چگونه با بی شعورها برخورد کنیم؟

[Arash4484]

حرکت ناشایست کاربران ایرانی در صفحه فیسبوک گروزر بازیکن والیبال آلمان

سرویس ورزشی بی باک؛ مهمترین عناوین ورزشی:
بعد از شکست 3-0 والیبال ایران برابر بلندقامتان آلمانی، مردم احساساتی و عصبانی ایران، به پیچ فیس بوک گئورگ گروزر حمله ور شدند و انواع و اقسام توهین ها را به این سرویس زن خوب ژرمن ها نثار کرده اند.
تکرار برخورد بد با لیونل مسی

گروزر اولین ورزشکاری نیست که مورد لطف ومحبت! مردم ایران قرار می گیرد و پیش از او مسی، فرناندا لیما و هم رشته ای خودش ایوان زایتسف نیز مورد نوازش کلامی مردم ایران در فضای مجازی قرار گرفته اند.
جالب است که صفحه ای که هموطنانمان مورد حمله قرار داده اند، صفحه رسمی گروزر نیست و او احتمالا هیچوقت این ابراز احساسات عمیق را نخواهد دید. اما خود ما که می بینیم واقعا باید چه کار کنیم؟
تنها تا حدود یک ساعت پس از پایان بازی، بیش از 1000 پیغام برا صفحه او قرار گرفته و این تعداد قطعا بسیار بیشتر هم خواهد شد. واقعا تاثیر این کار چه خواهد بود؟


تا کی باید شاهد این اتفاقات باشیم ؟ آیا رویدادهای ورزشی هم که نماد صلح و دوستی ملتهاست برایمان ارزشی ندارند ؟ بسیاری از تماشاچیان سایر کشورها تیمی که خوب بازی میکند را تشویق میکنند ولی ما به بازیکنان خوبشان که نمادهای ملی آنها هستند حمله میکنیم !

فکر میکنم داره یک مقدار از زاویه بروز نشده ای به این هجوم ها نگاه میشه،
موضوع خیلی این نیست که مردم به بازیکن رقیب حمله میکنند و ازش دلخورند که باعث شکست ما شده، میلیونها جوون بیکار و گرفتار.... پی سرگرمیند، در صفحات اجتماعی جمعند، در این افراد دگر آزارها وجود دارند، همونهایی که قدیم بهشون میگفتیم مردم آزار و در فضای دیجیتال میگیم ترول، خیلی قشنگ و مجلسی قرار میزارند، خوب بچه ها اینبار بریزیم تو پیج کی؟ چند نفر سردسته اند و باقی پیرو، سردسته ها بیشتر دو نوعند: بذله گو حرفه ای و فحاش قهار(در فحش دادن هم ی سلسله مراتب و اصولی هست که همه بلد نیستند:| اصن فنیه برای خودش :o )
بعد چهار نفر (دقیق عرض میکنم چهار پنج نفر) جوی شدید به وجود میارند، افراد عادی(تر) میبینند ان صفحه داغ شده و ازش فید میرسه، میرند به اون صفحه، اکثریت با سر میرن توی این جو...(مشابه وضع در یک تظاهرات)
و بعضیاشون از پاپ (همون لیدرها) کاتولیکتر هم میشن و کینه ای حقیقی و بی دلیل رو بروز میدن.

در حقیقت با وضع بد کاری( نمیگم اقتصادی حالا) و اجتماعی و فرهنگی که از صدر تا ذیل به فحاشی داره عادت میکنه، به هیچ وجه این خروجی غیرمنتظره نیست.
من همیشه در عجبم چرا در نیمه شبی در خیابون کسی رو نمیبینم با چوب بکوبه در شیشه بانک، یا هوار بزنه یا مثلن سه چهار نفری بدوند و فرار کنند از پلیس و زده باشند به سیم آخر...مثل این فیلم های آخرالزمانی... (داریم افرادی که خودشون رو میسوزنند، شرحه شرحه میکنند، اما کمند نسبت به جمعیت فلک زده) ، اینکه در عجبم "نه به خاطر اینکه این رفتار رو خوشم میاد که ببینم و یا برام قابل تاییده" بلکه در حقیقت خروجی وضع فعلی ممکنه آنارشیسم اینگونه هم باشه و اگر روزی ببینم غافلگیر نمیشم.
الان پیک جمعیتی دهه شصتیها توی سن اوج نیاز قرار داره، نیاز جنسی ، نیاز کاری، نیاز اقتصادی(باز اشاره میکنم به عمد ایندو رو تفکیک میکنم) ، نیازهای فرهنگی، نیازهای تفریحی....، خیلی برام جالبه و متاثر کننده که بعدش چی پیش میاد؟ وقتی یواش یواش سرازیری عمر شروع میشه عکس العمل نسل من چیه؟ بحران های شدیدتر دور از انتظار نباید باشه، اینها که بازیه...نسلی که مثل برگ درخت داره بی سر و صدا میریزه...(چقدر مرثیه خوندم:/)

[New Ray]

فکر میکنم داره یک مقدار از زاویه بروز نشده ای به این هجوم ها نگاه میشه،
موضوع خیلی این نیست زیاد که مردم به بازیکن رقیب حمله میکنند و ازش دلخورند که باعث شکست ما شده، میلیونها جوون بیکار و گرفتار.... پی سرگرمیند، در صفحات اجتماعی جمعند، در این افراد دگر آزارها وجود دارند، همونهایی که قدیم بهشون میگفتیم مردم آزار و در فضای دیجیتال میگیم ترول، خیلی قشنگ و مجلسی قرار میزارند، خوب بچه ها اینبار بریزیم تو پیج کی؟ چند نفر سردسته اند و باقی پیرو، سردسته ها بیشتر دو نوعند: بذله گو حرفه ای و فحاش قهار(در فحش دادن هم ی سلسله مراتب و اصولی هست که همه بلد نیستند:| اصن فنیه برای خودش :o )
بعد چهار نفر (دقیق عرض میکنم چهار پنج نفر) جوی شدید به وجود میارند، افراد عادی(تر) میبینند ان صفحه داغ شده و ازش فید میرسه، میرند به اون صفحه، اکثریت با سر میرن توی این جو...(مشابه وضع در یک تظاهرات)
و بعضیاشون از پاپ (همون لیدرها) کاتولیکتر هم میشن و کینه ای حقیقی و بی دلیل رو بروز میدن.

در حقیقت با وضع بعد کاری( نمیگم اقتصادی حالا) و اجتماعی و فرهنگی که از صدر تا ذیل به فحاشی داره عادت میکنه، به هیچ وجه این خروجی غیرمنتظره نیست.
من همیشه در عجبم چرا در نیمه شبی در خیابون کسی رو نمیبینم با چوب بکوبه در شیشه بانک، یا هوار بزنه یا مثلن سه چهار نفری بدوند و فرار کنند از پلیس و زده باشند به سیم آخر...مثل این فیلم های آخرالزمانی... (داریم افرادی که خودشون رو میسوزنند، شرحه شرحه میکنند، اما کمند نسبت به جمعیت فلک زده) ، اینکه در عجبم "نه به خاطر اینکه این رفتار رو خوشم میاد که ببینم و یا برام قابل تاییده" بلکه در حقیقت خروجی وضع فعلی ممکنه آنارشیسم اینگونه هم باشه و اگر روزی ببینم غافلگیر نمیشم.
الان پیک جمعیتی دهه شصتیها توی سن اوج نیاز قرار داره، نیاز جنسی ، نیاز کاری، نیاز اقتصادی(باز اشاره میکنم به عمد ایندو رو تفکیک میکنم) ، نیازهای فرهنگی، نیازهای تفریحی....، خیلی برام جالبه و متاثر کننده که بعدش چی پیش میاد؟ وقتی یواش یواش سرازیری عمر شروع میشه عکس العمل نسل من چیه؟ بحران های شدیدتر دور از انتظار نباید باشه، اینها که بازیه...نسلی که مثل برگ درخت داره بی سر و صدا میریزه...(چقدر مرثیه خوندم:/)

دلیلی که اینجا پست زدم به هیچوجه بیشعور خطاب کردن اون افراد یا مقصر دونستنشون نیست چه بسا که بعضی از پیامها معنی مثبت هم داره ؛ دلیل اینها همون جَوگیری و عقده ها و کمبودهاست که اشاره کردین.

گاهی اوقات از مردم میپرسم چرا فلان رفتار اشتباه در مردم هست ، میگن چون فلان مشکلاتِ دیگر هست. خوب منطقیه ، اما نه کاملا .
اکثرا میخوان یک محیط آماده و محیا باشه و بعد فقط توش قرار بگیرن . من بهشون حق میدم ولی این درست نیست . شاید از هر خارجی بپرسیم مَثَل No pain, No gain رو قبول داشته باشه که مشکل ما همینجاست .
ما در حوزه وظایف فردی که مستقیما به سرنوشتمون مربوطه این جمله رو قبول میکنیم ، ولی اکثرا در حوزه جامعه و مسائل اجتماعی و دیگران این رو قبول نداریم. نمونه های زیادی هست که مثلا یک سوپر سرمایه دار خارجی بخاطر دفاع از 5 دلار سرمایه ملی حکایتهایی داشته. اونها به ثروت ملی ، طبیعت ملی ، فضای زندگی ، حقوق سایر انسانها و حیوانات و خیلی چیزهای دیگه که حداقل به زندگی خودشون مربوطه اهمیت میدن.

جالبه که چند وقت پیش توی کشوری اگه اشتباه نکنم حداقل حقوق رو به ساعتی 25 دلار خواستن افزایش بدن که مردم مخالفت کردن !! دلیلشون این بود که شغل شاغلان آزاد در بعضی مناطق با مشکل روبرو میشه .
اگه ایران بود ، آیا این درصد به 1% هم میرسید ؟! متاسفانه ما طوری رفتار کردیم که یک محقق در مورد ایران بگه : ایرانیها مردمی هستن که جیب هم رو میزنن ولی از همدیگه راضی هستن !!
البته جبر زمانه رو قبول دارم ولی هیچکس نمیخواد نقطه شروع باشه. فداکاری نمیخواد بکنیم ولی همینکه حقوق خودمون و همدیگر رو واقعا قبول داشته باشیم و ازش آگاه باشیم پیشرفت میکنیم.
به قول یه متفکری : ما الان بیش از هر چیز به روشنفکری و روشنگری نیاز داریم . برای مثال اخیرا آرزوی خیلیها شده برنده شدن در قرعه کشیها ! و فکر میکنن بعدش وضعشون خوب میشه و مشکلی ندارن. همون قرار گرفتن در محیطِ مناسب ، بدون Pain . حالا با اون پول ماشینی میخره که شلنگ ترمزش خوب بسته نشده ، خونه ای که سیمان کافی نداره ، ساندویچی که با روغن 10 روزه سرخ شده ، و پول عمل جراحی میده و ...
خیلی از مردم هنوز قانون بقای انرژی رو در مورد پول قبول ندارن ، از آثار تورمی تولید اسکناس و فروش نفت و افزایش نقدینگی و خرید و فروش بی برنامه ارز و طلا و غیره هم خبر ندارن.

خیلی تعجب کردم وقتی چند روز پیش در زیرنویس شبکه پویا ( کارتون ) دیدم خطاب به کودکان در مورد افزایش جمعیت صحبت کرده !!
یه جملش که یادمه : بچه ها ، آینده از آن کشوری هست که جمعیت زیادی داشته باشه !

** من هیچوقت دنبال مقصر نمیگردم و همیشه به بقیه میگم دنبال مقصر نباشن ، چون اتفاقات کاملا با اختیار ما انجام نمیشن و تاثیر محیط غیرقابل انکاره ، اما وقتی مشکلات رو می بینیم باید دنبال راه حل باشیم و دیگه قرار گرفتن در محیط آماده ارزشی نداره **

[Arash4484]

باهاتون موافقم و بهیچ وجه من هم سر دفاع از حملات گروهی-مجازی رو ندارم.
سرقضاوت ندارم، من میگم چگونگی رخ دادنش متفاوته، بنظرم دلیلش این ساده انگاری(ساده در حد احمقانه) که در رسانه ها ترویج میشه، که انگار چند نفر در واقع نمیفهمند که بازیکن حریف مقصر نیست و وظیفه اش ارائه بهترین بازیه ، نیست. (حالا قضاوت در موردش بجای خود)
خیلی ساده عمدی اینکار صورت میگیره، در اکثریت این هجمه ها بر سر نادانی نیست. در خیلی موارد هم فکر خاصی پشتش نیست، اون طرف، والیبال یا مسی یا چرخنده هیچ اهمیتی براش نداره، مشایخی از طرفشون عذر میخاد، خود ایشون میشه سوژه جک های بعدی.
این افراد دارند تفریح میکنند و اتفاقن هایپ شدنشون فید بیشتری بهشون میده. اگر قراره پررنگ بشن باید به ریشه اشون پرداخته بشه و این ها تظاهرهاست...

[B.Russell]

در مملکتی زندگی می کنیم که مسئولین برای مراسم روز جهانی عصای سفید و برای نابینایان سالن، "شعبده باز" دعوت می کنند !!

یکی از نشانه های بیشعوری عدم تشخیص موقعیت مناسب برای انجام یک کار یا گفتن یک حرف هست.
خیلی از کارها و حرف ها در ذات خودشان عیبی ندارند، اما اگر در موقعیتی نامناسب عرضه شوند نشانه بیشعوری ما خواهد بود.

اگر انسان خودش را عقل کل تصور نکند و برای هر کاری که میخواهد در حق دیگران انجام دهد، کمی با کفش آنها قدم بزند، چنین معضلاتی پیش نخواهد آمد.

[مهندس مسعود]

در مملکتی زندگی می کنیم که مسئولین برای مراسم روز جهانی عصای سفید و برای نابینایان سالن، "شعبده باز" دعوت می کنند !!

یکی از نشانه های بیشعوری عدم تشخیص موقعیت مناسب برای انجام یک کار یا گفتن یک حرف هست.
خیلی از کارها و حرف ها در ذات خودشان عیبی ندارند، اما اگر در موقعیتی نامناسب عرضه شوند نشانه بیشعوری ما خواهد بود.

اگر انسان خودش را عقل کل تصور نکند و برای هر کاری که میخواهد در حق دیگران انجام دهد، کمی با کفش آنها قدم بزند، چنین معضلاتی پیش نخواهد آمد.

بنده با شما موافقم. دعوت از شعبده باز کار شایسته ای نیست زیرا ترویج باور به معجزات توسط مردم عادی است ولی باور ندارم افرادی که این کار را کردند بی شعور بودند. شاید این افراد گمراه باشند.

[A.M.D.D.E.V.I.L]

نه عزیز ... نا بینا یعنی کسی که نمی تونه ببینه . دعوت کردن از شعبده باز نیاز مند چشم هایی هست که توانایی دیدن شعبده رو دارن .
کسی به معجزات کاری نداره .

[مهندس مسعود]

نه عزیز ... نا بینا یعنی کسی که نمی تونه ببینه . دعوت کردن از شعبده باز نیاز مند چشم هایی هست که توانایی دیدن شعبده رو دارن .
کسی به معجزات کاری نداره .

بنده حواسم به نابینا بودن حضار نبود ولی بالاخره این افراد با خانواده هایشان می آیند که بینا هستند و آنها می توانند از لذت های بصری استفاده کنند. ای کاش به جای شعبده بازی یک نمایش نامه سنتی اجرا می شد.

[PLAΨMID]

ای کاش به جای شعبده بازی یک نمایش نامه سنتی اجرا می شد.

یـــــــــــــــــــا خدا !!!!
بابا جون ، اینا کور بودن !!!!! نمایشنامه و شعبده بازی چه فرقی داره آخه ؟

[سلطان مسعود]

یـــــــــــــــــــا خدا !!!!
بابا جون ، اینا کور بودن !!!!! نمایشنامه و شعبده بازی چه فرقی داره آخه ؟

بنده توضیح دادم خدمتتان که شاید برنامه برای همراهان این افراد نابینا پخش شده باشد.

[PLAΨMID]

دیروز یه مطلبی نوشتم توی انجمن " آداب معاشرت "
اولین بار بود اونجا مطلب می نوشتم . . . .
یه سوالی پرسیده بودند منم نظرمو نوشتم . چند دقیقه بعد این پیغام رو دریافت کردم :
....

از آدمی که اصلا نمیشناسم .
شما جای من بودید ، چیکار می کردید ؟
با تشکر . . . .