علیک سلام حمید خان- آره میدونم منم زمانی دچار اینجور مشکل شدم! خب منظورتونو که تا جایی که فهمیدم جواب میدم! اینطور که شما میگین، شما اگه به مکان جدیدی برین مثلا مدرسه جدید اونجا هیچ دوستی ندارین و تک و تنها میشین! چون از دوستای قبلیتون جدا شدین و اونا در یه مدرسه دیگه تدریس میکنن! برای مقابله با اینجور مسائل،
اول اینکه به آینده فکر کنین اینکه وقتی دانشگاه برین هم باید ازشون دوباره دل بکنین ، پس بهتره از هم اکنون با اینجور مشکلات مقابله و تجربه ای بشه! و برای حل دقیق تر هم با کسانی که مثلا در اون مدرسه جدیدی که شما هستین ، تدریس میکنن دوستی ایجاد کنین و باهاشون دوست بشین ، اگه آدم اجتماعی باشین کم تر دچار اینجور مشکلات میشین ، اما گاهی اوقات ( بیشتر آدما ) دچار اینجور مشکلات میشن و حالت ترس بهشون دست میده!
که باید اول باخودشون بگن بزرگ شدیم! باید بتونین با هم کلاسی هاتون دوست های صمیمی بشین مثل فکر کنین چگونه با دوستای قبلیتون آشنا شدین؟ ، هرجا و هر مکانی که بریم سعی کنیم دوست خوبی پیدا کنیم!درسته که کمی زمان میخواد برای آشنایی و ... اما با کمی تحمل همه اینجور مشکلات حل میشن! زیاد به اینجور مشکلات فکر نکنین! انسان موجودیست اجتماعی! و نباید تک و تنها بمونه! اگه بیش از حد تنها بمونه حتی دچار بیماری های روحی و روانی میشه! ، دوست جدید پیدا میکنین و خود به خود این ترس و اضطراب از بین میره! ( امیدوارم جواب خوبی براتون داده باشم + تاجایی که منظورتونو فهمیدم جواب دادم )
موفق باشین![]()