بیشک پدیدهی این روزهای موسیقی کشورمون، آلبوم جدید بنیامین بهادری به نام بنیامین 88 هستش.
3 سال دوری برای خوانندهای که یک سال تمام در اوج بود و هر روز خبری جدید از کارهای او منتشر میشد، زمان کمی نبود: «متآسفانه یک سری مشکلات ناخواسته پیش آمد که در این شرایط حساس ترجیح میدهم دربارهشان اصلا صحبت نکنم. اگر هم قرار باشد روزی حرفی بزنم. فکر میکنم آن روز، امروز نباشد».
در سالهای اخیر معمولاً خوانندگانی که در آلبوم اولشان به خوبی مورد توجه قرار میگیرند، در کارهای بعدی نمیتوانند انتظارها را برآورده کنند.
اما بنیامین اعتقاد دارد: «از دید من این آلبوم اول من است و برایش همان انرژی و وقت را گذاشتیم که برای آلبوم اولم صرف کرده بودیم».
نکته عجیب و جالب این آلبوم، تعداد قطعات موجود در آن است. وجود 17 قطعه در یک آلبوم میتواند از جهاتی خوب باشد اما بعید نیست که به کلیت کار ضربه بزند.
اما بنیامین در این باره میگوید: «به نظر من این آلبوم شامل 5+12 قطعه است، نه 17 قطعه. در این آلبوم 12 ترانه و 5 قطعه کوتاه داریم که این قطعههای کوتاه یکجور مکمل برای بیان موضوعات و مضامینی است که از ابتدای کار مدنظر داشتهام.»
«متن بالا، قسمتی از مصاحبهای هست که مجله همشهری جوان با بنیامین کرده»
کسانی که آلبوم بنیامین 88 رو شنیده باشن حتما متوجه شدن که چند تا از آهنگهای این آلبوم در حال و هوای آلبوم اولشه و به نوعی خواسته که یه جورایی آلبوم بنیامین 85 رو تداعی کنه. البته این کار زیاد محسوس نیست و فقط در چند قسمت از شعرهای یکی، دو آهنگ این اتفاق افتاده.
این تایپیک محلی برای بحث در مورد آلبوم جدید بنیامین هست.
شما میتونید تو نظرسنجی هم شرکت کنید و بگید که کدوم آلبوم رو بیشتر میپسندید: بنیامین 88 یا بنیامین 85