هدف من ؟؟
مرگ
هدف من ؟؟
مرگ
خیلی از آدمها وقتی بچه هستند آرزو های بزرگی دارند و یا تو سنهای مختلف اهداف مختلف و بزرگی دارند و رفته رفته که سنشون میره بالا آرزو و اهدافشون هم کوچیکتر میشه برای همین هستش که میگن آرزو بر جوانان عیب نیستش
ولی امیدوارم شما و بقیه دوستان به همه آرزوهاتون چه کوچیک یا بزرگ برسیدو آرزو های بزرگتون هر چی سنتون بیشتر میشه کوچیک نشه .
![]()
برای پرش از ارتفاع میتونی بری یکی از این جامپینگ ها.میگن خیلی جالبه .فک کنم یکی تو توچال هست![]()
منم عاشقه هیجان و تجربها ی جدید تو زندگی هستمنوشته شده توسط M E S S I [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
من تو زندگیم هیجان میخوام....ماجراجویی و... در کل میخوام اگه قسمت بشه تا 10-12 سال دیگه برم دنیا رو بگردم و...
یکی از آرزو و هدفامم اینه که برم سوار هلی کوپتری چیزی بشم (از بالای صخرم باشه مشکلی نیست!) خودمو از اون بالا بندازم پایین.......
بعد از این کارام هم یه زنی بگیریم و ....
البته قبل از همه اینا یه شغل و درآمد خوب میخوام....
آره برو جامپینگ توچال فقط اگر رفتی بیا بگو پولش چقدر بود شاید ما هم تونستیم بریمبرای پرش از ارتفاع میتونی بری یکی از این جامپینگ ها.میگن خیلی جالبه .فک کنم یکی تو توچال هست![]()
![]()
چرا اینقد نا امیدی .برای خوشحال بودن دلایل زیادی وجود داره.نذار جامعه پژمردت کنه.تو یکبار بیشتر زندگی دنیایی نداری خوشحال باش عزیزم از فرصتی که خداوند در اختیارت گذاشته.دوست داشتن دیگران زندگی رو قشنگ میکنه ،تجربش کردم حرف نداره.
اهداف زیادی وجود دارهیه سوالی میشه یه هدفی رو معرفی کنی که آدم به خاطر اون از پول و وقت و جونیش بگذره ؟
مهمترینش رسیدن به خداوند و رسیدن به تکامل روحی و انسانیه
خوبی این هدف اینه که اولش سخته ولی هر چه پیش میری آسونتر میشه و شوقت هم برای رسیدن بیشتر میشه
خوبیش اینه که در تمام مسیر یه همراه عالی داری که همش کمکت میکنه
و یه چیز عالی دیگه ای که داره اینه که در طول مسیرش خسته که نمیشی هیچی مشتاق تر هم میشی و این هدف به من کمک کرد تا خستگی های روحی و ذهنی که از جامعه و زندگی روزمره بوجود میاد رو کاملا از بین ببرم. نشاط بالایی داره و هیجانش کمتر از پرش از ارتفاع نیست
در کل عالییییییییییه!
خیلیا هم به خاطرش هم پول میدن هم جون میدن هم از خانوادشون گذشتن و هم از شهرشون رفتن
یه هدف دیگه ای هم که به ذهنم میرسه مثلا ساختن جامعه عدالتمند یا فرهنگسازی
که البته اینا زیر مجموعه هدف اولی که گفتم هستند و یه جورایی میتونن اهداف کوچکتری باشن که ارزش صرف پول یا ترک وطن یا جون دادن رو داشته باشن(من حاضرم به خاطر عدالت پول که هیچی جونمم بدم،یکی از اهداف اصلی دین ما عدالته!)
در ناامیدی بسی امید است
راستی من به یکی از اهداف کوچولوم امروز رسیدم
رفتم یه مهدکودک و به بچه ها نقاشی یاد دادم
خیلی کیف داد اینقدر جیگر بودن
جای اونایی که بچه دوست دارن خالی بود
دوست عزیز وقتی به یکی میگن هدف از فلان کار چیه که خودش استارت کار رو زده باشه مثلا شما یه کاری رو شروع میکنی مثلا رفتن به کلاس زبان یا دانشگاه یا یه مسافرت بهت میگن هدفت چیه
اما زندگی رو که خودت شروع نکردی که دنبال هدف باشی
این نظری هست از عقل ناقص من
ما داریم در مورد هدف توی زندگی صحبت میکنیم پس دوست عزیز بهتره امید داشتن و یا نا امید بودن رو با دیدن واقعیت اشتباه نگیریم خودت داری میگی جامعه پس ما قراره با یه جامعه واقعی و آدماش زندگی کنیم و توی محیط همین جامعه به اهداف و آرزو هامون برسیم حالا اینکه کسی توی ذهنش هدفی داشته باشه و به علت شرایط و پول و ... نتونه به هدفش حتی فکرم کنه دلیل بر این نیستش که نا امید باشه این واقعیتی هستش که خیلی ها پذیرفتند و دارند باهاش زندگی میکنندچرا اینقد نا امیدی .برای خوشحال بودن دلایل زیادی وجود داره.نذار جامعه پژمردت کنه.تو یکبار بیشتر زندگی دنیایی نداری خوشحال باش عزیزم از فرصتی که خداوند در اختیارت گذاشته.دوست داشتن دیگران زندگی رو قشنگ میکنه ،تجربش کردم حرف نداره.
حالا اینکه چه چیزهایی زندگی رو هم قشنگ میکنه سر جای خود و اصلا ربطی نداره به اینکه بخواییم به اهدافمون برسیم همون طور که بعضی کارها مثل دوست داشتن دیگران و یا کمک به بقیه شما رو خوشحال میکنه (و شاید براتون هدف باشه) شما در نظر بگیر هدف یه نفر دیگه رفتن تو یه رشته ای باشه که برای شروعش باید کلی پول خرج کنه تا وقتیبه هدفش رسید اونم مثل شما خوشحال بشه و حسه خوبی داشته باشه و بتونه از اون طریق حتی به مردم هم خدمت کنه تکلیف اون چی میشه اینها واقعیت جامعه هستش که به قول شما خیلی ها رو پژمرده کرده ولی چه نا امید بشی چه امیدوار باید واقعیت رو قبول کنی
اهداف همه که مثل هم نیستشاهداف زیادی وجود داره
مهمترینش رسیدن به خداوند و رسیدن به تکامل روحی و انسانیه
خوبی این هدف اینه که اولش سخته ولی هر چه پیش میری آسونتر میشه و شوقت هم برای رسیدن بیشتر میشه
خوبیش اینه که در تمام مسیر یه همراه عالی داری که همش کمکت میکنه
و یه چیز عالی دیگه ای که داره اینه که در طول مسیرش خسته که نمیشی هیچی مشتاق تر هم میشی و این هدف به من کمک کرد تا خستگی های روحی و ذهنی که از جامعه و زندگی روزمره بوجود میاد رو کاملا از بین ببرم. نشاط بالایی داره و هیجانش کمتر از پرش از ارتفاع نیست
در کل عالییییییییییه!
خیلیا هم به خاطرش هم پول میدن هم جون میدن هم از خانوادشون گذشتن و هم از شهرشون رفتن
یه هدف دیگه ای هم که به ذهنم میرسه مثلا ساختن جامعه عدالتمند یا فرهنگسازی
که البته اینا زیر مجموعه هدف اولی که گفتم هستند و یه جورایی میتونن اهداف کوچکتری باشن که ارزش صرف پول یا ترک وطن یا جون دادن رو داشته باشن(من حاضرم به خاطر عدالت پول که هیچی جونمم بدم،یکی از اهداف اصلی دین ما عدالته!)
خوبه حد اقل هدف شما معنوی هستش و اگرم پول نداشته باشی به قول شما میشه برای رسیدن بهش از همه چیز جونی وقت و ... بگذری
حالا اونی که مثل شما به خاطر هدفش حاظر باشه از جونی و وقت و ... بگذره ولی همون اول بهش بگن برای شروع باید فلان قدر پول داشته باشی اون چی کار کنه ؟ حالا بر فرض که اصلا یه مقدار هم پول داشته باشه ولی توی همین جامعه که گفتی داره زندگی میکنه و اگر پولی هم داشته باشه باید با اون پول زنده بمونه و نفس بکشه و دیگه چیزی واسش نمی مونه که با هاش بره دنبال اهدافش اون باید چی کار کنه ؟
اینا واقعیت هستند چه دوست داشته باشی یا نه !! چه بخوای قبولش کنی یا نه !! چه بخوای امید داشته باشی یا نا امیدت کنه !!!!؟
ولی با همه این چیز هایی که گفتم بازم دلیل بر این نیستش که بخوای نا امید باشی باید بجنگی چون الان وسط رینگ مبارزه هستی![]()
Last edited by Mr_100_dolari; 25-08-2012 at 13:43.
با نظرت کاملا موافقم اما الان که اینجایی به نظرت بهتر نیستش از فرصتی که خواسته یا ناخواسته بهمون داده شده استفاده کنیم
نمیدونم نظرمن رو خوندی یا نه اما واقعیت زندگی اینه :
اگر نخوای واسش بجنگیولی به نظر من زندگی یه مبارزست باید بتونی توش طاقت بیاری و تا آخرین نفس مبارزه کنی
چه دوست داشته باشی یا نه ؟ چه خوشت بیاد یا نه ؟ چه بخوای یا نه ؟ (چون از اولش به انتخاب تو نبوده)
ولی حالا که اومدی دنبال دلیل واسه اینکه چرا اینجایی نباش (دنبال چرا نباش)
سعی کن رسم مبارزه رو یاد بگیری و شروع به مبارزه کنی (مبارزه همیشم آسون نیستش اما واسه زنده بودن و نفس کشیدن باید جنگید)
نکتشم اینکه
توی این مبارزه بهتر حواسمون باشه هر کسی و زخمی و ناکار نکنیم حتی اگر به اونجایی که آرزومون هستش نرسیدیم (وجدان داشتن رو فراموش نکنیم)
آرامش و راحتی خوبه اما واسه به دست آوردنش باید جنگید پس همین الان شمشیرت رو بردار و رسم مبارزه رو یاد بگیر و وارد میدون شو (حواست باشه دیر بجمبی میدون زندگی تو مبارزه ناک اوتت کرده)
پس باید چی کار کنیم تسلیم بشیم ؟
![]()
هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)