رپ رو بیشتر بشناسیم

[a.z.p.z]

سلام دوستان در اینجا میخوام کمی در مورد سبک رپ و تاریخچه ی رپ صحبت بکنم ...
با من همراه باشید

[a.z.p.z]

رپ چیست ؟



RAP مخفف عبارات گوناگونی از قبیل "Rhythmic American Poetry"، "Rhythm and Poetry"، "Rhythmically Applied Poetry"، "Rhythmically Associated Poetry" می باشد.
در تمامی این تعابیر دو لغت Rhythm به معنای وزن و قافیه، و Poetry به معنای شعر دیده میشود. در واقع رپ خوانی عبارتست از سخنرانی سریع و آهنگین. این سخن رانی میتواند با یا بدون ضربت موسیقی (beat) دنبال شود.با نگاه سبک شناسانه، رپ یعنی ترکیبی تیره از گفتار، نثر، نظم و ترانه.
Rap سبکی از موسیقی با کلام امروزی است که در آن خواننده عبارات و کلمات - موزون - را بصورت ریتمیک به همراه موسیقی ساده ای بیان می کند. یک خواننده رپ ممکن است آنچنان مهارتی در خواندن ریتمیک داشته باشد که حتی بدون نیاز به موسیقی زمینه بتوان احساس اجرای موسیقی را به شنونده منتقل کند." رپ یک نوع طرز گویش و خوانندگی است که توسط سیاه‌پوستان امریکایی برای مبارزه با تبعیض نژادی ابداع شد. از بزرگ‌ترین خوانندگان آن می‌توان به توپاک و امینم و کانیه وست اشاره کرد. رپ ابتدا به زبان انگلیسی و بعد آلمانی فرانسه و فارسی رایج شده هم اکنون خوانندگان رپ فارسی با استفاده از استودیوهای زیرزمینی کار خود را پیش می‌برند .گویش رپ و رپ خوانی از رنگین پوست های امریکایی جان گرفته و به دلیل مبارزه با تبعیض نپادی صورت گرفته و هم اکنون بر لب و دهان رپرهای این نسل می چرخد.کار رپرهای ایرانی دارای فرق هایی با رپرهای امریکایی و المانی و فرانسوی است.که می توان رپ پرشین را تک در دنیا خواند.
این گونه از موسیقی بر گونه‌های دیگر موسیقی نیز تاثیراتی داشته است.
"ضرب میزان این موسیقی در بیشتر موارد 4/4 بوده و ریشه آن به سبکهای موسیقی ای چون Soul و Funk باز می گردد که تکیه بر تکرار تم برای مدت طولانی دارند."
"جیمز براون (James Brown) از جمله خواننده های بزرگ سبک Soul در دهه های 60 و 70 بود که در مواردی میان کارهای خود اقدام به صحبت کردن ریتمیک می نمود. با نگاهی به کارهای او به شباهت های زیاد میان موسیقی رپ و روشهایی که او برای خواند ترانه اختیار می کرد، پی خواهیم برد."
مواردی که در بالا مطرح شد، قسمتهایی از تعاریف ویکی پدیا برای رپ بود، در این سایت از رپ بعنوان یک "سبک موسیقی پاپ" یاد شده است.

نفوذ رپ در فرهنگ کشورها


خوب یا بد باید پذیرفت که این سبک از موسیقی (نا گفته نماند که هرچه سبک کاری محافل هنری به سبکهای کلاسیک نزدیکتر می شود، تمایل کمتری در استفاده از لغت موسیقی برای رپ بوجود می آید) که مخلوق جوانان سیاه پوست آمریکایی است، آنچنان نفوذی در میان جوانان دنیا داشته که حتی توانسته از مرزهای فرهنگی کشور ما را نیز عبور کند و جایگاهی را برای خود در این گستره فرهنگ و تمدن پیدا نماید.
امروزه شما به راحتی می توانید شاهد اجرای این نوع از موسیقی به زبان فارسی آنهم از شبکه های رسمی رادیو و تلویزیون ایران باشید. این موضوع نشان دهنده آن است که مسئولین فرهنگی کشور خواسته یا ناخواسته در حال ترویج رپ هستند و یا به دلیل نفوذ رسانه ها و .... عملآ امکان جلوگیری از ترویج آن وجود ندارد و رسانه های ما مجبور هستند به این نیاز پاسخ دهند. (دقت کنید راجع به مثبت یا منفی بودن این سبک از موسیقی بحث نمی کنیم.)

آیا رپ موسیقی است؟


اگر شاخص های اصلی هر قطعه موسیقی را طبق عادت، ملودی، هارمونی و ریتم در نظر بگیریم، باید بسیار ملاحظه کار - به سمت رپ - باشیم که آنرا را نوعی از موسیقی بنامیم. چرا که به غیر از مشخصه ریتمیک، رپ در ارائه ملودی و خصوصآ هارمونی نقطه ضعف های بسیاری دارد.
موضوع هارمونی را کنار بگذارید چرا که این شاخص در رپ فرسنگاها از آنچه ما آنرا هارمونی می نامیم بدور است. بیایید خیلی ساده یکی از نغمه های محلی یا آشنای قدیمی ایرانی را زمزمه کنید و آنرا با یک قطعه رپ بدون موسیقی مقایسه کنید.
به وضوح به تفاوت بسیار زیادی میان ملودی های آنها پی خواهید برد، ملودی رپ فراز و نشیب ندار، در طول اجرا Climax خاصی در آن مشاهده نمی شود، معمولآ حول و حوش خط صاف با حاشیه کوتاه حرکت می کند و ...، می بینید که حتی در زمینه ارائه ملودی، رپ نمی تواند مصادق تعاریف جاری ما از ملودی در موسیقی باشد.
بنابراین بنظر می رسد اگر بخواهیم رپ را در زمره انواع سبکهای موسیقی قلمداد کنیم باید بسیار سخاوتمندانه به تحلیل شاخص های موسیقی در رپ بپردازیم و یا اصلآ نسبت به تعریف مجدد شاخصهای ملودی و هارمونی به گونه ای که رپ در آن بگنجد، اقدام کنیم.

بازگشت به عقب!


اولین المان موسیقی که توجه بشر را به خود جلب کرد ریتم بود، پس از آن ملودی و پس از مدتها با پیشرفت فیزیک و بالا رفتن بیشتر آگاهی موسیقیدانان (کمتر از 500 سال اخیر) هارمونی بعنوان یک علم جایگاه خود را در موسیقی پیدا کرد. حال سئوال اینجاست که اگر رپ تاکید بر ریتم دارد و نوعی موسیقی محسوب می شود آیا اینگونه نیست که نوعی حرکت به عقب در این سبک از موسیقی صورت گرفته است؟
در واقع برخی از موسیقیدانان متعصب و علاقمند به سبکهای جدی - با کمی اغراق - ظهور رپ در عرصه موسیقی را معادل بازگشت به دوران عصر حجر می دانند.

نتیجه یک تحقیق اجتماعی



در حال مطالعه راجع به رپ بودم که در یکی از صفحات سایت psychologytoday.com به نتیجه یک تحقیق برخورد کردم، در این صفحه آمده بود که :
"نتیجه مطالعات و بررسی های انجام شده در کانادا بر روی 350 دختر و پسر جوان نشان می دهد، دسته ای از آنها که به موسیقی رپ گوش می دادند در مقابل با دیگران که به موسیقی های ملایمتر علاقه داشتند، زمینه بیشتری برای استفاده از مواد مخدر و داروها، جنایت و اوباش گری در خیابان و ... از خود نشان می دادند."

کلامی نامناسب



نکته ای که متاسفانه جایگاه این سبک - موسیقی - را از دیگر سبکهای موسیقی امروزی متمایز می کند و به بیان صریح تر باعث نزول ارزش آن می شود، موضوعات خشن و ناهنجار ترانه های رپ و استفاده مکرر از لغات و اصطلاحات بدور از ادب در کلام بسیاری از نسخه های خارجی ترانه های رپ است.
این موضوع آنقدر بزرگ شده است که عملآ باعث جبهه گیری بسیاری از والدین در مقابل علاقمندی فرزندانشان به رپ شده است. در این میان مشاهده فیلم های سینمایی که در آن اغلب چهره های منفی و ناهنجار از جمله طرفداران موسیقی و فرهنگ رپ هستند، باعث شده تا طرفداران این سبک - موسیقی - اغلب با اینگونه افراد مقایسه شوند.

جایگاه کنونی رپ


حدود 25 سال از عمر رپ می گذرد و امروز شاهد آن هستیم که این سبک - موسیقی - در بسیاری از فیلم ها، سریالهای تلویزیونی و برنامه های رادیویی ساخته همه کشورها اجرا و استفاده می شود. آنها که خود را طرفدار پر و پا قرص رپ می دانند از فرهنگ خاصی برای پوشیدن لباس یا آرایش ظاهری استفاده می کنند، ظاهری که لزومآ نمی توان برای فرهنگ های مختلف پسندیده محسوب شود. (حتی در ایران نیز در برخی از سریال افرادی با مشخصه های ظاهری رپ گونه ایفای نقش می کنند.)
شاید بتوان رپ را بیشتر صدای دسته بزرگی از نسل جدید دانست تا سبکی از موسیقی، صدایی که می تواند تظاهر سیاسی، جنبه های مثبت و منفی اجتماعی و ... داشته باشد.
رپ می تواند برای جوانان علاقمند و فعال پول ساز نیز باشد، چرا که مدتهاست ترانه های رپ در رده های بالا جداول موسیقی آمریکا و اروپا قرار دارند و گروه های رپ جزو پر طرفدارترین گروه های موسیقی هستند.
بنابراین بعنوان یک جمع بندی شاید بهتر باشد رپ را بجای آنکه سبک خاصی از موسیقی بنامیم، از آن بعنوان یک حرکت اجتماعی که با هنر آمیخته شده است نام ببریم.
منبع:wikipedia

[a.z.p.z]

تاریخچه کلی رپ



ریشه ها

Rap ریشه های عمیقی دارد. این سبک به اواسط قرن هفدهم (یعنی قبل از پیدایش قاره آمریکا) باز میگردد. زمانی که شاعران آواره ای از روستاهای فراموش شدۀ غرب آفریقا (آناتولیا) با اشعار بسیار ساده ای مفاهیمی همچون عشق، اشتیاق و آرزو، و جدایی را زمزمه میکردند. این شاعران در اشعار لطیف خود تصاویری روح بخش از زندگی روستایی و تعهدات زیبای دختر و پسر به هم در زیست گاه های دورافتاده را به نمایش میگذاشتند. این سبک سروده سرایی با پیدایش جمهوری ترکیه در سال 1923 دوباره زنده شد. "سبک Folk" خیلی زود به یکی از پایه های شعر مدرن تبدیل شد.

رابطۀ عمیق رپ و Folk این روزها کاملا شناخته شده است. اما هیچ مرز مشخصی بین این دو نمی توان یافت. به هرحال چنین ارتباطی از سوی شاعران Folk مدرن، خوانندگان رپ، منابع اخبار موثق، اهل سخن و اعضای فرهنگستان ادبی آمریکا کاملا تصدیق شده است.
1970
- خوانندگان Dancehall* در کنار رپرهای دیسکو و جاز، قالب Rap برای موسیقی Hip Hop را شکل دادند. در اواخر دهه 70، Hip Hop در سراسر نیویورک شدیدا گسترش یافت و حتی از رادیو نیز به گوش میرسید. شمار افرادی که اقدام به نوشتن عباراتی آهنگین بر پایه جاذبه های Pop مینمودند (و با خواندن آن خود را رپر مینامیدند) پیوسته رو به فزونی بود.
1980
- در اوایل این دهه Melle Mel شخصی بود که راه رپرهای آینده را عملا مشخص کرد : مفاهیم سیاسی-اجتماعی.
- سپس اتفاق دیگری افتاد : با انتشار "Raising Hell" از سوی گروه Run-DMC، رپ عملا با Rock گره خورد و سبک Rap/Rock متولد شد.
- در همین دوران بود که Rap جنبه تجارتی نیز یافت. خیلی زود در تک تک افراد نفوذ و به خارج از آمریکا راه پیدا کرد. موجی فراگیر و محبوبیتی عظیم در جهان حاصل شد.
- به دلیل این پیشرفت ها، بزرگان رپ این دهه را دوران طلایی HipHop نامیدند.
1990
- رپ در این دهه تغییری کاملا پایه ای را در استیل خود تجربه کرد : مادامیکه این سبک در دهه 80 ساختاری کاملا بی پرده، سرراست، آهنگین، ولی محترمانه داشت، رپرهای دهه 90 دست به انحراف از این ساختار زدند : آزادسازی واژگان از نظام قافیه و آهنگ جهت راحتی و اختیار بیشتر با استفاده از لغات بیشتر.
درواقع ساکنین شرق آمریکا فرهنگی جدید از HipHop را بنا نهادند که در نتیجه این سبک به زندگی واقعی و تاریکی های جامعه نزدیک تر شد.
2000
Rap راه خود را پیدا کرده. ساخت این موسیقی با چاشنی تکنولوژی همراه شده و رمیکسهای (Remix) زیادی از Rapهای زیبای قدیمی دیده میشود. فراگیری سبک رپ جنوب و غرب آمریکا محسوس تر است. در عین حال مشتقاتی مثل Grime و Trip Hop سبب گشته هنرمندانی نظیر Nas هیپ هاپ را مرده بدانند! درست مانند Punk "واقعی".
پاورقی :
* سبکی که در اواخر دهه 60 میلادی در جامائیکا دبده شده و ریشه در مسائل سیاسی آن دوران دارد. در این سبک فردی به نام deejay اقدام به خواندن عباراتی پی در پی روی یک موسیقی متن میکند.

دیگر توضیحات در رابطه با رپ و تاریخچه ی آن



فرهنگ RAP، فرهنگی که خصوصاً به جوانان سیاه و اقشار تحتانی در جوامع غرب تعلق دارد، از آمریکا سرچشمه گرفته و شورشگران سراسر جهان را تحت تاثیر قرار داده است. RAP فرهنگ کوچه و خیابان است که با استفاده از ابزار و آلات بسیار محدود و ابتدائی، توجه افراد را بخود جلب میکند. نقاشیهای بسیار هنرمندانه و مبتکرانه بر دیوارهای شهر، شعارنویسی با خط مخصوص، رقص های پر تحرک در گوشه خیابان و ترانه خوانی با سبک خاص، همگی اجزایی از فرهنگ RAP هستند. کلام موسیقی RAP با بحر طویل قابل مقایسه است. کلمات تقریباً بصورت صحبت عادی ادا میشوند، و ضربی قوی آنرا همراهی میکند. انقطاع ها و برگشتها در نحوه نواختن ضرب و صدای خراش گونه ای که با تبدیل صفحه گرامافون به یک آلت موسیقی ایجاد شده، تحرک و شوری بیسابقه بر شنونده بر می انگیزد.موسیقی RAP از تکامل اشکال دیگری از موسیقی سیاهان در محله های فقیرنشین برانکس نیویورک و تا حدودی هارلم شکل گرفته است. این محلات، نقطه تمرکز گروههائی از سیاهان است که سالها پیش تحت شرایط فلاکت بار اقتصادی مجبور به مهاجرت از ایالات جنوبی به شهرهای بزرگ نظیر نیویورک شدند. آنها کار در مزارع را رها کرده و به پرولتر تبدیل گشتند. اما اگر به ریشه ها و ماخذ این موسیقی باز گردیم به غرب آفریقا و سرود های ستایش ساوانا می رسیم. در نیجریه و گامبیا نیز تکخوانهائی وجود دارند که طنزهای اجتماعی را بشکل ترانه و نقالی اجراء میکنند و این بسیار به RAP شبیه است. موسیقی RAP از طریق محلات فقیر نشین نیویورک که محل تلاقی توده مهاجر جزایر کارائیب با توده سیاه میباشد، بر موسیقی رگه تاثیر نهاده است.اواخر دهه 1960، وقتی که آمریکا زیر ضربه مبارزات انقلابی در کشورهای تحت سلطه اش، خصوصاً ویتنام، قرار داشت و انقلاب چین نیز بر شورشگران و انقلابیون در ایالات متحده تاثیر نهاده بود و دریچه ای از آگاهی پرولتری و دورنمای انقلابی را برویشان گشوده بود، در شهرهای بزرگ آمریکا تضادهای طبقاتی میان سیاه با بورژوازی امپریالیستی و پایه های اجتماعیش حدت و
شدتی فوق العاده یافته بود. بین محلات فقیر نشین سیاه با سایر نقاط شهر نیویورک، چیزی شبیه به خط مرزی وجود داشت . خط مرزی شاهد درگیری میان دسته های متشکل سفیدهای نژاد پرست و پلیس از یکطرف با گروه های بزرگ و متشکل جوانان سیاه بود. تشکیل این گروه ها، پاسخی ضروری به تعرضات و سرکوبگریهای مداوم حکومت علیه ساکنان بیغوله های نیویورک بحساب میآمد. گروه های RAP از دل همین تشکلات شورشی سیاه شکل گرفت. موسیقی خیابانی RAP که نخست توسط گروههای کوچک سیاه پوست در محدوده محلات اجرا می شد از سال 1979 پا بعرصه بازار
موسیقی گذاشت. افشاگری ازRAP های ارتجاعی و تجارتی یکی از وظایف خوانندگان مترقی و انقلابی RAP، و در قالب ترانه های RAP است. این کار را RAP خوانهای انقلابی نظیر " دی" بارها انجام داده اند. مثلا در سال 1979، ترانه ای تجارتی خوانده شد که در آن از خوش بودن و جشن گرفتن و کاری بدرد بقیه مردم نداشتن، صحبت شده بود؛ " دی" ترانه ای تحت عنوان "چگونه ملت سیاه را بپا خیزانیم؟" خواند و در آن، خطاب به سرایندگان آن ترانه تجارتی چنین گفت:
جشن تو میتواند بزودی زود خاتمه یابد،وقتی که آنها، یکروز بعد از ظهر، بقول خودشان اگر چه طی سالهای اخیر، بسیاری از موسیقیدانان ارتجاعی از این سبک در پاره ای از آثار خود استفاده کرده اند، اما جوهر و روح شورشگرRAP همچنان در وجود گروههای یاغی ضد سیستم، در محلات فقیر نشین و محافل سیاسی و غیر قانونی امریکا زنده است در اینجا قسمتی از نخستین ترانه RAP اعتراضی که از معروفیتی بین المللی برخوردار گشته و "پیام" نام دارد را میخوانیم. این ترانه از آثار "گرند مستر فلش" و گروه "فوریوس فایو" است. این ترانه حکایت شرایط نابسامان طبقه های فقیر نشین جامعه است.

منبع:wikipedia

[a.z.p.z]

این سوال رو از خیلی ها شنیدم که ایا رپ شاخه هایی دارد و فرق این سبک ها که هر کدوم زیر مجموعه ی سبک رپ هست چی هست ؟
رپ هم مانند سایر سبک های دیگر دارای زیر شاخه های مختلفی هست ...

در زیر به انواع شاخه ها ی رپ میپردازیم :

Hip hop

در لغت شناسی و رده بندی موسیقی رپ هیپ هاپ به شعار نویسیه روی دیوار شباهت دارد و
میتوان ان را رقص Breck به اضافه ئ رپ خوانی تجسم کرد.اما هیپ هاب به عنوانیک شیوه یک اثر
موسیقی با ارزش های خاص خود را در ذهن متبادر میکند. در روزگاری که رپ شدیدا به این در و ان
در میزد تا تاریخچه ای برای خود داشته باشد گروه هیپ هاپ با نگاهی به گذشته شروع به کشف اثار
قدیمی ای کردند که در مدارس تعلیم دیده بودند . در واقع با اشتراک و جمع اوریه Zulu Nation
در اواخر دهه ۸۰ بیشترین توجه به ۲ هنرمند هیپ هاپ A Tribe called Q و De La Soul معطوف شد
با این وجود یک دو جین از هنرمندان هیپ هاپ به کلاسهای اموزشی قدیمی رجوع کردند که
شامل رپ خوانان زیر زمینی میشدند. رپ خوان هایی مثل Mos Def
.................................................. .................................................. .........

East coast rap


در اغار موسیقی هیپ هاپ کل موسیقی رپ در East Coast خلاصه شده بود . در ان زمان مهمترین
هنرمندان رپ در منطقه ئ نیویورک سیتی افسانه هایی بودند در مدرسه ئ قدیمی مثل
Africa ,Grandmaster Flash ,Sugarhill Gang , Kurtis Blow,Run و..
زمانی که رپ رشد کرد و در دهه ۸۰کمکم به سمت تفکیک شدن پیش رفت محصولاتی موفق نیز در
نواحی دیگر خود نمایی کردند.به هر حال رپ East Coast در نیمه دهه ۸۰ سبک برتر دوران بود اگر چه
صدایی کاما یک دست ایجاد نمیکرد. از نیمه ئ دهه ئ ۸۰ نوازندگان گرایش پیدا کردند تا ضربات
پرخاشگرانه و کولاژهای ساده را در کارها افزایش بدهند و بسیاری از MC ها افتخار میکردند که در
تکنیک و اشعار به چیره دستی رسیده اند.از سوی دیگر باید گفت که با وجود برخی استثنائات
East coast rap به یک موسیقیه پر معنا تر و خاص تر تبدیل شد تا صرف اینکه بخواهد اثری پر شر و
شور و مناسب رقص باشد.این دوره ئ طلایی را میتوان در اثار : Eric B .& Rakim و Boogie Down
Production شنید. اینها همانهایی بودند که به شیوه ئ مدرسه ئ قدیمی با اشعار جدی و مهم
کار میکردند و اصوات شحت را با همان کیفیت تولید میکردند.البوم سال ۹۸ گروه N.W.A یعنی
Compton Straight Outta در این سال بسیار مثمر ثمر واقع شد.موضوعات خیابانی به صورت مسئله
جدیه گروه ها در امد و خلق شد.علاوه بر این رپ جنوبی این را تضمین کرد که East Coast Rap
میتواند تا مدت ها دوام بیاورد . اما در دهه ئ ۹۰ در ایالات مختلف تحولی عظیم اتفاق افتاد که اغاز
گر این حرکات نوین در سبک رپ کارهای <<پافددی>> و موسیقی همه فهم او بود.
.................................................. .................................................. ..........

Gangsta Rap



این سبک در اواخر دهه ئ ۸۰ توسعه یافت و خارج از هارد کوره رپ به رشد و تکامل رسید. رپ
گانگستا صدایی گوش خراش و تیز داشت و از نظر اشعار بسیار برنده بود و به طور کلی همچون رپ
های اب و تاب داده ئ کفر امیز داستانهایی خشن در باره ئ جنایات شهری میگفت.
گاهی اشعار بازتاب دقیقی از واقعیت بودند و گاهی بسیار اغراق امیزهمچون داستانهای کمیک
هیپ هاپ قلمداد میشدند.در فرایند تکامل گانگستا بحث و جدل فراوانی بر سر ان در گرفت تا جایی
که بعضی نهادهای محافظه کار سعی کردند از تولید البوم ها جلوگیری کنند. اما حتی پس از ان که
گروهای مرتبط با کمپانی های بزرگ از خارج تحت فشار قرار گرفتند باز هم به ساخت موسیقی بدون
سانسور خود ادامه دادند. توپاک بزرگ هم توی این سبک کارهایی رو داشته ....

.................................................. .................................................. .............

هاردکور رپ



این سبک در حالی که میتوانست شامل بسیاری از ظرایف موسیقیایی متفاوت باشد با اختلاف
و در گیری مواجه شد . چه در حیطه اشعار و چه در ضربات اهنگین. این در گیری ها حتی در نمونه
برداری های پر سرو صدا و انتلاف هم وارد شد. هارد کور در ابتدا قوی پر شور وحتی ارعاب کننده بود ولی
بعدها دیگر این گونه نماند ودر کمال تعجب به محفلی برای طنز وشاد کامی تبدیل شد. در زیر
شاخه های رپ , گانگستا بیش از سایرین با هاردکور تناسب داشت. اما هاردکور به طور افراطی از به
کارگیری المان های گانکستا سرباز میزد . البته در عین حال دائما با هم داد و ستد داشتند و حتی در
بین رپ بازهای دهه ئ ۹۰ این وام گیری ها بیشتر هم شده بود . در بررسی سبکها مشخص
میشود که اولین نمونه ئ هاردکور از East Coast بوجود امده است. ان هم در اواخر دهه ئ ۸۰ یینی
وقتی که هنرمندان شروع به دور شدن از قافیه های جشن پسند کردند و به فخر فروشی درباره ئ
میزان مهارت در سرعت قافیه سازی روی اوردند . به همین خاطر اثار, بازتاب های ناهنجار اجتماعی
خارج از معمول پیدا کرد .
هنرمندانی مانند : Boogie و Ice-t به انعکاس مشاهدات خود در زندگی خیابانی به اضافه ئ اصوات
کولاژ شده پرداخته بودند.
.................................................. .................................................. ...............
Dirty South Rap



این سبک در اواخر دهه ۹۰ سر بر آورد و از جایی آغاز شد که شاخه
گنگستا رپ به جریان اصلی موسیقی هیپ هاپ تبدیل شده بود. گروه
هایی همچون Chronic و Two Live Crew پیش قراول این سبک
بودند .آنها سنتهای زشت و ناخوشایند را با هیپ هاپ مدرن در آمیختند و
آن را سرشار از خشونت --- و حتی الفاظ کفر آمیز کردند.
باید گفت که این سبک را نمی توان بدون یاد کردن از گروه
Goodie mobb و آلبوم سال ۹۵ آنها با عنوان خود گروه معرفی کرد زیرا این
آهنگ به نوعی بهترین در ژانر خود بوده است و هست.درباره ی این گروه
باید گفت که اشعار و موسیقی آنها در کنار آثار گروه Out Cast بسیار
قدرتمندانه تر و حرفه ای تر از همه عصرانشان مانند No Limit Posse بوده و
نگاه های مشتاق بسیاری را به خود جلب کرده است.

.................................................. .................................................. .................

رپ زیر زمینی

این سبک با عنوان زیر زمینی را میتوان در رده سبکهای هاردکور و
هیپ هاپ به شمار آورد اما با یک نگاه کلی ترآن را می توان زیر شاخه
هر سبکی دانست به این خاطر که در همه کلیشه های موسیقی و
اشعار ژانرها چنین عنوانی با کمی تفاوت وجود دارد.
نکته قابل توجه شاید این باشد که شاخصه متمایز کننده این ژانر از
ژانرهای اصلی توجه به کمیت بحث و گفتگو است.گروه های پیرو این
سبک بارها برای ایجاد شیوه مستقل خود اقدام کرده اند.ضمن آنکه
گرایش دارند تا کمتر از گروه های هیپ هاپ با کمپانی های معتبر
فعالیت کنند و سعی دارند تا هزینه های کارهایشان را خودشان تامین
کنند و نمی خواهند که به خواسته کمپانی ها تن در دهند و شاید به
همین خاطر زیر زمینی خوانده می شوند.
.................................................. .................................................. ..................
منبع:wikipedia

[a.z.p.z]

آسیب شناسی رپ



رپ سبکی از موسیقی نیست؟

بسیاری بر این عقیده اند که رپ را بدلیل ریتم وملودی خاصی که دارد نمی توان شاخه ای از موسیقی قلمداد کرد وبا توجه به اینکه اولین المان موسیقی که توجه بشر را به خود جلب کرد ریتم بود، پس از آن ملودی و پس از مدتها با پیشرفت فیزیک و بالا رفتن بیشتر آگاهی موسیقیدانان (کمتر از 500 سال اخیر) هارمونی بعنوان یک علم جایگاه خود را در موسیقی پیدا کرد. حال سئوال اینجاست که اگر رپ تاکید بر ریتم دارد و نوعی موسیقی محسوب می شود آیا اینگونه نیست که نوعی حرکت به عقب در این سبک از موسیقی صورت گرفته است؟
در واقع برخی از موسیقیدانان متعصب و علاقمند به سبکهای جدی - با کمی اغراق - ظهور رپ در عرصه موسیقی را معادل بازگشت به دوران عصر حجر می دانند.

حال با این تفاصیل میتوان گفت عزیزان منتقد به دلیل پرداختن به حاشیه های موسیقی به گونه ای تعریف اصلی موسیقی را بدست فراموشی سپرده اند و در واقع متن قضیه را نادیده گرفته اند .مگر نه این است که" موسیقی هنر بیان عواطف و احساسات با اصوات است و به عبارت دیگر موسیقی صنعت ترکیب اصوات و صداهاست به طوری که خوشایند بوده وموجب لذت سامعه و انبساط و انقلاب روح گردد."

حال این موضوع که رپ فاقد هارمونی است را نمی توان مداعی بر موسیقیایی نبودن این سبک قلمداد کرد و باید دانست که تعریف هارمونی از نظرگاه این عزیزان چیست؟!

این نهایت کم لطفی است که رپ را در زمره ی اصوات noise قرار دهیم زیرا همانطور که می دانیم هیچگاه اصوات noise موجبات انقلاب وانبساط روحی البته با گرایش خوشایند را فراهم نمی آورند . رپ به عنوان پدیده ی دهه های اخیر تاثیر بسزایی بر مخاطبان وسبک های دیگر موسیقی گذارده به گونه ای که هم اکنون سبک هایی نظیر پاپ ،متال،راک و... به واسطه ی تلفیق شدن با موسیقی رپ مخاطبان خود را نگاه داشته و بر تعداد آنها افزوده اند و در این زمینه مثال های بیشماری وجود دارد که شاهد این مدعاست از جمله گروه هایی نظیر linkin park با تلفیق موسیقی رپ و راک و متال مخاطبان زیادی برای خود دست و پا کردند و گروه های پاپ با وارد کردن رپ به بستر موسیقی خود سبک hiphop را پدید آورده اند.

امروزه شاهد محبوبیت روز افزون این سبک در کشورمان هستیم که این امر مسئولین زیربط را بر آن داشته که طبق معمول همان رفتاری را که قبل از این با پدیده های نو ظهور دیگر نظیر ویدئو ،ماهواره ،اینترنت و... داشته اند با این پدیده ی موسیقی داشته باشند واین مورد را هم تحت سیطره ی قانون فیلتر خود ببرند که این خود موجب زیر زمینی و غیر قابل کنترل شدن این پدیده شده وموجب گردیده که عزیزان دلسوز در این عرصه نتوانند این موسیقی را به شکلی فارسی گونه ومبتنی با فرهنگ بومی وایرانیمان ویرایش کنند واگر امروز شاهد سبک منحرف وترویج دهنده ی فساد اخلاقی در این وادی هستیم دلیل بارزش این است که خود نخواستیم ومصداق این ضرب المثل خودمان یعنی همان از ماست که بر ماست قرار گرفتیم و چوب ندانم کاری عده ای تند رو که با چشمانی بسته همیشه در این باب مسائل تصمیم گیر بوده اند و هستند را می خوریم و باید گفت نوش جان وگوارای وجود. یادمان باشد که رپ و هیپ هاپ وشاخه های دیگر آن برای بیان درد های جامعه واعتراض به اوضاع نابسامان کشور پا به عرصه گذاشتند و هم جرگه خواندن آنها بااراذل اوباش و شیطان پرستان و دسته های مطرود از نظرگاه هر جامعه ای حال از نوع شرقی یا غربی اش به گونه ای عوام فریبی در جهت نابودی عده ای جوان هموطن که بعضا به اشتباه از مسیر اصلی منحرف گشته اند می باشد که حتی قرار دادن دسته های منحرف آنان را هم در زمره ی دسته های بالا به گونه ای تحجر گرایی است که مطمئنا نتیجه ی معکوس خواهد داد و باید یادمان باشد که فعالان این عرصه عده ای جوان با رنج سنی 18 الی 25 سال هستند که برخورد شدید با آنها صحیح نمی باشد ودر واقع تف سر بالاست .این روزها شاهد پخش مجموعه سریالی در این زمینه با نام شوک هستیم که قصد عوام فریبی وبه اشتباه انداختن مردم به منظور حکم صادر کردن از سوی آنان برای این عده هستیم که پا را از گلیم خود فراتر نهاده و فرهنگ کهن ایرانی را هم درگیر این قضیه کرده و با نشان دادن گردنبند های به شکل فروهر به نوعی این شکل مقدس را نشانه ی عده ی قلیل رپ خوانهای فارسی که خارج از چهارچوب های فرهنگی ما فعالیت می کنند دانسته و خلاصه خواسته ،تر و خشک را با هم بسوزاند که این موضوع به نفع هیچ کس نیست.در آخر یادآور می شوم که رپ نیز مانند دیگر پدیدهای این قرن چه بخواهیم چه نخواهیم راه نفوذ خود را پیدا کرده و میکند پس چه بهتر که این موضوع را قبول کنیم و برای اعتلای آن بکوشیم.

پس نتیجه میگیریم رپ فقط نمیتونه یک سبک از موسیقی باشه و از موسیقی فراتر هست و پیامدهای اجتماعی زیادی رو در بر میگیره ...
.................................................. .................................................. ......................................

[a.z.p.z]

دوستان امیدوارم مفید بوده باشه ...

[nafe-bandar]

ممنون ولی

زیر به انواع شاخه ها ی رپ میپردازیم :

Hip hop

در لغت شناسی و رده بندی موسیقی رپ هیپ هاپ به شعار نویسیه روی دیوار شباهت دارد و
میتوان ان را رقص Breck به اضافه ئ رپ خوانی تجسم کرد.

تا اونجایی که من می دونم رپ و گرافیتی و بریک دنس و چیزایی که گفتین زیر مجموعه ی هیپ هاپ هستن نه هیپ هاپ زیر مجموعه ی رپ !!!
البته شاید هم همون چیزی که شما گفتین درست باشه ولی اطلاعات من اینجوره!

[a.b.p.]

البته هیچ کدوم (رپ و هیپ هاپ ) زیر مجموعه اون یکی نیست!
و دو سبک نزدیک به هم ولی جدا از هم می باشند!

[a.z.p.z]

بله دوست عزیزمون ABP درست میگه الان این دوتا یعنی رپ و هیپ هاپ از هم دیگه جدا شدند اما به این وجود از اول به این صورت نبوده و به مرور به این شکل دراومده !!! خیلی نزدیک به هم شدند !!!
با تشکر ...