تقريبا تمامي سوختهاي زيستي مايع از محصولات كشاورزي قند دار مانند چغندر قند و يا نيشكر و يا مواد نشاسته دار مانند سيب زميني يا ذرت به دست مي آيند اما به دليل داشتن مصارف خوراكي و بحران كمبود غذا در جهان تا به حال استقبال چنداني از اين نوع از سوختها نشده است.
گروهي از محققان موسسه تكنولوژي در كره جنوبي به منظور جلوگيري از مصرف مواد غذايي در توليد سوختهاي زيستي نوعي خزه دريايي يا علف دريايي را به عنوان منبع توليد اتانول زيستي مورد استفاده قرار دادند.
به گفته اين گروه تحقيقاتي علف هاي دريايي از فوايد مختلفي برخوردارند. از جمله مي توان به ميزان جذب بالاي دي اكسيد كربن، رشد سريع و امكان درو در 6 دوره طي يك سال اشاره كرد. همچنين به دليل نداشتن ساختار چوبي در اين گياهان، خزه هاي دريايي نيازي به آماده سازي اوليه براي تبديل به سوخت زيستي نخواهد داشت.
با استفاده از شيوه ابداعي محققان كره اي تمامي نمونه هاي خزه ها و علف هاي دريايي را مي توان با استفاده از آنزيمي خاص به قند ساده تبديل كرده و در انتها با استفاده از مخمر به اتانول زيستي دست يافت.
بر اساس گزارش نيوساينتيست، سوخت زيستي خزه اي كه در نهايت به دست خواهد آمد به نسبت سوختهايي كه از محصولات كشاورزي و چوبها به دست مي آيند از قيمت پايين و سرعت توليد بالاتر برخوردار بوده و هيچ تاثير نامطلوبي بر روي قيمت مواد غذايي نخواهند گذاشت.