Gibran Khalil Gibran : A Spiritual Treasury

[obituary]

Was the Love of Judas' Mother for her son less than the love of Mary for Jesus?l

When Love becomes vast Love becomes wordless.l

Men reap not Love save after painful absence and bitter patience and black despair.l

آيا عشق مادر يهودا به فرزندش کم‌تر از عشق مريم به فرزندش عيسي بود؟

هنگامي که عشق دامن مي گسترد،کلام خاموش مي‌شود.

آدميان محصول عشق را، تنها بعد از غيبت يار و تلخي صبر و تيرگي ياس درو خواهند کرد.

[obituary]

O Love, whose lordly hand
Has bridled my desires
And raised my hunger and my thirst
To dignity and pride
Let not the strong in me and the constant
Eat the bread or drink the wine
That tempt my weaker self
Let me rather starve
And let my heart parch with thirst
And let me die and perish
Ere I stretch my hand
To a cup you did not fill
Or a Bowl you did not bless

اي عشق که دستان خداييت
بر خواهش‌هاي من لگام زده
و گرسنگي و تشنگيم را تا وقار و افتخار بالا برده
مگذار توان و استقامتم
از ناني تناول کند و يا از شرابي بنوشد
که خويشتنِ ناتوانم را وسوسه مي‌کند.
بگذار گرسنه گرسنه بمانم
بگذار از تشنگي بسوزم
بگذار بميرم و هلاک شوم
پيش از آن‌که دستي برآورم
و از پياله‌اي بنوشم که تو آن را پر نکرده‌اي
يا از ظرفي بخورم که تو آن را متبرک نساخته‌اي

[obituary]

Will you accept a heart that loves
But never yields?And Burns,but
Never melts?Will you be at ease
With a soul that quivers before the
Tempest,But never surrenders to it?l
Will you accept one as a companion
Who make not slaves,nor will become
One?Will you own me but not possess
Me, By taking my body and not my heart?l

Her body trembled like the trembling of a lily before the breeze of daybreak.The Light in her heart overflowed from her eyes, and shyness fought with her tongue for mastery, and she said : 'We are both of us between the hands of a hidden force, a just and merciful force; let it do with us as it will.'l

آيا شما پذيراي دلي هستيد که دوست مي‌دارد
اما هرگز از جا کنده نمي‌شود؟ مي‌سوزد،اما
هرگز ذوب نمي‌شود؟ آيا آشوده‌ايد
با روحي که در برابر طوفان مي‌لرزد
اما هرگز تسليم نمي‌شود؟
آيا رفيق و همدم خود مي‌دانيد
کسي را که برده نمي‌کند و خود نيز برده نمي‌شود؟
آيا حاضريد مرا داشته باشيد بي‌آن‌که صاحبم باشيد
يعني تنم را بگيريد و قلبم را نه؟

بدنش،همچون ساقه سوسن در نسيم بامدادي،مي‌لرزيد.نوري که در دل داشت از چشمانش مي‌تراويد،شرم با زيانش مي‌جنگيد تا بر آن سلطه يابد،گفت : " هر دوي ما در دست قدرتي پنهان هستيم،قدرتي عادل و مهربان; بگزار آن قدرت با ما همان کند که مشيت اوست."

[obituary]

Love one another, but make not a bond of love: l
Let it rather be a moving sea between the shores of
your souls...l
Sing and dance together and be joyous,but let
one of you be alone,l
Even as the strings of a lute are alone though they
quiver with the same music.l

Give your hearts, but not into each other's keeping.l
For only the hand of life can contain your hearts.l
And stand together yet not too near together;l
For the pillars of the temple stand apart,l
And the oak tree and the cypress grow not in each other's shadow.l

به يکديگر عشق بورزيد،اما از عشق بند مسازيد:
بگذاريد عشق دريايي مواج باشد در ميان سواحل روح شما...
باهم بخوانيد و برقصيد و شادمان باشيد،اما بگذاريد هر يک از
شما تنها باشد،
همچون سيم‌هاي عود که تنها هستند،گرچه با يک نغمه به ارتعاش
در مي‌آيند.

دل‌هاي خود را به يکديگر بدهيد،اما نه براي نگه داشتن.
زيرا تنها دست زندگي شايسته است دل‌هاي شما را نگه دارد.
در کنار يکديگر بايستيد،اما نه بسيار نزديک به يکديگر:
زيرا ستون‌هاي معبد جداي از هم مي‌ايستند،
و درخت بلوط و درخت سرو در سايه هم نمي‌بالند.

[obituary]

Marriage is the union of two divinities that a thirs might be born on earth.It is the union of two souls in a strong love for the abolishment of separateness.It is the higher unity which fuses the separate unities within the two spirits.It is the golden ring in a chain whose beginning is a glance, and whose ending is eternity.It is the pure rain that falls from an unblemished sky to fructify and bless the field of divine Nature.l
As the first glance from the eyes of the beloved is like a seed sown in the human heart,and the first kiss of her lips like a flower upon the branch of the tree of life, so the union of two lovers in marriage is like the first the fruit of the first flower of that seed.l

ازدواج، يگانگي دو فطرت خدايي‌ست تا فطرت خدايي سومي نيز بتواند روي زمين زاده شود.ازدواج،يگانگي دو روح در بستر عشقي سوزان است براي پايان دادن به جدايي.وحدتي است متعالي که يگانه‌هاي جدا را در خود ذوب مي‌کند.حلقه‌اي است زرين در زنجيري که آغازش يک نگاه و پايانش جاودانگي است.باراني است پاک که از آسمانِ نيالوده مي‌بارد تا طبيعت خداوندي را بارور و متبرک سازد.
همان‌گونه که نخستين نگاهِ چشمانِ يار مانند دانه‌اي در دل آدمي کاشته مي‌شود، و نخستين بوسه لب‌هايش گُلي است بر شاخه درخت زندگي،پيوند عاشق و معشوق نيز نخستين ميوه نخستين گُلِ آن دانه است.

[obituary]

Marriage is either death or life; there is no betwixt and between.l

Are you a husband who regards the wrongs he has committed as lawful, But those of his wife as unlawful? If so, You are like those extinct savage who lived in caves and Covered their nakedness with hides.l

Or are you faithful companion, whose wife is ever at his side, sharing his every thought, rapture , and victory? If so, you are as one who at dawn walks at the head of a nation toward the high noon of justice, reason and wisdom.l

ازدواج يا مرگ است يا زندگي،چيزي در ميان و ميانه وجود ندارد.

آيا شما شئهري هستيد که خطاهاي خود را مشروع مي‌داند و خطاهاي همسرش را نامشروع؟اگر چنين است،پس شما مانند نسل منقرض شده وحشيانيد که در غارها زندگي مي‌کردند و برهنگيِ خود را با پوست مي‌پوشاندند.

يا اينکه شما رفيقي همدميد، کسي که همسرش همواره در کنارش بوده و شريک افکار، شور و شعف و پيروزي‌هاي اوست؟اگر چنين است، پس شما مانند کسي هستيد که در سپيده دمان، پيشاپيش ملتي گام برمي‌دارد و به سوي نيمروزِ بلند عدالت، خرد و فرزانگي پيش مي‌رود.

[obituary]

For out of the sensitive heart of a woman comes forth the happiness of mankind, and in the sentiments of her noble spirit are born the sentiments of their spirits.l

Modern civilization had made woman a little wiser, but it has increased her suffering because of man's covetousness.The woman of yesterday was a happy wife, but the woman of today is a miserable mistress.l

For blind law and corrupt tradition punish the fallen woman but look tolerantly upon the man.l

Men who do not forgive women their little faults will never enjoy their great virtues.l

خوشبختي بشريت زاده قلب حساس زن است، و در احساسات اصيل روح او است که احساسات روح‌هاي انساني زاده مي‌شود.

تمدن جديد زن را کمي عاقل‌تر کرده،اما به واسطه آزمندي مرد، بر رنج زن افزوده است.زنِ ديروز همسري خوشبخت بود، اما زنِ امروز معشوقه‌اي بي‌نواست.

قانونِ کور و سنت‌هاي پوسيده زني را که سقوط کرده مجازات مي‌کنند، اما در برخورد با مرد، نگاهي آميخته به مدارا دارند.

مرداني که خطاهاي کوچک همسرشان را نمي‌بخشند، از فضيلت‌هاي بزرگ آنان نيز محروم مي‌مانند.

[obituary]

The most beautiful word on the lips of mankind is the word "Mother", and the most beautiful call of "my mother". It is a word full of hope and love, a sweet and kind word coming from the depth of the heart.l

Then he looked at me, and the noontide of his eyes was upon me, and he said : 'You have many lovers,and yet I alone love you.Other men love themselves in your nearness.I love you in your self.Other men see a beauty in you that shall fade away sooner than their own years.But I see in you a beauty that shall not fade away, and in the autumn of yours days that beauty shall not be afraid to gaze at itself in the mirror, and it shall not be offended.l
' I alone love the unseen in you.'l

زيباترين واژه بر لبان آدمي،واژه "مادر" است.زيباترين خطاب،"مادر جان!" است."مادر" واژه‌اي است سرشار از اميد و عشق،واژه‌اي شيرين و مهربان که از ژرفاي جان برمي‌آيد.

آنگاه مسيح به من نگريست،نيمروزِ نگاهش بر من تابيد،گفت : " تو عاشقان زيادي داري،با وجود اين، من تو را دوست مي‌دارم.مردانِ ديگر، در مصاحبت تو، خود را مي خواهند.من خودِ تو را دوست دارم.مردانِ ديگر، در تو آن زيبايي را مي‌بينند که پيش از پايان عمرِ خودِ آنها،زايل مي‌شود.اما من در تو آن زيبايي را مي‌بينم که زايل نمي‌شود، و در خزان عمرت، آن زيبايي از اينکه در آيينه خود را بنگرد،شرمنده نيست،و احساساتش جريحه‌دار نمي‌شود،
تنها منم که در تو آن ناديده را دوست مي دارم"

[obituary]

Woman shall be forever the womb and the cradle, but never the tomb.l

But my dear readers, Don't you think that such a woman is like a nation that is oppressed by priests and rulers?Don't you believe that thwarted love which leads a woman to the grave is like the despair which pervades the people of the earth? A woman is to a nation as light is to lamp.Will not the light be dim if the oil in the lamp is low?l

If you wish to understand a woman, watch her mouth when she smiles; but to study a man, observe the whiteness of his eyes when he is angry.l

A woman's heart will not change with time or season; even if it dies eternally, it will never perish.l

زن براي هميشه زِهدان و گهواره تواند بود، اما گور، هرگز.

اما اي خوانندگان عزيز، آيا گمان نمي کنيد چنين زني به ملتي مي‌ماند که از طرف کشيشان و حاکمان،مظلوم واقع شده است؟آيا باور نداريد عشق زن را مانع شدن،که، او را بسوي گورستان هدايت کردن است، به ياسي مي‌ماند که بر سر مردم زمين سايه بيندازد؟آيا شعله فرو نمي‌ميرد اگر روغن چراغ تمام شود؟

اگر مي‌خواهيد زني را بفهميد،گاهِ خنديدن به دهانش بنگريد; اما براي ارزيابي مرد، سفيدي چشمانش را هنگام خشم ببينيد.

قلب زن با گذشت زمان و تغيير فصلها،تغيير نخواهد کرد; حتي اگر براي هميشه بميرد، هرگز از بين نمي‌رود.

[obituary]

I am indebted for all that I call 'I' to women,ever since I was an infant. Women opened the windows of my eyes and the doors of my spirit. Had it not been for the woman-mother, the woman-sister, and the woman-friend, I would have been sleeping among those who seek the tranquillity of the world with their snoring.l

He who pities woman depreciates her.He who attributes to her the evils of society oppresses her.He who thinks her goodness is of his goodness and her evil of his evil is shameless in his pretensions.But he who accepts her as God made her does her justice.l

من براي تمامي آنچه از طفوليت "من" مي‌نامم، به زنان مديونم.زنان پنجره‌هاي چشمان را و نيز دروازه‌هاي روحم را گشودند.اگر نبودند زناني همچون مادر،خواهر و دوست،من اکنون در ميان آن کساني خوابيده بودم که آرامش جهان را در خُر و پُف جست‌و‌جو مي کنند.

کسي که به زن ترحم مي کند،از قدر او مي‌کاهد.کسي که پليدي‌هاي جامعه را به زن نسبت مي‌دهد، به او ستم مي کند.کسي که خوبي‌هاي زن را نتيجه خوبي‌هاي خود مي داند و بدي‌هاي او را نتيجه‌بدي‌هاي خود،ادعاي بي‌شرمانه دارد،اما کسي که زن را، همان گونه که خدا آفريده،مي‌پذيرد،عدالت را در مورد او روا داشته است.