ماهان سرور
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی ، پنل صداگیر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام
[ + افزودن آگهی متنی جدید ]
سلام
اگه در نظر بگیریم به علت برخورد شهاب سنگ یا هر علت دیگه ای ناگهانی و نه تدریجا
دایناسورها از بین رفتن، پس داستان تکامل چی میشه؟ آیا زمـانی که تریسراتوپس ها
(دایناسـورهای چـهار دست و پـا) ساکنین زمان بودن، ترودون ها یا دایناسـورهای پرنده
هم وجود داشتن؟ این اگه جواب مثبت باشه، یه جورایی تکامل زیرسوال میره، اگر هم
منفی باشه، مرگ همزمان و ناگهانی دایناسورها زیر سوال میره...
با تشکر مهران...
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
با تشکر مهران...
استفاده دایناسورها از پر برای جذاب شدن
بررسی استخوان‌های دم یك دایناسور توسط محققان دانشگاه آلبرتا به كشف جدیدی منجر شده است. این یافته‌ها نشان می‌دهد كه برخی دایناسورهای پردار مانند بوقلمون‌ها و طاووس‌های امروزی از پرهایشان برای جلب توجه و جذب جنس مخالف استفاده می‌كرده‌اند.
اسكات پرسونز یكی از دیرینه‌شناسان دانشگاه آلبرتا با بررسی زنجیره‌ای از شواهد فسیلی كه شامل استخوان‌های انتهای دم چهارگونه دایناسور مختلف كه در دوره‌های متفاوت و در بازه‌ای 45 میلیون سال می‌زیسته‌اند به نتایج جالبی رسیده است.
پرسونز می‌گوید: مهره‌های انتهایی دم گروهی از دایناسورها به نام «اُویراپتورها» به گونه‌ای به هم متصل بوده كه یك ساختار تیغه مانند را تشكیل می‌دادند.
این ساختار «پیگوستایل» نامیده می‌شود كه محل اتصال داخلی‌ترین قسمت پرهای روی دم است. در میان حیوانات امروزی تنها پرندگان از چنین ساختاری در آناتومی خود برخوردارند.
بررسی فسیل‌های Similicaudiptery كه از گونه‌های اولیه اُویراپتور‌هاست، نشان می‌دهد كه پرهای روی دم این دایناسور با تكان‌دادن زیر نور آفتاب، تابش‌های خاصی داشته است. سیمیلیكادیپتری پیش از این به عنوان یك دایناسور پرنده شناخته نمی‌شد.
پرسونز ادعا می‌كند كه این پرها وسیله‌ای برای جذاب‌شدن تكامل یافته بود. تاكنون هیچ‌گونه شواهد فسیلی مستقیمی در مورد اویراپتورها پیدا نشده كه نشان‌دهنده این موضوع در Similicaudiptery باشد، اما پرسونز معتقد است هنوز شواهدی قوی دال بر این كه این نوع از دایناسورها، دم پرداری داشته كه از آن برای جلب توجه استفاده می‌كرده‌اند وجود دارد.
استدلال پرسونز به این خاطر است كه آخرین گونه‌های اویراپتورها مانند Similicaudiptery همان ساختار دم را داشته و به همان مقصود، یعنی جنباندن پرهای بادبزن شكل روی دمشان به منظور جلب توجه از آن استفاده می‌كرده‌اند.
پرسونز معتقد است با توجه به ساختار عضلانی دم و استخوان‌های انتهای آن، فرضیه تكان‌دادن دم در اویراپتورها می‌تواند درست باشد.
وجود مهره‌های كوچك و متعدد در دم اویراپتورها نشان‌دهنده انعطاف بالای دم آنها است. بازسازی عضلات دم دایناسور اویراپتور بر اساس كالبد شكافی دم خزندگان و پرندگان امروزی نشان داد كه آنها واقعا پرهای دم شان را تكان می‌داده‌اند.
عضلات بزرگ گسترش یافته تا انتهایی‌ترین نقطه دم و تعداد كافی نقاط اتصال بین این عضلات و مهره‌ها به این دلیل است كه دایناسور بتواند دمش را براحتی به طرفین و بالا و پایین بجنباند.
اویراپتورها دایناسورهای دو پا و گیاهخواری در دوران كرتاسه (آخرین دوره وجود دایناسورها) بوده‌اند كه در بخش‌هایی از چین، مغولستان و كانادا زندگی می‌كرده‌اند.
در این دوران گونه‌های مختلفی از دایناسورها از پر به عنوان وسیله پرواز و جلوگیری از نفوذ سرما به بدنشان سود می‌جستند.
این موضوع نشان می‌دهد كه دایناسورهای اواخر دوران كرتاسه قادر به انجام كارهایی بوده‌اند كه پرندگان امروزی با پرهایشان انجام می‌دهند.
physorg
کشف قدیمی‌ترین دایناسور زمین
محققان موفق به كشف فسیلی شدهاند كه احتمالا قدیمی‌ترین دایناسور روی زمین است. موجودی كه به اندازه یك سگ شكاری است اما دمی بلند به طول سه متر داشته و حدود 10 میلیون سال پیش از دایناسورهای شناخته شده‌ای مانند دایناسور كوچك و گریز پای اراپتور و هرراساروس روی زمین قدم برمی‌داشته است.
این كشف نشان می‌دهد كه اصل و نسب دایناسورها به ده تا 15 میلیون سال قبل‌تر از زمانی برمی‌گردد كه فسیل‌های كشف شده قبلی نشان می‌دهد.همچنین منشا ظهور این موجود به اواسط دوران تریاسه و نه اواخر آن برمی‌گردد. طبق اظهار نظر استرلینگ نِبسیت، فوق دكترای زیست‌شناسی از دانشگاه واشنگتن حتی اگر این گونه جدید كه نیاساساروس پارینگتونی لقب گرفته، قدیمی‌ترین دایناسور روی زمین نباشد، از نزدیك‌ترین خویشاوندان آنها بشمار می‌رود.
150 سال بود كه متخصصان باور داشتند باید گونه‌ای از دایناسورها در اواسط دوران تریاسه وجود می‌داشته اما شواهد موجود در این خصوص مبهم بود. برخی دانشمندان به آثار فسیل شده استناد می‌كردند.
محققان اكنون یك استخوان بازو و شش مهره از حیوانی ناشناخته برای كار و مطالعه در اختیار دارند. نتایج مطالعات نشان می‌دهد طول قامت ایستاده این حیوان دو تا سه متر با پهنایی به‌طول یك متر بوده و وزنی بین 20 تا 60 كیلوگرم داشته است. این استخوان‌های فسیل شده سال 1930 از تانزانیا جمع‌آوری شده بود، اما درست نیست كه بگوییم منشا پیدایش این دایناسور تانزانیا بوده است.
در دوران زندگی نیاساساروس پارینگتونی قاره‌های امروزی در سرزمین وسیعی به‌نام پانگه‌آ (Pangaea) به هم متصل بوده‌است. تانزانیا احتمالا در قسمت جنوبی پانگه‌آ كه شامل آفریقا، آمریكای جنوبی، قطب جنوب و استرالیا بوده، قرار داشته است.
استخوان‌های این حیوان جدید دارای ویژگی‌های مشتركی با دایناسورهای اولیه و خویشاوندان نزدیك آنهاست. بررسی بافت استخوانی حكایت از رشد سریع، كه یكی از ویژگی‌های مشترك دایناسورها و خویشاوندان نزدیك آنهاست، دارد.
از روی بافت‌های استخوان می‌توان گفت كه نیاساساروس دارای سلول‌های استخوانی و رگ‌های خونی زیادی بوده است. این تعداد از سلول‌های استخوانی و رگ‌ها را فقط در جانورانی كه از رشد سریع برخوردارند مانند بعضی پستانداران و پرندگان امروزی می‌توان مشاهده كرد.
بافت‌های استخوان نیاساساروس دقیقا همان چیزی است كه محققان برای جانوری در این بخش از درخت خانوادگی دایناسورها انتظار آن را داشتند.
سرعت رشد نیاساساروس به اندازه دیگر دایناسورهای نخستین بوده اما به اندازه سرعت دایناسورهای نسل پس از آنها نبوده است.
نیاساساروس و سن او صرف نظر از این‌كه آیا به طبقه دایناسورها یا خویشاوندان آنها تعلق داشته یا خیر، در بردارنده مفاهیم مهمی است.
phys.org
راز بزرگ بودن دایناسورها
ادوارد كوپ، یك دیرینه‌شناس متخصص در علوم زیستی است. وی نظریه‌ای دارد كه از آن به نام قانون كوپ یاد می‌شود.
بر مبنای این نظریه، پروسه تكامل در طولانی‌مدت نشان داده موجودات كوچك تمایل دارند به صورت موجوداتی بزرگتر تكامل پیدا كنند.
بتازگی تحقیقاتی برای محك زدن این فرضیه انجام شده كه نشان می‌دهد این قانون تاحدودی در مورد دایناسورها صدق می‌كند.
جین هانت، سرپرست دپارتمان دیرینه‌شناسی موزه ملی تاریخ طبیعی واشنگتن در این زمینه می‌گوید: «برای مدت‌های مدید تصور می‌شد دایناسورها تنها نمونه موثقی اند كه قانون كوپ را تائید می‌كنند، اما جالب اینجاست كه سایر پستانداران عظیم‌الجثه نیز می‌توانند تا حدودی گواه این مطلب باشند.»
پروفسور هانت و همكارانش ریچارد فیتزجان از دانشگاه بریتیش كلمبیا و متیو كارانو از موزه ملی تاریخ طبیعی برای انجام آزمایش‌های بیشتر در این زمینه پیشقدم شدند. آنها استخوان ران آكافمور را به عنوان الگویی مورد بررسی قرار دادند.
سپس از داده‌های آكافمور در یك مدل آماری استفاده كردند تا بتوانند دو موضوع را مشخص كنند: نخست گرایش به تغییر اندازه در طول زمان و دوم این كه آیا هیچ‌گونه محدودیت مشخصی برای جلوگیری از این تغییر اندازه وجود داشته یا خیر.
پروفسور هانت در ادامه افزود این كه این قانون تا چه اندازه در مورد دایناسورها مصداق دارد، موضوعی بود كه پس از دو سوال نخست باید به آن پرداخته می‌شد.
تیم تحقیقاتی پروفسور هانت، شجره خانوادگی دایناسورها را به دقت مورد بررسی قرار دادند و متوجه شدند برخی از گونه‌های دایناسورها در طول زمان بزرگتر و بزرگتر شدهاند.
به عنوان مثال، سراتوپسید و هادروسار ـ كه هر دو علفخوار بوده‌اند ـ طی گذر زمان بزرگتر شدهاند.
تیم تحقیقاتی، دایناسورهای با قدرت پرواز را از این تحقیق مستثنا كرد؛ چرا كه مطالعات تكاملی نشان می‌دهد آنها به دلیل محدودیت‌ها و فشارهایی كه برای پرواز با آن مواجه بوده‌اند، رفته‌رفته كوچك‌تر شدهاند.
و اما پرسش دیگر این كه آیا محدودیتی برای اندازه وجود دارد یا خیر؟ نتایج نشان می‌دهد كه در برخی موارد محدودیت‌هایی است و در برخی موارد نه.
به عنوان مثال در مورد سائوروپاد كه یك دایناسور علفخوار با گردن‌دراز بوده یا در مورد اورنی توپاد هیچ نشانی از محدودیت وجود ندارد و همین امر باعث شده این نوع دایناسورها به عنوان عظیم‌الجثه‌ترین جانوران روی كره زمین شناخته شوند، اما یك مثال جالب دیگر در همین مورد تروپادها ـ كه معروف‌ترین آنها تیرانوساوروس ركس است ـ ذكر می‌شود.
این دایناسورها قطعا با محدودیت‌های رشد بسیاری مواجه بوده‌اند چراكه حركت روی دو پا می‌توانسته یك عامل بازدارنده وزنی مهم برای آنها تلقی شود.
science daily
شهاب سنگ چیسکلوپ عامل اصلی انقراض نسل دایناسورها
مقایسه قطر گودال شهاب سنگیدر حدود 65 میلون سال پیش جائی در سواحل مکزیک امروزه ( خلیج مکزیک ) شهاب سنگ عظیمی به نام" چیکسولوپ" (به قطر 10 کیلومتر ) به زمین اصابت کرد راجع به حوادثی که پس ازان اتفاق افتاد در این مبحث صحبتی نمی کنیم زیرا دوستان به اندازه کافی توضیح داده اند تنها در اینجا می خواهیم با مقایسه گودال برخوردی ناشی از شهاب سنگ " چیکسولوپ" با گودال های برخوردی ناشی از شهاب سنگ های دیگر عظمت شهاب سنگ معروف " چیکسولوپ" را نشان بدهم بدون شک بزرگترین عامل انقراض نسل دایناسورها و بسیاری از موجودات دیگر ( 90 درصد گونه ها نابود شدند )در 65 میلون سال قبل همین شهاب سنگ " چیکسولوپ" بود .
همچنان که در این جدول می بینید تنها قطر گودال برخوردی شهاب سنگ " چیکسولوپ" هفت برابر از شهاب سنگ "ریس " که در رتبه دوم قرار دارد بزرگتر است شهاب سنگ با سرعت بیش از 40 کیلومتر در ثانیه به زمین برخورد کرد و شکافی به عمق 50 کیلومتر ایجاد کرد که پوسته را کاملا شکافت و مواد مذاب سر زد و.... انرژی حاصل از برخورد معادل 100000 گیگا تن تی ان تی بود .
شماره ترتیب نام شهاب سنگ مکان شهاب سنگ قطر گودال به کیلومتر قطر گودال به مایل 1 چیکسولوپ مکزیک 180 112 2 ریس آلمان 24 15 3 گاسر بلاف استرالیا 22 13/7 4 نیوکبک کانادا 2/2 3/36 5 لونار هند 1/1 77/ 6 باتلاق شور پرتوریا آفریقای جنوبی 1/1 77/ 7 بارینگر آریزونا 1/12 7/ 8 ولف گریک استرالیا 8/ 5/
این گودال در اطراف شهر چیکسولوپ در ایالت پنی سولای یاکاتان مکزیک ( شبه جزیره یاکاتان در خلیج مکزیک ) در عمق 500 متری زمین واقع شده و بر اثر آزمایشاتی که به منظور شناسائی منابع نقتی انجام شد کشف شد .
Last edited by Hamid2545; 29-05-2013 at 13:47.
وقتی دایناسورها جنین بودند
مطالعه درباره جنین‌های دایناسور مثل حركت در مه، مبهم و ناشناخته است چرا كه تقریبا تمام جنین‌های این جانوران كه تا به حال شناخته شدهاند، فقط از دوره كرتاسه به جای مانده‌اند؛ دوره‌ای كه حدود 125میلیون سال پیش به پایان رسید، اما كمی قبل از پایان این عصر دایناسوری در محلی كه اكنون شهری به نام لئوفنگ در نزدیكی شانگهای چین قرار دارد چند تخم دایناسور احتمالا بر اثر یك حادثه طبیعی در گل و لای دفن شده و بعد هم فسیل شدهاند.
اكنون محققانی از كانادا، تایوان، چین، آلمان و استرالیا یك گروه پژوهشی را تشكیل داده اند تا چیزی بیش از 200 استخوان جنین دایناسورهایی را كه در درون این تخم ها از ادامه زندگی محروم شده بودند، تجزیه و تحلیل كنند.
این مجموعه عظیم تخم های دایناسوری از این جهت شگفت انگیز است كه جنین های داخل آنها در مراحل مختلف جنینی قرار داشته اند و بنابراین مثل یك فیلم باستانی چگونگی رشد جنین در درون تخم را برایمان به نمایش می گذارند.
این تحقیق پنجره جدیدی رو به نحوه حیات دایناسورها باز خواهد كرد. در واقع این اولین باری است كه انسان قادر به پیگیری نحوه رشد جنینی دایناسورهاست، آنچه از تحقیق مزبور به دست می آید، می تواند تاثیر زیادی بر درك و فهم بیولوژی و جنین شناسی این جانوران ماقبل تاریخی داشته باشد.
استخوان های به جای مانده از 20 جنین لوفنگاساروس ساوروپودومورف گردن بلند( دایناسوری كه ساكن اصلی این ناحیه در اوایل دوره ژوراسیك بوده و طول قدش به حدود 8 متر می رسیده است) احتمالا متعلق به چند دایناسور در مراحل مختلف جنینی هستند كه در چند لانه زندگی می كرده اند.
پژوهشگران در زمان بررسی نحوه رشد دایناسورها بیشتر روی بزرگ ترین استخوان جنین یعنی استخوان ران متمركز شده اند، به این دلیل كه این استخوان میزان سریع رشد را به طور ثابت نشان می دهد، مثلا دو برابر شدن طول استخوان ران این جانور، از 12 میلی متر به 24 میلی متر در درون تخم می تواند سرعت رشد، نحوه شكل گیری اندام جنین و خیلی از موضوعات دیگر را نشان دهد.
رشد بسیار سریع این جنین ها نشان می دهد كه ساوروپودومورف ها هم مانند لونگاساروس ها زمان كوتاهی را روی تخم هایشان می خوابیدند.
البته تغییر شكل استخوان ران این غول پیكران به همین جا ختم نمی شود بلكه استخوان های ران دایناسورها بعد از این كه از تخم درمی آمدند دوباره تغییر شكل می دادند و به پاهای بزرگی تبدیل می شدند و با قدم های سنگین روی زمین گام برمی داشتند.
از دیگر كشفیات این تیم پژوهشگر این كه یك ماده ارگانیكی داخل استخوان های جنینی پیدا شده كه می تواند فیبرهای كولاژن باشد. كولاژن، پروتئین ویژه ای است كه در استخوان یافت می شود. آثار به جا مانده از پروتئین در فسیل این جنین ها واقعا قابل توجه است بویژه به این دلیل كه این نمونه های كشف شده بیش از صد میلیون سال قدیمی تر از سایر فسیل هایی است كه مواد ارگانیك در آنها پیدا شده بود.
science daily
شهاب سنگ چیسکلوپ عامل اصلی انقراض نسل دایناسورها - قسمت دوم ( دلائل )
در پست 16 با مقایسه قطر گودال های برخوردی به این نتیجه رسیدیم که گودال حاصل از برخورد شهاب سنگ "چیسکلوپ " که بزرگترین گودال کشف شده می باشد هفت برابر بزرگتر از گودال برخوردی می باشد که در مرتبه دوم قرار دارد و اکنون در اینجا دلائل این که شهاب سنگ جیسکلوپ عامل نابودی نسل دایناسورها می باشد را می آوریم :
1- همانطور که گفته شد عظمت و بزرگی گودال و سنگ برخورد کننده که درست در همان زمان نابودی نسل دایناسورها اتفاق افتاد خود گویای مطلب می باشد و دانشمندان به توجه به اندازه گودال برخوردی و همچنین محاسبه مقدار ایریدیوم(Iridium) مانده درآن دوران قطر سیارک را 10 کیلومتر تخمین زده اند .2- وجود عنصر ایریدیوم(Iridium) : عنصر ایریدیوم (Iridium)، فلزی است به رنگ سفید نقره‌ای، شکننده و بسیار سنگین. تقریباً تمام " ایریدیوم " زمین به سبب سنگینی فوق العاده این فلز در آغاز شکل گیری سیاره یعنی هنگامی که زمین هنوز به شکل مذاب یا نیمه مذاب بود به درون هسته فرو رفت از این رو این فلز در پوسته زمین بسیار کمیاب است آنقدر کمیاب که اگر هر قسمت ازپوسته زمین را به یک میلیارد تقسیم کنیم در این یک میلیارد واحد صرفا چند واحد " ایریدیوم " یافت می شود با این حال در شهاب سنگ ها و سیارک ها بسیار بیشتر از روی زمین یافت می شود .
طبق بررسی که زمین شناسان چون والتر آلوارز (Walter Alvarez) در دهه 1980 انجام دادند در بین لایه های مربوط به 65 میلون سال قبل یعنی در انتهای کرتاسه و آغازترشیاری مقادیر زیادی "ایریدیوم " پیدا کرده اند که مقدار آن خیلی بیشتر از مقدار آن در زمین و در واقع به مقدار سیارک ها و شهاب سنگ ها بسیار نزدیک تر می باشد این "ایریدیوم "در تمام لایه های مرز دوران کرتاسه و ترشیاری از آمریکا تا ایتالیا ودانمارک و.... قسمت های مختلف جهان یافت شده و نشان می دهد که قطعات و غبار ناشی از سیارک مملو از " ایریدیوم " بوده و در تمام جهان پخش شده و بنابراین می توانسته با جلوگیری از تابش خورشید و ایجاد دوران یخبندان باعث مرگ گیاهان و جانوران و انقراض نسل بسیاری از موجودات شود . در واقع والتر آلوارز (WALTER aLVAREZ) با اندازه گیری مقدار "ایریدیوم " موجود قطر سیارک را 10 کیلومتر حدس بزند .
Last edited by V E S T A; 29-05-2013 at 16:31. دليل: حذف لینک - ارجاع به سایت های دیگر ممنوع است
پس از برخورد
وقایع بعد از برخورد شهاب سنگ چسکلوپشهاب سنگ 10 کیلومتری چسکلوپ بعد از برخورد به زمین با سرعت 40 کیلوتر در ثانیه انرزی معادل 420 رئا ژول ( 420 ضربدر 10 به توان 21 ) آزاد کرد این مقدار انرزی معادل دو میلون برابر انرژی حاصل از آزمایش اتمی شوروی در سال 1961 ( بزرگترین آزمایش اتمی ) بود وقایعی که به دنبال آن اتفاق افتاد و باعث انقراض دایناسورها و حدود 70 درصد گونه ها شد را به طور خلاصه شرح می دهیم :
1- به محض برخورد سیارک پوسته زمین در ناحیه برخورد شکسته شد و گودالی به عمق 50 کیلومتر ظاهر شد . شدت انفجار بقدری زیاد بود که از کره ماه هم با چشم غیر مسلح ( با فرض این که انسانی در ماه مشاهده کند ) دیده می شد .
2- میلیاردها تن حجم شهاب سنگ تبخیر شد و موج انفجار به اضافه گرمای ناشی از برخورد و ذرات سنگ و .... در همان موقع باعث نابودی 100% حیات تا شعاع 500 کیلومتر شد .
3- با توجه به حفره ایجاد شده مواد مذاب جاری شد و آتشفشان و زلزله هائی که ناشی از برخورد بود در تمام جهان حس شدند شدت زلزله ها بقدری شدید بود که تا 600 میلون سال قبل از آن بوجود نیامده بود .
4- بعد نوبت به امواج سونامی رسید که سراسر سواحل آمریکا و اروپا و آسیا را در نوردیدند امواج سونامی هزاران کیلومتر در ساحل پیشروی کرده و همه چیز را نابود کردند .
5- هزاران سنگ به اضافه حجم کل سیارک به هزاران پاره تقسیم شده و با آسمان پرتاب شدند و بسیاری در مدار زمین قرار گرفته و بعد به صورت بارش های وحشتناک شهابی در سراسر جهان به زمین ریختند .
6- گرمای ناشی از انفجار و برخوردهای شهاب سنگی موجب اتش گرفتن و نابودی بیشتر جنگل های روی زمین شد به طوری که در همان روزهای اول بیشتر پوشش گیاهی زمین از بین رفت .
7-توده عظیم و آتشین ا سنگ و غبار به هوا بلند شده و با دود وغبار ناشی از آتش سوزی جنگل ها درهم آمیخت وبه کمک بادهای استراتوسفری زمین را هفته ها و ماه ها در سیاهی و تاریکی فرو برد به طوری که سال ها نور خورشید به زمین نمی رسید . و از این رو باز هم گیاهان باقیمانده و به دنبال آن جانورانی که از آنها استفاده می کردند نابود شدند .
8- از فضا که به زمین نگاه می کردی سیاره ای سیاه و تیره می دیدی و همه چیز در دود و غبار فرو رفته بود .
9- بر اثر گرمای زیاد و بالا رفتن درجه حرارت نیتروژن موجود در جو با اکسیزن ترکیب شده و NO2 تولید شده با باران ترکیب شده و بارش های شدیدی به صورت اسید نیتریک بر زمین جاری شده و به دریاها ریخت به طوری که تا عمق 90 متری دریاها و اقیانوس ها را لایه ای از اسید نیتریک فرا می گیرد و گیاهان و حیوانات دریائی هم مانند جانوران و گیاهان زمینی نابود می شوند
10- بر اثر نرسیدن نور خورشید کم کم درجه حرارت پائین می آید و بعد زمستان وحشتناک و یخبندان شدیدی می آید و روند نابودی موجودات زنده را تکمیل می کند
11- بعد از سال ها کم کم گرد و دود و غبار برطرف می شود و نور خورشید به زمین می رسد ولی بر اثر افزایش گازهای گلخانه ای دمای هوا باز هم بالاتر می رود....ونوسانات شدید درغالب زمستان های سخت و سردو تابستان های داغ شرایط وحشتناکی برای موجودات زنده رقم می زند .
12- در کل حدود 70 تا 75 درصد گونه ها منقرض می شوند در این میان گونه هائی که به علت جثه بزرگ احتیاج غذائی زیادی داشته و یا در مقابل نوسانات دمائی نمی توانستند تحمل کنند نابود شدند و حیوانات کوچکتر و مقاوم تر باقی ماندند .
بنابر این دایناسورهای غول پیکر و شکمو نتوانستند تحمل کنند و منقرض شدند و پستانداران وحیوانات کوچکتر که از شر دایناسورها راحت شدندتوانستندبه حیات خود ادامه دهند وخلا ایجاد شده را پر کنند .
در ضمن شواهدی در دست است که درست 300000 سال بعد که گمان می رفت شرایط عادی شده دومین سیارک به زمین اثابت کرد و نسل بقیه دایناسورها و حیوانات غول پیکر را نابود کرد .
اگر اندازه شهاب سنگ " چسکلوپ " دو برابر این بود 100% حیات نابود می شد و حیات بکلی از زمین رخت بر می بست .
Last edited by Hamid2545; 31-05-2013 at 19:56. دليل: حذف لینک- ارجاع به سایت های دیگر ممنوع است
دوست عزیز گویا شما از تکامل هیچ چیز نمی دانید :
انقراض نسل دایناسورها بر اثر برخورد شهاب سنگی و یا هر علت دیگه ای چرخه ای از روند تکامل است به این صورت که بر اثر سخت شدن شرایط گونه هائی که در مقابل شرایط پیش آمده مقاومت کردند باقی مانده و بقیه نابود می شوند برای مطالعه بیشتر ابتدا تاپیک زیر را مطالعه کرده و یا با جستجو در گوگل و یا خواندن کتاب و.... اطلاعات خود را در مورد تکامل کامل کرده و بعد اظهار نظر بفرمائید
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
Last edited by Hamid2545; 29-05-2013 at 16:38.
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)
قوانين ايجاد تاپيک در انجمن
جواب بصورت نقل قول
نوشته شده توسط Mehran