کیفیت پایین شبکه همراه اول , تا کی ؟!
بازهم مشترکان مقصرند؟!
درست از نخستین روزی که اولین تلفن همراه در ایران زنگ خورد تا امروز که بیش از بیست میلیون ایرانی مشترک "همراه اول" هستند، واژه ای به نام "اختلال شبکه" نیز وارد ادبیات مردم شد. تا جایی که جملات اخباری خاصی "نظیر مشترک مورد نظر در دسترس نمی باشد" یا "شماره مورد نظر در شبکه وجود ندارد"، به جملاتی نوستالوژیک و در عین حال آزار دهنده برای موبایل به دستان ایرانی مبدل شدند.
مشکلات اولین شبکه تلفن همراه ایران به دلیل کم تجربگی این اپراتور در بدو شروع به کار ، امکانات و توانایی های محدود که احتمالا بخشی از آن به روابط ایران در عرصه بین الملل برمی گردد و همچنین سیاستگذاری های نادرست وزارت ارتباطات برای توسعه تلفن همراه ، به اندازه ای بغرنج شدند که مخابرات دولتی به ناچار و برای هماهنگ سازی ظرفیت شبکه با اشتهای سیری ناپذیر خود برای واگذاری سیم کارت اقدام به اجرای پروژه هایی برای توسعه و بهبود شبکه کند.
پیمانکاران خصوصی و دولتی زیادی وارد عرصه شدند و پروژه های مختلفی نظیر ؛ توسعه تجهیزات 6 میلیون خط تلفن همراه و پروژه جنجالی اما بی حاصل"gc"ها تعریف شدند که شاید اگر بدون مانع و مشکل به انجام می رسیدند ، دست کم تعداد پیام های ناامیدکننده شبکه همراه اول تا حد زیادی کاهش می یافت.
با این حال به گفته مسوولان شرکت ارتباطات سیار در حال حاضر 13 هزار سایت Bts در شبکه اپراتور اول فعال است که به نظر می رسد باید پاسخگوی ترافیک این شبکه با حدود 21 میلیون مشترک باشد. برخی کارشناسان می گویند هر سایت Bts ظرفیت سرویس دهی به 2 هزار سیم کارت را دارد که با این حساب شبکه فعلی ظرفیت لازم برای حداقل 21 میلیون مشترک را دارد و بر همین اساس هم بروز اختلالات متعدد در ارتباط های مشترکان تلفن همراه تا حدی سئوال برانگیز است.
آنچه مسلم است برخی از سایت ها به دلیل بروز نقص فنی یا پایان یافتن عمر مفیدشان اصطلاحا قرنطینه شده و از شبکه حارج می شوند . در نتیجه این سئوال مطرح است که با وجود اختلالات پی درپی شبکه می توان به این نتیجه رسید که بخش عمده ای از سایت های Bts موجود با نقص فنی و عدم کارایی روبرو هستند؟
مدیر کل روابط عمومی مخابرات ایران در گفت و گو با یکی ازروزنامه های صبح تهران از تعداد بالای مشترکان به عنوان یکی از دلایل بروز اختلال در شبکه نام برده است که این اظهارات به طور تلویحی حکایت از عدم تناسب طرفیت شبکه با میزان واگذاری های سیم کارت دارد که این روزها به دلیل آنچه که وظیفه حاکمیت برای افزایش ضریب نفوذ موبایل خوانده می شود ، روند شتابنده ای به خود گرفته است.
از این رو این سئوال نیز مطرح می شود که آیا 13 هزار سایت موجود به عنوان زیرساخت های لازم برای انجام وظایف حاکمیتی مخابرات ایران کفایت نمی کنند ؟ اگر چنین است باید مخابرات و وزارت ارتباطات برای این عدم هماهنگی و تناسب میان امکانات موجود و فروش گسترده سیم کارت پاسخ قانع کننده ای داشته باشند.
همانگونه که بارها از زبان مقامات وزارت ارتباطات و مدیران مخابرات ایران شنیده ایم ، بخش قابل توجهی از اختلالات موجود در شبکه به رفتار مشترکان بر می گردد. بدیهی است استفاده غیرضروری از تلفن همراه و عدم رعایت این موضوع درساعات پیک ترافیک می تواند بار سنگینی را به شبکه اپراتور اول یا هر اپراتور دیگری تحمیل کند . اما آنچه که در این میان مورد بی توجهی قرار گرفته و ظاهرا در هیچ یک از محاسبات مدیران این اپراتور لحاظ نمی شود این است که نمی توان از 21 میلیون مشترک تلفن همراه خواست تا در زمان خاصی به میزان مشخصی مکالمه کنند تا شبکه ارتباطات سیار دچار اختلال نشود.
همانگونه که دانش اقتصاد خرد می گوید :بنگاه ها می توانند هر اندازه که بخواهند تولید کنند تا به حداکثر سود برسند این اصل هم وجود دارد که خانوارها ( شما بخوانید مشترکان تلفن همراه ) حق دارند هر اندازه از کالا یا خدمات را برای رسیدن به حداکثر لذت ( شما بخوانید نیاز به ارتباط ) برسند.
بر همین اساس مخابرات ایران ،باید گزینه رفتار غیر قابل پیش بینی مشترکان را در محاسبات خود بگنجانند.
منبع : کوروش شمس نویسنده سایت خبری موبایل
