در یک نظرسنجی که از دانشجویان ارشد دانشگاه های مطرح تهران برای علت دکترا گرفتن در ایران به عمل آمد، گزینه های زیر بیشترین رای ها را آوردند :
1. کار نیست و به علت جایگاه اجتماعی حاصل از مدرک فوق لیسانس هم هر کاری را نمی توان انجام داد.
2. بقیه دوستان و دور و بری ها دکترا می گیرند. من چرا نگیرم؟
3. جایگاه اجتماعی حاصل از دکترا گرفتن ارزشش را دارد.
4. وقتی دانشگاه ها پذیرش دارند چرا دکترا نگیرم.
از طرفی طبق آخرین آمار وزرات کار و تعاون در سال 93، میزان بیکاری تحصیلکردگان بیش از 40 درصد است.
اما همچنان در کشور ما ما مدرک گرایی به عنوان یکی از مثال های بارز ساختارگرایی همچنان موج میزند، باید پرسید چرا؟
در جوامعی که ساختارگرایی حاکم است، افراد مانند عروسک خیمه شب بازی هستند که در تمامی امور تحت تاثیر ساختارهای اجتماعی قرار دارند و چیزی به نام انگیزه فردی وجود ندارد.
ساختارگرایی یکی از تبعات جوامع سنتی است که در آن بدنه جامعه همانند نظام های قبیله ای باورشان شده است که رعیت هستند و قدرت و توانی برای تغییر ساختارهای قبیله ندارند و اگر از ساختارهای قبیله پیروی نکنند از قبیله طرد و از قافله زندگی عقب میوفتند !!!