موسیقی در دوران هخامنشی

[Oracle_Eldorado]

با سلام .
اول از همه بگم منبع این مطالب Email خودم هست !
پس نگید از سایت دیگه ای کپی زدی !!
بعدشم دیدم مطلب جالبیه گفتم اینجا بزارم همه بخونن .
امیدوارم خوشتون بیاد .


از موسیقی دوره هخامنشی اطلاع زیادی در دست نمی باشد، اما ملت بسیار متمدنی چون هخامنشیان که یکی از قدرتهای بزرگ دوران پیش از اسلام ایران و جهان بوده است، حتماً در کنار هنرهای بسیار پیشرفته و متنوع خود، دارای موسیقی خاص، منحصر به فرد و پیشرفته ای نیز بوده است. هر چند که مدارک و اسناد مکتوبی از نوع موسیقی آن دوران در دست نیست.

دولت هخامنشی جانشین دولتهای متمدن ماقبل خود بوده و دارای هنرها و صنایع ارزشمندی بود. طبق نوشته های تاریخی و دو تن از تاریخ نگاران قدیمی که در مورد این دوره از تاریخ سخن گفته اند، نیز به این مسئله اشاره نمود. هرودوت می نویسد: ایرانیان برای تقدیم نذر و قربانی به خدا و مقدسات خود مذبحی ندارند. آتش مقدس روشن نمی کنند و بر قبور شراب نمی پاشند، بلکه موبدان حاضر هستند و سرودهای مذهبی را می خوانند.

گزنفنون، دیگر تاریخ نویس یونانی نیز می نویسد: سپاهیان ایرانی به هنگام جشنها و به خصوص در حمله های نظامی، سرودهای خاص را می خواندند. وی می نویسد: ایرانیان دوره هخامنشی، نوعی موسیقی مخصوص جنگی داشته اند که در تحریک احساسات سپاهیان بسیار مؤثر بوده است و آلات موسیقی رزمی آنها مانند بوق، شیپور و طبل به همراه سرودهای مهیج به کار می رفته است. وی همچنین می نویسد، همانطور که هخامنشیان، موسیقی و سرودهای خاص جنگی داشته اند، بی شک با دیگر انواع موسیقی نیز آشنا بوده اند که از آن برای مواقع فراغت، تفریح و در جشنها و اعیاد استفاده می نمودند.

در این دوره، از سازهایی همچون انواع کوچک و بزرگ طبل، شیپور، چنگ، نوعی سنتور و چند نوع نی کوچک و نی چندگانه نام برده شده است. در رابطه با موسیقی مذهبی هخامنشی، هرودوت به قسمتهایی از کتاب اوستا اشاره می کند که در آن سرودها و مناجاتها در وقت عبادت اجرا می شده است.

با تمام اوصاف، هیچ گونه اثر یا سندی دال بر وجود آلات و ادوات موسیقی این دوره وجود نداشته اما به گفته تاریخدانان به دلیل مقایسه سرودهای اوستا و «ودا» کتاب باستانی هندیها که هم ریشه و هم نژاد با آریاییها هستند و در عین حال هر یک دارای موسیقی خاص خود می باشند و دلایل خوبی برای رشد و وجود موسیقی در آن دوره بوده و بعدها در دوره اشکانیان با وارد شدن نوع هنر و فرهنگ خاص یونانی به این سرزمین، همانطور که سایر هنرها متأثر از این حضور خارجیان بود، موسیقی نیز تحت تأثیر آثار موسیقایی یونانی و سرودها و آوزاهای یونانی قرار گرفت و در واقع اختلاطی بین هنر این دو ملیت به وجود آمد.

[kiwi]

در رابطه با موسیقی مذهبی هخامنشی، هرودوت به قسمتهایی از کتاب اوستا اشاره می کند که در آن سرودها و مناجاتها در وقت عبادت اجرا می شده است.

اين قسمتها گاتها نام دارد و به صورت غزل سروده شده.اما چيزي راجع‌به آهنگ نميدونم

[iman_s]

میگن هر روز از سال واسه خودش یک موسیقی یا شعر مخصوص داشته که بعدها فراموش شده.
تو کتاب سرزمین جاوید نوشته وقتی ایران به یونان حمله کرد.در آتن زنها در ایوان خونه هاشون تار مینواختند.

[kiwi]

در تقويم ايران‌كهن هرماه 30 روز بوده كه هركدوم اسمي داشتند.كه نسبت به اسم روز و اسم ماه زياد جشن ميگرفتند.

[DariushGreat]

در ایران باستان هر روز نامی سپند ( مقدس ) و گرامی داشته. این نام ها از ایزدها ( ایزد در گذشته به معنی مظهر و فرشته بوده و معنی خدا نمی داده است ) و همچنین نام های خداوند یکتا گرفته می شده.

مثلا امرداد که یکی از نام های خداوند است( که به نادرستی مرداد تلفظ می شود ) به معنی جاویدان و نامیرا است.
یا شهریور از نام های خداوند و به معنی خردمند توانا می باشد.

اصل مناسبت ها در تقارن نام ها و ماه ها بوده است. علاوه بر آن اگر روز نیکویی می آمد، برایش جشن می گرفتند. برای نمونه می توان به تقارن مهر روز ( میثرای روژ ) با ماه مهر ( میثرای ) اشاره کرد. در این روز جشن مهرگانتیرگان نیز همین گونه است. در آن روز به جشن و شادی در کنار کار و زندگی می پرداخته اند و در آن روز نماز و گاثا می خواندند.
اما اگر روز، روز نحسی بود، در آن کمتر دست به کاری می زدند و آن روز را فقط به مناجات می گذراندند.
برگزار می شود. همچنین برای جشن