بهترین مرجع تصمیم گیرنده در مورد تناسب جرم و مجازات

[alittlequestion11]

به نظرتون چه چیزی میتونه بهترین عدالت رو در مورد تناسب جرم و مجازات اجرا کنه؟

به نظر من اخلاق و منشی که در نهایت به سود "بشریت" باشه، معیار مناسبی هست. البته باید توجه داشته باشیم که سعادت همه ی انسانها مورد نظر هست نه شخص یا گروه خاصی. و ضمنا در این طرز فکر، نیکی کرن، وجدان راحت داشتن و ... هم در واقع اخلاق فطری انسان ها هست. (اخلاق امانیستیک)

این ادعا که این قضیه یک اختلال رشدی (Developmental disability) است رو هم من در هیچ مرجع علمی ندیدم و در حد فرضیه چند نفر است

ولی همجنس گرایی یه عنوان اختلالات تکوین در تکست بوک جنین شناسی مطرح هست؛ و در حد ادعای چند نفر نیست، بلکه نقص های ژنتیکی ای باعث این اختلال می شه. (ژن های کنترلگر به درستی کارشون رو انجام نمی دن)

من هیچ جا ندیدم برای همجنسگرایی از واژه درمان (cure) استفاده بشه

به نظر من درمان این اختلالات از توان علم امروز خارج هست، برای همین اقدامی نمیشه. چون دیگه ارتباط مغزی قرار نیست تغییر پیدا کنن و کار از کار گذشته (جهتگیری جنسی افراد)

[Demon King]

با سلام.

از نظر من مهم ترین رکن تصمیم گیرنده در مورد مجازات اخلاقیات است. چرا که طبق اون مثالی که دوست عزیزمون زد:

فردی رو در نظر بگیرید، که با یک فداکاری جان هزار نفر رو نجات میده و در واقع هزار حیات رو حفظ میکنه و در این راه دچار نقص عضو هم میشه.

پس از مدتی این فرد در یک درگیری، یک انسان رو به قتل میرسونه و اولیای دم تقاضای قصاص میکنن.

در اینجا به نظر من حکم اعدام کاملا نا عادلانه است. کسی که 1000 نفر رو نجات بده و به خاطر قتل یک انسان اعدام بشه !!!!

اگر در قبال نجات اون افراد پاداش متناسب با کارش رو بهش داده باشن. به نظر من در اون صورت بازهم اعدام ناعادلانه است که طبق اصول اخلاقی چند سال حبس باید کافی باشه.

در ضمن دستوراتی که مذهب و دین هر جامعه در خصوص مجازات داده مطمئنا از روی اصول اخلاقیه و دستورات جامع و عادلانه ای است ...

با تشکر از این تاپیک زیبا ....

[havzhini]

به نظر من اخلاق و منشی که در نهایت به سود "بشریت" باشه، معیار مناسبی هست. البته باید توجه داشته باشیم که سعادت همه ی انسانها مورد نظر هست نه شخص یا گروه خاصی. و ضمنا در این طرز فکر، نیکی کرن، وجدان راحت داشتن و ... هم در واقع اخلاق فطری انسان ها هست. (اخلاق امانیستیک)

چرا باید سعادت جمعی بر فردی برتری داشته باشه در اخلاق و منش قانون؟
ایا این مطلب به نظرتون شباهت نداره قوانین و اخلاقیاتی که نسلکشی رو برای سعادت جمعی تبدیل به اخلاق و قانون میکنند؟یا مجازات فردی برای ترساندن جمع صدبرابر بزرگ میکنن تا عبرت باشه؟

از نظر من بزرگترین اشتباه و غلط در قانون و مجازات همین تفکر سعادت بشریت هست و نفی و زیرپا گذاشتن حقوق فردی و میشه هزاران مثال اورد که از این تفکر چه بعد قضایی چه سیاسی چه مذهبی سواستفاده شده( هرچند از دید من خوده این تفکر مشکلدار هست) و مجازات و ظلمهای فراوانی صورت گرفته

در مقابل دقیقا من به این اصل معتقدم که حقوق فردی افراد باید کاملا برتری داشته بر حقوق جمعی و اصولا هیچ سعادت جمعی و سعادت کلی معنا نداره

فردی رو در نظر بگیرید، که با یک فداکاری جان هزار نفر رو نجات میده و در واقع هزار حیات رو حفظ میکنه و در این راه دچار نقص عضو هم میشه.
پس از مدتی این فرد در یک درگیری، یک انسان رو به قتل میرسونه و اولیای دم تقاضای قصاص میکنن.
طبق قوانین دینی، اون فرد بدون در نظر گرفتن سابقه و به دلیل قتل و تقاضای اولیای دم اعدام خواهد شد، در قوانینی دیگر ممکنه صرفا بهش زندان طولانی مدت یا کوتاه مدت بدن با وجودیکه یک جان کجا و هزاران جان کجا.
در این مورد بهترین تناسب جرم و مجازات به نظرتون چی میتونه باشه؟

به نظر من اصلا اینکه کسی در موقعیتی جان حتی هزاران نفر رو نجات داده جوازی باشه برای اون فرد که بره و یک نفر رو به عمد به قتل برسونه و ما به استناد کار خوبش از جرمش صرفنظر کنیم
اگر قرار باشه به همچین اصلی اتکا کرد هرفرد میتونه بره جان چند نفر رو نجات بده و بعد کسی رو که باهاش دشمنی داره به تقل برسونه و مجازات هم نشه

از نظر من در مورد تقل اول باید به عمد و غیر عمد بودن قتل اتکا داشت و بعد هم دلیل و نحوه قتل و بعد اگر قرار هست مجازاتی در نظر گرفته بشه
مثلا یک اتشنشان حتی اگر میلیونها نفر رو نجات داده باشه ولی به عمد و با برنامه ریزی قبلی یک نفر رو به قتل برسونه هیچ عقلی نمیتونه بپزیره که مجازات نشه ولی در مقابل فردی دیگه چون کسی رو نجات نداده بخاطر یک تقل غیرعمد یا دفاع از خود مجازات بشه

با سلام.
از نظر من مهم ترین رکن تصمیم گیرنده در مورد مجازات اخلاقیات است. چرا که طبق اون مثالی که دوست عزیزمون زد:
در اینجا به نظر من حکم اعدام کاملا نا عادلانه است. کسی که 1000 نفر رو نجات بده و به خاطر قتل یک انسان اعدام بشه !!!!
اگر در قبال نجات اون افراد پاداش متناسب با کارش رو بهش داده باشن. به نظر من در اون صورت بازهم اعدام ناعادلانه است که طبق اصول اخلاقی چند سال حبس باید کافی باشه.
در ضمن دستوراتی که مذهب و دین هر جامعه در خصوص مجازات داده مطمئنا از روی اصول اخلاقیه و دستورات جامع و عادلانه ای است ...

اول اینکه اخلاقیت هیچ ثبات و گسترگی نداره که بشه بر اساسش مجازاتها رو تعیین کرد چون اخلاقیات کاملا چیزی نسبی هست
مثلا در همین مثال من برام جای سوال هست بر اساس کدام اصل اخلاقیات در نظر شما فردی به دلیل انجام عملی که جان 1000نفر رو نجات داده مجاز هست در مقابلش 1نفر رو بقتل برسونه؟
نجات جان 1000نفر چه بر اساس وظیفه کاری بوده یا عملی شجاعانه هیچ ارتباطی نمیتونه در عمل مجرمانه این فرد داشته باشه

[B.Russell]

به نظر من اصلا اینکه کسی در موقعیتی جان حتی هزاران نفر رو نجات داده جوازی باشه برای اون فرد که بره و یک نفر رو به عمد به قتل برسونه و ما به استناد کار خوبش از جرمش صرفنظر کنیم
اگر قرار باشه به همچین اصلی اتکا کرد هرفرد میتونه بره جان چند نفر رو نجات بده و بعد کسی رو که باهاش دشمنی داره به تقل برسونه و مجازات هم نشه

اصلا بحث من سر دادن جواز برای کار بد، به پشتوانه کارهای خوب گذشته نبود.
بحث تناسب مجازات با جرم بود.

اینکه در ترازوی عدالت چرا نجات هزاران حیات از روی عمد و با برنامه تا این حد سبک تر از یک قتل هست اونم در اثر خشم یا درگیری؟
شما فکر نمیکنی نقش مجازات و علاقه برای تنبیه کردن تو نسل ما آدما، زیادی زیاده؟

[havzhini]

اصلا بحث من سر دادن جواز برای کار بد، به پشتوانه کارهای خوب گذشته نبود.
بحث تناسب مجازات با جرم بود.

اینکه در ترازوی عدالت چرا نجات هزاران حیات از روی عمد و با برنامه تا این حد سبک تر از یک قتل هست اونم در اثر خشم یا درگیری؟
شما فکر نمیکنی نقش مجازات و علاقه برای تنبیه کردن تو نسل ما آدما، زیادی زیاده؟

من توضیح دادم که من ارتباط بین عمل نجات جان فردی یا افرادی حالا در هر شرایط و هر دلایلی رو با قتل فردی دیگه در شرایط و دلایل خاص خودش درک نمیکنم
من سوال میکنم که چرا و به چه دلیل باید بین عمل نجات جان افرادی توسط یه فرد با عمل مجرمانه دیگش ارتباط برقرار کرد؟

خشم و درگیری هم که شما میفرمایید در بعد قضایی میشه غیرعمد که بسیار با جرم و قتل عمد متفاوت هست و از دید من هم کاملا مجازتهایی متفاوت باید داشته باشن

ولی این سوال که نسل ما انسانها علاقه به تنبیه و مجازات پیدا کرده بله من هم کاملا موافق هست
ولی این مورد احتیاج به ریشه یابی فراتر از فلسفه داره از نظر من و بر میگرده به زندگی اجتماعی که انسان به سمتش رفته و مورد اصلی دیگه تفکر حاکم بر این زندگی اجتماعی و دلایلی که براش در نظر گرفته
وقتی انسان زندگی اجتماعی رو بالاترین موهبت و اولیت انسان در نظر گرفته مسلم هست که کوچکترین خطا از اصول این ندگی اجتماعی رو نمیتونه بپذیره و در مقابلش جبهه خواهد گرفت

دقیقا در پست قبل وقتی از سعادت بشریت که دوستون دربارش صحبت کردن مطلبی شنیده میشه دلیلش همین تفکر هست حاکم شده بر زندگی انسان هست که باعث بوجود اومدن این مجازتها و تنبیه و تشویق ها شده
مواردی مثل سعادت بشر و اخلاقیات و ... از نظر من اصولی هستن که در خلاق تفکر حاکم مضرترین کشفیات و اختراعات انسان از هزاران سال پیش بوده و باعث تعاریف از این موارد اصلاح بشه تا مواردی مثل همین مجازات و تنبیه هم اصلاح بشه

[Demon King]

در مقابل دقیقا من به این اصل معتقدم که حقوق فردی افراد باید کاملا برتری داشته بر حقوق جمعی و اصولا هیچ سعادت جمعی و سعادت کلی معنا ندارهاول اینکه اخلاقیت هیچ ثبات و گسترگی نداره که بشه بر اساسش مجازاتها رو تعیین کرد چون اخلاقیات کاملا چیزی نسبی هست
مثلا در همین مثال من برام جای سوال هست بر اساس کدام اصل اخلاقیات در نظر شما فردی به دلیل انجام عملی که جان 1000نفر رو نجات داده مجاز هست در مقابلش 1نفر رو بقتل برسونه؟
نجات جان 1000نفر چه بر اساس وظیفه کاری بوده یا عملی شجاعانه هیچ ارتباطی نمیتونه در عمل مجرمانه این فرد داشته باشه

اولا این که من نگفتم در قبال نجات هزار نفر مجاز 1 نفرو بکشه. نه من همچین چیزی نگفتم.

دوما مگه وقتی هزار نفر رو نجات داد وطیفه ی اون بود ؟؟؟

سوما اگه در قبال نجات هزار نفر پاداشی متناسب با کارش بهش ندادن, حالا این عادلانه است که در قبال کشتن یک نفر بدترین مجازات ها رو در نظر بگیرن شما این جمله منو فراموش کردی :

طبق اصول اخلاقی چند سال حبس باید کافی باشه.

منظور من از اصول اخلاقی قانون های انسانی و عادلانه است. بازهم میگم کسی که هزار نفرو نجات بده نباید در قبال کشتن یه نفر اعدام بشه. ولی من نگفتم مجازات نشه. باید مجازات بشه ولی نه اعدام ...

این سخن هم از نظر اصول اخلاقی و انسانی درسته و هم از لحاظ اصول دینی و مذهبی ...

[Demon King]

البته هر چیز جای خودش, قرار نیست بخاطره نجات چندین نفر, اون فرد نجات دهنده مجاز به هر کاری شود.

اگر چنین میشد بی قانونی کل جهان را فرا میگرفت.

مجازات به جای خود و فداکاری هم به جای خود.

البته من خیلی تو این زمینه تخصص ندارم فقط میخوام میگم مهمترین مرجع تصمیم گیرنده مجازات اصول انسانی و دین و مذهبه ...

[havzhini]

اولا این که من نگفتم در قبال نجات هزار نفر مجاز 1 نفرو بکشه. نه من همچین چیزی نگفتم.

دوما مگه وقتی هزار نفر رو نجات داد وطیفه ی اون بود ؟؟؟

سوما اگه در قبال نجات هزار نفر پاداشی متناسب با کارش بهش ندادن, حالا این عادلانه است که در قبال کشتن یک نفر بدترین مجازات ها رو در نظر بگیرن شما این جمله منو فراموش کردی :



منظور من از اصول اخلاقی قانون های انسانی و عادلانه است. بازهم میگم کسی که هزار نفرو نجات بده نباید در قبال کشتن یه نفر اعدام بشه. ولی من نگفتم مجازات نشه. باید مجازات بشه ولی نه اعدام ...

این سخن هم از نظر اصول اخلاقی و انسانی درسته و هم از لحاظ اصول دینی و مذهبی ...

دوست عزیز ما اینجا بحث فسلفی میکنم اگه اشتباه نکنم و در اینطور بحثها باید تعاریف درست معرفی و استفاده بشه

اصول اخلاقی و انسانی و دینی و مذهبی و ... که شما نام میبرید هیچ ثبات و یکنواختی نداره که بشه بهشون استناد کرد
بر اساس کدام اخلاق؟ کدام دین؟ کدام مذهب؟

یک اخلاق میگه جنگ و کشتن انسان در هر شرایط بد و مضموم هست ولی یک اخلاق دیگه میگه دفاع از ناموس و وطن و شرف و ... تنها بد نیست حتی ارزش هست
یک دین میگه بکشید چون با شما مخالف هستند یک دین میگه حتی شمارو کشتن شما حق ندارید کسی رو بکشید
پس تا تعریف نکنید اخلاق و دین و ... دقیقا چی هست اصلا نمیشه بهشون استاد کرد

من کلا مخالف اعدام هستن چه هزار نفر رو کسی بکشه چه یک نفر و کلا اعدام در هر شرایطی از دید من راه درست نیست پس بحث فقط اعدام نیست اینجا بلکه مجازات هست

ایا کسی چون هزارنفر رو نجات داده اصلا هم وظیفش نبوده یا بوده دلیلی داره در دادگاه بخاطر تقل به این عمل نجات انسانهای دیگه استناد کرد؟چرا و به دلیل باید بین 2عمل ارتباط برقرار کرد؟

سوما اگه در قبال نجات هزار نفر پاداشی متناسب با کارش بهش ندادن, حالا این عادلانه است که در قبال کشتن یک نفر بدترین مجازات ها رو در نظر بگیرن شما این جمله منو فراموش کردی

دوست عزیز مشکل دقیا همینجاست که افکار انساسها فقط در حول تنبیه و تشویق دیگران میگذره که این یکی از عوارض! زندگی اجتماعی هست
چرا باید تشویقی وجود داشته باشه؟چرا باید تبیهی وجود داشته باشه؟
من جمله شما رو قراموش نکردم بلکه این سوال رو مطرح کردم که شما جواب ندادین

بر اساس کدام اصل اخلاقیات در نظر شما فردی به دلیل انجام عملی که جان 1000نفر رو نجات داده مجاز هست در مقابلش 1نفر رو بقتل برسونه؟

یا شاید بهتره اینطور سوالم رو مطرح کنم که کدام اصل اخلاق نجات جان افرادی در شرایط خاص خودش رو ارتباط میده قتل در شرایط خاص دیگه ای؟ این ارتباط چرا و چطور شکل گرفته؟

[Erfan.]

مجازاتی که بخواد در جهت خالی کردن عقده و حرص‌، حساب بردن بقیه مردم و اعمالی از این قبیل باشه امر متمدنانه ای نیست به هیچ عنوان.
زمانی، درگیری فیزیکی بین دو نفر رخ میده، یکی ضربه ای به دیگری وارد میکنه و طرف مقابل هم در جوابش‌ همین کارو میکنه، چون بحث دفاع از خود هست. اما وقتی کسی جرمی انجام میده و در بند قانون در میاد دیگه بحث دفاع از خود مطرح نیست، از این جا به بعد اگه شخص مجرم کتکی بخوره به عنوان تنبیه که مثلا ادب بشه یا بقیه حساب ببرن، کاریست دور از تمدن.
به نظر من هم ایده آل ترین وضعیت، درمان شخص مجرم و اگر میسر نبود، کنترل کردن اوست.

اولا این که من نگفتم در قبال نجات هزار نفر مجاز 1 نفرو بکشه. نه من همچین چیزی نگفتم.

دوما مگه وقتی هزار نفر رو نجات داد وطیفه ی اون بود ؟؟؟

سوما اگه در قبال نجات هزار نفر پاداشی متناسب با کارش بهش ندادن, حالا این عادلانه است که در قبال کشتن یک نفر بدترین مجازات ها رو در نظر بگیرن شما این جمله منو فراموش کردی :



منظور من از اصول اخلاقی قانون های انسانی و عادلانه است. بازهم میگم کسی که هزار نفرو نجات بده نباید در قبال کشتن یه نفر اعدام بشه. ولی من نگفتم مجازات نشه. باید مجازات بشه ولی نه اعدام ...

این سخن هم از نظر اصول اخلاقی و انسانی درسته و هم از لحاظ اصول دینی و مذهبی ...

این سخن درست نیست که بگیم چون‌ کسی جایی کار نیکی انجام داده اگه جای دیگه جرمی انجام داد قانون باید برای اون تخفیف قائل بشه. مثال واضحی که الآن به ذهنم رسید، بودند کاربرانی توی همین انجمن که قبلا سمت داشتن و دارای هزاران پست مفید توی تاپیک ها بودن، اما وقتی قانون شکنی کردن و مخل نظم شدن دسترسیشون به انجمن مسدود شد.
درج صدها و هزاران پست مفید توی یه انجمن وظیفه کسیه؟ خیر! و کسی در هر جایی اگه کار نیکی میکنه حتی با صرف هزینه و وقت، وظیفه اشخاص دیگه این نیست که به اون پاداش بدن.
اما رعایت قانون و آزار نرساندن به دیگران "وظیفه" هست و اگه خیّر ترین آدم دنیا هم به کسی آسیبی برسونه از عمد، میبایست طبق قوانین باهاش برخورد بشه.
البته با اعدام و قوانین مشابه مخالفم و بحثم در مورد این موضوع تناسب مجازات و پاداش بود، وگرنه خود قوانین نیازمند اصلاح هستند در خیلی از مناطق.


Sent from my Nexus 7 using Tapatalk

[Demon King]

دوست عزیز ما اینجا بحث فسلفی میکنم اگه اشتباه نکنم و در اینطور بحثها باید تعاریف درست معرفی و استفاده بشه

اصول اخلاقی و انسانی و دینی و مذهبی و ... که شما نام میبرید هیچ ثبات و یکنواختی نداره که بشه بهشون استناد کرد
بر اساس کدام اخلاق؟ کدام دین؟ کدام مذهب؟

یک اخلاق میگه جنگ و کشتن انسان در هر شرایط بد و مضموم هست ولی یک اخلاق دیگه میگه دفاع از ناموس و وطن و شرف و ... تنها بد نیست حتی ارزش هست
یک دین میگه بکشید چون با شما مخالف هستند یک دین میگه حتی شمارو کشتن شما حق ندارید کسی رو بکشید
پس تا تعریف نکنید اخلاق و دین و ... دقیقا چی هست اصلا نمیشه بهشون استاد کرد

من کلا مخالف اعدام هستن چه هزار نفر رو کسی بکشه چه یک نفر و کلا اعدام در هر شرایطی از دید من راه درست نیست پس بحث فقط اعدام نیست اینجا بلکه مجازات هست

ایا کسی چون هزارنفر رو نجات داده اصلا هم وظیفش نبوده یا بوده دلیلی داره در دادگاه بخاطر تقل به این عمل نجات انسانهای دیگه استناد کرد؟چرا و به دلیل باید بین 2عمل ارتباط برقرار کرد؟



دوست عزیز مشکل دقیا همینجاست که افکار انساسها فقط در حول تنبیه و تشویق دیگران میگذره که این یکی از عوارض! زندگی اجتماعی هست
چرا باید تشویقی وجود داشته باشه؟چرا باید تبیهی وجود داشته باشه؟
من جمله شما رو قراموش نکردم بلکه این سوال رو مطرح کردم که شما جواب ندادین

یا شاید بهتره اینطور سوالم رو مطرح کنم که کدام اصل اخلاق نجات جان افرادی در شرایط خاص خودش رو ارتباط میده قتل در شرایط خاص دیگه ای؟ این ارتباط چرا و چطور شکل گرفته؟

ببینید دین و مذهب هر کس متفاوته یک دین میگه بکش و یکی میگه نکوش. من میخوام بگم مجازات ها باید بر اساس دین و مذهب هر جامعه ای باشه یعنی یه مسیحی موظف نیست مجازات های خودش رو بر اساس دستورات اسلام انجام بده. باید هر جامعه ای متناسب با امری که دینش بهش گفته پیش بره ولاغیر ...

هیچ اخلاقی نمیگه جنگ و کشتن انسان در هر شرایط بده نه ... جنگ و کشتن انسان در صورتی که با هدف سلطه بر ملت ها و تجاوز به سرزمین و ناموس اونها باشه بده.

والا جنگ برای دفاع از سرزمین و ناموس از نظر اصول انسانی و اخلاقی به هیچ وجه اشکالی نداره.


در ضمن من باز اضافه کردم که هر چیز جای خودش ... مجازات و تنبیه جای خود و پاداش و تشویق جای خود ...