اشعار پدر

[Ghorbat22]

چراغ در کف من بود.



چگونه روشنی راه را نفهمیدم؟



چقدر گم شده ام.



چقدر دور شده ام از طراوت دریا.



چقدر سوخته در من گیاه نام کسی که مثل روشنی من بود.



و رود حنجره اش را به کوچه ها می برد.



واز تولد شبنم مرا خبر می کرد.



کسی که مثل پدر همنشین مزرعه بود،ستاره می پاشید،سپیده بر می داشت و چشمهای نجیبش پر از طراوت بود.



مجال سبز صنوبر مرا ز خاطر برد.



پدر کجاست که باران دوباره برگردد؟



چقدر سوخته در من عبور چلچله ها.



چقدر فاصله سنگین است.



چقدر اهل طراوت مرا نمی خواهند.



چراغ در کف من بود،چگونه باخته ام ارغوان آینه را؟



چقدر پشت دلم خالی است...

[bidastar]

پدر ای وجودم از تو
قدرت و توان گرفته
ای که از دم نفسهات
هستی من جان گرفته
پدر ای که از تو جاری
خون زندگی تو رگهام
ای که از نور دو چشمت
نور زندگی به چشمام
پدر امروز به پاهام
دیگه نای رفتنی نیست
جز دریقی رو لبهام
دیگه حرف گفتنی نیست
پدر ، پیچ و خم راهم
نمیخوام بی راهه باشه
گل سرخ آرزوهام
توی فکر غنچه باشه
پدر دست یاری تو
اگه دستامو نگیره
کوره راه رفتن من
مثل شبهام میشه تیره

[bidastar]

بوسه‌اي بر دستانِ پدر

و عِطر سيلي برمي‌خيزد

كاش دوباره مرا مي‌زدي

تا به چيزي ...

شايد به دستهايت

اعتماد كنم

و هستي‌ام

اين چنين

درمردمكِ چشم‌هاي اين زن نلرزد

[bidastar]

جايي در من پنهان شده‌اي

با همان كمربندت

كه صداي خنده‌اش را مي‌شنوم



كمربند خوبي بود

نه مثل من

و دوستش داشتي

مي‌دانم چند سوراخ داشت

و صداي قلابش را

كنار ساعت روي ميزم گذاشته‌ام



جايي پنهان شده‌اي

با همان كه دوستش داشتي

نه مثل من

پدر سرپا خسته شدي اين همه وقت!

يك‌كمي بنشين يا يك‌كم بخواب

من خودم كمربندت را نگه خواهم داشت

و دوستش خواهم داشت

همان مثل تو

و كمربند خواهد خنديد

همان مثل من.

[bidastar]

اینکه خون پدر را بر دوش می برم سالهاست
اینکه آرپی جی اش را در زرورقی پیچیده ام
و با پوتین هایش هنوز
هشت ساله ام راه می رود
و زمین می خورد
اینکه سخت دوست دارمش
و اینرا برتمام دیوارهای شهر
نوشتن خواهم
اینکه دیر است اما نه آنقدر
که نتوانم اشکی ریخت
و دور است
اما نه آنقدر که دلتنگ نشد
اینکه اشک امانم نمی دهد که بگویمتان
خدا رفتگان شما را هم بیامرزد
سخت می آزاردم هنوز

[bidastar]

شاعر دنيا من اگه بودم

آغاز شعرم با کلام پدرم بود

تشنه تو صحرا من اگه بودم آب حياتم توی دست پدرم بود

وای اگه گندم پوست تنم بود اون که با دستاش منو ميکاشت پدرم بود

ريشمو تو خاک اگه ميزاشت پدرم بود

پدر جونه پدر روحه پدر دين و ايمونه

پدر خسته پدر بيزار ازين دنيای ديونه

پدر نوره پدر اميد پدر عشقی که می مونه پدر خندون ولی گريون ازين دنيای ديونه

[bidastar]

امروز که حال و هوای تو به سرم زد بابایی
مرغ دلم از تو سینه پر به آسمون زد بابایی

آخ که نمی دونی بی تو سر کردن چقدر سخته . بابایی هر چی بزرگتر میشم کمبودتو بیشتر حس می کنم .

آخ نمی دونی چقدر دوست دارم برگردم روزایی که تو پیشم بودی . می دونم نمی شه حتی ۱ روز به عقب برگشت چه برسه به ۱۱ ٬ ۱۲ سال پیش .

بابایی خیلی خستم . فاصله بین من و تو خستگیامو بیشتر می کنه . دلم می خواد فقط یه بار فقط یه بار دیگه احساس زیبای داشتنتو تجربه کنم .

بابایی می خوام یه چیزی آروم بگم تا اونا نشنون . دارم عاشق میشم . اسمش ... ولی من بهش میگم نگین . خیلی خوبه . بابایی از روزی که فهمیده مریضم نمی دونی چه حالی پیدا کرده . بابایی تا قبل از این آرزو می کردم این مریضی منو از پا در بیاره بیام پیشت . ولی حالا می خوام پیشش باشم . آخ بابا جونی نمی دونی از بودن باهاش چقدر لذت می برم . بابایی اونم مث تو یه آسمون عشقه . وای نمی دونی چقدر خوبه .

بابایی فقط یه مشکل دارم . اونم مث من یه مسافر . یه روزی باید برگرده به اونجایی که تعلق داره . آخ من که دارم از فکر رفتنش دیوونه میشم .

بابا جونی خیلی وقته پیشت نیومدم . تو هم خیلی وقته نمی یای تو خوابم . بابایی مثل همیشه ازت کمک می خوام .

بابایی باهام قهر که نکردی ؟ هان ؟ آی قربونت بره این پسرت .

بابایی دیرم شده . باید برم . یه روزی میام تو آسمونا دنبالت می گردم . بابایی آسمون خیلی بزرگه درست مث روحه تو . پس نذار اونجا تنها باشم آخه می ترسم گم بشم .

راستی بابایی مامانی بهم میگه وقت زن گرفتنته ولی من هنوز همون علی کوچیکم به خدا من دوست دارم هنوز خودمو برات لوس کنم . دوست دارم من ناز کنم و تو ناز منو بخری .

بابایی بهش بگو بی خیال من بشه . تورو خدا .

بابایی من برم بخوابم . امشب بیا تو خوابم .
پدر از اعماق زمین روزت را تبریک می گویم .

بابایی دلم برات تنگ شده .

روزت مبارک بابا جونی .

بابا جونی رفتی تو آسمونا

من میونه زمینیا ول کردی .

بابا جونی صدام بهت نمی رسه:

ولی دوست دارم .




روزها را چه غریبانه به شب رساندیم ... فریاد را در سینه خفه کردیم ... و اشک را خوراک روز و شب کردیم ... چه سخت است در دل گریستن و بر زبان هیچ نگفتن ... و تکیه گاهی مطمئن را از دست دادن ... پدر دلم گرفته ...

[saber57]

پدر تو مثل آسمان بلند و بیکرانه ای

همیشه در خیالمان نجیب و عارفانه ای

قسم به مهربانی و نگاه صادقانه ات

که در دل شکسته مان همیشه جاودانه ای

[Consul 141]

تو را می بینم گویی آفتاب طلوع می کند
و همه جا پر نور می شود،تو تکه ای از آسمانی،
مهربانم که با سلامی در خیالم سبز می شوی و
همیشه در ذهن خسته ام بی هیچ گونه تکلفی
می نشینی،پدر مهربانم!

[AmiRreZA_RAcEr]

شاعر دنيا من اگه بودم

آغاز شعرم با کلام پدرم بود

تشنه تو صحرا من اگه بودم آب حياتم توی دست پدرم بود

وای اگه گندم پوست تنم بود اون که با دستاش منو ميکاشت پدرم بود

ريشمو تو خاک اگه ميزاشت پدرم بود

پدر جونه پدر روحه پدر دين و ايمونه

پدر خسته پدر بيزار ازين دنيای ديونه

پدر نوره پدر اميد پدر عشقی که می مونه پدر خندون ولی گريون ازين دنيای ديونه

خیلی آهنگ قشنگیه