*** ميلياردرها... ***

[mobin]

میلیاردر مکزیکی معادن طلا و نقره

آلبرتو بیلرز گونزالز متولد سال 1933 فرزند رائول بیلرز با ثروت 7/5 میلیارد دلار هشتاد و سومین فرد ثروتمند دنیا و دومین فرد ثروتمند مکزیک و چهارمین فرد ثروتمند در آمریکای جنوبی است.



او مالک و ريیس مجموعه شرکت‌های گروه بال (BAL) است. این گروه کنترل تعدادی از شرکت‌های بزرگ مثل «اینداستریاز پنیولز»، دومین شرکت کاوش معدن مهم مکزیک و نخستین تولیدکننده نقره دنیا،
«ال پالاسیو دو اییرو»، یک فروشگاه زنجیره‌ای در مکزیکوسیتی، «گروه ناسیونال پرو وینسیکال»، تنها شرکت بیمه‌ای است که مالکیت آن کاملا مکزیکی است (با بیش از 20 درصد سهم بازار) و بنگاه سرمایه‌گذاری مالی «گروه پروفوتورو» را در دست دارد. او عضو هیات‌مدیره شرکت تولید بطری «فمسا» نیز هست. گروه بال همچنین مالک کسب و کارهای دیگر مربوط به خدمات مالی، کشاورزی، فرآوری مواد غذایی و گاوبازی است.

آلبرتو بیلرز همچنین ريیس هیات‌مدیره ITAM، یکی از بهترین مراکز تحصیلات تکمیلی و پژوهشی مکزیک است. پدر آلبرتو، رائول بیلرز (1895-1967)، این امپراتوری کسب و کار را در سال 1946 در مکزیک بنا کرد.

آلبرتو بیلرز در 35 سال گذشته ريیس انجمن فرهنگی مکزیک و ريیس هیات امناي ITAM بوده است. ITAM تحت رهبری او تبدیل به یکی از بااعتبارترین دانشگاه‌های آمریکای لاتین شده است. اين دانشگاه در سال 1999 به بیلرز به خاطر مشارکت در توسعه اجتماعی، تحصیلی‌ و شغلی مکزیک، دکترای افتخاری اعطا کرده است. بیلرز از طریق این موسسه شکل بخش مالی را در مکزیک تغییر داده است.

آلبرتو بیلرز در سال 1951 اولین پست شغلی خود را در بانک تجارت مکزیک به دست آورد. او در این بانک مسیر رشد خود را پیدا کرد و توانست به جایگاه مدیر شعبه برسد. آلبرتو در سال 1957 با افتخار از ITAM و در رشته اقتصاد فارغ‌التحصیل شد. او یک سال بعد به دپارتمان فروش شرکت موکتزوما وارد شد و به عنوان نماینده فروش مشغول به کار شد و به سرعت به مقام مدیر فروش ناحیه شهری ارتقا پیدا کرد. بیلرز همچنان به پیشرفت خود ادامه می‌داد و در پست‌های شغلی مختلفی در این شرکت در حوزه‌های مختلفی مشغول به کار شد. او در سال 1964 و در سن 31 سالگی به مقام مدیرکل و در سال 67 به مقام ريیس هیات‌مدیره دست یافت.

بیلرز از سال 1962 عضو هیات‌مدیره پنیولز بوده و از سال 1967 نیز به جای پدرش ريیس این شرکت شد. این شرکت یکی از تولید‌کنندگان پیشتاز طلا، نقره، سرب و روی در آمریکای لاتین است. این شرکت مهمترین کسب و کار بیلرز و مهمترین منبع ثروت میلیاردی او است.
آلبرتو بیلرز همچنین در سال 1964 مدیرکل شرکت ال پالاسیو دو اییرو، بااعتبارترین فروشگاه زنجیره‌ای در مکزیک شد. این شرکت در حدود سال 1890 تاسیس شد و در حال حاضر 10 شعبه دارد که هفت شعبه آن در مکزیکوسیتی است.
ال پالاسیو دو اییرو اولین فروشگاه زنجیره‌ای در مکزیک است. این فروشگاه زنجیره‌ای در سال 1963 به گروه بال پیوست. بیلرز در این شرکت برنامه ساختاردهی مجددی را اجرا کرد که باعث رشد و موفقیت کنونی این شرکت شد. بیلرز از سال 1973 تا 1977 عضو کمیته مشاور بانک چیس منهتن بود. در آن زمان ريیس این بانک راکه‌فلر بود. بیلرز همچنین از سال 1967 یکی از اعضای شورای تاجران مکزیک بوده است.

آلبرتو بیلرز شرکت‌های مکزیکی مختلفی را تاسیس کرده است. او در حال حاضر مدیرعامل و ريیس هیات‌مدیره گروه گسترده‌ای از شرکت‌های مکزیکی تحت نام شرکت گروه بال است. این گروه که فروش آن از 9 میلیارد دلار در سال فراتر می‌رود، یکی از متنوع‌ترین شرکت‌ها در مکزیک است و در بسیاری از بخش‌های صنعت که در آن فعالیت دارد، جزو پیشتازان بازار است.

بیلرز گروه بال را از طریق برندهایی از صنایع مختلف (تجاری و خدمات مالی) که در زندگی روزمره مردم حضور دارد، ساخته است. او به خاطر فعال نگه داشتن و هماهنگ کردن شرکت‌هایش به طور همزمان، با دادن قدرت اختیار به آنها، شهرت دارد و مدیری منحصر به فرد است. بخش‌های اصلی گروه بال شامل بخش تجاری، استخراج و متالورژی، مدیریت مالی، بیمه، خدمات بازنشستگی، کشاورزی، پزشکی و موسیقی است.

در سال 1982 ريیس‌جمهور مکزیک خوزه لوپز پورتیلو اقتصاد کشور را به سمت ملی شدن برد و در نتیجه بیلرز بانک کرمی را که یکی از بانک‌های مهم مکزیک بود از دست داد، اما بیلرز هرگز کشور را ترک نکرد و همچنان به سرمایه‌گذاری ادامه داد. او اعتقاد دارد بهترین سرمایه‌گذاری، عشق به مکزیک است. او همچنین به تاریخ که به او کمک کرده روند توسعه بشر، اقتصاد و دانش کنونی را بفهمد، علاقه دارد.

---------- Post added at 06:54 AM ---------- Previous post was at 06:52 AM ----------

سلطان كاغذ

الیودور مات لارن، یکی از ثروتمندترین شهروندان شیلی است که ثروت و قدرت کارخانه تولید کاغذ را از خانواده به ارث برده است. او و خانواده‌اش از سوی مجله فوربس با ثروت 9/5 میلیارد دلار در جایگاه هشتاد و یکم میلیاردر‌های جهان معرفي شده‌اند. خانواده مات یک خانواده قدرتمند و تاثیرگذار در شیلی است.



الیودور مات در سال 1936 و پس از آنکه خانواده شروع به کسب ثروت از صنعت تولید کاغذ و چوب خانوادگی کرده بود به دنیا آمد. او مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه شیلی گرفت و سپس به آمریکا رفت و از دانشگاه شیکاگو با مدرک MBA فارغ‌التحصیل شد.الیودور مات از طریق CMPC
شرکت تولید کننده کاغذ و مقوا بیش از یک و نیم میلیون جریب از جنگل‌های کاج و اکالیپتوس در شیلی و آرژانتین را در اختیار خود دارد. او سرمایه‌هایی هم در صنایع حمل و نقل بندرگاهی، مخابرات و خدمات مالی دارد. گفته می‌شود، مات مالک 50 درصد یکی از بهترین تفریحگاه‌های اسکی آمریکای جنوبی هم هست.

شرکت مات، CMPC، یکی از شرکت‌های لیست 500 شرکت برتر فورچون است. این شرکت یکی از بزرگترین شرکت‌های شیلی است که در کار تولید، فروش و صادرات سلولز و دامنه گسترده‌ای از محصولات مربوط به کاغذ مشارکت دارد. CMPC که مالک عمده آن خانواده مات است، دومین شرکت خصوصی بزرگ در حوزه محصولات حاصل از جنگل‌ها است. محصولات این شرکت شامل لوله، کاغذ،‌ چوب، پارچه و محصولات کاغذی با کیفیت بالا است. CMPC در حال حاضر با حدود 13000 کارمند در شیلی، آرژانتین، پرو، اروگوئه، کلمبیا و مکزیک فعالیت کرده و محصولاتش را به سرتاسر جهان صادر می‌کند. در سال 2009 درآمد این شرکت بیش از 3 میلیارد دلار و سود خالص آن بیش از 260 میلیون دلار بود.

لوئیس مات لارن در سال 1915 از دانشگاه شیلی با مدرک مهندسی معماری فارغ‌التحصیل شد. بازدیدهایی از کانال پاناما و ایالات متحده آمریکا امکان ارتباطات با ارزشی با فعالیت‌های صنعتی و کارآفرینی در شمال آمریکا را برای لوئیس فراهم کرد. او به همراه برادر و سه نفر از دوستانش شرکت لوئیس مات ای سیا که در کار واردات کالا‌ و به ویژه سوخت و مواد روغنی، فعالیت داشت را تاسیس کرد؛ اما مات رویای دیگری داشت و آن استفاده از جنگل‌های انبوه شیلی برای تولید محصولات کاغذی بود.

او در سال 1918 انجمن فابریکا دو کارتن مایپو (بعدها نام آن CMPC شد) را تاسیس کرد. لوئيس مات در سال 1938 از دنیا رفت و ریاست شرکت به جورج الساندرا رودریگز، از بستگان مات، رسید. CMPC تا سال 1942 تقریبا تمام مصرف کاغذ‌های بسته‌بندی و چاپ شیلی را تامین می‌کرد. جورج الساندرا در سال 1958 به عنوان ريیس‌جمهور شیلی انتخاب شد که این به پیشرفت شرکت کمک زیادی کرد. در سال 1961 نوه برادر لوئیس مات، الیودور مات اوسا، مدیر شرکت شد. CMPC در سال 86 با خرید شرکت مقروض صنایع جنگلی (اینفورسا) به میزان زیادی رشد کرد. شرکت تا آن زمان 18 زیرمجموعه داشت و با 8 شرکت ادغام شده بود. این رشد آنقدر ادامه یافت تا اینکه در سال 95 تبدیل به دومین شرکت خصوصی بزرگ شیلی شد.

پدر الیودور مات لارن، الیودور مات اوسا (1905-2000) یک تاجر اهل شیلی بود. او در موسسه ملی و آکادمی نظامی تحصیل کرد و یک کارگزار سهام در سانتیاگو، ريیس شرکت سمنت ملون، بانک SA، شرکت سمنت جوآن سولدادو آمریکای جنوبی بود.

مات اوسا پس از ورود به CMPC شروع به خریدن سهام آن کرد، به طوری که توانست سهام خود را از 2 درصد در سال 1965 به 26 درصد در سال 1972 افزایش دهد. او از سال 74 تا 78 همچنان سهام خود را افزایش داد، اما در سال 76 نقش خود در شرکت را به پسرش الیودور مات لارن واگذار کرد. الیودور مات لارن پس از پیوستن به این شرکت توانست آن را به غولی جهانی تبدیل کند.

الیودور مات تلاش و مبارزه زیادی برای کمک به حفظ محیط‌زیست و استفاده از الواری که از روش‌هایی تامین شوند که به محیط‌زیست ضرر نمی‌رساند، انجام داده است، البته این امر که فردی خانواده‌اش ثروت خود را با بهره‌برداری از جنگل‌ها به دست آورده و این چنین تلاش می‌کند به جای درختان قطع شده مجددا درختکاری کند، به این شکل او شرکتش خواهند توانست به موفقیت خود در اقتصاد جهانی ادامه دهند. این کار مات باعث شده که دشمنان کمتری در طرفداران محیط‌زیست داشته باشد. الیودور ازدواج کرده و سه فرزند دارد. او در حال حاضر ساکن سانتیاگو است.

[mobin]

بيل گيتس هندي كيست؟

عظیم پرمجی فرد ثروتمند و پرقدرت هندی، انسانی خیر و ريیس شرکت ویپرو، یک گروه از مجموعه‌ای از شرکت‌ها است.



یکی از شرکت‌های این گروه ویپرو تکنولوژیز یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های نرم‌افزاری در هند است که در لیست 100 شرکت تکنولوژی برتر در جهان نیز قرار دارد. این شرکت همچنین بزرگ‌ترین شرکت تامین‌کننده خدمات تحقیق و توسعه مستقل در جهان است. پرمجی در سال 2009 با ثروت 7/5 میلیارد دلار هشتادوسومین میلیاردر دنیا و یکی از مسلمانان میلیارد دنیا محسوب بود. طبق گفته مجله فوربز او در سال 2010 با ثروت 17 میلیارد دلار دومین فرد ثروتمند هند بوده است. ویپرو از آغاز تاکنون به تولید روغن‎های هیدروژنی آشپزی می‌پرداخته و بازار کشور هند و بسیاری از کشورهای منطقه را در اختیار دارد. نکته جالب در مورد این کمپانی آن است که اگر چه محصول اصلی و اولیه آن روغن‎های آشپزی است، اما در تولید انواع نرم‌افزار کامپیوتری نیز در کشور هند جز اولین‎ها به حساب می‎آید. 74 درصد گروه ویپرو در اختیار پرمجی است.

عظیم‌هاشم پرمجی در 24 جولای سال 1945 در مومبای در هند و در خانواده‌ای مسلمان متولد شد. پدر او مالک شرکت سبزیجات هند غربی (که بعدا به ویپرو تغییر نام داد) بود. این شرکت روغن و چربی‌های نباتی هیدروژنی تولید می‌کرد. پدر بزرگ پرمجی نیز پادشاه برنج بورما بود و یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های خرید و فروش برنج را در هند پایه‌ریزی کرده بود.

زمانی که عظیم تحصیلات اولیه را در مدرسه سنت مری در مومبای به پایان رساند برای تحصیل در رشته مهندسی الکترونیک به دانشگاه استنفورد کالیفرنیا رفت، اما او در سن 21 سالگی مجبور شد تحصیل را به خاطر به عهده گرفتن مسوولیت کسب‌وکار خانوادگی به خاطر مرگ ناگهانی پدر در سال 1968 رها کند. البته او بعدها پس از بیش از 30 سال تحصیلات خود را در سال 1999 در این رشته تکمیل کرد. پرمجی پس از مرگ پدر در حالی که بسیار جوان بود، مسوولیت رهبری شرکت بزرگ پدرش را بر عهده گرفت، اما او اعتقاد داشت: «برای پرهیز از غرق شدن در آب، شما باید بیاموزید که بسیار سریع شنا کنید» و بنابراين توسعه سريع فعاليت‌هاي شركت‌ را در دستور كار قرار داد.

کمی بعد پرمجی تمرکز شرکت را از صابون و مواد روغنی به نرم‌افزار تغییر داد و به این شکل شرکت سبزیجات هند غربی پدر، تبدیل به شرکت محصولات ویپرو، ویپرو تکنولوژی و ویپرو کورپوریشن شد. این شرکت تحت رهبری پرمجی گام بزرگی به سوی گسترده و متنوع شدن برداشت. این شرکت همچنین با شراکت با جنرال الکتریکز شروع به تولید لامپ‌های روشنایی و دیگر محصولات مصرفی چون صابون، شامپو، پودر بچه و غیره کرد. واحد کسب‌وکار نیروی محرکه ویپرو که سیلندرهای هیدرولیک تولید می‌کرد در سال 1975 راه‌اندازی شد، اما جاه‌طلبی پرمجی به همین جا ختم نشد.
ویپرو با بهره بردن از شکست IBM در بازار هند در سال 1975، به حوزه IT هم وارد شد و به این شکل در تولید سخت‌افزار، توسعه نرم‌افزار و اقلام مربوط به آن تحت یک امتیاز خاص از سنتینل نیز درگیر شد. در نتیجه این فعالیت‌ها، یک شرکت 5/1 میلیون دلاری در صنعت روغن‌های خوراکی طی چند سال به یک شرکت متنوع 660 میلیون دلاری تبدیل شد که شرکت‌هایی در زمینه خدمات،‌ سیستم‌های پزشکی، ‌محصولات تکنولوژی و محصولات مصرفی با دفاتر مرکزی در کل دنیا داشت. بخش عمده‌ای از درآمد این گروه از بخش IT است. ویپرو با شرکت‌های پیشتاز جهانی چون آلکاتل، نوکیا، سیسکو و نورتل کار می‌کند و با شرکت جنرال الکتریک هم مشارکت دارد. این شرکت با بیش از 108 هزار کارمند در سرتاسر دنیا درآمدی بالغ بر 6 میلیارد دلار در سال 2010 داشته است.

عظیم پرمجی در سال ۲۰۰۰ برای اولین بار در لیست ۲۰ نفر اول جهان از نظر ثروت و نفوذ اقتصادی جای گرفت و از آن زمان تاکنون همواره نام او در فهرست‌هاي مختلف اقتصادی مشاهده می‎شود. مجله تایمز پرمجی را در سال 2004 جزو 100 فرد تاثیرگذار جهان قرار داد. یکی از مهم‌ترین عناوینی که طی این سال‎‏ها به او اعطا شده لقب «بیل گیتس هندی» است که در سال ۲۰۰۳ اولین بار توسط یک گزارشگر شبکه بی.بی.سی به این نام خوانده شد.

پرمجی ازدواج کرده و دو فرزند دارد و ساکن بانگالور است. پسر بزرگ پرمجی، ریشاد یکی از مدیران ویپرو و پسر کوچکش تریک با شرکت سرمایه‌گذاری خانوادگی پرمجی اینوست کار می‌کند. عظیم پرمجی دو سال پیش از فعالیت‌های روزمره شرکت کناره گیری کرد، اما همچنان ريیس شرکت است. او به خاطر فروتنی و قناعت و کم خرجی، به‌رغم داشتن ثروت میلیاردی، شهرت دارد. او یک ماشین معمولی دارد و با پروازهای ارزان قیمت سفر می‌کند و ترجیح می‌دهد به جای هتل‌های لوکس در مهمان خانه‌ها اقامت کند. او همچنین بنیاد خیریه‌ای به نام خودش تاسیس کرده است. پرمجی چند مدرک افتخاری‌ را نیز از آکادمی مانیپال، دانشگاه آلیگار و دانشگاه وسلیان دریافت کرده است.

[mobin]

مدیر صندوق پوشش سرمایه، کلکسیون‌دار بزرگ دنیا

استیوکوهن، بنیانگذار و مدیر صندوق پوشش سرمایه «مشاوران سرمایه ساک» (SAC)، در سال 2009 با ثروت 5/5 میلیارد دلار، هشتاد و هفتمین میلیاردر دنیا بود. شرکت ساک، یک صندوق پوشش سرمایه با دفتر مرکزی در استنفورد ایالت کانکتیکات آمریکا است که بر استراتژی‌های بازار سهام تمرکز دارد.



استیو کوهن در 11 ژوئن سال 1956 در شهر گریت نک در نیویورک متولد شد. پدر او یک تولید‌کننده پوشاک و مادرش یک معلم پاره‌وقت پیانو بود. کوهن در سال 1978 از مدرسه تجارت وارتون دانشگاه پنسیلوانیا مدرک کارشناسی اقتصاد گرفت. یکی از دوستان استیو در زمان تدریس در این مدرسه به او کمک کرد با 1000 دلار از شهریه دانشگاهش یک حساب کارگزاری (سرمایه‌گذار این حساب را در یک موسسه مالی باز می‌کند تا از این طریق بتواند اوراق بهادار مثل سهام و اوراق قرضه را خرید و فروش کرده یا نگه دارد) باز کند.
کوهن بعد از اتمام تحصیل در وارتون در سال 1978 در وال‌استریت به عنوان یک تاجر تازه‌کار در یکی از دپارتمان‌های شرکت کارگزاری گرانتال اندکو مشغول به کار شد. او در این شرکت توانست مدیریت یک پرتفولیوی 75 میلیون دلاری را بر عهده گیرد.

کوهن در نخستین روز کار در گرانتال اندکو توانست 8000 دلار سود برای شرکت تولید کند. او نهایتا به جایی رسید که روزانه 100 هزار دلار سود برای شرکت تولید می‌کرد. کوهن تا سال 1984 گروه تجارت خود را در گرانتال اداره می‌کرد و تا زمان راه‌اندازی شرکت مستقل خود، ساک، به این کار ادامه داد.

استیو کوهن، شرکت شرکای سرمایه ساک را در سال 1992 و با سرمایه 20 میلیون دلاری خود راه‌اندازی کرد. کوهن در آغاز به عنوان یک معامله‌گر بسیار چالاك که هرگز یک معامله را برای مدتی طولانی بلاتکلیف نگه نمی‌دارد شهرت داشت؛ اما در حال حاضر تعداد رو به افزایشی از سهام را برای مدتی طولانی نگه‌می‌دارد. شرکت مشاوران سرمایه ساک یک بنگاه مدیریت سرمایه متنوع و بر پایه تحقیقات است. رویکرد کلی ساک به مدیریت سهام رویکردی بنیادی و فعالانه است. در این بنگاه از تکنیک‌های مدیریت ریسک پیچیده و تکنیک‌های حفظ سرمایه بسیار قاعده‌مند استفاده می‌شود.
به علاوه ساک در جذب و پرورش افراد حرفه‌ای در زمینه مدیریت سرمایه تجربه خاصی دارد و به دنبال گسترش و متنوع کردن فرصت‌های سرمایه‌گذاری و کسب و کار است. موفقیت ساک ناشی از همین توانایی در جذب، توسعه و به چالش کشیدن متخصصان آن، فرهنگ سازمانی ساک (که نوآوری، کارآفرینی درون سازمانی و پاسخگو بودن را تشویق می‌کند) و زیرساخت‌های در سطح جهانی این شرکت است. این بنگاه در حال حاضر بیش از 16 میلیون دلار سهام را مدیریت می‌کند. ساک در حدود 800 کارمند دارد که 150 نفر آنها پرسنل سرمایه‌گذاری هستند.

استیو کوهن همچنین مالک 7 درصد سهام موتور جست‌وجوی ژاپنی و چینی بیدو (Baidu) است. او از اعضای هیات امنای دانشگاه براون و بنیاد رابین هود در نیویورک است.
کوهن در سال 1998 یک خانه 3300 مترمربعی در زمینی به وسعت 57 هزار مترمربع در گرینویچ کانکتیکات خرید. کوهن یک کلکسیون‌دار آثار هنری است و این کار را از سال 2000 آغاز کرده است. او طی چند سال گذشته تبدیل به یکی از سرشناس‌ترین کلکسیون‌دارهای جهان شده است؛ به طوری که مجله آرت نیوز از سال 2002 او را جزو لیست 10 کلکسیون‌دار هنری برتر جهان قرار داده است.
کوهن تاکنون بیش از 700 میلیون دلار برای خرید آثار هنری خرج کرده و گفته می‌شود در حال ساخت یک موزه شخصی برای بخشی از کلکسیون خود در املاک خود در گرینویچ است. او به همراه همسرش آلکساندرا و هفت فرزند خود (که دو تای آنها حاصل ازدواج قبلی او هستند) زندگی می‌کند.

[mobin]

ثروتمندترین فرد سنگاپور

ان‌جی تنگ فانگ، ثروتمندترین فرد سنگاپوری بود که بیش از 700 هتل، مجموعه‌های فروشگاهی، مجموعه‌های آپارتمانی در سنگاپور و هنگ‌کنگ ساخته است.



خانواده تنگ فانگ مالک سازمان فار ایست ( شرق دور) و گروه سینو است. ان‌جی تنگ فانگ در سال 2009 از سوی مجله فوربز با ثروت 5/5‌ میلیارددلار به عنوان هشتاد و هفتمین فرد ثروتمند دنیا معرفی شده بود. تنگ فانگ در 2 فوریه سال 2010 از دنیا رفت.

تنگ فانگ در سال 1928 در شهر کوچک استان فوجیان چین به دنیا آمد. او بزرگ‌ترین فرزند از 11 فرزند خانواده بود. خانواده او زمانی که شش سال داشت به سنگاپور نقل مکان کردند. تنگ فانگ راه موفقیت خود را به تدریج و با کمک یک‌میلیاردر سنگاپوری به نام الیا تامبوی طی کرد.

گروه سینو در زمان مرگ تنگ فانگ یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های توسعه املاک در هنگ‌کنگ بود و‌ سازمان فار ایست هم همچنان یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های زمین دار سنگاپور باقی مانده است. تنگ فانگ مالک هتل 5 ستاره فولرتون در سنگاپور نیز بود. این هتل در مالکیت شرکت سینو لند، از شرکت‌های تابعه گروه سینو است که توسط‌ سازمان فار ایست و گروه سینو توسعه پیدا کرده است. پس از مرگ ان‌جی تنگ فانگ پسر او رابرت ريیس شرکت سینو لند شد. سازمان فار ایست بزرگ‌ترین شرکت خصوصی توسعه املاک سنگاپور است. این شرکت توسط ان‌جی تنگ فانگ در سال 1962 تاسیس شد.

فار ایست دو زیر مجموعه اصلی به نام‌های مجموعه هتل اورچارد پرید و شرکت یئو هیاپ سنگ، یک شرکت سرمایه‌گذاری و تولید مواد خوراکی و نوشیدنی در سنگاپور، دارد. فار ایست تاکنون بیش از 500 ساختمان و ملک در سنگاپور و به ویژه در خیابان اورچارد، بهترین منطقه خرید و سرگرمی سنگاپور، ایجاد کرده است. فار ایست تنها شرکت توسعه املاکی است که 4 بار جایزه تعالی فدراسیون بین‌المللی املاک و مستغلات (FIABCI)، بالاترین درجه افتخار بین‌المللی در زمینه املاک، را از آن خود کرده است.

گروه سینو مجموعه ای از شرکت‌ها در زمینه املاک و هتلداری است که توسط ان‌جی تنگ فانگ در سال 1971 در هنگ‌کنگ تاسیس شد. سینو یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های املاک در هنگ‌کنگ است. این گروه شامل چندین شرکت خصوصی که مالک آن خانواده ان‌جی هستند و سه شرکت سهامی عام به نام‌های «املاک تسیم شا تسوی»، «شرکت سینو لند» و «شرکت هتل‌های سینو» می‌شود. کسب‌وکار اصلی گروه سینو در زمینه املاک مسکونی، اداری، صنعتی و فروشگاهی برای مقاصد فروش و سرمایه گذاری است. این گروه همچنین در زمینه ساخت و مدیریت هتل فعالیت می‌کند. گروه سینو در سال 2009 بیش از 9000 کارمند داشت. در حال حاضر ريیس و مدیر عامل گروه سینو پسر ان‌جی، رابرت است. در حال حاضر گردش مالی سالانه فار ایست و گروه سینو با هم 5/ 5‌میلیارد دلار و مجموع دارایی‌های آنها بیش از 40‌میلیارد دلار تخمین زده شده است.

این دو شرکت در مجموع مالک 12 هتل با مجموع بیش از 4700 اتاق هستند. تنگ فانگ به‌رغم اقبال و ثروتی که داشت، همواره بدون تجمل و با میانه‌روی زندگی می‌کرد. او با وجود اینکه مالک یک چهارم بازار مسکن سنگاپور بود، 30 سال در همان خانه قدیمی خود در سنگاپور زندگی کرد و عادت داشت در سفر با هواپیما با خود غذای خانگی ببرد. ان‌جی تنگ فانگ در 23 ژانویه سال 2010 دچار خونریزی مغزی شد و به بیمارستان انتقال يافت تا تحت عمل جراحی قرار‌گیرد. اما او بالاخره در 2 فوریه در حالی که ثروتمندترین فرد در سنگاپور بود از دنیا رفت. تنگ فانگ
6 فرزند داشت. پسر بزرگ او رابرت و پسر کوچک‌ترش فیلیپ در حال حاضر به ترتیب مسوول کسب‌وکار خانواده در هنگ‌کنگ و سنگاپور هستند. این خانواده چندین اسب مسابقه موفق نیز دارد که در استبل معروف لاکی نگهداری می‌شوند.

[mobin]

يك آفريقايي چيني‌تبار، در جمع ثروتمندترين‌هاي دنيا

پاتریک سون شیونگ، جراح آفریقایی-آمریکایی و موسس، ريیس و مدیرعامل شرکت آبراکسیس بیوساینس است که در سال 2009 از سوی مجله فوربز با ثروت 5/5 میلیارد دلاري در جایگاه هشتاد و هفتم میلیاردرهای جهان قرار گرفت.



آرابکس یک شرکت بیوتکنولوژی در زمینه درمان سرطان دارد و يكي از بزرگ‌ترين سازندگان وسائل پزشكي دنيا به شمار مي‌آيد. اين شركت كه عمده فعاليت خود را در زمينه «بيوتكنولوژي» متمركز كرده، يكي از پيشگامان معالجه‌هاي موثر سرطان و ديگر بيماري‌هاي خطرناك در جهان است.
سون شیونگ در سال 1952 در آفریقای جنوبی آپارتاید و در يك خانواده مهاجر چینی که در جنگ جهانی دوم از چین به آفریقای جنوبی گریخته بودند، متولد شد. پدر سون شیونگ در چین یک دکتر محلی بود. شيونگ كوچك یک کودک نابغه بود، به‌طوري كه معلمان پاتريك همواره از هوش و ذكاوت او تعجب مي‌كردند. پاتريك از همان ابتدا عاشق خلق وسائل جديد و بازي با وسائل كاري پدرش بود. او از همان كودكي دوست داشت يك پزشك زبردست شود.
پاتریک سون شیونگ در سن 16 سالگی از دبیرستان فارغ‌التحصیل شد و مدرک پزشکی خود را نیز در سن 23 سالگی از دانشگاه «ویت‌واترز راند» دریافت کرد. او در میان 189 هم‌رشته‌ای خود چهارمین نفری بود که فارغ‌التحصیل شد. سون شیونگ در آفریقا به خاطر قوانین آپارتاید تنها نصف حقوق پزشکان معمولی را دریافت می‌کرد.
سون شیونگ پس از اتمام دوره انترنی در بیمارستان عمومی ژوهانسبورگ از دانشگاه بریتیش کلمبیا در کانادا مدرک کارشناسی ارشد گرفت. وي سپس به آمریکا نقل مکان کرد و در آنجا به دانشگاه UCLA پیوست و به عنوان یکی از اعضاي کالج سلطنتی جراحان کانادا و کالج جراحان آمریکا مشغول به کار شد. همچنین در سن 31 سالگی در جایگاه کمک استاد به مدرسه پزشکی UCLA پیوست، اما در سال 1991 این مدرسه را ترک کرد تا شرکت ویوو آرابکس، یک شرکت تحقیقات دیابت، را به همراه برادرش تاسیس کند. ولي پس از مجادله‌ای با برادرش و سرمایه‌گذاران شرکت، این شرکت را ترک کرد.



سون شیونگ در سال 1997 شرکت APP (شرکای داروسازی آمریکا) را تاسیس کرد. این شرکت از طریق گسترش مستمر پرتفولیوی محصولات خود دامنه وسیعی از طبقه‌های درمانی را پوشش می‌دهد. دفتر مرکزی APP در شاومبرگ در ایلینویز است. شرکت پریمیر، یک گروه بهبود خدمات درمانی معروف، برای راه‌اندازی APP سرمایه‌گذاری قابل‌توجهی انجام داد و APP توانست با بهره بردن از اعتبار پریمیر داروهای خود را به بیمارستان‌ها بفروشد. پریمیر APP را به عنوان یکی از شرکای شرکت معرفی کرد و این ارتباط نزدیک بین دو شرکت باعث شد، APP بتواند مشتریان قدرتمندی را جذب کند. به این ترتیب APP شروع به همکاری با گروه‌های خدمات درمانی دیگر مثل نوویشن کرد. وي در سال 1998 با خرید شرکت فوجیساوای آمریکا شرکت خود را گسترش داد. فروش عمومی سهام این شرکت ثروت زیادی را در پی داشت.
سون شیونگ در این شرکت توانست داروی سرطان آبراکسان را اختراع کند. APP در سال 2007 به دو شرکت آبراکسیس بیو ساینس، شرکت داروسازی،‌ شرکت دارویی APP، تولیدکننده محصولات بیمارستانی، تقسیم شد. سون شیونگ شرکت دارویی APP را به کلینیک دیالیز آلمانی فرسنیوس به مبلغ 6/5 میلیارد دلار فروخته است و در حال حاضر ريیس اجرایی آبراکسیس بیو ساینس است.

او اخیرا نیز به مقام مدیر اجرایی موسسه سلامتی بی‌سیم ‌UCLA منصوب شده و همچنین استاد میکروبیولوژی، ایمنی شناسی و زیست مولکولی دانشگاه UCLA است. سون شیونگ تا کنون بیش از 100 مقاله علمی منتشر کرده است. وی در سال 2009 به عنوان ريیس هيات مديره شرکت راند انتخاب شد.
پاتریک سون شیونگ ازدواج کرده و دو فرزند دارد و در حال حاضر ساکن لس آنجلس کالیفرنیا است. سون شیونگ به خوبی توانست با بحران اقتصادی اخیر در جهان مقابله کرده و حتی به ثروت خود بیفزاید. به عقیده او اگر از ابتدا مسير خود را مشخص كنيد، ‌بدون شك مي‌توانيد به قله‌هاي موفقيت دست يابيد؛ چرا كه جهان جاذبه‌هايي دارد كه نمي‌توان از آنها غافل شد.

[mobin]

مالک فروشگاه‌هایی به قدمت بیش از یک قرن

اریوان هاوب، مالک گروه تنگلمان، مدیر قبلی و مالک بخشی از یکی از بزرگ‌ترین فروشگاه‌های زنجیره‌ای آلمان با ثروت 4/5 میلیارد دلار نودمین میلیاردر دنیا در سال 2009 بود.



اریوان هاوب در 29 سپتامبر سال 1932 در شهر ویزبادن آلمان متولد شد. پدر اریوان یک کشاورز و مادر او، الیزابت، از خانواده اشمیتز-شول (خانواده مالک فروشگاه زنجیره‌ای تنگلمان) بود. تاریخچه کسب‌وکار این خانواده به سال‌های آغازین قرن 19میلادی باز می‌گردد. این خانواده در آن زمان به تولید قهوه اشتغال داشت. از سال‌های آخر دهه 1880 حوزه فعالیت خانواده به فروشگاه‌های خوار بار و توزیع کالا تغییر کرد. این خانواده یک کارخانه شکلات و شیرینی ولیهلم اشمیتز- شول (ویسول) در مولهیم تاسیس کرد که تبدیل به دفتر مرکزی گروه تنگلمان شد.

اریوان پس از جنگ جهانی دوم و تمام کردن مدرسه، در اوایل دهه 1950، در شرکت جوول تی (چای جواهر) در شیکاگو و شرکت آلفا-بتا در لاهابرا در کالیفرنیا مشغول به کارآموزی شد. او سپس به آلمان بازگشت تا در رشته اقتصاد در دانشگاه هامبورگ تحصیل کند. اریوان در سال 1958 از این دانشگاه فارغ‌التحصیل شد. اریوان هاوب در سال‌های 1960 و 61 برای شرکت املاک و مستغلات فرانکفورت و سپس در سال 1963 در کومرز بانک در ماینز مشغول به کار شد.

هاوب در سال 1963 به کسب‌وکار خانوادگی پیوست و در زمان مرگ دایی اش کارل اشمیت-شول در مارس 1969 مدیر شرکت شد. گروه تنگلمان در این زمان شرکت بزرگی با بیش از 400 فروشگاه و کارخانه شکلات بود. اریوان هاوب کسب‌وکار گروه تنگلمان را بر فروشگاه‌های زنجیره‌ای متمرکز کرد. هاوب پس از به‌دست گرفتن سکان تنگلمان آن را به شکل قابل‌توجهی گسترش داد. او در سال 1971 فروشگاه زنجیره‌ای خوار بار کایزر و کافی‌شاپ امپراتور را خرید و در سال 1972 فروشگاه زنجیره‌ای خواربار تخفیف‌دار پلاس را تاسیس کرد.

گروه تنگلمان با خرید فروشگاه‌های دیگری چون داروخانه‌های KD، فروشگاه تخفیف‌دار «رودیز ریمین رمپ»، فروشگاه «اوبی» و فروشگاه‌های دیگر به گسترش خود ادامه داد. در سال‌های بعد تنگلمان بر گسترش بیشتر از طریق کسب‌وکار بین‌المللی تمرکز کرده است که منجر به خرید شرکت چای آتلانتیک بزرگ و پاسیفیک (A&P) در سال 1979 شد. هاوب در حال حاضر مالک 40 درصد A&P است.
تنگلمان در اوایل دهه 90 در بازار آلمان شرقی نیز فعالیت خود را شروع کرد و به رشد بالايي دست پیدا کرد. در اواسط دهه 90 تنگلمان بیش از 7700 فروشگاه در سرتاسر جهان داشت که 5800 عدد از آنها در آلمان بودند.
در حال حاضر گروه تنگلمان در میان برترین فروشگاه‌های زنجیره‌ای و گروه‌های توزیع کالا پس از وال‌مارت، گروه آلمانی Rewe و مترو ای جی، در مقام چهارم قرار دارد. این گروه در آلمان، هلند، مجارستان، اتریش، لهستان، ایتالیا، اسپانیا، فرانسه و جمهوری چک با سوپرمارکت‌ها، ‌هایپرمارکت‌ها، فروشگاه‌های تخفیف دار، داروخانه و فروشگاه‌های دیگر فعالیت می‌کند. این گروه از طریق شرکت A&P و فروشگاه‌های دیگری در آمریکای شمالی و کانادا نیز حضور دارد. در حال حاضر گروه تنگلمان بیش از 151700 کارمند دارد.
اریوان هاوب در سال 1958 با هلگا اوتو ازدواج کرد. هاوب 3 فرزند به نام‌های کارل-اریوان، جورج و کریستیان دارد. اریوان در سال 2000 بازنشسته شد و جایگاه خود را به پسرانش سپرد و خود به هیات مشورتی شرکت پیوست. او مالک زمین بزرگی در ایالت واشنگتن، یک مرتع بوفالو در ویومینگ و یک محل اسکی به نام سان مانتین لاج (کلبه کوهستان خورشید) در کاسکید در آمریکا است. یک مدرسه تجارت هاوب در دانشگاه سنت جوزف به احترام هاوب به نام او نامگذاری شده است.

[mobin]

میلیاردرها به روز می‌شوند!

منبع ما برای تهیه فهرست میلیاردرها اطلاعات مندرج در سایت فوربس در سال 2009 بوده است.

در راستای به روز کردن مطالب و در اختیار قرار دادن اطلاعات جدیدتر !!! برای مخاطبان ، تصمیم داریم از این پس از فهرست سال 2010 استفاده کنیم. هر چند افراد موجود در این دو فهرست کم و بیش یکسان هستند، اما گه گاه جابه‌جایی‌هایی در جایگاه افراد اتفاق افتاده که چشم‌گیرترین آنها خط خوردن نام بیل گیتس به عنوان ثروتمندترین فرد دنیا پس از بیش از یک دهه است.

در سال 2010 کارلوس سلیم مکزیکی توانست ثروت خود را 5/18 میلیارد دلار افزایش دهد و با ثروت 5/53 میلیارد دلاری از مقام سوم ثروتمندان جهان به جایگاه ثروتمندترین مرد جهان ارتقا یابد.

این افزایش بیش از هر چیز تحت تاثیر افزایش 35 درصدی قیمت سهام شرکت مخابراتی آمریکن مویل بوده است که سلیم 23 میلیارد دلار سهم در آن دارد. بیل گیتس نیز در سال 2010 توانست ثروت خود را به 53 میلیارد دلار برساند که نسبت به سال گذشته 13 میلیارد دلار افزایش نشان می‌دهد. رتبه سوم نیز توسط بافت اشغال شده که در سال 2010 ثروتی معادل 47 میلیارد دلار داشته است.

تعداد میلیاردرهای جهان از 793 نفر در سال 2009 به 1011 نفر در سال 2010 افزایش یافته است که نشان از بهبود اوضاع و تخفیف آثار بحران اقتصادی دارد. با این وجود می‌توان تاثیر شرایط بحرانی آمریکا را در کاهش 5 واحد درصدی سهم میلیاردرهای آمریکایی از تعداد میلیاردرهای جهان نسبت به سال قبل مشاهده کرد.

در زیر فهرست میلیاردرهای جهان در سال 2010 منتشر شده در سایت فوربس را تا رتبه 90، می‌بینیم. ما در ابتدا به معرفی تازه واردان به فهرست، در سال 2010 خواهیم پرداخت و پس از آن به روال گذشته اما با استفاده از فهرست سال 2010، میلیاردرهای جهان را به ترتیب به مخاطبان معرفی خواهیم کرد.

---------- Post added at 06:39 AM ---------- Previous post was at 06:37 AM ----------

از زندان نازی‌ها تا رقابت با فروشگاه اینترنتی آمازون

مایکل اوتو، ريیس گروه آلمانی اوتو، یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌هاي سفارش و فروش اینترنتی دنیا، به همراه خانواده‌اش با ثروت 7/18 میلیارد دلار در جایگاه بیست و یکم ثروتمندان جهان قرار دارد. گروه اوتو هر کالایی از اسباب بازی تا تجهیزات ساختمانی را می‌فروشد.



این گروه به خاطر 30 درصد افزایش فروش اینترنتی‌اش در سال گذشته، همچنان جایگاه دومین شرکت بزرگ خرده‌فروشی دنیا پس از شرکت آمازون را حفظ کرد.
مایکل اوتو متولد 12 آوریل سال 1943 در کولم در شمال لهستان است که در آن زمان در اشغال نازی‌ها بود. اوتو کارآفرین آلمانی و یکی از روسای گروه اوتو است. مایکل که پسر ورنر اوتو است، در هامبورگ بزرگ شد. او در رشته اقتصاد در مونیخ تحصیل کرد و در سال 1971 مدرک دکترای خود را دریافت کرد. وی پس از اتمام تحصیل به عضویت هيات‌مدیره شرکت پدر درآمد. در فوریه 1981 اوتو به مقام ریاست گروه اوتو ارتقا پیدا کرد.

ورنر اوتو، پدر مایکل،‌ متولد سال 1909 در انگلستان، یکی از موفق‌ترین کارآفرینان آلمان است. او در بازسازی اقتصاد آلمان پس از جنگ جهانی دوم نقش مهمی داشته است. او زمانی که پدرش ورشکسته شد و دیگر نتوانست خرج تحصیل او را بدهد، مدرسه را پیش از فارغ‌التحصیلی رها کرد. ورنر به کارآموزی در یک شرکت مشغول شد و پس از مدتی کسب‌وکار خرده‌فروشی خود را در لهستان شروع کرد. او در آن زمان به خاطر فعالیت‌های ضد هیتلر به زندان افتاد. ورنر اوتو پس از آزادی یک فروشگاه سیگار فروشی در همسایگی شهر برلین باز کرد. او در سال 1939 به شهر کولم نقل مکان کرد و در آن جا یک فروشگاه کفش باز کرد. دو فرزند اول او، اینگویلد و مایکل، در این سال‌ها متولد شدند و همسر اولش نیز او را رها کرد. اوتو که به خاطر حادثه‌ای مجروح شده بود، در بیمارستان بستری شد.

او که دیگر یک مهاجر بی‌پول با دو بچه بود، پس از جنگ به هامبورگ نقل مکان کرد و یک کارخانه کوچک کفش سازی تاسیس کرد. کارخانه او پس از مدت کوتاهی ورشکسته شد و اوتو به جای آن یک کسب‌وکار سفارش پستی کفش راه‌اندازی کرد. به این شکل او با سرمایه‌ای ناچیز و تنها 4 کارمند در سال 1949 راه موفقیت خود را به سمت یکی از بزرگ‌ترین گروه‌های سفارش پستی دنیا با گردش سرمایه 15 میلیون یورو و بیش از 55 هزار كارمند آغاز کرد. او به تدریج به صنعت نساجی و کالاهای دیگر نیز وارد شد. ورنر با موفقیتی که به تدریج کسب می‌کرد، جرات ورود به بازار آمریکا در دهه 60 را پیدا کرد. او در تورنتوی کانادا شروع به ساخت گروه مدیریت املاک و دارایی‌های ساگیتا کرد. این گروه در حال حاضر بیش از 7000 آپارتمان و 140 هزار متر مربع فضای تجاری را مدیریت می‌کند. این گروه همچنین چندین پارک صنعتی راه‌اندازی کرده است. ورنر اوتو همچنین در سن 60 سالگی شروع به تاسیس یک گروه املاک و مستغلات در آمریکا به نام گروه پارامونت کرد.
او همواره روی کار و نه خود تمرکز می‌کند. ورنر باور دارد كه بعد از خانواده و سلامتی، بزرگ‌ترین منبع شادی او فرصت‌های خلاقانه و نويی است که به کارآفرینان مستقل می‌دهد. شعار او این است که «همه چیز در جریان است» او فکر می‌کند افرادی که در یک جا ثابت می‌مانند و از ترس اشتباه کردن از گام برداشتن می‌ترسند، نمی‌توانند کارآفرین شوند. استراتژی نوآوری محور شرکت،‌ تشکیل هيات‌مدیره کارآ و تفویض قدرت خود به تیم‌های قوی مدیریتی، همواره از عوامل برتری ورنر بوده اند. در حال حاضر گروه اوتو در بیش از 19 کشور در قاره‌های اروپا،‌ آمریکا و آسیا فعالیت می‌کند و حوزه فعالیت‌های خود را به بخش‌های خرده‌فروشی، مالی و خدماتی گسترش داده است.مایکل اوتو و خانواده‌اش مالک املاک زیادی در کانادا و آمریکا،‌ مراکز خرید در آلمان و فروشگاه‌های زنجیره‌ای مبلمان خانه کریت اند برل هستند. اوتو که به عنوان فردی متعهد به حفظ محیط زیست شهرت دارد، مدت‌ها است که محصولاتی می‌فروشد که برای محیط زیست ضرر نداشته باشند.

او در سال 1993 بنیاد مایکل اوتو را تاسیس کرد. این بنیاد نقش مهمی را در انجام مذاکرات در مورد گرم شدن زمین ایفا کرده و همچنان به فعالیت خود در این زمینه ادامه می‌دهد. مایکل اوتو ازدواج کرده و 2 فرزند دارد و ساکن هامبورگ است. ورنر اوتو 101 ساله نیز در حال حاضر با همسر 70 ساله خود زندگی می‌کند. خانواده اوتو تاکنون در فعالیت‌های خیرخواهانه زیادی نیز مشارکت داشته‌اند.

[بی باک بی بال]

سلطان شکر خودمون چقدر سرمایه داره

[mobin]

املاک هنگ‌کنگ در دستان خانواده کواک

خانواده هنگ‌کنگی کواک، یکی از قدرتمندترین خانواده‌های هنگ‌کنگ، با مجموع ثروت هفده میلیارد دلار در جایگاه بیست و هشتم لیست ثروتمندان سایت فوربز درسال2010 قرار دارد.



این خانواده، مالک شرکت املاک سان هونگ کای (SHKP) بوده و اداره آن را بر عهده دارد. این خانواده مالک بخشی از سهام شرکت تله‌کام اسمارتون-ودافون و اپراتور اتوبوس شهری KMB هم هست. این شرکت که در سال 1972 وارد لیست بازار مبادلات سهام هنگ‌کنگ شد، در حال حاضر بزرگترین شرکت دارایی و املاک در آسیا و هنگ‌کنگ است.

حوزه تخصصی کار این شرکت در زمینه فروش و سرمایه‌گذاری روی پروژه‌های مسکونی و تجاری با کیفیت عالی است. بیش از 31 هزار کارمند و افراد متخصص در زمینه خرید زمین، معماری، عمران و ساخت، مهندسی و مدیریت املاک برای شرکت SHKP کار می‌کنند. گردش وجوه این شرکت در سال 2009 بیش از 34 میلیارد دلار هنگ‌کنگ و سود عملیاتی آن در حدود 9/13 میلیارد دلار هنگ‌کنگ بوده است.
بخش عمده درآمد و سود عملیاتی SHKP حاصل از فروش و اجاره املاک است. املاک تحت مدیریت این شرکت بزرگ در حدود 1/44 میلیون فوت مربع است. SHKP کسب و کارهای دیگر نزدیک به کسب و کار تخصصی خود مثل هتلداری، خدمات مالی، بیمه، مخابرات، تکنولوژی اطلاعات، حمل‌و‌نقل، لجستیک و زیرساخت‌ها دارد. تاک سنگ کواک در اوایل دهه 1960 به همراه فانگ کینگ هی و لی شائو کی (میلیاردر بیست و دوم سال 2010) شرکت املاک سان هونگ کای را تاسیس کرد. تاک سنگ کواک، (1911 چین-1990 هنگ‌کنگ) پدر والتر، توماس و ریموند کواک و همسر سیو هینگ کوانگ، یک کارآفرین چینی و بنیان گذار بزرگترین شرکت توسعه املاک هنگ‌کنگ بود.

او پس از جنگ جهانی دوم به هنگ‌کنگ مهاجرت کرد و به همراه دو شریک خود این شرکت را تاسیس کرد. مقام ریاست او پس از مرگش به خاطر حمله قلبی به پسر بزرگ‌تر او، والتر رسید.والتر (پینگ شئونگ) کواک متولد سال 1950 در هنگ‌کنگ ريیس و مدیرعامل شرکت SHKP است.
او به همراه برادرانش، توماس و ریموند شرکت خانوادگی پدر را به ارث بردند. والتر و برادرانش پس از لی کا شینگ و لی شائو کی، در جایگاه سوم ثروتمندان هنگ‌کنگ قرار دارند. او در سال 1997 توسط آدم ربایان ربوده شد؛ اما گفته می‌شود با پرداخت مبلغ 600 میلیون دلار هنگ‌کنگ آزاد شد. والتر که این ربوده شدن اثر بدی رویش گذاشته بود، مسوولیت‌های اجرایی خود در شرکت را به برادرانش سپرد و تنها عنوان ريیس و مدیر عامل را حفظ کرد. والتر دارای مدرک کارشناسی ارشد و دکترای افتخاری مهندسی شهرسازی از کالج سلطنتی علوم و تکنولوژی دانشگاه لندن بوده و همچنین عضو موسسه مهندسی شهرسازی بریتانیا و انجمن مهندسان هنگ‌کنگ است.

والتر یکی از مدیران اجرایی شرکت سان ای ویژن و یکی از مدیران شرکت بین‌المللی حمل‌و‌نقل و شرکت ویلسون پارکینگ و شرکت‌های دیگر است. سان ای ویژن یک شرکت IT و از شرکت‌های تابعه گروه سان هونگ کای است. این شرکت فراهم‌کننده خدمات اینترنتی و خدمات مدیریت سیستم‌ها و طراحی و نصب ماهواره و سیستم‌های امنیتی است.پسر دوم خانواده کواک، توماس (پینگ کوانگ) کواک متولد سال 1951 است. او در حال حاضر مدیر و نایب‌ريیس شرکت سان هونگ کای است. او از کالج سلطنتی دانشگاه لندن مدرک کارشناسی مهندسی شهرسازی و از مدرسه تجارت دانشگاه لندن مدرک MBA گرفته است. توماس کواک بیش از 30 سال است که به شرکت خانوادگی پیوسته است. توماس، مدیر اجرایی شرکت سان ای ویژن و یکی از مدیران بانك ایست ایژا است.

او همچنین ریاست هیات‌مدیره دانشکده اقتصاد و تجارت دانشگاه هنگ‌کنگ را نیز بر عهده دارد.ریموند (پینگ لوئن) کواک متولد سال 1952، کوچک‌ترین پسر خانواده و نایب‌ريیس و مدیر شرکت سان هونگ کای است. او ريیس شرکت سان ای ویژن است. ریموند از دانشگاه کمبریج مدرک حقوق و مدرک MBA از دانشگاه ‌هاروارد و مدرک دکترای افتخاری مدیریت از دانشگاه اوپن هنگ‌کنگ و دکترای افتخاری حقوق از دانشگاه چینی هنگ‌کنگ دریافت کرده است. ریموند ريیس شرکت مخابرات اسمارتون و از مدیران شرکت حمل‌و‌نقل بین‌المللی و چند شرکت دیگر در هنگ‌کنگ است.خانم کوانگ، مادر خانواده نیز همچنان در شرکت خانوادگی مشارکت دارد و از سال 2008 ريیس و مدیر غیراجرایی شرکت است. خانم کواک در کسب و کار املاک و مستغلات بیش از 40 سال سابقه کاری دارد. او همچنین در فعالیت‌های خیریه و اجتماعی مختلفی از طریق بنیاد کواک مشارکت داشته است. هیات‌مدیره و مدیران ارشد شرکت سان هونگ کای احترام زیادی برای خانم کوانگ قائل هستند.

[mobin]

غول متالورژی روسیه

ولادیمیر لیزین که در ابتدا یک مکانیک ساده بود، نهایتا به یکی از میلیاردرهای جهان تبدیل شد. لیزین در سال 2010 از سوی مجله فوربز با ثروت 8/15 میلیارد دلار سی و دومین میلیاردر دنیا اعلام شد.



ولادیمیر لیزین متولد 7 مه سال 1956 در اوانوو یک تاجر روسی در زمینه صنعت فولاد است. ولادیمیر لیزین از سال 1996 یکی از اعضای هيات‌مدیره شرکت فولاد نوولیپتسک (NLMK) یکی از 4 شرکت بزرگ روسیه در زمینه فروش بیش از 7/11 میلیارد دلار در سال 2008 و تولید 2/9 میلیون تن فولاد بوده است و در سال 1998 ريیس این شرکت شد. شرکت فولاد نوولیپتسک در سال 1993 در روسیه تاسیس شد. این شرکت در حال حاضر بیش از 60200 کارمند دارد و یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های فولاد از لحاظ سودآوری به ازای هر تن تولید است.
لیزین از سال 1993 به عنوان ريیس هيات‌مدیره بسیاری از تولید‌کنندگان پیشتاز آهن در روسیه شامل NLMK، MMK و سایانسک و کارخانه آلومينیوم نووکانزنتسک بوده است.
ولادیمیر لیزین قبل از تحصیل در موسسه متالورژی سیبری در رشته مهندسی متالورژی، در شرکت یوژکوتزباسوگل به عنوان مکانیک مشغول به کار شد و پس از فارغ‌التحصیلی در سال 1979، در شرکت آهن تولاچرمت به عنوان سرکارگر شروع به کار کرد. او مسیر ترقی را تا رسیدن به مقام مدیر بخش و مدیر کارگاه طی کرد. او در این شرکت در پست‌هایی چون سازنده فولاد، اپراتور نصب ریخته گری مداوم فولاد، جانشین ريیس کارگاه و غیره کار کرد.

سپس از سال 1985 تا 1989 در موسسه تحقیقات اوکراین در متالورژی در مقطع کارشناسی ارشد مشغول به تحصیل شد و بعد از آن به قزاقستان رفته و به عنوان جانشین ريیس مهندسی و نماینده مدیرکل کارخانه فولاد کاراگاندا، یکی از چهار کارخانه فولاد بزرگ قزاقستان استخدام شد. او تحت رهبری سوسکوتز ريیس این شرکت، اولین تجربه تجاری خود را کسب کرد که هنوز هم به خوبی از آن یاد می‌کند. کاراگاندا سپس با یک شرکت سوئیسي ادغام شد که لیزین مدیرعامل یکی از زیرمجموعه‌های آن به نام شرکت فولاد TSK شد. لیزین در سال 1991، زمانی که ريیس‌اش، سوسکوتز، به عنوان وزیر متالورژی برگزیده شد با او به مسکو آمد.
لیزین در سال 1992 به گروه بزرگ و قدرتمندی به نام گروه ترانس ورلد پیوست. این گروه توانست در بخش صادرات فولاد و آلومینیوم روسیه به یک قدرت بزرگ تبدیل شود؛ به طوری که در سال 1993 این گروه با فروش 5/4 میلیارد دلار سومین تامین‌کننده بزرگ آلومینیوم در جهان شد. این در حالی بود که این گروه در آن زمان هنوز مالک هیچ کارخانه‌ای نبود. ولادیمیر لیزین در سال 2000، زمانی که شرکا تصمیم به جدا شدن از هم گرفتند، مدیر شرکت بود و بخش عمده‌ای از سهام شرکت بزرگ روسی نوولیپتسک را به عنوان سهم خود از این جدایی برداشت.
وي تحصیلات خود را تا مقطع دکترای مهندسی و دکترای اقتصاد ادامه داد. ولادیمیر لیزین فرآیند‌های متالورژیکی مختلفی را به نام خود ثبت کرده و ومقالات زیادی در زمینه متالورژی و اقتصاد به انتشار رسانده است.

لیزین یکی از اساتید آکادمی اقتصاد ملی و از دریافت‌کنندگان جایزه شورای وزارت در علوم و مهندسی (در سال 1989)، جایزه افتخاری متالورژیست روسیه (در سال 1999)، شوالیه افتخاری فدراسیون روسیه (در سال 2000) و شوالیه افتخاری سنت سرگی رادونژسکی (در سال 2001) است.
ولادیمیر لیزین یک مجتمع بزرگ آموزش تیراندازی به نام لیزیا نورا در نزدیکی مسکو ساخته که یکی از بزرگ‌ترین مجتمع‌های تیراندازی در اروپا محسوب می‌شود. او همچنین یک روزنامه نه چندان موفق به نام گازتا منتشر می‌کند. لیزین در سال گذشته ایستگاه رادیوی اخبار تجارت، روی موج اف‌ام را هم خریده است.