برای تحقیقم در مورد بررسی پیشینه یک عامل باکتریایی در ایران مطلب میخواستم لطفا کمکم کنید

[tazkare]

سلام
برای تحقیقم در مورد بررسی پیشینه یک عامل باکتریایی در ایران مطلب میخواستم لطفا کمکم کنید. حالا شما راجع به هر باکتری مطلب در اختیارم بذارید با اجازتون منم همون رو عنوان تحقیقم بذارم چون رفتم سراغ مجله بیماریهای گیاهی اما نتونستم موفق شم
لطفا راهنماییم کنین باید تا هفته دیگه عنوانمو انتخاب کنم

[pocke]

میکوپلاسما

1.استابور مرکبات Spiroplasma citri




برگ ها حالت قلبی شکل به خود می گیرند.

2.گل سبز کنجد Phytoplasma




گلبرگ ها شبیه برگ می شود.

گل سبز (فیلودی) کنجد

این بیماری در بیشتر نقاط ایران وجود دارد. تشکیل کلروفیل در اجزای گل و سبز شدن گلبرگها و عدم تشکیل کپسولهای بذر از علایم مهم این بیماری می باشد. در موقع آلودگی اگر مقداری کپسول نارس در بوته تشکیل شده باشد ترک خورده و بذرشان روی زمین می ریزد ولی بیشتر بذرها در داخل کپسول جوانه زده و ایجاد حالت جارویی در بوته می نمایند. در مواردی این بوته ها ترشحات صمغ مانندی در روی برگها، ساقه ها و کپسولها تولید میکند که در ابتدا بیرنگ بوده ولی بعد سیاه میشوند.

عامل این بیماری یک فیتوپلاسما می باشد که سلولهای با قطر 500nm به بالا دارند و محدود به آوند آبکشی هستند. این بیماری دامنه میزبانی نسبتاً محدودی دارد و از روی تعدادی دیگر از گیاهان از جمله کلزا نیز گزارش شده است. این فیتوپلاسما توسط زنجره Neoaliturus haematoceps منتقل میشود.

کنترل:
1- تنظیم تاریخ کاشت. اگر کنجد را زود بکاریم (اواخر خرداد) آلودگی زیاد است.
2- ارقام مقاوم.
3- مبارزه با ناقل بوسیله سموم سیستمیک

اکتیومیست ها
1.جرب سیب زمینی Sterptomyces scabies




جرب معمولی سیب زمینی

جرب معمولی سیب زمینی از بیماری‌های گیاهی است.بیماری باکتریایی جرب سیب زمینی بیشتر در خاک‌های خنثی تا کمی قلیایی و با بافتی شنی و سبک بروز نموده و بخصوص در سالهای خشک اهمیت دارد. باکتری عامل بیماری به چغندر، شلغم، کلم، هویج، بادمجان، پیاز، اسفناج و ترب هم آسیب می‌زند و همچنین می‌تواند موجب مرگ گیاهچه نیز شود. عامل بیماری در خاک‌های آلوده به مدت طولانی باقی می‌ماند و از طریق غده‌های آلوده از یک منطقه به منطقه‌ای دیگر انتشار پیدا می‌کند و یا از طریق خاک آلوده، باد، آب آبیاری و یا وسایل مکانیکی منتقل می‌شود. ممکن است از سیستم گوارشی جانوران عبور نموده و همراه با فضولات کودی آنها پراکنده شود.
بیماری با ایجاد زخم‌های سطحی بر روی غده‌ها و ریشه‌ها بیشتر از ارزش محصول می‌کاهد و باعث کاسته شدن از میزان محصول نمی‌شود. آلودگی شدید ریشه‌ها ممکن است باعث تقلیل شده و جرب‌های عمیق باعث هدر رفتن محصول به دلیل پوست گیری بیشتر شود. آمادگی غده‌های جوان به آلودگی بیشتر از غده‌های مسن است. در ایران این بیماری در اصفهان، همدان، کرج، آذربایجان شرقی و غربی مشاهده شده‌است.

علایم بیماری

جرب سیب زمینی روی غده‌ها دیده می‌شود. در ابتدا لکه‌های کوچک، قهوه‌ای و اندکی برجسته هستند، اما این لکه‌ها وسعت یافته و به هم پیوسته و چوب پنبه‌ای می‌شوند. زخم‌ها به زیر سطح غده توسعه می‌یابد و هنگامی که بافت چوب پنبه‌ای برداشته می‌شود، فرورفتگی‌هایی به عمق ۱ تا ۵ میلیمتر در غده دیده می‌شود.

حشرات خاکزی ممکن است با حمله به این زخم‌ها آنها را بزرگ‌تر کنند. ارقامی که پوست متمایل به قهوه‌ای با حالت چوب پنبه‌ای ناصاف دارند، به بیماری حساس ترند.
کنترل بیماری
از غده‌های عاری از جرب باید در خاک‌های غیر آلوده برای کشت استفاده نمود. از مصرف کودهای تازه حیوانی، خاکسترچوب و یا آهک زیاد باید خودداری شود. جرب سیب زمینی را اغلب با نگاه داشتن PH خاک بین ۵ تا ۳/۵ می‌توان کنترل نمود. درصورتی که خاک خیلی اسیدی باشد، باید بعد از سیب زمینی در تناوب، سنگ آهک دولومیتی به خاک افزوده شود.
استفاده از سویا و یونجه در تناوب شدت بیماری جرب را کاهش می‌دهد. تناوب طولانی با استفاده ا ز گیاهان غیر حساس عامل بیماری را در خاک کاهش می‌دهد.
رطوبت پایین خاک برای بیماری جرب مناسب است، بنابراین تنظیم آبیاری درکنترل می‌تواند موثر باشد. ضد عفونی بذرها با پنتا کلرو نیترو بنزن (PCNB) یا ترکیب مانب از دیگر راههای کنترل بیماری است. استفاده از گوگرد در خاک نیز سبب کاسته شدن میزان وقوع و شدت بیماری می‌شود.
3.جارو یونجه





در یک قسمت یک رشدبسیار متراکم پیدا می کنند

باکتری ها

لکه زاویه ای در کدوئیان Peudomoas syringae



لکه ها زاویه ای که محدود می شوند به قسمت آوند ها.

شانکر باکتریایی Pseudomona syringae




بيماري شانكر باكتريايي گوجه‌فرنگي در ايران، ابتدا از منطقه اروميه در
استان آذربايجان‌غربي گزارش گرديد. در بررسي اخير،106 ايزوله
باكتري از بوته‌هاي آلوده گوجه‌فرنگي استان آذربايجان‌شرقي جداسازي و
مطالعه گرديد. كليه استرين‌ها گرم مثبت ، ميله‌اي راست يا كمي خميده،
در يك سر گرد، بي‌تحرك و به صورت منفرد و گاهی ،وی، شکل ديده
مي‌شوند. هوازي اجباري با رشد كند بوده و كلني‌ها، روي محيطهايي مثل
نوترینت اگار سوکروز به رنگ زرد و كوچك هستند. كلني‌ها، گرد و پهن
و با حاشيه صاف بود. تمامي استرين‌ها، كاتالاز مثبت بوده ولي اكسيداز،
اوره‌از، آرجي‌نين دي هيدرولاز و اندول منفي بودند. قادر به توليد سولفید
هیدروژن از پپتون و سيستئين نبوده ولي از تيوسولفات سديم توليد نمودند.
هيچ يك از استرين‌ها نيترات را احياء نكرده و لوان تولید ننمودند. واكنش
متيل‌رد، توليد استوئين، تايروزيناز، فسفاتاز،
ليسيتيناز، كتوگلوكوزيد، فنيل آلانين دي آميناز
، در آنها منفي بوده، تولدي مواد احياكننده از سوكروز در آنها مثبت ،
وي گاز از گلوكز تولدي نكردند. تمامي استرين‌ها، اسكولين را هيدروليز
كرده ولي توانايي هيدروليز كردن ژلاتين، توئين 80، كازئين و آربوتين
(بتاگلوكوزيد) را نداشتند. از نظر هيدروليز نشاسته، استرين‌ها متغير
بودند. روي آگار غذايي حاوي 6 درصد كلرورسديم رشد نموده و روي 7
درصد، رشد آنها متوقف گرديد. تمامي استرين‌ها روي گوجه‌فرنگي
بيماريزا بوده و در گياهان توتون، شمعداني و لاله عباسي، حساسيت
ايجاد نمودند. هيچ كدام از استرين‌ها، قادر به لهانيدن سيب‌زميني نبودند.
شير ليتموس را قليايي و در مواردي هضم نمودند. دكربوكسيلاز در آنها
منفي و روي محيطهاي ای ام بیو تی تی سی رشد نموده ولي قادر به
استفاده از محيط سيترات نبودند. استرين‌ها از قندهاي، آرابينوز، زايلوز،
سلوبيوز، سوكروز، فروكتوز، گالاكتوز، گلوگز، گليسرول، لاكتوز،
مالتوز و مانوز اسيد توليد نمودند ولي از قندهاي مزواريتريتول،
ادونيتول، آميگدالين، مايو-اينوزيتول، اينولين، پالاتينوز، ترهالوز،
دوليستول، دكسترين، رافينوز، رامنوز، رايبوز، ساليسين، سوربيتول،
فوكوزدي وال، مانيتول، ملزيتوز و ملي‌بيوز اسيد توليد نكردند.
استرين‌ها، از نمكهاي استات ، اگزوگلوتارات ، پيروات ، ساكسينات ،
سباسينات ، سيترات ، فومارات و لوولينات استفاده نمودند اما قادر به
استفاده از اسپارات ، اگزالات ، پروپيونات ، پكتات ، تارتارات دي-ال،
تانات ، فرمات ، كاپروات ، گالاكتورونات ، گليكولات ، مالونات ،
نيكوتينات و والرات نبودند. اسيدهاي آمينه -L آسپاراجين، آلانين،
اورنيتين، ايزولوسين، لوسين و ليزين را استفاده نموده ولي قادر به
استفاده از تايروزين، -L سرين، گلوتامين، والين و -L هيستيدين نبودند.
به آنتي‌بيوتيكهاي آميكاسين، كلرامفنيكل، ديوكسي سيكلين، اريترومايسين،
كليندامايسين، لينكومايسين، ريفامپيسين و وانكومايسين خيلي حساس و به
كاربنسيلين، كانامايسين و اكسي تتراسيكلين حساس بودند و نسبت به كوليستين، سفازولين وسفرادين نسبتا مقاوم و در برابر آموكسي‌سيلين،
آمپي‌سيلين، كلوكساسيلين فورازوليدون، سفالكسين، سفالوتين، ناليديكسيك
اسيد، پني‌سيلين، تريمتوپريم، اكساسيلين و سفاتيزوكسيم مقاوم بودند.
نقوس الكتروفورزي پروتئين‌هاي كليه استرين‌ها با ايزوله استاندارد Clavibacter michiganensis subsp. michiganensis (524) به
جزء در تعدادي از باندها، مشابه بودند. تعدادي از باندهاي پروتئيني
ايوله استاندارد به صورت يك باند ضخيم بوده در حالي كه اين باندها در
همان موقعيت براي استرين‌هاي جدا شده از گوجه‌فرنگي استان
آذربايجان‌شرقي به صورت دو باند جدا از هم بودند. واكنش سرولوژيكي
آزمون نشت دو طرفه در آگار اكثر استرين‌ها، مانند ايزوله استاندارد
داراي دو خط رسوبي نزديك به هم بودند. در تعدادي از استرين‌ها، علاوه
از اين، خط رسوبي سوم كمرنگ‌تر از دو خط اصلي و نزديك به
چاهكهاي آنتي‌ژن استرين‌ها مشاهده گرديد. در واكنش تعدادي از
استرين‌ها با آنتي‌سرم فقط يك خط رسوبي بوجود آمد. با بررسي اخير
مشخص گرديد كه باكتري Clavibacter michiganensis subsp. michiganensis عامل بيماري شانكر باكتريايي گوجه‌فرنگي در اكثر
مزارع زير كشت استان آذربايجان‌شرقي وجود داشته و استرين‌ها در
تعداد زيادي از خصوصيات باكتريولوژيكي مشابه هستند

سرطان ساقه و طوقه Agrobacterium tume faciens





بیماری سرطان ریشه و ساقه مو (درخت انگور) :
عامل بیماری:Agrobacterium vitis
(Rhizobiumvitis)
علایم بیماری:

علایم بیماری ابتدا بصورت غده های ریز و تقریبا کروی روی
ریشه، شاخه ،دمبرگ، رگبرگ ،و ساقه بخصوص در نزدیکی
طوقه درخت ظاهر می شود.غدهای کوچک به رنگ سفید ،نرم
و گوشتی هستند وسپس بزرگ می گردند.سطح خارجی غدها به
علت فساد خارجی به رنگ قهوه ای تا سیاه در می آید که ممکن
است در پاییز از خارج به داخل پوسیده شوند و در سال بعد
دوباره در همان جا ظاهر می گردند.خوشه های درختان مبتلا
اغلب تنک هستند و گاهی روی شا خه ها آلوده می خشکند.

مبارزه:

برای کنترل این بیماری رعایت موارد زیر ضروری است:
1- انتخاب قلمه سالم از موستان سالم.
2- عدم ابیاری موستان سالم با آبی که از موستان آلوده می گذرد.
3- مبارزه با حشرات ریشه خوار بالاخص لارو زنجره مو در خاک.
4- هرس شاخهای آلوده و ضد عفونی ادوات باغبانی با محلول ده در
صد هیپوکلریت سدیم یا محلول یک در هزار سوبلیمه.
5- کشت ذرت یا سایر غلات در زمینهای آلوده به مدت چند سال.


گال باکتری




– بيماريهاي کروتون
گال طوقه crown gall



اين بيماري باکتريايي در ابتدا به صورت برآمدگيهايي روي شاخه و قسمت يقه و در نزديک سطح خاک ظاهر مي شود. به تدريج برآمدگيها تبديل به غده هاي کم و بيش بزرگ و به اندازه هاي مختلف مي شوند. رنگ غده ها در ابتدا سفيد و روشن و داراي بافتي نرم مي باشند که پس از مدتي به دليل وجود فساد توسط ساير عوامل ميکروبي تجزيه شده و به رنگ قهوه اي تيره و يا سياه تبديل مي شوند. باکتري عامل بياري از طريق زخمهاي ايجاد شده بر روي ريشه و يا ساقه وارد گياه مي شود. اين باکتري قادر است چندين سال در خاک زندگي کند. اساس مبارزه با گال باکتريايي بيشتر بر پايه رعايت بهداشت است. حتي الامکان بايد از زخمي شدن گياه جلوگيري نمود. مبارزه با حشرات ريشه خوار داخل خاک نيز در اولويت است . به طور کلي مبارزه شيميايي با اين باکتري مشکل و تقريباً غيرعملي مي باشد.

خوشه صمغی گندم Clovibacteritic Rathaybacter trites



روی خوشه گندم یک صمغ زرد یا نارنجی رنگی تشکیل می شود.

شانکر مرکبات Xanthomonas campestris pu.citir



شانکر باکتريايي مرکبات


xanthomonas axonopodis pv.citri


بيماري شانکر باکترياي مرکبات با نام انگليسي citrus bacterial canker در بعضي از مناطق کشور وجود دارد و به عنوان بيماري قرنطينه اي داخلي محسوب مي شود.


علائم بيماري


حاشيه لکه ها معمولا به صورت آب سوخته است و هاله زرد رنگي اطراف آنها را مي گيرد


باکتري تمام اندامهاي جوان از اعم از برگ،‌ شاخه و ميوه ها را مورد حمله قرار مي دهد . علائم ابتدا به صورت نقاط سوزني شکل نکروزه و برجسته در سطح بافت ظاهر مي شوند و تدريجا بزرگ شده و در ارقام حساس سطح توسعه آن از 2_10 ميليمتر مي باشد . قطر و ظاهر لکه ها بر حسب سن برگ ،‌ زمان آلودگي و نوع ميزبان متفاوت است ..


ظاهر زخم هاي ميوه و ساقه شبيه زخم هاي برگي است . ميوه ها ممکن است 60 تا 90 روز پس از ريزش گلبرگها به بيماري حساس باشند و لذا لکه هايي با اندازه هاي مختلف روي ميوه مشاهده مي شود . کيفيت درون ميوه در اثر بيماري تغيير نمي کند اما بازار پسندي آن ( کيفيت ظاهري ) کاهش مي يابد . آلودگي شديد باعث خشکيدگي سر شاخه ها و موجب ريزش برگها و ميوه هاي آلوده مي شود ( محمد عليان و همکاران 1380)


عامل بيماري

عامل بيماري شانکر نوع آسيايي باکتري xanthomnas axonopodis pv.citir مي باشد ،‌که يک باکتري گرم منفي و روي محيط کشتهاي غذايي توليد کلوني هاي زرد رنگ مي کند. درجه حرارت بهينه براي رشد 28 تا 32 درجه سانتيگراد مي باشد. عامل بيماري در حاشيه زخمهاي ايجاد شده روي برگ ،‌ميوه و سر شاخه تا زمان ريزش آنها زنده مي ماند . در حالي که در خاک فقط چند روز مي تواند زنده بماند.

انتشار باکتري در مسافت هاي کوتاه توسط باران ،‌ باد، حشراتي از قبيل مينوز مرکبات ،‌ ابزار آلوده باغباني و انسان صورت مي گيرد . بقاياي گياهي آلوده مرکبات و يا ميزبانهاي ديگر ، جعبه هاي حمل و نقل ،‌کاميونها و حشرات باعث انتشار عامل بيماري به دور دست مي گردند.

مبارزه
در ابتداي آلودگي در مناطق مرکبات خيز بهترين روش کنترل بيماري ريشه کني درختان آلوده با اعمال قوانين قرنطينها مؤثرترين وشايد کم هزينه ترين راه ممکن باشد. استفاده از باد شکن ، هرس شاخه هاي آلوده به شانکراستفاده از حشره کشها براي مبارزه با حشرات ناقل واستفاده از سموم مسي مانند اکسي کلرور مس يا سولفات مس به ميزان5/2 در هزار ويا مخلوط با مخلوط بردو به نسبت 100-2-2 (100 ليترآب ، سولفات مس ،‌ آهک ) در کنترل بيماري مورد استفاده قرار مي گيرند. تعداد ودفعات سم پاشي بر اساس ميزان بارندگي در منطقه متفاوت خواهد بود.




آتشک سیب و گلابی Erwinia anylovora


بیماری آتشک سيب و گلابي ( Fire Blight)


آتشک از قديمی ترين بيماری های باکتريائی است که عامل آن باکتری Erwinia Amylovora می باشد و ميتواند بيش از 75 نوع درخت و بوته از خانواده Rosacea را مورد حمله قرار دهد .

بيماری در درختان سيب و گلابی بيشتر مخرب است .
باکتری عامل بيماری در شانکر های نسبتاً فرو رفته زمستان گذرانی کرده و در بهار، زمانی که دمای محيط مساعد باشد و باران های مکرری روی دهد باکتری شروع به فعاليت کرده و به سرعت زياد شده و با کمک حشرات ، باران و باد پراکنده می شود .
اين بيماری بيش از 200 سال است که در آمريکای شمالی شناخته شده ولی کنترل آن بعلت ناشناخته بودن عامل بيماری مشکل بوده است . متاسفانه در حال حاضر هم که عامل بيماری مشخص است به دلايل مشروحه زير کنترل بيماری مشکل تر شده است.
1- سابقاً در هر هکتار 250 تا 500 درخت کاشته میشد در حاليکه امروزه جهت افزايش محصول 1250 تا 2500 درخت در هکتار کاشته میشود و برای انجام اين امر لزوماً درختانی از واريته هائی که قد و قواره مناسب دارند انتخاب می شود که اکثراً در مقابل بيماری حساس هستند .
2- تقاضای بازار خريد و داشتن محصولاتی بظاهر مطلوب باغداران را تشويق ميکند که به کاشت واريته های جديدی اقدام کنند که متاسفانه اکثراً در مقابل بيماری آتشک حساس هستند .
3- داشتن درختان زياد و محصول بيشتر در واحد سطح احتمالاً موجب نقصان مکانيزم های فيزيولوژيکی طبيعی در دفاع از بيماري ها می گردد .
شرايط شيوع بيماری:
نظر به اينکه بيماری آتشک در درختانی که رشد زياد دارند شديدتر است لذا بايد در کود دهی (مخصوصاً کودهای ازوته ) توجه بيشتری مبذول گردد . کوددهی نبايد تابع برنامه ساليانه باشد بلکه بايد ديد درخت کی و چه مقدار کود احتياج دارد . درختان سيب نبايد بيش از 25 تا 30 سانتيمتر و درختان گلابی بيش از 15 تا 20سانتيمتر رشد سر شاخه داشته باشند .
تجربه نشان داده است که در خاک های سنگين و کمتر آبکش ، درختان حساسيت بيشتری برای بيماری دارند و دليل اين امر ميزان زياد ازت و همچنين آب ذخيره شده در خاک می باشد که موجب رشد زياد درخت ميگردد . ميزان ازت در برگ های درختان سيب و گلابی حداکثر 2 تا 2.4 درصد توصيه شده است .
حساسيت به بيماری آتشک در خاک های اسيدی که قاعدتاً کلسيم و منيزيوم کمتری دارند بيشتر است . نگهداری سطح زيرين خاک با پ هاش حدود 6 و سطح فوقانی خاک با پ هاش 6.5 تا 7 توصيه شده است . نقصان پتاسيم خاک هم موجب حساسيت است و ميزان آن 1.35 تا 1.80 درصد توصيه می شود .
شرايط ديگر شيوع بيماری داشتن رطوبت نسبتاً زياد و باران های مکرر ، دمای 21 تا 27 درجه سانتيگراد ، طولانی بودن دوره گل در شرايط سرد و رطوبی فصل بهار ونيز حضور باکتری در شانکر ها می باشد .

علائم بيماری:

در اوايل بهار ، حدود دو هفته قبل از باز شدن گل ها ، گلبرگ ها آب سوخته ، قهوه ای رنگ و سپس سياه می شوند و روی درخت باقی می مانند . شاخه های کوچک پژمرده و سياه رنگ شده و بعضاً با 180 درجه خميدگی عصائی شکل می شوند . روی بعضی از شاخه های قديمی که از طريق گل ها و شاخه های کوچک آلوده می شوند شانکر های چروکيده و بعضاً فرو رفته تشکيل می شود که ممکن است شکاف برداشته و چوب زيرين نمايان گردد . مايع کرم رنگی که حامل ميليون ها باکتری می باشد از شانکرها خارج می شود و در شرايط رطوبی بطرف پائين روی تنه و شاخه ها سرازير می شود . حشرات با اين ترشحات آلوده شده و هر کدام با بيش از يکصد هزار باکتری موجب آلودگی گل ها می شود .
علائم بيماری روی ميوه بستگی به زمان آلودگی دارد. اگر آلودگی زودتر اتفاق بيافتد ، ميوه کوچک مانده و تغيير رنگ ميدهد و به حالت چروکيده روی درخت باقی می ماند .
در صورتيکه ديرتر آلوده شود به اندازه ميوه نارس چروکيده نشده و تغيير رنگ نمی دهد .ميوه های آلوده که با تگرگ يا حشرات آسيب ديده اند به رنگ های قرمز ، قهوه ای يا سياه در می آيند . از ميوه های آلوده ممکن است قطرات مايع زرد رنگ باکتری خارج شود .
چرخه بيماری:
زمانی که شرايط محيط مساعد شد باکتری در شانکر که از سال گذشته در آن زمستان گذرانی کرده است بسرعت با تقسيم سلولی تکثير يافته و مايع کرم رنگ، شيرين و چسبنده ای به نام Bacterial Ooze توليد می کند . حشرات باکتری را به گل ها ، برگ ها وشاخه های تازه منتقل می کنند . در بهار و در دمای مساعد بين 18 تا 30 درجه سانتيگراد مدت زمان بين آلودگی و ظهور بيماری حدود 5 روز است . در شاخه های جديد آلودگی بسرعت در حدود روزانه 15 سانتيمتر پيشرفت می کند . باکتری از طريق شاخه های جديد بشاخه های قطورتر و تنه اصلی ميرسد و در آنجا با تشکيل شانکر ها زمستان گذرانی می کند تا سال بعد چرخه بيماری را آغاز کند .
حشرات از قبيل زنبور ، مورچه ، حشرات پردار ، شته و سوسک به اين ترشحات جلب شده و باکتری را به گل های باز شده منتقل می کند . اين عمل با کمک باد و باران تشديد می شود . باکتری در گل هاتکثير يافته و بسرعت بطرف ساقه حرکت می کند و در زمان کوتاهی تمامی گل ها ، برگ ها و ميوه ها در محل آلودگی ميميرند . شاخه های جوان نيز از طريق منافذ برگ ها و زخم ها ، آلوده و سياه رنگ شده و می ميرند . قابل توجه است که تنها يک شانکر فعال ميتواند ميليون ها باکتری توليد کرده و تمامی باغ را آلوده نمايند .
كنترل بيماري :
1 ــ هرس
نظر به اينکه باکتری در شانکر ها زمستان گذرانی می کند لذا حذف آنها از شدت بيماری در سال بعد جلوگيری می کند . بهتر است هرس در زمستان انجام شود چون زمانيکه برگ ها روی درخت باشند بعضی از شانکر ها قابل رويت نخواهند بود . در بهار يا اوايل تابستان هرس نبايد انجام شود زيرا ممکن است موجب سرايت بيماری به قسمت های سالم درخت گردد . شاخه های آلوده 15 سانتيمتر پائين تر از ناحيه سياه شده حذف شود . هرس شاخه های کوچک ممکن است اواخر تابستان انجام شود ولی حذف شاخه های قطور بايد در اواخر زمستان انجام شود زيرا حذف آنها در آن زمان ممکن است موجب رويش جديد باشد .
هرس بايد در هوای خشک انجام شود و هرس در فصل رويش حداقل 30 سانتيمتر پائين تر از قسمت آلوده که تغيير رنگ يافته است بعمل آيد و در صورتيکه فقط چند درخت آلوده وجود داشته باشدممکن است باحذف قسمت های آلوده بطور دقيق ، از اشاعه بيماری به ساير درختان جلوگيری شود . برای جلوگيری از بيماری و شيوع آن لازم است درختان همه روزه مورد بازرسی قرار گيرد و قسمت های آلوده حذف شود.
وسايل هرس در فاصله هر برش بايد با محلول 10% مايع سفيد کننده ضد عفونی شود . در صورتيکه در تنه درختان آلوده ، هرس امکان نداشته باشد ، بايد شانکر از 2.5 سانتيمتر ازطرفين زخم و 7 سانتيمتر از بالا و پائين آن با چاقوی تيز تا رسيدن به نسج سالم برداشته شود و با رنگ بوردو پر شود .
2ـ مبارزه شيميائی
1ــ سمپاشی با ترکيب بوردو ( 100ــ 0.75 ــ 0.25 ) شامل 1% روغن قبل از باز شدن شکوفه ها توصيه می شود .
2ــ سمپاشی با ترکيب بوردو باضافه 1% روغن قبل از باز شدن شکوفه ها توصيه می شود .
3ــ سمپاشی با ترکيب بوردو ( 100ــ 0.75 ــ 0.75 ) قبل از باز شدن شکوفه ها توصيه می شود .
4ــ سمپاشی با ترکيب بوردو در اواخر دوره خواب درختان بشرطی که تمامی درخت را بپوشاند توصيه می شود . بهتر است ترکيب بوردو با روغن مخلوط گردد . اين سمپاشی بيماری اسکاب سيب را نيز کنترل می کند .