هر نوع نوشته یا سروده ای که مبارزه ملتها در برابر عوامل استبداد داخلی یا تجاوز بیگانگان را نشان دهد در حوزه ی ادبیات پایداری جای می گیرد.اصلی ترین مسائل در حوزه ی ادبیات پایداری دعوت به مبارزه، ترسیم چهره ی بیدادگر ، ستایش آزادی و آزادگی ، نمودن افق های روشن پیروزی ،انعکاس مظلومیت مردم ، بزرگ داشت شهدای راه آزادی و..... است.
شعر و داستان مقاومت مرزهای قومی را می شکافد و مخاطب آن ژرفای وجدان عام بشری است.
به همین سبب چنین آثاری را نمیتوان به صورت یک شعار مستقیم نگریست بلکه بیشتر به مانند تپش قلب آدمیست که به هنگام
باز ایستادنش همه به یک اندازه متاثر می گردند.
از بزرگترین چهره های ادبیات پایداری میتوان به پابلو نرودا، جان اشتاین بک، پل الوار، محمود درویش، یانیس ریستوس،
گارسیا لورکا، ناظم حکمت، احمد شاملو و... اشاره نمود.
در این تایپیک قصد بر این است تا با این گونه آثار و خالقان آن بیشتر آشنا شویم.