لیگ قهرمانان اروپا | فصل 2013-2014 | مرحله شانزده تیم

[+ali]

الان عملکرد تیم های آلمانی و انگلیسی مثل هم بوده ( چهار تیم صعود کرده و هر لیگ دو سر گروه داشته). در پایان دور بعد باز دوباره میشه عملکرد رو بررسی کرد.

بحث اینجوری به هیچ جا نمیرسه

ما هم منتظر میمونیم و عملکرد تیمها در مرحله بعد رو میبینیم

[shakerifar]

به نظرم تعداد مدعی های زیاد لیگ برتر فقط نشون دهنده این نیست که این تیم ها سرحال نیستند ( البته قبول دارم که این تا حدی درسته)
بلکه نشون دهنده اینه که توزیع عادلانه درامد ها بین باشگاه ها چقدر می تونه به سلامت یه لیگ کمک کنه چیزیکه اصلا تو لالیگا دیده نمی شه
و بوندس لیگا هم چندوقتیه داره به این سمت می ره ... دو ابر قدرت و بقیه تیم ها دیگه هیچی...
اما در مورد UCL چیزی که واضحه اینه که مدعی اصلی بایرن هست هر چند به نظر من به خارق العاده ای پارسال نیست اما همچنان مدعی اصلیه
البته باواریایی ها نشون دادن همیشه یه سورپرایز تو آستین دارن و بعضی وقتا تو شرایطی جام رو از دست می دن که هیچکس باورش نمی شه

[mohammad_87]

بلکه نشون دهنده اینه که توزیع عادلانه درامد ها بین باشگاه ها چقدر می تونه به سلامت یه لیگ کمک کنه چیزیکه اصلا تو لالیگا دیده نمی شه
و بوندس لیگا هم چندوقتیه داره به این سمت می ره ... دو ابر قدرت و بقیه تیم ها دیگه هیچی...

من وارد بحث های بی پایان در مورد اینکه کدوم تیم و لیگ خوبه و کدوم بد نمیشم،معمولا برخی افراد به هیچ وجه حاضر به تغییر افکار خود و یا حتی قبول حرف دیگری نمیشه
اما
این جملات رو که نقل قول کردم کاملا قبول دارم

در لیگهایی که فاصله تیمها با هم کم هست و مدعیان لیگ،بیش از دو تیم هستند،جذابیت لیگ و سطح لیگ بالاتر خواهد بود

الان در لالیگا،دائما قهرمانی بین رئال و بارسا می چرخه و باقی تیمهایی که یه زمانی برای خودشون مدعی بودن حالا اصلا امیدی به قهرمانی ندارن و همون ابتدای فصل برای رتبه های چهارم مینگند
جذابترین بازیها برای قهرمانی،فقط بازیهای رو در رو این سه تیم هست
این وسط فقط آتلتیکو مادرید هست که مخصوصا امسال و البته با افت نصبی سایر رقبا در کنار درخشش خودش،این دو قطبی بودن رو برهم زده اما باید دید تا کجا طاقت میاره

در آلمان هم وضع به همین منواله،بایرن مدعی اصلی خواهد بود و اگه همین روند ادامه پیدا کنه شاید در روحیه بازیکنان خود بایرن هم تاثیر داشته باشه و دیگه اون انگیزه لازم رو برای بازیهای داخلی نداشته باشن
دورتموند هم که با فروش بازیکنانش،عملا داره دست به خود زنی میکنه
سایر رقبا مثل لورکوزن و شالکه و ... هم فاصله زیادی با بایرن دارن

در ایتالیامثل همیشه حداقل چهار مدعی قهرمانی در لیگ هست.اگه یک تیم از مدعیان جدا بشه،شاهد حضور یک تیم دیگه هستیم(مثل ناپولی)با اینکه لیگ ایتالیا هم افت زیادی در سالهای اخیر داشته و هم سبک خاص خودش رو داره،اما رقابتهای قهرمانی همیشه داغ بوده و همیشه دیدار بین 4-5 تیم در طول فصل از دیدارهای مهم بوده

این دو قطبی یا چند قطبی بودن رو میشه در لیگ داخلی هم مثال زد
زمانیکه فقط پرسپولیس و استقلال مدعیان قهرمانی بودند،بازیهای دیگر تیمها زیاد مهم نبود(البته تفاوتهای بسیار بسیار زیاد لیگ داخلی با فوتبال مدرن بماند)

در کل وقتی یک لیگ،نهایتا دو قطبی باشه،همه بازیکنان فقط انگیزه دارند به این تیمها بروند،همین باعث قدرت گرفتن هر چه بیشتر تیمهای مدعی و تضعیف سایر تیمها میشه
اسپانسرها خودبخود بسوی این تیمها کشیده میشوند
قهرمانی ها،و پاداشها فقط به این تیمها میرسه و همین مجددا به تقویت مالی این تیمها کمک میکنه
و خیلی موارد دیگه که باعث میشه فاصله این تیمها با سایر تیمهای لیگ،هر ساله بیشتر و بیشتر بشه و لیگ به انحصار کشیده بشه

[nw_nk]

میگم الان هوادار تیمی در انگلیس هست که بدش بیاد تیمی که طرفدارشه در سطح فعلی بایرن باشه یا اندازه بارسای گواردیولا موفقیت کسب کنه؟ حتی به قیمت یک طرفه شدن لیگ

قهرمانی ها از فصل 92-93 تشکیل لیگ برتر

پریمیر لیگ

13 بونایتد 2013 2011 2009 2008 2007 2003 2001 2000 1999 1997 1996 1994 1993
3 چلسی 2010 2006 2005
3 آرسنال 2004 2002 1998
1 سیتی 2012
1 بلکبرن 1995

لالیگا

10 بارسا 2013 2011 2010 2009 2006 2005 1999 1998 1994 1993
7 رئال 2012 2008 2007 2003 2001 1997 1995
2 والنسیا 2004 2002
1 لاکرونیا 2000
1 اتلتیکو 1996

بوندسلیگا

11 بایرن 2013 2010 2008 2006 2005 2003 2001 2000 1999 1997 1994
5 دورتموند 2012 2011 2002 1996 1995
2 وردربرمن 2004 1993
1 وولفسبورگ 2009
1 اشتوتگارت 2007
1 کایزرسلاوترن 1998

سری آ بدون گرفتن قهرمانی یووه

8 یووه 2013 2012 2005 2003 2002 1998 1997 1995
6 میلان 2011 2004 1999 1996 1994 1993
5 اینتر 2010 2009 2008 2007 2006
1 رم 2001
1 لاتزیو 2000

چند قطبی بودن با شما

جذابیت جای خودش، این برتری رو باید توی اروپا ببینیم

[+ali]

آقا سینا داداش گرامی ما داریم در مورد الان یا حداقل دهه اخیر حرف میزنیم
و حرفای من بخصوص در مورد آمادگی تیمهای پریمیر در این فصل بود

حالا لطفا به دهه اخیر نه حتی بیشتر
از سال 2000 به این سمت یه نگاهی بندازین و در مورد تک قطبی یا دو قطبی بودن لیگها بر اساس قهرمانی نظر بدین

داستان منچستر فرگوسن به خاطر استثنا بودن یه چیز دیگه هستش و باید جور دیگه ای بهش نگاه کرد

[Reza31001]

چند قطبی بودن با شما

کلا این بازی کردن با آمار از سوی شما همیشه برای من جالب بوده!

[nw_nk]

آقا سینا داداش گرامی ما داریم در مورد الان یا حداقل دهه اخیر حرف میزنیم
و حرفای من بخصوص در مورد آمادگی تیمهای پریمیر در این فصل بود

حالا لطفا به دهه اخیر نه حتی بیشتر
از سال 2000 به این سمت یه نگاهی بندازین و در مورد تک قطبی یا دو قطبی بودن لیگها بر اساس قهرمانی نظر بدین

داستان منچستر فرگوسن به خاطر استثنا بودن یه چیز دیگه هستش و باید جور دیگه ای بهش نگاه کرد

این فصل که هنوز به نیم فصل نرسیده، باشه پایان فصل قضاوت کنیم

اما فصل پیش حتی یک نماینده از انگلیس در یک چهارم نهایی نداشتیم

3 تیم اسپانیایی 2 آلمانی 1 ایتالیایی

حرف آمادگی از کجا میاد

دو فصل پیش

2 اسپانیایی 1 آلمانی 1 انگلیسی 1 ایتالیایی

سه فصل پیش

3 انگلیسی 2 اسپانیایی 1 آلمانی 1 ایتالیایی

دقیقا مثل اینکه قدرت های انگلیس ضعیف شدن و رقابت داخلی داغ تر شده

10 سال اخیر

پریمیرلیگ

5 بونایتد 2013 2011 2009 2008 2007
3 چلسی 2010 2006 2005
1 سیتی 2012
1 آرسنال 2004

لالیگا

6 بارسا 2013 2011 2010 2009 2006 2005
3 رئال 2012 2008 2007
1 والنسیا 2004

بوندسلیگا

5 بایرن 2013 2010 2008 2006 2005
2 دورتموند 2012 2011
1 وولفسبورگ 2009
1 اشتوتگارت 2007
1 وردربرمن 2004

سری آ

5 اینتر 2010 2009 2008 2007 2006
3 یووه 2013 2012 2005
2 میلان 2011 2004

قطب ها با شما

[wooooow]

فقط جام لیگ هر کشور رو مقایسه میکنیم (( مثل عزیز nw-nk ))
چون مهمترین جام داخلی هر کشور محسوب میشه

من واسم خیلی جالبه
دوست عزیز ali+ خیلی در تلاش هستن که بگن لیگ انگلیس نسبت به بقیه لیگ ها تک یا 2 قطبی نیست
ولی تو آماری که nw-nk گذاشت یه چیز جالب هست

تو 7 سال اخیر که منچستر آمار فوق العاده ای داشت و رقیب سختی تو لیگ بود
یعنی از 2007 تا 2013 منچستر به تنهایی 5 جام گرفت (( 5 جام از 7 جام موجود ))
و چلسی 1 جام
سیتی هم 1 جام

ولی تو لالیگا تو 7 سال اخیر

بارسا 4 جام
و رئال 3 جام گرفت (( یعنی فقط 1 جام کمتر ))

تو این 7 سال هرچی تو لیگ جزیره بود رو منچستر گرفت و 5 جام از 7 جام خودش گویای همه چیز هست و تیم دوم فقط 1 جام گرفته
ولی تو لالیگا 2 مدعی اصلی یعنی رئال و بارسا هر کدوم به ترتیب 3 و 4 جام گرفتن

یعنی اختلاف تیم اول و دوم تو جزیره از نظر افتخارات خیلی هست
رئال اگه 1 جام دیگه بگیره با بارسا مساوی میشه
ولی منچستر حالا حالا جا داره تا کسی بهش برسه

خدا پدر لالیگا رو بیامرزه که 2 قطبی هست
لیگ جزیره که دیگه تک قطبی شده !!!!!!

[pcforlife]

من درباره قطب ها از یه منظر دیگه (که جزئی و تا حتی جالبه) ، میخوام صحبت کنم.
شما دقت کنید به فصول قبل لیگ قهرمانان؛
چیزی که همیشه وجود داشته این بوده که بعد از تمام شدن مرحله گروهی، مجموعا تیم های مدعی و تیم های معمولی از هر لیگ و کشور که بعنوان تیم اول یا دوم بالا اومدن، منتظر میشن برای قرعه کشی. به شخصه قرعه کشی مرحله 1/16 رو خیلی دوست دارم... چون مثل مرحله گروهی اجازه نمیده بازی ای تمام ملیتی در اون به وجود بیاد و البته اون شرط بازی نکردن با تیم همگروهی.
این مقدمه چینی رو کردم که بگم، اگر دقت کنید همیشه در این مرحله با وجود اینکه تیم های متوسط و مدعی در کنار هم هستند، همیشه چند بازی مهم شکل میگیره (تشکیل شده از دو تیم مطرح و مدعی) که غالبا یک سر این بازی ها مهم، همیشه تیم های انگلیسی بودن. من یه نگاهی به 5 فصل گذشته انداختم که بد نیست یه نگاهی بهش بندازید:

فصل قبل که فصل 2012-2013 بود، سه بازی مهم در دور 1/16 بود:
رئال مادرید _ منچستریونایتد
آرسنال _ بایرن مونیخ
میلان _ بارسلونا
که 2 تیم این سه بازی مهم انگلیسی و 2 تیم اسپانیایی بودند. لازم به ذکره در این مرحله اسپانیا 4 نماینده و انگلیس 2 نماینده داشت.

فصل 2011-2012 فقط یک بازی مهم تو این مرحله داشتیم:
میلان - آرسنال
و البته باید اشاره کنم این فصل هم تو این مرحله انگلیس 2 نماینده داشت.

فصل 2010-2011 دو بازی مهم وجود داشت:
آرسنال - بارسلونا
اینتر - بایرن مونیخ

فصل 2009-2010 باز دو بازی مهم وجود داشت:
میلان - منچستریونایتد
چلسی - اینتر

و فصل 2008-2009 تقریبا 4 بازی مهم (اگه رم رو هم تیم مدعی بدونیم):
رئال مادرید - لیورپول
چلسی - یوونتوس
منچستریونایتد - اینتر
آرسنال - رم

فصل جاری هم که مشخصه.
اینکه قرعه کشی به این شکل شده، سوای بحث بیرون اومدن گوی و شانس، بر میگرده به اینکه چون Big4 انگلستان در 10 سال اخیر همیشه به عنوان تیم های مدعی (سوای پرطرفدار) شناخته میشن و طبیعتا در گوی های قرعه کشی، احتمال به وجود اومدن یه بازی پر اهمیت که یک سرش انگلیسی باشه رو افزایش میده،
در صورتی که در اسپانیا، آلمان به نظرم هیچ وقت به این شکل نبوده، نماینده هایی مثل ویارئال، اشتوتگارت، سویا، اتلتیکو، شالکه و... واقعا در یک سر و گردن که چه عرض کنم، یک سر و کمر!! از بایرن، بارسا، رئال پایینترن.
و جالب اینکه قبل از قرعه کشی این فصل برای یونایتد، من خیلی خوشحال بودم از این قانونی که مثلا یونایتد تو این مرحله نمیتونه با تیم های انگلیسی بازی کنه، در صورتی که شاید طرفدارای بارسا یا بایرن ترجیح میدادن این قانون نبود تا شانس این ایجاد بشه که مثلا با تیمی مثل اتلتیکو یا لورکوزن و شالکه از لیگ کشور خودشون بازی کنن.

از این موضوع که بگذرم، من با توجه به آمار های سینای عزیز، یه سوال دارم:
آیا یک لیگی که این سالها در اکثر فصولش یونایتد توش حرف اول رو میزده و یه جورایی در بحث قهرمانی تک قطبی بوده، میتونه به این لول برسه که تو این ده سال 4 تیم مختلفش فینالیست اروپا (نه فقط برای 1 بار) بشن و البته قهرمان اروپا هم بشن؟ پس رشد اون سه تیم (غیر از یونایتد) در گیرو دار قدرت زیاد MU در انگلیس به چه شکل بوده که تونستد فینال CL رو تجربه کنن؟ و البته میشه مهندسی معکوس کرد این سوال رو و پرسید چرا این عملکرد در تیم های دیگه بوندسلیگا یا لالیگا (که به قول دوستان قطبی نیست) رخ نداده؟ [بیشتر از یک سوال شد ]
.
.
من فکر میکنم دلیل اینکه لیگ برتر انگلیس همیشه نماینده های قرص و محکمی برای CL داشته، اینه که در لیگی حضور دارن که حداقل به جز خودشون با 5 تیم کاملا مدعی بازی میکنن که تجارب داخلی و بین المللی بالایی دارند. در خوب بودن بوندسلیگا و لالیگا و در عالی بودن رئال، بایرن، دورتموند، بارسا شکی نیست. ولی از لحاظ آماری هم میشه نتیجه گرفت میزان پراکندگی قدرت دربین تیم های لیگ برتر (بین صدرنشین تا قعر نشین) بیشتر از سایر لیگ ها خصوصا لالیگا و بوندسلیگاست. حالا این پراکندگی خوبه یا بد، به نظر من خوبه... حتی اگه قویترین تیم لیگ برتر از قویترین تیم لالیگا یا بودسلیگا هم شکست بخوره./
یاعلی

[Stream]

...
اینکه قرعه کشی به این شکل شده، سوای بحث بیرون اومدن گوی و شانس، بر میگرده به اینکه چون Big4 انگلستان در 10 سال اخیر همیشه به عنوان تیم های مدعی (سوای پرطرفدار) شناخته میشن و طبیعتا در گوی های قرعه کشی، احتمال به وجود اومدن یه بازی پر اهمیت که یک سرش انگلیسی باشه رو افزایش میده،
در صورتی که در اسپانیا، آلمان به نظرم هیچ وقت به این شکل نبوده، نماینده هایی مثل ویارئال، اشتوتگارت، سویا، اتلتیکو، شالکه و... واقعا در یک سر و گردن که چه عرض کنم، یک سر و کمر!! از بایرن، بارسا، رئال پایینترن
.....
آیا یک لیگی که این سالها در اکثر فصولش یونایتد توش حرف اول رو میزده و یه جورایی در بحث قهرمانی تک قطبی بوده، میتونه به این لول برسه که تو این ده سال 4 تیم مختلفش فینالیست اروپا (نه فقط برای 1 بار) بشن و البته قهرمان اروپا هم بشن؟ پس رشد اون سه تیم (غیر از یونایتد) در گیرو دار قدرت زیاد MU در انگلیس به چه شکل بوده که تونستد فینال CL رو تجربه کنن؟
...

این قضیه Big4 انگلیس برام جالب بود و بهش دقت نکرده بودم...

در این 10 سال چهار تیم متفاوت انگلیسی به فینال اروپا رسیدن: یونایتد 3 بار، چلسی 2 بار، لیورپول 2 بار، آرسنال 1 بار که از بین این ها یونایتد، چلسی و لیورپول تونستن نهایتا قهرمان اروپا هم بشن.
دو تیم متفاوت ایتالیایی به فینال اروپا رسیدن: میلان 1 بار و اینتر 1 بار که هر دو تونستن قهرمان اروپا بشن.
دو تیم آلمانی به فینال اروپا رسیدن: بایرن 3 بار و دورتموند 1 بار که بایرن 1 بار قهرمان شده.
و از اسپانیا فقط بارسا که 3 بار فینالیست شده و هر 3 بار هم قهرمان شده.

از این وضعیت میشه نتیجه گرفت شاید انگلیس اون تک تیم خیلی قوی مثل بارسا و بایرن رو نداشته ولی تیم های دوم و سوم و چهارمش اکثرا در یک رده کوچک پایین تر از اینها هستن که نشون دادن توی اروپا می تونن موفق باشن. نمیشه در نظر نگرفت که طی سال های 2005 تا 2008 چهار تیم متفاوت انگلیسی به فینال لیگ قهرمانان رسیدن.