درباره 3230
بهترین کار ممکن این است که فکر کنید این گوشی فقط برای شخص شما ساخته شده و چون به تولید انبوه نرسیده است٬ هچ امکانات بیشتری هم برایش وجود ندارد.
میتوانید به این دل خوش کنید که هیچ کس مثل شما نیست که ۳۲۳۰ نوکیا داشته باشد. حتی اگر وقتی دیگر نتوانستید از LCD چیزی ببینید٬ میتوانید با این توجیه که خب همین یکی است و کسی دیگر از آن ندارد٬ بی خیال اطرافیان شوید.
این مشکل برای ۳۲۳۰ نوکیا که اتفاقا گوشی پر تیراژی است(دقت کنید پر تیراژ نه پر فروش) زمانی می افتد که نوکیا در کمال بی سلیقگی کاربرانش را از یکی از بزرگترین موهبات گوشی های خود محروم کرده است. نوکیا و گوشی هایش همیشه به این شهره بودند که می توان بی نهایت طرح برای هر مدل قاب آن ساخت و انتخاب کرد و به کار برد. این مزیت نوکیا با جدا شدن ساده قاب گوشی ها امکان پذیر بود. اما نوکیا در یک اقدام تعجب بر انگیز تمام شهرت خود را با یک مدل به حراج گذاشته است.
نوکیا نتوانسته است در ۳۲۳۰ عایق بندی خوبی برای گوشی داشته باشد و در نتیجه گرد و غبار به سادگی به گوشی نفوذ می کند و در اولین و مشهودترین ضرر LCD را کثیف و تیره و تار می کند. این ایراد همچون نقیصه ای است که در مدل های دیگر این برند معروف وجود دارد. اما نوکیا این ایراد بزرگ را با سهولت در باز و بسته کردن قاب گوشی پوشانده بود که در ۳۲۳۰ هیچ راهکاری برای ارائه نداده است. کار تا آنجا ایرا دارد که برای عوض کردن قاب حتما باید به شرکت پشتیبانی کننده( که شکر خدا در ایران یکی ۲ تا هم نیست) مراجعه کرد.
از ظاهر ۳۲۳۰ می گذریم که البته در نوع خود ظرافت هایی در طراحی به همراه دارد و به قول کاربری از طراحی مدرنی بهره می برد. ضمن اینکه خوش دست تر از مدل های همتر از خود همچون ۶۶۳۰ همین مارک یا D۵۰۰ سامسونگ است.
نوکیا شعار تبلیغی ۳۲۳۰ را این چنین بیان می کند: کار در کنار تفریح. جمله بسیار زیبایی است. اما وقتی به اولین شاخصه یک گوشی مفرح توجه می کنیم به این می رسیم که نوکیا این بار فقط شعار داده است. گوشی های نسل سوم به امکان استفاده از موزیک های مورد علاقه در هنگام زنگ خوردن شهره هستند. اما نوکیا این مشخصه را از ۳۲۳۰ گرفته است. کاربر هر موزیکی که برای زنگ موبایل انتخاب کند٬ با اولین تماس سرخورده از گوشی می شود. ۳۲۳۰ برای خبر کردن صاحبش٬ ابتدا یک بوق کملا محسوس می زند و سپس موزیک انتخاب شده را پخش می کند. این بوق با هیچ وسیله ای حذف نمی شود و همیشه هست تا آنجا که یا کاربر به آن عادت کند و یا گوشی را به زمین بکوبد! نوکیا یک اشتباه دیگری هم در طراحی ۳۲۳۰ کرده است. گوشی های نسل سوم معمولا این امکان را برای کاربر قرار می دهند که انتخاب کنند اطلاعات دریافت شده در کدام حافظه موبایل ذخیره شود(داخلی یا جانبی) اما ۳۲۳۰ به کاربرانش اجازه هیچ مانوری در این زمینه را نمی دهد. به طوری که اطلاعات دریافتی از طریق SMS ٬ بلوتوث و مادون قرمز همگی ابتدا به حافظه داخلی وارد می شوند.(البته اگر جای خالی وجود داشته باشد) سپس بر اساس نظر کاربر به محفظه جانبی منتقل می شود.
مشکل آنجا خود نمایی می کند که کاربر بخواهد فایلی با حجم بالا(مثلا۵ مگابایت) دریافت کند٬ به طور یقین هیچ امکانی برای دریافت فایل در حافظه داخلی ۸ مگابایتی گوشی که به طور معمول بیش از ۳۰ درصد خود را پر شده می بیند٬وجود ندارد. برای لذت بردن از شکار لحظه های ناب فکر داشتن نوکیا ۳۲۳۰ با دوربین ۲/۱ مگا پیکسلی را از فکرتان بیرون کنید. این موبایل آنقدر دیر عکس را ثبت می کند که صحنه ناب مورد نظر شما حتما از دست رفته است. این نقیصه یعنی محروم بودن از یکی از بهترین لذات گوشی دوربین دار و همچنین بد نام شدن نوکیا با ارائه این مدل. گرچه داشتن ۴ زوم دیجیتال و کیفیت فیلم برداری نامناسب هم بر دلخوری کاربر می افزاید.
گذشته از دوربین٬ باید این نکته را هم از یاد نبرد که ۳۲۳۰ به هیچ وجه در پخش موسیقی کاربر را راضی نمی کند. صدای استریو نه برای هندزفری وجود دارد و نه برای اسپیکر خود گوشی. هر چند رادیو راضی کننده این مدل را می توان در حالت استریو استفاده کرد. اما ۳۲۳۰ نوکیا فقط ایراد ندارد. برنامه های ادیت عکس و فیلم٬ ۳بازی عالی و کیفیت دار و همچنین گزینه Push to talk که گوشی را به یک بی سیم هم بدل می کند٬ نشان می دهد نوکیا به فکر سلیقه های دیگری هم بوده است.
منبع: روزنامه اقتصاد
جواب بصورت نقل قول
