر از هم باز کنید و سپس به روی انگشتان پا بلند شوید و بدنتان را به سوی سقف بکشید به نحوی که ماهیچه‌های ساق پا کاملا کشیده شوند. سپس پاشنه‌ها را به زمین برسانید.
قانون کلی در این ورزش‌ها این است که به‌محض احساس هرگونه ناراحتی مانند سرگیجه و یا تهوع، از ادامه ورزش‌ها خودداری کنید. یادداشت کنید که تا چه اندازه قادر به انجام یک ورزش بوده‌اید و سپس به انجام ورزش بعدی بپردازید.

تنفس عمیق: به حالت تعادل و استراحت بایستید. از راه بینی در حالی که سر خود را بالا گرفته‌اید دم عمیقی به مدت سه ثانیه انجام دهید. سپس در حالی که سر را پایین می‌آورید عمل بازدم را از راه دهان انجام دهید. هدف نهایی انجام ده تنفس عمیق به طریق ذکر شده است، هرچند که در اوایل ممکن است فقط قادر به انجام دو یا سه تنفس باشید.

چرخش گردن:
این یک ورزش قدیمی است که فوتبال‌بازان انجام می‌دهند. در حالی که ایستاده‌اید،‌ چشمان خود را به‌آرامی ببندید و سر خود را سه‌بار در جهت گردش عقربه ساعت و سه‌‌بار برخلاف آن بچرخانید. سپس چشم خود را باز کنید و نگاه کنید اگر هیچ‌گونه سرگیجه یا ناراحتی دیگر احساس نمی‌کنید، عمل گفته شده را سه‌بار تکرار کنید. پس جمعا نه گردش سر را در هر جهت، برای مرتبه اول انجام داده‌اید. وقتی که توانستید این تعداد چرخش را به سادگی انجام دهید، به چرخش چهارم بپردازید. پس چشمانتان را باز کنید و نگاه کنید و سپس تمامی چیزهای گفته شده را دوباره و سه‌باره تکرار کنید. هدف این است که در مجموع 12 چرخش در هر جهت انجام دهید و هر بار پس از چهار بار چرخش چشمان را باز کنید. حرکات شما در ابتدا ممکن است کمی خشک باشد. حرکات را تا حد امکان نرم و کامل انجام دهید اما سعی کنید که فقط گردنتان بچرخد و تمام بدن خود را تاب ندهید.

چشمک منظم:
قبل از انجام این ورزش باید یک نشانه برای خود درست کنید.
برای این منظور روی یک کارت سفید به طول 5 و عرض 3 سانتی‌متر یکی از حروف الفبا را بنویسید و آن را در هم‌سطح چشم خود به دیوار بچسبانید و خود 150 سانتی‌متر با آن فاصله بگیرید و به حالت تعادل بایستید. بی‌آنکه چشمتان را از نشانه بردارید، به‌طور متناوب (اول چشم راست و سپس چشم چپ) روی‌هم رفته 40 بار چشمک بزنید. در طول این تمرین قصد عمده این است که هدف همواره روشن و ثابت دیده شود. هرگاه به نظر رسید که نشانه کمی از جای خود می‌پرد یعنی چشم شما در یافتن محل نشانه خطا می‌کند. آن‌چه در این تمرین مهم است منظم انجام دادن آن است.

[saye]

همان‌طور که در حالت تعادل ایستاده‌اید، به آرامی چشمان خود را ببندید و صحنه گرد بزرگ دواری را در نظر آورید. سپس مجسم کنید که نقطه رنگینی در پیرامون صفحه وجود دارد که با دوران صفحه آن نیز به چرخش در‌می‌آید. آن‌گاه چرخش این نقطه رنگین را بر روی صفحه دنبال کنید (گردش چشمان به دنبال این نقطه باید چنان باشد که اگر شخص دیگری به شما نگاه کند چرخش کره چشم را در پس پلک‌ها ببیند).

حالا در همین حال،‌ شست و انگشت اشاره خود را به‌طرف نقطه رنگین نشانه کنید و نقطه رنگین خیالی را در حالی که دو انگشت را روی هم مالش می‌دهید دنبال کنید.

مهم نیست که از دست راست خود استفاده کنید یا چپ، ولی از شما می‌خواهیم که جهت گردش دست خود را تغییر دهید. به این معنا که گاه چرخش نقطه رنگین خیالی را از راست به چپ و گاه از چپ به راست مجسم کنید. چرخش چشمان به دنبال نقطه رنگین در هر جهت باید یک دقیقه ادامه پیدا کند.

چرخش سر:
به حالت تعادل بایستید و نشانه‌ای را که در تمرین قبل به روی آن حرف الفبا نوشته بودید دوباره به دیوار رو‌به‌رو آویزان کنید و خود در 150سانتی‌متری آن بایستید.
انگشتان دو دست را در پشت سرتان به هم جفت کنید. اینک درحالی که چشمانتان باز و نگاهتان به روی نشانه ثابت شده است، سرتان را در یک دایره کوچک بچرخانید. به‌تدریج در حالی که نشانه را همچنان به وضوح می‌بینید، می‌توانید دایره چرخش سر را بزرگ‌تر کنید ولی ممکن است که مدت زیادی طول بکشد تا قادر به این‌ کار باشید.
می‌توان این تمرین را به مدت یک دقیقه در هر جهت انجام داد.

حرکت چشم ‌بسته در جهات چهارگانه:

منظور از این تمرین تغییر وضعیت کره چشم است که باید با نظم مشخصی انجام شود. حرکت کره چشم باید چنان باشد که انگار با چشمان باز از یک جسم به جسم دیگر نگاه می‌کنیم. به حالت تعادل بایستید و چشمان خود را ببندید. سپس با نظم مشخص چشمان خود را تا آنجا که مقدور است به راست، چپ، بالا و پایین حرکت دهید. اگر یکی از افراد خانواده جهت حرکت را با صدای بلند برایتان تکرار کند و مثلا بگوید راست،‌ چپ،‌ بالا، پایین سودمند است. می‌توانید نظم ورزش را روز به روز تغییر دهید ولی نظم کار خود را در هر روز معین ثابت نگه‌دارید.

این تمرین باید به مدت دو دقیقه ادامه یابد.

این ورزش‌ها را می‌توانید تا دوبار در روز انجام دهید و همچنین حالا که با روش کار آشنا شده‌اید، خود می‌توانید راه‌های مشابهی را ابداع کنید و به‌طور دست‌ جمعی انجام دهید. مثلا می‌توانید در یک گاراژ یا اتاقی که بازی با توپ در آن اشکال نداشته باشد، توپی پلاستیکی را آن‌چنان به بالا پرت کنید که به آرامی به سقف بخورد. برای این کار هماهنگی بین ماهیچه‌های دست و تشخیص دقیق فاصله سقف ضروری است و چون معمولا سقف به‌طور یکنواخت رنگ شده است تشخیص فاصله آسان نیست. می‌توانید طنابی از یک دیوار به دیوار مقابل وصل کنید و به‌جای زدن توپ به سقف، توپ را به طناب بزنید و قبل از این که توپ به زمین بخورد دوباره آن را بگیرید و با دقت چنان به بالا پرت کنید که فقط با سقف یا طناب به آرامی برخورد کند. اگر افرادی که در این تمرین شرکت می‌کنند برای حرکت موفقیت‌آمیز امتیاز کسب کنند،‌ این تمرین به یک بازی مفرح تبدیل می‌شود.

اینک این پرسش پیش می‌آید که آیا این تمرین‌های ساده، واقعا بینایی را بهبود می‌بخشند؟ پاسخ این پرسش مثبت است. البته این ورزش‌ها هیچ اختلال یا بیماری خاصی را درمان نمی‌کنند ولی به ماهیچه‌های چشم هماهنگی می‌بخشند و اختلال‌های ناشی از ناهماهنگی ماهیچه‌های چشم را ممکن است منجر به اختلال در تطابق شوند از بین می‌برند. درواقع همان‌گونه که شنا عضلات بدن را قوی می‌کند، این تمرین‌ها نیز دستگاه بینایی را تقویت می‌کنند. البته این تمرین‌ها زمانی واقعا اثر می‌بخشد که به‌طور مرتب و مداوم انجام شوند،‌ در حالی که سادگی آن‌ها اغلب افراد را فریب می‌دهد و به موثر بودن آن‌ها مشکوک می‌سازد. من خود اثر مثبت این تمرین‌ها را در بیماران متعدد دیده‌ام و از این‌رو آن‌ها را به همه توصیه می‌کنم.

نتیجه نهایی این ورزش‌ها به صورت نمره‌های بهتر در درس، مطالعه راحت‌تر، برطرف شدن سردردها، و موفقیت در ورزش نمایان می‌شود.



بر گرفته از سایت kimia.roshd.ir

[saye]

به این تصاویر توجه کنید
....


..

..

..

..

..

..

..


موفق باشید ...

[Wisdom]

فناوري اطلاعات و پزشكي

به نظر می‌رسد با فراگیرتر شدن بکارگیری کامپیوتر تعداد کسانی که از مشکلات چشمی و بینایی رنج می‌برند روبه افزایش باشد.



به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) بلاگر [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] نوشته است: مهمترین علائم عبارتند از: خستگی چشم، خشکی چشم، سوزش، اشک ریزش و تاری دید. همچنین ممکن است سبب درد در گردن و شانه‌ها نیز بشود.

با رعایت توصیه‌های زیر می‌توان تا حد بسیار زیادی از آسیب‌های چشمی جلوگیری کرد:

‌١. سعی کنید بطور ارادی پلک بزنید. این کار سبب می‌شود سطح چشم شما با اشک آغشته شده و خشک نشود. در صورتیکه مشکل شما شدید باشد می‌توانید از قطره‌های اشک مصنوعی استفاده کنید.

‌٢ مرکز مانیتور باید حدود ‌١٠ تا ‌٢٠ سانتی‌متر پایین‌تر چشمان شما باشد. این وضعیت علاوه بر اینکه باعث می‌شود پلک‌ها پایینتر قرار گیرند و سطح کمتری از چشم در معرض هوا باشد. از خستگی گردن و شانه‌ها نیز می‌کاهد. در این موارد هم باید مانیتور را در ارتفاع مناسب قرار داد و هم ارتفاع صندلی را نسبت به میزکار تنظیم کرد بطوریکه ساعد شما هنگام کار با keyboard موازی با سطح زمین باشد.

3. مانیتور خود را طوری قرار دهید که نور پنجره یا روشنایی اتاق به آن نتابد. هنگام کار با کامپیوتر سعی کنید

پرده‌ها را بکشید و روشنایی اتاق را نیز به نصف وضعیت معمولی کاهش دهید .

‌٤. به چشمان خود استراحت دهید. سعی کنید هر ‌٥ تا ‌١٠ دقیقه چشم خود را از مانیتور برداشته و به مدت ‌٥ تا ‌١٠ ثانیه به نقطه‌ای دور نگاه کنید. این کار سبب استراحت عضلات چشم می‌شود. همچنین به شما وقت می‌دهد پلک بزنید و سطح چشم شما مرطوب شود.

‌٥. اگر مجبورید که متناوبا به یک صفحه نوشته و مانیتور نگاه کنید (خصوصا در مورد تایپیست‌ها) ممکن است چشم شما خسته شود زیرا باید تطابق خود را تغییر دهد. برای جلوگیری از این مسأله سعی کنید صفحه نوشته شده را در حداقل فاصله و هم سطح با مانیتور قرار دهید. برای اینکار می‌توانید از copyholder استفاده کنید.

‌٦. فاصله مانیتور با چشمان شما باید ‌٥٠ تا ‌٦٠ سانتی متر باشد.

‌٧. روشنایی و کنتراست مانیتور خود را تنظیم کنید. میزان روشنایی مانیتور باید با روشنایی اتاق هماهنگی داشته باشد. یک روش برای تنظیم روشنایی مانیتور این است که به یک صفحه وب با زمینه سفید نگاه کنید. اگر سفیدی صفحه برای شما مثل یک منبع نور است روشنایی مانیتور زیاد است و باید آن را کم کنید. در مقابل، اگر صفحه کمی خاکستری به نظر می رسد روشنایی را زیاد کنید.

‌٨. اگر علیرغم رعایت توصیه‌های گفته شده باز هم دچار علائم هستید می‌توانید از عینک‌های مخصوص استفاده کنید زیرا گاهی مشکل در دید متوسط است. ما بطور معمول کمتر از دید متوسط استفاده می‌کنیم زیرا بیشتر اوقات یا اشیاء دور را نگاه می‌کنیم و یا اشیاء نزدیک. ولی مانیتور کامپیوتر دقیقا در فاصله‌ای از چشم قرار می‌گیرد که مربوط به دید متوسط است. برای دریافت عینک مناسب کامپیوتر به چشم پزشک مراجعه کنید.

‌٩. هنگام کار با کامپیوتر سعی کنید گردن خود را راست نگهداشته و شانه را عقب بدهید. قوز کردن هنگام کار طولانی با کامپیوتر سبب دردهای گردن و شانه ها می شود. کاملا پشت خود را به صندلی بچسبانید. همچنین ارتفاع صندلی خود را طوری تنظیم کنید که کف پاها روی زمین قرار داشته باشد ...

[Ali_k]

اين دفعه كه سر كار حوصله تان از علافي سر رفت، يك نگاه دقيق به ميز كامپيوترتان و صفحة مانيتورش بيندازيد. يا كپه كاغذهاي پيش رويتان را كمي بگرديد. فنجان قهوه يا چاي نيم خوردة كنار دستتان و تلفن آن طرف ميز هم مي تواند سوژه خوبي براي ارضاي حس كنجكاوي شما باشد. لابد پيش خودتان مي گوييد اين مكان هاي بيخود و بي مصرف را چرا به تان پيشنهاد مي كنيم؟
اما باور كنيد قضيه به اين سادگي هم نيست. اتاق كار ظاهرا مرده و ساكن شما سرشار از زندگي است! از كرم هاي ريزي كه زير بارش پوست هاي مرده بدنتان جشن گرفته اند تا سوسك هايي كه باقي ماندة ناهارتان را تميز مي كنند! و البته اين حضور چندش ناك شان، نتايجي بس ناخوشايندتر به همراه دارد.

يك گوشه پاك و خلوت؟
به گفتة يان بورجس، پژوهشگر مركز تحقيقات حشرات ريوستون انگليس، تكه هاي بدن حشرات و فضولاتشان، به شدت حساسيت زا است. او مي گويد: عده زيادي از مردم، از ناراحتي هاي پوستي اي رنج مي برند كه به واسطة حشرات به وجود آمده است.
خب حالا متهم رديف اول كجاست؟ بگذاريد اول يك نگاهي به زير پايمان بيندازيم تا آنترنوس فلاويپ را ببينيم؛ آقا يا خانم سوسك موكت، كه معني اسمش مي شود خرس پشمالو. اين موجود، چيزي حدود 5/3ميلي متر طول دارد و در بين صدها تكة ريز پشمي پيچيده شده است. گرچه اين خود سوسك موكت است كه بلاي جان قالي ها و فرش ها مي شود، اما شفيرة كوچكش هم ابدا بي خطر نيست و سلامت شما را تهديد مي كند. شفيره هاي آنترنوس فلاويپ در پاييز سر از تخم هايشان ـ كه قبلا به طرز ماهرانه اي در هزارتوي فرش ها و قالي ها جاسازي شده بودند ـ در مي آورند و راه به سوي ديوارها مي كشند. ضمن انجام اين كار، تكه تكه هاي پشم بدن اين شفيره هاي خپل كوچولو از بدنشان جدا مي شود و در هوا معلق مي ماند و باعث به خارش افتادن بدن كساني مي شود كه به آن حساسيت دارند.
از كف پايتان كه كمي بالاتر بياييد، به صندلي اي مي رسيد كه رويش نشسته ايد. يك محيط نسبتا گرم و مرطوب كه ساس ها و عنكبوت هاي ريز در آن، همزيستي نه چندان مسالمت آميزشان را با شما پي مي گيرند. اين موجوداتِ نهايتا نيم ميلي متري، از پوست هاي مردة بدن شما تغذيه مي كنند و با وجودي كه گازتان نمي گيرند و مستقيما خطري محسوب نمي شوند، اما فضولاتشان مملو از مواد حساسيت زاي قوي است كه يك راست به رية شما مي رود. امروزه ثابت شده كه يكي از عوامل مهم بروز ناراحتي هاي تنفسي (آسم) همين آلودگي هاي ناشي از اين موجودات ريز است.
نتايج تحقيقي كه در سال 93 در واتفورد انگلستان به سرپرستي گري راو (پژوهشگر كيفيت هواي خانگي) انجام شد، نشان مي دهد كه صندلي هاي اداري عموما توسط جانوران ريز آلاينده، به عنوان محل زندگي مورد استفاده قرار مي گيرند. مطابق اين تحقيق، زماني كه شما روي صندلي تان مي نشينيد، تلي از فضولات اين جانوران به هواي اتاق پرتاب مي شود.
و خود ميز كارتان چطور؟ گرچه ممكن است شما به طور منظم به گردگيري و نظافت آن مشغول باشيد، اما باز هم اين اقدام جلوي هجوم حشرات آلوده را نمي گيرد. ديو مك لناچن مدير فني مركز بهداشت رنتوكيل، به همة وسواسي هايي كه خيال مي كنند ميز كارشان معبد تميزي و پاكيزگي است، هشدار مي دهد: ما از يك ادارة بي نهايت تميز بازديد كرديم و مگس هاي كوچولويي را ديديم كه لابه لاي كليدهاي كيبورد كله معلق مي زدند! تازه اين مگس ها در شكاف هاي گرم و نرم بين كليدها تخم گذاري هم مي كنند! نوزادان هم ظرف كمتر از سه چهار روز به دنيا مي آيند! چه شود!
مي بينيد در چه دنياي كثيفي زندگي مي كنيم؟ نه؟ قبول نداريد؟ پس اگر با وجود نتايج اين همه تحقيق و پژوهش و حرف اين چند تا آدم كاردرست، هنوز قانع نشده ايد و فكر مي كنيد اين حرف ها همه اش سوسول بازي است، اين كاري را كه مي گوييم بكنيد: كيبوردتان را برگردانيد و چند بار خوب و حسابي تكانش دهيد. چه مي بينيد؟ تكه هاي پوست و مو، خرده هاي نان، شكر و شايد حتي بدتر! يك غذاي عالي براي مگس ها، ساس ها، كنه ها و كرم هاي ريز. حالتان چطور است؟
تازه جز اين ها چيزهاي ديگري هم هستند. يكي شان همين سوسك هاي سياه و بزرگ و چندش ناك حمام. از همان ها كه گرگور سامساي مسخ كافكا به شان بدل شده بود! اين سوسك ها گرچه چندان حساسيت زا نيستند، اما ترشحات، فضولات و جسدهايشان كلكسيوني از عوامل بيماري زا به حساب مي آيد.
نگران شديد؟ اوضاع از اين هم بدتراست! هنوز ذكري از باكتري ها به ميان نياورده ايم! موجوداتي كه هر چقدر ريزتر باشند، خطرناك ترند!
چارلز جربا استاد ميكروبيولوژي دانشگاه آريزونا اظهار نظر تكان دهنده اي دارد. او مي گويد تعداد باكتري هاي روي ميز كار هر فرد 400 برابر تعداد باكتري هاي روي (گلاب به رويتان!) سنگ توالت است. (ببخشيد ديگر! طرف استاد بوده كه اين را گفته!) او نتيجه گرفته كه ادارات از آب ريزگاه هاي عمومي هم آلوده ترند! او در مورد يكي از تحقيقات اخيرش مي گويد: آن چه را كه من روي بعضي ميزها ديدم، هيچ كدامتان باور نمي كنيد! در انتهاي هر روز كاري، يك دستكش پر از ميكروب از روي ميز جمع مي كرديم!

اين اطراف چقدر كثيف است؟
پژوهش آخر جربا، آلوده ترين مكان هاي هر اداره را مشخص مي كند. تيم تحقيقاتي او، به جمع آوري آلودگي ها از ادارات، خوابگاه ها و اتاق هاي جلسات مشابه در پنج شهر ايالات متحده پرداختند: آتلانتا، شيكاگو، نيويورك، سان فرانسيسكو و آريزونا. با وجود تفاوت موقعيت جغرافيايي نمونه هاي گردآوري شده، نتايج تقريبا مشابه بود.
بيشترين انباشت باكتري ها، روي دستگاه هاي تلفن ديده شد. تجربة شخصي مك لناچن هم به نوعي اين مسأله را تأييد مي كند: اخيرا كه براي انجام كاري به منچستر رفته بوديم، شخصي را ديديم كه از پنج ماه پيش به خاطر عفونت گوش بيكار بود. پزشك اين شخص اعتقاد داشت عفونت از طريق تلفن به گوش او منتقل شده است. بعد از تلفن، كليدهاي روشن و خاموش چراغ و ماوس هاي كامپيوتر در رتبه هاي بعدي آلودگي قرار گرفتند. در اتاق هاي جلسات نيز صندلي هاي راحتي به عنوان آلوده ترين چيزها شناخته شدند. البته دستگاه كنترل از راه دور پروژكتورها از لحاظ انباشت باكتري در رتبة اول قرار داشت!
با اين حال، اين آلودگي ها به خودي خود تهديد چندان جدي اي به حساب نمي آيند. مسأله وقتي مهم مي شود كه بدانيم شما بدون اين كه بخواهيد، اين قابليت را داريد كه اين باكتري ها و ويروس ها را به تمام اداره منتقل كنيد و نهايتا منجر به بيماري چند كارمند شويد! شايد همين نگراني ها باعث شده كه روي ميز كار جربا، يك اسپري الكل به همراه كلي مادة ضدعفوني ديگر جلب نظر كند!
اما ميزهاي كار آلوده بدون حضور فنجان نيم خوردة قهوه كامل نمي شوند. جربا مي گويد: قهوه، يك لاية بيولوژيكي كامل است و محيط ايده آلي براي پرورش باكتري ها حساب مي شود. مطالعات او نشان مي دهد كه در فنجان هاي نيم خوردة قهوه، بين پنج هزار تا سيصدهزار باكتري وجود دارد. 41 درصد فنجان هايي كه در آشپزخانه هاي عمومي ادارات استفاده مي شوند، آلوده به فضولات زيان آور هستند و حداكثر يك پنجم آن ها هم باكتري اي.كلي دارند كه يك منبع بالقوة مسموميت غذايي محسوب مي شود. شست وشوي اين فنجان ها با ماشين هاي ظرفشويي آلوده نيز به پخش و انتشار آن ها كمك مي كند. همين ها باعث شده كه خود جربا در محل كارش از فنجان هاي يك بار مصرف استفاده كند.
اما از فنجان هاي نيم خورده، فقط به خاطر باكتري ها نبايد ترسيد. لايه هاي بسيار نازك خزه در بعضي از اين فنجان ها، به قدري ضخامت دارند كه مي توانند به محل زندگي و نمو هاگ هاي هوايي شوند. (منظور، دانه هاي قارچي است كه از طريق هوا منتشر مي شود.) اين هاگ ها، براي افراد مبتلا به آسم، مشكلاتي را ايجاد مي كنند.
پيتر تورن، استاد سم شناسي دانشگاه آيوا اعتقاد دارد رطوبت و كپك گل ها و گياهان، به خصوص آن هايي كه در گلدان هاي حصيري نگهداري مي شوند، محل بسيار مناسبي براي توليد و انتشار هاگ هاي هوايي است. او با اين حرفش در واقع به كساني كه فكر مي كنند نگهداري گل و گياه روي ميز كارشان، به طراوت و شادابي محيط زيست كمك مي كند، هشدار مي دهد.
در كنار همة اين ها، از پوشال هاي كولرهاي آبي نيز نبايد غافل شد. چرا كه يك فضاي مناسب براي رشد و نمو باكتري ها را در اختيارشان قرار مي دهد.
شايد نتايج آخرين تحقيق تورن در مورد آلودگي هاي خانگي براي شما باوركردني نباشد! او و تيمش، در تمام 2500 نمونه اي كه از تخت ها، مبل ها و كف 831 خانة ايالات متحده جمع آوري شده بود، اندوتوكسين باكتريال ديدند. ماده اي كه بر اثر تجزيه يا تخريب ديوارة سلولي باكتري در هوا پراكنده مي شود و در بروز بيماري آسم كاملا مؤثر است. تورن در پايان تحقيقش گفت كه فكر نمي كند نتايج اين مطالعه در ادارات هم تفاوت چنداني با نتيجة فعلي بكند.

واقعا اين قدر قضيه جدي است؟
اما اگر فكر مي كنيد كه معناي همة اين حرف ها و مطالعات و پژوهش ها اين است كه فقط بايد در خانه بمانيد يا نهايتا در محيط هاي به شدت استريليزه شده باشيد، بد نيست كه نگاهي به كتاب آنتوني هيلتون بيندازيد. (چون مي دانيم كتابش را نداريد، خودمان به تان مي گوييم!)
هيلتون، ميكروبيولوژيست دانشگاه آستون در بيرمنگام است و اهميت زيادي به اين نمي دهد كه روي ميز كارش اسپري الكل يا يك دوجين مادة ضدعفوني بگذارد! او با حرف هاي جربا موافق نيست و هيچ وقت هم در فنجان يك بار مصرف قهوه نمي نوشد! چرا كه معتقد است دهان انسان كلي ميكروارگانيسم دارد. مردم هر روز باهمديگر روبوسي مي كنند و اصلا هم به اين خاطر نمي ميرند. ما ميليون ها سال در كنار ميكروب ها با شادي و خوشي زندگي كرده ايم. وقتي خيلي هاشان براي ما هيچ ضرري ندارند، چرا بايد براي كشتن شان اين قدر مصر باشيم؟ او مي گويد اگر اين ها واقعا يك مشكل باشند، چرا همة كارمندان ادارات آسم ندارند يا از عفونت هاي باكتريال رنج نمي برند؟ البته هيلتون براي حرف هايش دليل هم دارد و همين طور الكي حكم صادر نمي كند.
او تحقيقي بر روي باكتري هاي موجود در كيبورد ها انجام داده تا ببيند در بين آن ها اينتروباكترياس پيدا مي شود يا نه، تا اگر جوابش مثبت بود، به حقيقت وجود فضولات آلايندة مضر در آن ها گردن نهد. آن ها گرد و غبار اطراف هر كليد (از A تا Z) را جمع آوري كردند و همان طور كه انتظار مي رفت، ديدند كه تعداد باكتري هاي اطراف كليد پركاربردA بيشتر از باكتري هاي اطراف كليد كم كاربرد Z است. (150 سلول در مقابل 30 سلول) گرچه بيشتر اين باكتري ها مي توانستند باعث به وجود آمدن جوش هاي پوستي شوند، اما فقط 3 درصد باكتري هاي اطراف كليد A به اينتروباكترياس آلوده بودند! درجة اين آلودگي و خطري كه به واسطة آن سلامت شما را تهديد مي كند، با زماني كه انگشت شست خود را مي مكيد، هيچ فرقي ندارد!
هم اكنون جربا در حال انجام پژوهشي است دربارة اين كه ميزان آلودگي در چه ادارات و شركت هايي بيشتر است.

براي آراستن محيط كارمان، چه بايد بكنيم؟
وقتي يكي به شدت راجع به آلودگي ها هشدار مي دهد و مي ترساندمان و ديگري مي گويد جاي نگراني نيست، حرف كدام را بايد جدي بگيريم؟ بياييد توصية خود هيلتون را كه اهل بي خيالي است، بخوانيم: فرض نكنيد بقيه به اندازة شما به بهداشت اهميت مي دهند؛ به خصوص اگر از وسايل مشترك استفاده مي كنيد. تصور كنيد كه همة دور و بري هايتان آدم هاي كثيفي هستند. فارغ از اين كه چه كاري انجام داده ايد، حتما قبل از غذا خوردن دست هايتان را بشوييد.
پيتر تورن هم در عين حال كه ما را از غذا خوردن در پاي ميز كار بر حذر مي دارد، براي بهبود شرايط فعلي از شركت ها و ادارات مي خواهد كه براي نظافت و پاكيزگي، خست به خرج ندهند و پول خرج كنند. البته خودش هم موافق است كه حرف زدن دربارة اين توصيه ها، به مراتب آسان تر از عمل كردن به شان است. وقتي آخر هفته ها ميز كار يك بيولوژيست (با وسواس بسيار در همراه داشتن اسپري الكل و مواد ضدعفوني و فنجان هاي يك بار مصرف) به اعتراف خودش تبديل به يك فاجعه مي شود، ديگر از بقيه چه انتظاري داريد؟

منبع: همشهری به نقل از NewScientist

[Marichka]

مقدمه
وشته زیر ترجمه ایست ازآخرین پیشنهادات و داده های رسمی درباره ساختار محیط کار و ابزار کار و شیوه کار انسانی و طبیعی- به عبارتی دیگر Ergonomics. بخش عمده ای از داده های این ترجمه - در کشورهای اروپای غربی، بطور قانونی در محیط های کار پیگیری و اجرا می شوند.

اتاق کار
اتاق کار باید حداقل دارای یک پنجره باشد و در صورت امکان بهتر است درساخت اتاق های کار از درهای شیشه ای یا دیواره های شیشه ای یا مرئی استفاده شود.
برای دسترسی راحت تر به وسایل داخل اتاق کار بهتراست جلوی درها و کشوهای میز و قفسه ها - ۸۰ سانتیمتر فضای خالی وجود داشته باشد.
دیوارها و سقف اتاق ها بهتراست، رنگ روشن و مات داشته باشند و از سفید یکدست خودداری شود.
درجه گرمای مناسب در اتاق کار،بین ۲۱ تا ۲۲ درجه سانتیگراد پیشنهاد می شود. گرمای بالاتراز ۲۶ درجه سانتیگراد، برروی قدرت تمرکز و حواس تاثیر منفی خواهد داشت.
درصد رطوبت هوا در اتاق های کار، بین ۳۰ تا ۶۵ درصد پیشنهاد می شود. ومناسب ترین درصدرطوبت، بین ۵۰ تا ۶۵ درصد می باشد.
هوای اتاقهای کار باید بطور مرتب با هوای آزاد تازه شود و درعین حال از ورود باد جلوگیری گردد.
گیاهان داخلی، هوای داخل اتاق های کاررا مطبوع تر می کنند.
سرو صدا های خارجی، تاثیرمنفی بر روی تمرکز دارند. حداکثر سرو صدای مجاز برای کارهایی که به تمرکز احتیاج دارند ۵۵ decible دسیبل می باشد.
نور
بهتراست که میز کار، هرچه نزدیک تر به پنجره قرارداشته باشد. بدین وسیله از نور طبیعی برای خواندن و یانوشتن استفاده خواهد شد.
درعین حال باید از تابش نورهای خیره کننده و براق جلوگیری کرد.
نور افقی در اتاق کار باید حداقل ۵۰۰ lux باشد.
Monitor نمایشگر
انعکاس نور بخصوص برروی صفحه مونیتور و تلویزیون، مزاحم کار خواندن ونوشتن می شود- ازاین جهت مونیتور باید طوری قرار بگیرد که انعکاس نور پنجره و یا لامپ مزاحمتی ایجاد نکند.
کاهش یا افزایش زاویه ای که مونیتور قرار گرفته غالبا مشکل انعکاس نور را کمتر می کند.
قاب بالایی صفحه مونیتور و چشم ها بهتراست در یک ارتفاع قرار داشته بگیرند، یعنی مونیتور نباید خیلی بالاتر یا پایین تر از سطح چشم قرار گیرد.
پیشنهاد می شود که معمولا از حروف تیره و زمینه background سفید یا روشن استفاده شود.
monitorهای بزرگ بهتر از مونیتورهای کوچک هستند.
refresh frequency مونیتور باید حداقل Hertz ۷۳ باشد - برای نتیجه بهترباید از فرکانس بالاتر از ۸۵ Hertz استفاده کرد .
قاب مونیتور نباید خیلی روشن و یا خیلی تیره باشد.
تاثیرزیان آور اشعه مونیتور بر روی بدن، هنوز به صورت کامل برای سازمان های علمی مشخص نیست. پیشنهاد می شود که در این زمینه به استاندارد پیشنهادی و داده های منتشره از طرف انستیتوی سوئدی- حفاظت در مقابل اشعه - توجه شود.
محیط الکترو ستاتیک: ۵۰۰ volt در هر متر
اشعه ultraviolet : در هر متر ۱۰ watt وات
گرما: ۷۵ watt وات
دور کردن نگاه از مونیتور و نگاه کردن به اشیا دورتر، هرازچند گاهی تمرین مناسبی برای چشم ها خواهد بود.
کیبورد keyboard
طرز نشستن باید طوری باشد که ساق دست ها براحتی و بطور افقی - نه رو به بالا - روی کیبورد قراربگیرد.
عرض میز باید به اندازه ای باشد که برای قرار گرفتن ساق دست ها حداقل ۱۰ سانتیمتر در مقابل کیبورد جا وجود داشته باشد.

میز کامپیوتر
ارتفاع میزهای ثابت باید ۷۲ سانتیمتر باشد.
ارتفاع میزهایی که ازتفاع آنها قابل تغییرمیباشد باید بین ۶۸ تا ۷۶ سانتیمتر باشد.
زیر میز، باید به عمق ۵۸ سانتیمتر و عرض حداقل ۶۰ سانتیمتر، جای کافی برای حرکت پاها وجود داشته باشد.
جنس روی میز نباید براق و یا قابل انعکاس باشد.
صندلی
پایه صندلی باید متشکل از پنج چرخ یا پنج پایه ثابت باشد.
ارتفاع صندلی باید بین ۴۲ تا ۵۳ سانتیمتر قابل تغییر باشد.
نشستگاه صندلی باید دارای حالت فنری یا انعطاف پذیرباشد.
ارتفاع پشتی، یا تکیه گاه صندلی بهتراست قابل تغییر باشد و از محل نشستگاه صندلی به ارتفاع ۴۵ سانتیمتر، کمر را حفاظت کند.
پشتی صندلی باید قابلیت خم شدن به طرف جلو وعقب را داشته باشد.
هنگام نشستن هر دو پا باید روی زمین قرار بگیرد - درغیر این صورت از زیرپایی حداقل به عرض ۳۵ سانتیمتر و طول ۴۵ سانتیمتر استفاده شود.

[Mahdi Hero]

اثرات مخرب كامپيوتر بر روي سلامتي

با استفاده زیاد از کامپیوتر می توانید به سندرم تونل مچ یا دردهای گردن یا پشت مبتلا شوید. در این مقاله می خواهیم در مورد انواع بیماری های ناشی از حرکات و فشارهای مکرر صحبت کنیم.
به نظر می رسد که تقریباً همه ی جوانب زندگی ما وابسته به استفاده از کامپیوتر است. به همین دلیلی است که امروزه بیماری هایی ناشی از فشارهای تکراری یا RSL متداول تر شده است. یکی از مهمترین انواع این بیماری ها سندرم تونل مچ و تاندونیت است. هرچند RSL هم می تواند در مشکلات گردن، شانه و کمر و پشت بروز کند. استفاده از کامپیوتر بیش از چند ساعت در روز می تواند باعث ابتلا به این مشکلات شود. همچنین کیبوردهایی که برای بالا بردن سرعت تایپ استفاده میشوند و استفاده مداوم از موس می تواند باعث صدمه زندن به تاندون ها، عصب ها و بافت های دست شود.
در مراحل اولیه، خستگی، بیحسی و ناراحتی عمومی در محل آسیب دیده احساس می شود. خارش، سردی و بی حسی نیز در دست ها احساس می شود. همچنین ممکن است احساس ناتوانی و هماهنگی در دست ها کنید. حتی ممکن است از فرط درد شب ها از خواب بیدار شوید و قسمت آسیب دیده نیاز به ماساژ دادن پیدا کند. این علائم معمولاً بعد از فعالیت طولانی رخ می دهد و پس از اتمام کار خود به خود برطرف می شود. هرچند در طول زمان ناحیه ی آسیب دیده حساس تر و آسیب پذیرتر میشود و حتی فعالیتی غیر مرتبط با آن ناحیه هم باعث بروز درد در آن شود. اگر این عارضه مورد درمان قرار نگیرد، خیلی زود وخیم تر خواهد شد.
بهتر است اگر یکی از این علائم را در خود مشاهده کردید، سریعاً این مسئله را با مشاور پزشکی خود در میان بگذارید. درمان فوری احتمال عوارض وخیم تر را کاهش خواهد داد. بنا بر نواحی آسیب دیده، درمان RSL ترکیبی از درمان ها، حتی شکسته بندی کردن مچ و دست است. در موارد وخیم تر ممکن است عمل جراحی هم مورد نیاز باشد. نوع درمان و شدت آسیب دیدگی در هر بیمار متفاوت است.
راه های بسیاری برای پیشگیری از این آسیب ها وجود دارد. یکی از آن ها این است که مانیتور را دورتر و پایین از محل نشستن خود قرار دهید. صندلی و کیبوردتان باید طوری تنظیم شوند که ران ها و ساعدتان روی هم قرار گیرند. اگر ارتفاع میز مانع این است، بهتر است که کیبورد را روی پایتان قرار دهید.
حتماً صاف بنشینید و از غوز کردن پرهیز کنید. نباید طوری بنشینید که نیاز باشد برای دسترسی به کیبورد یا خواندن آنچه روی مانیتور است به جلو خم شوید. هر از چند گاهی کمی جا به جا شوید یا بلند شده و کمی قدم بزنید.
یکی از اشتباهات متداول این است که مراقب طریقه ی قرارگیریمان نیستیم، به ویژه قرار گرفتن مچ ها و پشتمان. مچتان نباید هنگام تایپ کردن روی جایی قرار بگیرد یا خم شود. هر از چند گاهی به مچ ها باید استراحت بدهید.
یکی دیگر از اشتباهات در رابطه با استفاده از کیبورد هنگامی است که می خواهیم از بعضی دستورها مثلاً ‘CTRL-F’ یا ‘ALT-c’استفاده کنیم. در این مواقع ممکن است بخواهید از یک دست استفاده کرده و انگشتتان را برای تماس با دکمه ی دیگر امتداد بدهید. استفاده ی مداوم و طولانی از این حرکات ممکن است باعث بروز مشکل در دست ها و انگشتانتان شود. حتماً برای تایپ کردن از هر دو دستتان استفاده کنید.
برای جلوگیری از مشکلات کمر و پشت، حتماً صاف پشت کامپیوتر بنشینید. اگر لازم بود می توانید از یک بالشتک تکیه گاه هم استفاده کنید. هر از چند گاهی وضعیت نشستن خود را بررسی کنید.
هنگام تایپ کردن از فونت مناسب استفاده کنید تا نیازی نباشد که برای خواندن مطالب به جلو خم شوید یا قوز کنید. از رنگ های مناسب نیز استفاده نمایید تا باعث ناراحتی چشمانتان نشود.
قرار دادن دستگاه موس نزدیک به کیبورد نیز می تواند از بعضی ناراحتی ها و مشکلات مربوط به گردن و شانه جلوگیری کند.
هنگام استفاده از بازی های کامپیوتری نیز رعایت این نکات ضروری است.
بالا بردن قدرت و انعطاف بدنی، میزان خستگی بدن را کاهش می دهد. پس همواره ورزش کنید.
بعد از اتمام یک روز بلند کاری، در یک وان آب گرم دراز بکشید، یا دوش آب گرم بگیرید. این خستگی شما را از بین خواهد برد.
این موارد را برای فرزندانتان نیز رعایت کنید و حتماً به آنها خاطر نشان شوید که این نکات را رعایت کنند تا مشکلی ایجاد نشود.

[xl]

درباره آثار سوء پرتوهاي فرابنفش و نيز اشعه كاتدي ساطع از مونيتور بر چشم (و پوست صورت) هم يه مقاله اي بذاريد
( يه اشتباه عمومي هم هست كه مونيتورهاي Lcd اين آثار سوء رو ندادند)
ضمناٌ تصاوير قابل رويت نيستد
ممنون