از نظر روانشناسی که وصال مدفن عشق است..
اما نظر من:
فراموش؟؟؟
عشق و فراموش؟؟؟
اونم ، اینقدر الکی؟؟؟
اولین باری که یه همچین موضوعی ذهن منو درگیر کرد بعد از فوت بابابزرگم بود... چند ماه بعد مامان بزرگم خونمون بود و در حالیکه بیماری سختی داشت و اون بیماری رو حاصل غم از دست دادن همسرش میدونست... دعا کرد و گفت: خدایا همون جور که حج آقا رو ببردی... مهرش رم از دل مو ببر (با لهجه نوشتم)
پیش خودم از ته دل براش احساس تاسف کردم... تاسف از این که با این همه سن، احساسات در این حد ابتدایی ای داره... حاج آقات تا وقتی بود میخاستیش... حالا که نیست نمیخای خواسته باشیش؟؟؟ نمیخای با یاد و خاطره ش زنده باشی... یعنی اون دیگه برای تو تموم شده؟ این که میشه وجود مادی....
بی بی جان من، من اگه جای تو بودم میدونی به خدا چی میگفتم؟؟ میگفتم بهش خوب شد منو زودتر نبردی... آخه من طاقت غمگینی حاج آقا رو ندارم... حاضرم خار به چشم خودم بره اما به پای حج آقا نه.... خدا رو شکر که اگر غمی هم بود سهم من شد... نه سهم اونی که نبودنش منو مریضم کرده....
درک کردن هنر عشق کار هر کسی نیست ... شنیدین میگن خربزه خوردی پای لرزش هم بشین... شنیدین شاعر میگه: عشق اول نمود آسان ولی افتاد مشکل ها....
میخام اینو بگم که عشق زیباست؛ حتی اگر ازش برای یک عمر ، فقط آه و حسرت بمونه ........
من زندگی پر از غمی که با عشق باشه رو ترجیح میدم به زندگی ای سراسر شادی و لذت اما دریغ از سر سوزنی عشق.
اگه عاشق بودی و یه روزی هم به عشقت رسیدی که خوشا به سعادتت... اما اگر نرسیدی... میتونی یه عمر شاعرانه و فداکارانه زندگی کنی... میتونی هم همه چی رو از یاد ببری و بری دنبال دیگری؛ و نشون بدی که بویی از عشق و عبودیت نبردی... نشون بدی که عاشق بودن بهانه ی تو بود؛ و نه احتیاجت....
یه چیز دیگه هم اضافه کنم... هرکسی لیاقت اینو نداره که عاشقش بشی... وقتی دنبال چیزی هستی، اعلاش رو پیدا کن، حتی اگر دست و بالت خیلی خالیه.....
خدایا عاشقان را با غم عشق آشنا کن!
اگه عاشق باشیم، دوری هم شیرنه....
.
.
سلام حمیددختر خانومی رو تو دانشگامون دوست داشتم که خیلی شبیه کایرا نایتلی بود
این چیه نوشتی؟؟ یعنی منظورم اینه که خیلی باحال نوشتی... خوشم میاد همه جا ثابت میکنی که عاشق کایرا نایتلی هستی...
آفرین... به این میگن عشق.... تو کایرا رو دوست داری حتی با این که مال تو نیست....