دنیای گیتار اینجاست !

[Ezel]

دوست من تمرین مهم ترین بخش یادگیری هست به واقع ؛ در واقع شما بهترین استاد رو هم داشته باشی ولی تمرین مناسب و کافی نداشته باشی باز هم مشکل خواهی داشت چون نکته ای که بدون تعارف باید گفت و مطمئنا خودتون هم میدونید اینه که یادگیری گیتار برخلاف تصور عموم اصلا کار ساده ای نیست ؛ و نمیدونم شاید این سیل مشتاقان یادگیری،افراد رو به اشتباه به این برداشت رسونده که چون این همه افراد گیتار میزنند و میرن سمتش پس حتما ساز راحتیه !

یه مثال بزنم ؛ مثلا در مقایسه ی آرپژ آکورد زدن در گیتار و کیبرد ؛ در کیبرد شما با یک دست هم آرپژ میزنی و هم آکورد میگیری ولی در گیتار یک دست فقط آرپژ میزنه و یک دست هم آکورد ، بنابراین میرسیم به همون قضیه ای که استاد شما بدرستی اشاره کرده و در نهایت این شما هستید که باید تمرین کنید .

منظورتون از تکنوازی رو بیشتر توضیح بدید ممنون میشم ؛ در پاپ ملودی های خیلی خوبی داریم برای نواختن مثلا ملودی های گیتاریست مشهور خودمون در سطح بین الملل یعنی جناب آرمیک ؛ یا خیلی از ملودیهای مشهور دیگه /

دونوازی البته به بهتر بودن کمک میکنه ؛ به واقع یک مقایسه ی دیگه باز میشه اینجا انجام داد :

گیتار برای تکنوازی به نظرم مناسب نیست ؛ چون زمانی که شما ریتم میزنی نمیتونی ملودی بزنی و زمانی که ملودی میزنی نمیتونی ریتم بزنی ( البته در حالت عام و کلی اینطور هست والا هستند افرادی که با یک گیتار ریتم و ملودی رو "درمیارن" ) اما در کیبورد شما علاوه بر اینکه با دست چپ آرپژ - آکورد میزنی ؛ با دست راست هم همزمان ملودی میزنی .

درواقع گیتار سازی هست که اگر تریو و کوارتت هم اجرا بشه به مراتب بهتر از سولو و دوئت هست منطقا و کاملتر میشه ولی برای شروعتون با پاپ و همچنین بهتر شدن باره گرفتنتون من پیشنهاد میکنم پاپ رو با ریتم - آکورد شروع کنید و بعد از اینکه در باره گرفتن پیشرفت کردید به سراغ آرپژ-آکورد (باره دار) برید و در مرحله ی آخر سراغ ملودی نوازی .

[basketball]

سروش جان مگر پاپ سلفژ و ملودی هم دارد؟
چون من دیدم فقط اکورد و اکورد سازی یاد میدن...مثلا یک نت از جیپسی کینگ یا آرمیک بزارن جلوی یک دانش آموز پاپ، میتونه بنوازه؟
من با همون آکورد هم قصد دارم ترانه های خارجی بروس دیکنسون یا ... رو بنوازم نه کارهای لس آنجلسی...چون کارهای لس آنجلسی رو مردم به اندازه کافی گوش دادند.
لطف می کنید سرفصل های گیتار پاپ را بنویسید؟
یکی از اساتید میگه کلاسیک تکنیک چندانی نداره، یکی میگه سرشار از تکنیک هست، حالا اگر کتاب امیر جاویدان را معیار سنجش قرار بدم، واقعا تکنیک خاصی در این کتاب دیده نمیشه!

[powerslave]

سروش جان مگر پاپ سلفژ و ملودی هم دارد؟
چون من دیدم فقط اکورد و اکورد سازی یاد میدن...مثلا یک نت از جیپسی کینگ یا آرمیک بزارن جلوی یک دانش آموز پاپ، میتونه بنوازه؟
من با همون آکورد هم قصد دارم ترانه های خارجی بروس دیکنسون یا ... رو بنوازم نه کارهای لس آنجلسی...چون کارهای لس آنجلسی رو مردم به اندازه کافی گوش دادند.
لطف می کنید سرفصل های گیتار پاپ را بنویسید؟
یکی از اساتید میگه کلاسیک تکنیک چندانی نداره، یکی میگه سرشار از تکنیک هست، حالا اگر کتاب امیر جاویدان را معیار سنجش قرار بدم، واقعا تکنیک خاصی در این کتاب دیده نمیشه!

سلام.

من یه چیزایی به ذهنم میرسه البته دوستان خیلی وارد تر هستن ولی خوب یه سری نکته رو هم من بگم.
اولاً که شما اول کاری خیلی ذهنت رو درگیر نکن که گیج بشی و بعد از چند ماه یادت بره قبلاً چی یاد گرفتی.
دوماً همونطور که گفتن حتماً پیش استاد برو. اگه میخوای درست یاد بگیری باید حتماً استاد داشته باشی. استاد هر جلسه بررسی میکنه که تو چه ایرادی داری و بهت میگه (البته اگه نخواد استخوان لای زخم بزاره که پول بیشتری بگیره). یه سری نکات کوچیک هست که وقتی بهت میگه به نظر بیربط میرسه و دلیلش رو نمیفهمی ولی وقتی میری بالاتر خودش رو نشون میده و حالا بیا و تصحیحش کن! باید تمام عادت هات رو عوض کنی!
مثلاً اینکه پیک رو با چه زاویه ای نسبت به سیم بگیری. همین نکتۀ کوچیک باعث درست نواخته شدن نت و آکورد میشه، باعث تفاوت سرعت نواختن در زمان Sweep میشه و .... مثال زدم که بدونی تاثیر استاد چیه.
در مورد بداخلاقی هم خوب حق داره. چیزی رو که بعد از یه عمر دیگه تو ذهنش کار اولیه به حساب میاد و اب خوردن هست رو چند بار به شاگرد میگه و شاگرد نمیتونه انجام بده. آدم منطقی باید یاد روزهای اولیه خودش بیفته ولی این کار آسونی نیست برای همین استاد ها بداخلاقی میکنن تا تو کارت رو درست انجام بدی. چون همون اصول ساده پایۀ بدنی و ذهنی برای نوازندگی هستن.

در مورد سبک ها.
پاپ سبک نیست. ایگلز سبک ساترن راک کار میکنه. آرمیک فلامنکو هست. ولی تو پاپ ازشون استفاده میکنن. متلیکا سبک اصلیشون ترش و هوی متاله ولی آهنگ Nothing Else Matters شون چون همه گیره میگن پاپ هست. پاپ سبک نیست! شاید یه روز یه آهنگ تکنیکال دث متال همه گیر بشه و اونوقت اون هم میره تو پاپ!
برای همینه که شما میپرسی مگه پاپ هم سلفژ و ملودی داره.
هر سبک موسیقی که کار کنی، سلفژ کار کردن بهت کمک زیادی میکنه. حالا شما (هنرمند) بعداً میتونه تو اون سبک فنی تر کار کنه و از اون نکات استفاده کنه یا میتونه به قولی فقط چهار تا آکورد سرهم کنه و یه آهنگ ساده منتشر کنه. اینکه فلان موسیقی پاپ هست دلیل نمیشه سطحش رو بیاری با ساده ترین آهنگ ها یکی کنی. میتونه خیلی هم تکنیکی باشه. حالا ممکنه مثلاً سولوی اپیک نداشته باشه (مثل آهنگ های راک) یا فلان تکنیک رو به کار نبره ولی کورد پراگرشن خوبی داشته باشه یا ارنجمنت عالی داشته باشه. این ها هم تکنیک آهنگ سازی هستن. نمونش پاپ ها معروفتر و بهتر که خارجی ها کم تولیدشون نمیکنن.

کلاً نکته زیاده و پراکنده گویی میشه.
پیش استاد برو، حرفش رو گوش کن و یادت باشه پیش بزرگترین موسیقیدان جهان هم که بری، تا تمرین نکنی چیزایی که بهت میگه تو ذهنت نمیشینه و اونوقت در سطوح بالاتر تکنیک های کمتر و تکراری استفاده میکنی.

[basketball]

پس پاپ چطور شکل گرفته؟ از بنیان موسیقی پاپ؟ یک سری اکورد و ریتم جمع شده و در مجموعه پاپ تدریس میشه؟
ببینید من کاور آهنگ Arc of Space بروس دیکنسون رو گوش دادم، فوق العاده است با گیتار، یا هتل کالیفرنیا...
یا در قطعات کلاسیک، کارهای باخ، بتهوون، موتزارت و خصوصا فرانک شوبرت رو خیلی دوست دارم که البته شاهکارهای این موزیسین ها توسط گروه مورد علاقه من کالیفورنیا گیتار تریو (شاگردان رابرت فریپ) کاور شدند...
دغدغه من آهنگ های ابی، گوگوش، سیاوش نیست (البته در جایگاه خود محترم هستند)
الان پیشنهاد شما این است من پاپ رو شروع کنم؟
فعلا روی آرپژ زدن تمرکز دارم و خیلی حواسم است آرپژها را دقیق اجرا کنم
سپاس

[powerslave]

یه سری توضیحات دوباره و شاید تکراری دادم که چون فکر میکنم از هدف تاپیک منحرف میشیم تو گفتگوی آزاد موسیقیایی ارسال کردم:


[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

[basketball]

ممنون پاور عزیز فقط چند پرسش دیگه دارم...
گیتار کلاسیک که محدود به موسیقیدان های همان دوره کلاسیک محدود نمیشه، درسته؟ مثلا قطعات بزرگان دوره رمانتیسم هم قابل یادگیری هست؟ یا مثلا فرانسیس تارگا که شاهکار او قطعه تانگو است...
من که به فلامنکو علاقه ای ندارم (خصوصا از لحاظ تاریخی این سبک)، با کلاسیک تکنیک ها رو یاد میگیرم بعد راک رو شروع میکنم، ببینم مثل رابرت فریپ میتونم با گیتار کلاسیک راک بزنم یا صدای سینت رو اضافه کنم
مشکل اینه هر استادی رو میبینم میگه اصلا من راک کار نکردم، یک محسن نامجو بود که اونم رفت از دیار ما...

[powerslave]

ممنون پاور عزیز فقط چند پرسش دیگه دارم...
گیتار کلاسیک که محدود به موسیقیدان های همان دوره کلاسیک محدود نمیشه، درسته؟ مثلا قطعات بزرگان دوره رمانتیسم هم قابل یادگیری هست؟ یا مثلا فرانسیس تارگا که شاهکار او قطعه تانگو است...
من که به فلامنکو علاقه ای ندارم (خصوصا از لحاظ تاریخی این سبک)، با کلاسیک تکنیک ها رو یاد میگیرم بعد راک رو شروع میکنم، ببینم مثل رابرت فریپ میتونم با گیتار کلاسیک راک بزنم یا صدای سینت رو اضافه کنم
مشکل اینه هر استادی رو میبینم میگه اصلا من راک کار نکردم، یک محسن نامجو بود که اونم رفت از دیار ما...

اوه نه بابا! عزیز این دو تا کلمۀ کلاسیک که میگن به هم ارتباط نداره. نگاه کن مسائل رو با هم قاطی نکن. به فیلم های دهۀ 5--60 میلادی هم میگن کلاسیک!
اولین چیزی که از موسیقی کلاسیک به ذهن آدم میاد موسیقی اساتید بزرگ قرون 17-19 میلادیه که ارکسترال بودن. حالا من اطلاع درستی ندارم ولی خودشون به چندین و چند زیرگروه تقسیم میشن. یکیش همین رمانتیسم.

کلاً هر موسیقی ای رو در هر نوع سبکی میشه با هر سازی زد. به شرط اینکه نت های اون قطعه رو بشه تو دامنۀ نت های اون ساز جا داد (و البته اون قطعه باید به صورت تک لاین برای اون ساز خلاصه بشه). شما میتونی آهنگ آلبیونی رو با گیتار الکتریک بزنی درست همونطور که آهنگ The Severed Garden که The Doors اجرا کردن مال آلبیونی هست. گیتار فندر استرتوکستر (همون که گیلمور و اریک کلاپتون بیشتر استفاده میکنن) در خیلی از سبک ها از جز تا راک تا پاپ تا بلوز تا متال استفاده میشه.
تقسیم بندی سازها با تقسیم بندی سبک ها و دوران موسیقی متفاوت هست.
چیزی که باید بهش توجه کنی اینه که هر سبکی برای اینکه همون تاثیر رو داشته باشه باید با همون سیاق خودش و ساز ها و ارنجمنت خودش اجرا بشه.
مثلاً باز همون آهنگ The Severed Garden با اینکه موسیقیش همون موسیقی adagio از آلبیونی هست ولی خوب نمیشه با هم مقایسشون کرد چون ترکیب مثلاً 100 تا از انواع ساز خانوادۀ وایلن و هورن ها و کیبرد ها و پرکاشن ها کجا و 4 تا ساز معمول تو راک کجا! حالا بگذریم که the Doors فقط یه قسمت خیلی کوتاهش رو اجرا کردن.

پس:
اولاً که به صورت تئوری و عملی شما میتونی هر آهنگی رو با هر سازی در بیاری. (دیدم که یه پیشخدمت تو یه سالن پذیرایی کوچیک تو رومانی آهنگ ناتینگ الس مترز متلیکا رو با سنتور میزد) ولی برای حرفه ای کار کردن باید از هر سازی سر جاش استفاده بشه. شما 100 بار سولوی کامفرتبلی نامب رو با فلوت بزن! آخرش باید با الکتریک زده بشه تا حس اونو درست بده!
دوم اینکه باز خود سازهای یک خانواده با هم فرق دارن. فلامنکو که خودت گفتی، یه گیتار آکوستیک لازم داره ولی چون یک صدای خاصی میخواد، یک گیتار آکوستیک خاص براش ایجاد کردن که جنس سیم هاش و چوب بدنشو حتی اندازۀ کاسش با بقیه فرق داره. مثال بود. چندین و چند نوع هم الکتریک وجود داره. الکتریک با پیک آپ اکتیو به درد جز نمیخوره.

سوم اینکه شما حالا اول موسیقی ای که دوست داری رو یاد بگیر بعد به فکر کارای عجیب و غریب باش که مثلاً رابرت فریپ کرد . موسیقی کار کردن (حد اقل) چند تا بخش داره. تئوری اون سبک رو باید یاد بگیری. و یه بخش دیگش که همزمان با قبلی باید پیش بره استفاده از ساز هست. این دو تا تازه باعث ایجاد نوازنده میشه. قدرت در تئوری و استعداد باعث ایبجاد آهنگساز میشه که لزوماً نباید نوازندۀ خیلی قوی ای باشه و برعکسش هم هست که نوازندۀ قوی قطعاً آهنگساز نمیشه.

در واقع تمام سبک های موسیقی یک سری مرحله های ابتدایی تئوری رو مشترک دارن. ساده ترین سبک ها رو هم که بخوای کار کنی باید اونا رو بدونی. بعد هر سبکی برای خودش یک سری تکنیک ها و کلیشه های رایج داره که یاد گرفتن و به کار بستنشون تو آهنگ ها باعث ایجاد سبک ها میشه. و البته گاهی موزیسین ها تکنیک و کلیشه های سبک ها رو با هم استفاده میکنن که سبک های هایبرید و ترکیبی ایجاد میشن مثل نئو کلسیکال متال که اینگوی ملمستین کار میکنه.

آموزش موسیقی که در کشور های پیشرفته در مدرسه شروع میشه شامل مسائل پایه و تئوری های اولیه هست ولی چون اینطوری کار خشک میشه باید هنرجو رو تشویق کنن و برای همین میان یک سری موسیقی هم به شکل ساده تر باهاشون کار میکنن. در واقع اینکه اینجا میری مثلاً کلاس گیتار و تو سبک پاپ بهت یه چیزایی یاد میده و بعد میاد میگه مثلاً آهنگ اگه یه روز فرامرز اصلانی رو کار کنی برای اینه که همه اونو شنیدن و تو ذهنشون هست و وقتی تا یه حدی میتونی بزنیش تشویق میشی که ادامه بدی و اعتماد به نفست میره بالا. قطعاً همه دوست دارن بزرگترین بشن ولی باز همونطوری که دوستان گفتن کار آسونی نیست و برای همینه که بعضی ها کارهاشون کلاس پائینتری داره.

و یه جمله رو آخرش بگم ولی امیدوارم از دست من ناراحت نشی. فقط یه محسن نامجو بود که راک کار میکرد؟ Realy؟؟؟؟؟!!!!!!!! من کارهاش رو گوش نمیدم ولی فکر نمیکنم راک کار کرده باشه. تا اونجایی که من شنیدم کارهای تلفیقی و تجربی انجام میداد. آدم خیلی زیاده که به صورت خصوصی راک و متال (یا حالا هر سبکی که بخوای و مجاز نیست) آموزش میدن.
من حس میکنم که شما باید اول یک سری کارهای بزرگ از هنرمندهای بزرگ چندین و چند سبک رو گوش کنی تا قشنگ دستت بیاد هر کدوم چه سبکی هستن که این کار تو این تاپیک نباید انجام بشه.

[basketball]

البته الان که دوباره نوشته شما را خواندم اینطور فکر می کنم که مثلا یکسال دیگه من بتونم قطعات رابرت فریپ، پینک فلوید، بروس دیکنسون یا...را اجرا کنم ولی لذتی برام نداشته باشه و تمام چیزی که الان بهش فکر می کنم یک لذت زودگذر یا اجرای یک کپی خوب باشه! شاید اصلا گیتار ساز من نیست، البته این برمیگرده به اینکه گرایش من فیلمسازی است و برای من شناخت موسیقی مهمتر از اجرای یک قطعه است، به قول یکی از دوستان آدم موسیقی خوب گوش بده کافی است.
ظهر پیش یک مدرس گیتار پاپ بودم، ایشون گفت من پیشنهاد می کنم کلاسیک رو ادامه بدید و پاپ رو میتونم در ده جلسه یاد بدم و این دیگه شما هستید که باید بدنیاب قطعات دلخواه باشید
البته این نکته رو بگم من اینطور نیستم فردا بردم سر جلسه، حداقل سه ماه باید درباره موسیقی مطالعه داشته باشم بعد گیتار پاپ یا کلاسیک رو ادامه بدم...
لیست کتاب ها هم شامل (تئوری بنیادی موسیقی - پرویز منصوری و درک و دریافت موسیقی راجر كيمي ين و ...) است.
و یک پرسش درباره گیتار:
گیتار الکتریک به دو دسته بدنه پر و بدنه خالی تقسیم بندی میشه؟ همون Hollow body و Solid body
مدل های قدیمی و بدنه اکوستیکی مثل Gibson ES دیگه استفاده ای نداره، درسته؟
و گیتار رابرت فریپ گیبسون لس پاول هست، درسته؟
سپاس پاور عزیز

[powerslave]

سلام مجدد.
بله اینکه کاور کنی یه لذتی همراهش داره ولی اینطوری فقط شاید بتونی با کلیشه های اون نوازنده آشنا بشی. فکرش رو بکن که یه جایی یک قطعأ خیلی ساده رو نمیتونی بزنی. همون تصمیمی که اون بنده خدا گفت خوبه.
بله گیتار الکتریک هالو بادی داریم که البته در سبک های خاصی استفاده میشد. شاید تو بلوز و جز هنوز استفاده داشته باشه. فکر کنم برادرز این آرمز از dire straits یکی از معروفترین آلبوم هایی هست که این نوع گیتار توش استفاده شده.
مدل چرا من چند بار در سالهای اخیر دیدم که از این نوع گیتار استفاده کردن. یه سری جاها که خیلی شلوغ بود طرف در طول آهنگ از اون گیتار مثل آکوستیک استفاده کرد و بعد یک سولوی الکتریک باهاش میزد. حتی جیمز هتفیلد متلیکا رو هم دیدم که ازش استفاده کرده.
گیتاری که رابرت فری بیشتر ازش استفاده میکنه گیبسون لز \ال هست ولی گیتارش استاندارد نبود و یه سری تفاوت داشت. براش سری سیگنچر هم زدن.

دوباره آخرش بگم که از یه جایی باید شروع کنی و معمولاْ اونجایی که شروع میکنی بیشترین تاثیر و روی نوازندگی میزاره. از کلاسیک شروع کردن میتونه تصمیم خوبی باشه چون احتمالاْ با نظم بهتری یاد میگیری.

[mehrdad_joon]

دوست من تمرین مهم ترین بخش یادگیری هست به واقع ؛ در واقع شما بهترین استاد رو هم داشته باشی ولی تمرین مناسب و کافی نداشته باشی باز هم مشکل خواهی داشت چون نکته ای که بدون تعارف باید گفت و مطمئنا خودتون هم میدونید اینه که یادگیری گیتار برخلاف تصور عموم اصلا کار ساده ای نیست ؛ و نمیدونم شاید این سیل مشتاقان یادگیری،افراد رو به اشتباه به این برداشت رسونده که چون این همه افراد گیتار میزنند و میرن سمتش پس حتما ساز راحتیه !

یه مثال بزنم ؛ مثلا در مقایسه ی آرپژ آکورد زدن در گیتار و کیبرد ؛ در کیبرد شما با یک دست هم آرپژ میزنی و هم آکورد میگیری ولی در گیتار یک دست فقط آرپژ میزنه و یک دست هم آکورد ، بنابراین میرسیم به همون قضیه ای که استاد شما بدرستی اشاره کرده و در نهایت این شما هستید که باید تمرین کنید .

منظورتون از تکنوازی رو بیشتر توضیح بدید ممنون میشم ؛ در پاپ ملودی های خیلی خوبی داریم برای نواختن مثلا ملودی های گیتاریست مشهور خودمون در سطح بین الملل یعنی جناب آرمیک ؛ یا خیلی از ملودیهای مشهور دیگه /

دونوازی البته به بهتر بودن کمک میکنه ؛ به واقع یک مقایسه ی دیگه باز میشه اینجا انجام داد :

گیتار برای تکنوازی به نظرم مناسب نیست ؛ چون زمانی که شما ریتم میزنی نمیتونی ملودی بزنی و زمانی که ملودی میزنی نمیتونی ریتم بزنی ( البته در حالت عام و کلی اینطور هست والا هستند افرادی که با یک گیتار ریتم و ملودی رو "درمیارن" ) اما در کیبورد شما علاوه بر اینکه با دست چپ آرپژ - آکورد میزنی ؛ با دست راست هم همزمان ملودی میزنی .

درواقع گیتار سازی هست که اگر تریو و کوارتت هم اجرا بشه به مراتب بهتر از سولو و دوئت هست منطقا و کاملتر میشه ولی برای شروعتون با پاپ و همچنین بهتر شدن باره گرفتنتون من پیشنهاد میکنم پاپ رو با ریتم - آکورد شروع کنید و بعد از اینکه در باره گرفتن پیشرفت کردید به سراغ آرپژ-آکورد (باره دار) برید و در مرحله ی آخر سراغ ملودی نوازی .

بايد بگم كه با حرف آخر شما،يعني مناسب نبودن تكنوازي گيتار، در سبك كلاسيك كاملاً مخالفم.اگه گيتار كلاسيك كارميكنيد،مطمئناً قطعات Romance و recuerdos de la alhambra روشنيديد يا اجرا كرديد.از اين نوع قطعات به وفور در گيتار كلاسيك ديده ميشه و تركيبي از ملودي و ريتم. است.
+
عامل اصلي پيشرف يك گيتاريست خودشه.اگه مرتب تمرين نكنه به جايي نميرسه،حتي اگه دانشمند هم استادش باشه.ولي،استاد خوب ديد ديگه اي برات باز ميكنه.براي مثال،شما وقتي پيش دانشمند ميريد تاريخچه ي قطعه رو براتون ميگه كه بتونين قطعه رو وابسطه به زمانيكه نوشته شده درك كنيد.تمام كارهايي را كه به اون "رنگ آميزي" گفته ميشود رو بهتون مبگه.درس رو براتون اجرا ميكنه.نكات درس روميگه.محاله درسي بدون نكنه ي آموزشي باشه كه شما نميتونيد به شخصه نكات ريز رومتوجه بشيد.ايراداتتون رو ميگيره و بهتون امگيزه ميده و .......
در تمام دنيا متد آموزشي اينطوره كه يك درس يك درس جلوميرن.


Sent from my iPad using Tapatalk HD