تعاريف متعددی توسط دانشمندان برای كوير ارايه شده که عمدتاً میتوان بر دشواری رويش گياهی به عنوان ويژگی مشترک تمامی كويرها يا بيابانهای واقعی زمين تأکيد کرد؛ به سخنی ديگر، كوير پهنهای است که در آن «حيات گياهی» با بدترين شرايط برای بقای خويش مواجه است و کمترين توان توليد را در مقايسه با ساير رويشگاهها دارد.
دو واژه کوير و بيابان در اصطلاح عمومي، اغلب مترادف يکديگر بکار ميروند، اما از ديدگاه علمي متفاوت ميباشند.
کوير يا «پلايا»، در واقع سير قهقرائي بيابان است که در اثر تجمع سيلابها، تبخير فوقالعاده زياد سطحي و بر جاي ماندن املاح قليايي نهايتا به صورت زمينهاي داراي پوشش سفيد نمکي، نمايان ميشود. بر حسب ميزان حمل مواد محلول و معلق، توسط سيلابها و هرزابهاي حوضههاي آبخيز ارتفاعات مشرف به نقاط پست بياباني (كه معمولا توام با املاح قليائي فراواني ميباشد) چالههاي تدفيني بزرگ يا کوچک در آن شکل ميگيرد.
اين گونه سيلابها در مسير حرکت خود، ممکن است از ساختارهاي مختلف زمينشناسي ( مانند ساختارهاي گچي، قليايي و آهکي) عبور نموده و نتيجتا در اثر شستشو و فرسايش مواد، املاح را با خود به چالههاي تدفيني هدايت مينمايند. بدنبال اين عمل، تبخير سطحي آب موجود، منجر به باقي گذاردن املاح (مخصوصا در سطحالارض) ميشود. بنابراين خاک اشباع از املاح شده و امکان زيست را از گياهان سلب ميکند به همين ترتيب کوير توسعه و گسترش يافته و هر روز بر دامنه آن افزوده ميگردد.
کويرها، فاقد حيات بيولوژيک بوده در صورتي که بيابانها، داراي پوشش گياهي ضعيف ميباشد و اين پوشش گياهي بسته به شدت محدوديتهاي اکولوژيکي، ممکن است فقير تا بسيار فقير از پوشش گياهي باشد.
تخریب شیمیایی در كوير به علت کمی رطوبت بندرت انجام میگیرد. از این جهت بیشتر قطعات و ذرات کانیها و همچنین سنگها در كوير دستخوش تغییرات شیمیایی نشدهاند. از انواع تخریبهای فیزیکی که در كوير انجام میگیرد، میتوان عمل نیروی ثقل (گرانشی)، انرژی باد و تغییرات درجه حرارت را نام برد که از جمله عوامل موثر در تخریب مکانیکی هستند.
تغییرات درجه حرارت سبب انبساط و انقباض سنگها شده و باعث تخریب آنها میگردد. عدم وجود پوشش گیاهی در كوير موجب میشود که مواد حاصل از تخریب بوسیله باد به سهولت جابجا و پراکنده شود. گرچه باد از نظر فرسایش، از آب به مراتب دارای اهمیت کمتری است. ولی نقش مهمی را در فرسایش كوير به عهده دارد. در مناطق خشک که رسوبات تخریبی و سست توسط هیچ پوشش گیاهی محافظت نمیشوند، بادها به آسانی مواد را از جایی برداشته و در جایی دیگر انباشته میسازند. در نتیجه باد علاوه بر عمل حمل و نقل، عمل تخریب و رسوبگذاری را نیز انجام میدهد.