آیا با کنترل و نظارت والدین بر فعالیت های فرزندشان در اینترنت و موبایل موافق هستید؟

[Atghia]

اگر منظورتون مسائل جنسی و سایتهای از این قبیل باشه که چیز طبیعی هستش وتوی کشورهای مدرن و امروزی از همون سنین پایین همونطور که میدونین حتی در مدارس این مسائل رو آموزش میدن و شاید یه خورده فرهنگش تو کشور ما جا نیوفتاده
اگر هم مسائل دیگری منظورتون هست ممنون میشم واضح تر بگین

خب نظر شما محترم
من منظورم از همین دست مسائل بود که بنظر من برای این سنین پایین درست نیست و البته ما در ایران با محدودیت های خاص خودش زندگی میکنیم و همچنین بحث آموزش با آزاد بودن به سایتهای نامربوط خیلی متفاوته!
حالا اگر کسی همنظر با من دراین مورد نیست حرف دیگه ای ندارم

[havzhini]

اگر منظورتون مسائل جنسی و سایتهای از این قبیل باشه که چیز طبیعی هستش وتوی کشورهای مدرن و امروزی از همون سنین پایین حتی در مدارس این مسائل رو آموزش میدن اگر هم مسائل دیگری منظورتون هست ممنون میشم واضح تر بگین

دوست عزیز کاملا درسته مسائل جنسی از همون سنین به کودکان و نوجوانان اموزش داده میشه ولی اینطور نیست که مثلا دسترسی داشتن به سایتها و فیلم های پو*رن بدون مشکل دونسته بشه بلکه مسائل بهداشتی و شناختی اموزش داده میشه ولی مواردی که گفته شد کاملا کنترل میشه و در اختیار کودکان قراردادن کاملا غیرقانونی هست.

موارد دیگه ای هم که میشه مثال زد مثلا ترویج افکار خشونت امیز از طرف بعضی ایدولوزیها هست که نوجوان بنا بر خصوصیات روانی سنشون ممکنه به سمتش کشیده بشن
و مواردی از این دست.......

[فرهنگ دانشجو]

درود بر همگی؛
من باکنترل منطقی و متناسب با سن وشرایط فرزندان موافقم . در کنار آن ،یار آوری این نکته را خالی از فایده نمی بینم که تاثیر رفتار وعملکرد پدر و مادر بر فرزندان برکسی پوشیده نیست. این رفتار واقعی وبه دور از ظاهر سازی ماست که الگوی فرزندان ما قرار می گیرد ،نه ظاهر نصیحت گوی ما.
برقرار باشید

[Demon King]

با سلام.
من هم مخالفم هم موافق. چرا که تجربه نشان داده که سختی گیری و نظارت زیاد از حد والدین بر فعالیت های اینترنتی فرزندان باعث بدتر شدن شرایط شده و فرزند بدتر به راه های کج منحرف شده. نظارت بر اینگونه فعالیت ها باید به گونه ای باشد که فرزند را خسته و فراری از خانواده نکند موارد زیادی داشته ایم که فرزند به خاطر همین سخت گیری ها از خانه فراری شده و در کنار دوستان خود بودن را به اغوش گرم خانواده ترجیح داده. گرچه اگر خانواده فرزند را به گونه ای تربیت کرده باشد که نیازی به سخت گیری و نظارت بر کار های او نباشد من نیازی برای ناظر بودن پدر و مادر بر فعالیت های فرزند نمیبینم ... متاسفانه با پیشرفت تکنولوژی فساد در جامعه هم بیشتر شده و مهار فرزندان و جلوگیری از فاسد شدن انها سختر...

[Masoud-2014]

تا یه سن خاصی بله و لی بعد اون و شکوفایی شخصیت فرد شاید اینکار کمی سخت باشه ولی میشه تا رسیدن به سنین بالاتر ادامه داد

[V E S T A]

تا یه سن خاصی بله و لی بعد اون و شکوفایی شخصیت فرد شاید اینکار کمی سخت باشه ولی میشه تا رسیدن به سنین بالاتر ادامه داد

مثلا تا سنین 60 سالگی فرزند، با وجود سختی این کار وشکوفایی شخصیت فرد باز هم میشه این کنترل رو ادامه داد ؟ اگر عمر والدین این فرزند به پایان برسه در سنین 70 به بالا چه کسی باید این مسئولیت رو بر عهده بگیره ؟

[Azad/]

موافق هستم اما با کنترل نامحسوس! و بسته به شرایط سنی مسلما یک نوجوان شرایطش با یک کودک متفاوت هستند اما خانواده باید یک کنترل کاملا نامحسوس
نسبت به فرزندان داشته باشند ..و اموزش استفاده درست از این ابزارها رو به شخص داده بشه

در حقیقت ایتدا به ساکن اول باید نسبت به وسیله یا ابزاری که در اختیار شخص قرار داده میشه فرهنگ سازی درست بشه و بعد در اختیار شخص قرار داده بشه در صورت
اموزش استفاده درست هم نحوه استفاده فرهنگ سازی درست میشه و هم به حریم خصوصی تجاوز نمیشه

با کنترل نکردن مخافم و با کنترل محسوس کاملا مخالف هستم چون حس عدم اعتماد از جانب والدین برای کودک یا نوجوان القا میشه و شخص رو به سمت پنهان کاری سوق میده

[دکتر مسعود]

پدر باید نظارت کامل بر زندگی فرزندان و همسر خود داشته باشند تا در صورت کج شدن مسیر زندگی از مسیر حق بتواند آنان را با گوشزد کردن اشتباه یا تنبیه مناسب به مسیر حق بازگرداند.

[MOHAMMAD_ASEMOONI]

سلام .
هیچ انسانی رو نباید به حالِ خودش رها کرد . همه ی انسانها در هر سنی که باشند احتیاج به مراقبت دارند .
بعضیها در کودکی معتاد یا منحرف شدند , بعضیها در پنجاه شصت سالگی . کسی که تصور کنه اصلاً احتیاج به مراقبت نداره خردمند نیست .
هیچکس از هیچ خطری در امان نیست تا آخر عمرش .
مراقبت و محافظت احتیاج به علم و دانش داره
داناترینِ داناها بهترین حافظ ونگهبان و مراقب ( مراقبت کننده ) هست

[Atghia]

پدر باید نظارت کامل بر زندگی فرزندان و همسر خود داشته باشند تا در صورت کج شدن مسیر زندگی از مسیر حق بتواند آنان را با گوشزد کردن اشتباه یا تنبیه مناسب به مسیر حق بازگرداند.

نامرتبط با عنوان تاپیک هست اما
میبخشید یعنی صرف پدر بودن دلیل بر صلاحیت داشتن و رهنمون به مسیر حق هست؟
اومدیم خود پدر در اشتباه بود و مسیرناحقی داشت اونوقت چطور میشه؟