نوجوانان پرخاشگر ساختار مغزي متفاوتي دارند
به نظر ميرسد مادران درست ميگويند، نوجوانان پرخاشگر واقعا در مغزشان مشكلي وجود دارد.
به گزارش خبرگزاري فرانسه از شيكاگو، يك مطالعه جديد نشان ميدهد ساختار مغزي نوجواناني كه معمولا با والدينشان دعوا ميكنند با
همسالان آرامترشان تفاوت قابلتوجهي دارد.
محققاناستراليايي نقشه مغزي حدود ۱۳۷نوجوان را ترسيم كردند و سپس از آنها درجريان جلسات "حل مشكل" با والدينشان درباره اختلافاتي مانند تكليف شب،زمان خواب و يا استفاده از اينترنت و تلفن همراه، فيلمبرداري كردند.
"نيكلاسآلن" محقق ارشد "دانشگاه ملبورن" گفت، محققان در اين مطالعه دريافتند بيناندازه و ساختار بخشهاي مختلف مغز با طرز رفتار كودكان در اين تعاملاتواقعا رابطهاي وجود دارد.
آلن گفت، بخشهايي از مغز كه در واكنشهاي عاطفي دخالت دارند در نوجواناني كه با والدين خود دعوا ميكنند بسيار تكامل يافتهتر است.
وي در يك گفت و گوي تلفني گفت، احساساتآنها بسيار سريعتر از رشد بخشهايي از مغز كه به مديريت اين احساسات كمكميكند، تكامل مييابد.
خوشبختانه اين مشكل بعدها رفع ميشود، اما در اين فاصله ناهماهنگي ميان اين دو وجود دارد.
اين يافتهها بويژه از آنجا كه نشانميدهد اين ناهماهنگي معمولا با تكامل مغز در اواسط دهه ۲۰به پايانميرسد، بايد موجب آرامش خيال والديني شود كه تلاش ميكنند دريابند چرا آنكودكان شاد و بانشاط ناگهان به غريبههايي عبوس، بسيار حساس تبديلشدهاند.
هر نوع موضوعي ميتواند بر ترشرويي كودكان تاثير بگذارند.
اين ترشرويي ممكن است به اين دليل باشدكه خانواده تعامل يا سرمشق خوبي ارايه نكرده است ، ممكن است كودك تنبلباشد يا اينكه نيازمند آموزش در مورد احساس مسئوليت و احترام بيشتر بهسايرين باشد.
آلن در اين مطالعه كه در "گزارشهايآكادمي ملي علوم" منتشر شده است نوشت، همچنين ممكن است كه اين تغييراتزيست شناختي در واكنش به محيط خانه ايجاد شده باشد.
مطالعات ديگر نشان دادهاند غفلت شديد و آزار جسمي و جنسي ميتواند بر رشد و نمو مغز تاثير بگذارد.
همچنين محيط يك خانه متشنج با بلوغ زودرس در دختران مرتبط شناخته شده است.