مشکلات روانی بدی دارم ...خیلی افسردم.

[saeedn70]

وسواس اجباری شدید دارم.
کافئین می خورم افسرده میشم و دوست دارم گریه کنم.
کنترل رو زود از دست می دم و عصبانی میشم
می ترسم از روی عصبانیت همه چیز رو نابود کنم
آهنگ غمناک گوش میدم به حال خودم گریه می کنم.
کمکم کنید.


من کلا از بچگی خیلی خجالتی بودم . گوشه گیر بودم خیلی سر این موضوع از زندگی عقب افتادم . مدرسه رو تا اول دبیرستان بیشتر نتونستم

ادامه بدم . سر کار هم تو رابطه برقرار کردن ا مشتری ترس دارم از مردم. بخاطر همین تو کار پیشرفت نکردم و اخراج شدم.الان تنها منبع که منو

از افسردگی جدا کردی همین فروم p30world که وقتی به سوالات دوستان درست جواب میدم و اونها راضی میشن خوشحال میشم.

تو دوران نوجوتنی دچار چند شخصیتی اول 2 شخصیتی بودم که در 17 سالگی به بینهایت شخصیتی هم رسیدم . الانم تو 20 سالگی حملات

عصبی گرفتم.و دیگر به خودم اخمیت نمیدم و خیلی اضافه وزن پیدا کردم هیچ امیدی به آینده ندارم و ازدواج برام یه رویاست. هیچ دوستی ندارم

بجز دوستهای توی این فروم.ترس از اجتماع من هیچوقت خوب نشده . پیش دکترای زیادی هم رفتم . روانپزشک . روانشناس . متخصص اعصاب و

روان . همین فردا هم وقت اعصاب روان دارم ولی چون از دفعه قبلی که پیشش رفتم 2 کیلئ چاق تر شدم خجالت میکشم برم.

نمیدونم خدا چرا منو کمک نمیکنه.

[saeedn70]

وسواس اجباری بهم امون زندگی کردن نمیده اگر وقتی از بیرون میام شلوارم رو به یک شکل خاص روی جالباسی نذارم زندگی رو نمیتونم ادامه بدم. بعد از بیدار شدن پتوم رو باید حتما به شکل خاص بزارم تو رختخواب وگرنه تا شب استرس پیدا می کنم اصلا عوض میشم.
فکر می کنم بیشتر علت این مشکلات من ارٍثی هست . مادرم دچار استرس هست همیشه و خجالتی . پدرمم پارانوئیدی شدید هست.
پریشب یکی از همکارهای انجمن موسیقی بدلیل اینکه من زیاد پست دادم فرمودند که دسترسیت رو از انجمن قطع می کنیم من حدود 1 رب
داشتم گریه می کردم.کلا خیلی اعصابم ضعیفه و چون تنها امیدم همین انجمن شده ایجوری گریه کردم.

[saeedn70]

بخاطر خجالتم عروسیه خواهرم نرفتم....همه مسخرم میکنن تو فامیل..تا حالا خونه خواهرم نرفتم از وقتی ازدواج کرده.
کلا عروسیه هیچیک از فامیلامون نمی رم خجالت میکشم از جمع میترسم. وقتی مادرم مهمون دعوت میکنه میرم تو اتاق در رو قفل می کنم..دیگه همه فکر میکنن من دیوونه شدم ..دیگه به هیچی فکر نمی کنم که یه روز خوب بشم همین الانم که دارم مینویسم
آهنگ حمید عسکری ترک چشما تو اومد گریم گرفت دوباره...فقط دوست دارم تا آخر عمرم گری کنم و اشکهام تموم نشه..

[piroooz]

سلام ...
تنها کمک که بهت میتونم بکنم این چند کلمه است :
تلقین ، حقیقت ، ارتباط ، امید ، خدا
ببین اصولا عادت ها هستند که زندگی را میسازند
پس سعی کن عادت های خوب داشته باشی (2 تا 3 هفته بیشتر طول نمیکشه )

[free_touch]

داداش گلم سعی کن خودتو به بی خیالی بزنی.
به خدا توکل کن.
سعی کن به کارهایی که علاقه داری بپردازی و سر خودتو اونجوری گرم کنی.
یک هدفی تو زندگیت مشخص کن(هدفی قابل دسترس و نه زیاد رویایی).
دکتر خوبه اما کار زیادی نمی تونه انجام بده(به جز نوشتن 4 تا قرص اعصاب که اونم اگه زیاد بخوری بهش عادت می کنی و اگه بخوای بزاریش کنار خیلی سخته دچار سر درد و بی خوابی و... میشی).
گفتار درمانی خوبه.
به بیمارستان روزبه(واقع در 4 راه لشکر مراجعه کن) دکترهای خوبی داره.
اگه شما بری اونجا افرادیو می بینی که خیلی وضعشون خرابه و با الکترو شوک آرومشون می کنن.اونوقته که متوجه میشی خیلی از تو بدترم هستن و خدارو شکر می گی.
فکر کنم شما علائم بیماری پنیک رو دارید.
سعی کن به اجتماع بری و زیاد سخت نگیری.
زیادم پشت کامپیوتر نشین چون عادت می کنی و زندگیتو می خوای پشت کامپیوتر بگذرونی.
به درست ادامه بده.
اگه شما بتونی به یک موفقیت (درسی ، مالی و...)برسی تو روحیت خیلی اثر داره.
یادت باشه تنها کسی که می تونه بهت کمک کنه فقط خودتی.
اینم بدون خیلیها مثل شما هستن(بلکه بدتر).و دارن زندگی می کنن.
گریه خوبه اما زیادش نه.
سعی کن تو جمع ها(فامیلی و...) بیشتر شرکت کنی و وارد بحث شی.
خجالت رو بزار کنار وبدون خجالت یکی از مهمترین سدهای پیشرفت و ترقیه.
اگه می تونی به یک ورزش هم بپرداز.ورزش تو عوض کردن روحیه خیلی اثر داره.
منم مشکل زیاد داشتم.اما به مرور خودم رو آداپته کردم.
در نهایت به خدا توکل کن.
موفق باشی.

[kam2000]

چیز مهمی نیست این اتفاقات برای همه تو این میفته

[saeedn70]

چیز مهمی نیست این اتفاقات برای همه تو این میفته

چیز مهمی نیست وقتی آدم میدونه هیچوقت ازدواج نمیکنه
چیز مهمی نیست وقتی آینده رو از الان میدونی.

[kam2000]

چیز مهمی نیست وقتی آدم میدونه هیچوقت ازدواج نمیکنه
چیز مهمی نیست وقتی آینده رو از الان میدونی.

میدونم چی میگی والا خود منم بعضی وقتا همینجوری میشم شاید 100 درجه بدتر از تو چیکار میشه کرد خدا اخر عاقبتمونا بخیر کنه

[saeedn70]

میدونم چی میگی والا خود منم بعضی وقتا همینجوری میشم شاید 100 درجه بدتر از تو چیکار میشه کرد خدا اخر عاقبتمونا بخیر کنه

شما هر وقت پدرت مشکل پارانوئید شدید داشت .

خودت هم دچار حملات پانیک شدید شدی خودت رو با من مقایسه کن.

هر وقت که بخاطر خجالت از کار بیکار شدی و بخاطر خجالت نتونستی درستو ادامه بدی خودتو با من مقایسه کن.

هر وقت ماهی 1 بار کارت کشید به روانپزشک خودتو با من مقایسه کن.

حال یه پیشنهاد خوب بهت می کنم که پست هاتو تو انجمن پرسش و پاسخ پزشکی سعی نکن زیاد کنی . اینجا شاید یکی با پاسخ الکی شما

حالش بدتر بشه.

[sepid12ir]

شما هر وقت پدرت مشکل پارانوئید شدید داشت .

خودت هم دچار حملات پانیک شدید شدی خودت رو با من مقایسه کن.

هر وقت که بخاطر خجالت از کار بیکار شدی و بخاطر خجالت نتونستی درستو ادامه بدی خودتو با من مقایسه کن.

هر وقت ماهی 1 بار کارت کشید به روانپزشک خودتو با من مقایسه کن.

حال یه پیشنهاد خوب بهت می کنم که پست هاتو تو انجمن پرسش و پاسخ پزشکی سعی نکن زیاد کنی . اینجا شاید یکی با پاسخ الکی شما

حالش بدتر بشه.

درکتون میکنم....تا زمانی که خودم این روحیه را نداشتم، احساس افسردگی برام اصلا ملموس نبود... ولی خب زمونه است و زندگی... یه روز زندگی به ساز شما میرقصه و یه روز هم شما باید به سازش برقصی...

هر وقت ماهی 1 بار کارت کشید به روانپزشک خودتو با من مقایسه کن.

من که هفته ای یه بار میرفتم ... جیبمون خالی شد جدا ... نه تنها نتیجه ای نداشت بلکه عادت کردم به حال و اوضام و افسرده و غمگین بودن و بی انگیزه زندگی کردن قسمتی از زندگیم شده و به این راحتی ها هم نمیتونم جداش کنم....

نمیگم راهی نیست... من شخصا خودم، هدفم، ایمانم، خدا، انگیزم و ... را گم کردم و هرچی هم میگردم پیداش نمیکنم.... زندگیم مثل شما شده اینترنت...

ولی مطمئنم خیلی ها هستند در شرایط بدتر از ما هستند... بهتون پیشنهاد میکنم که امیدوار باشید و به خدا توکل کنید... خودتون را پیدا کنید و ایمانتون را قوی.... (با این لالایی خودم خوابم نبرد، ولی امیدوارم شما خوابتون ببره )............