مشکل برمیگرده به اینکه ادبیات ما هنوز جهانی نشده(هرچند بحث های زیادی درمورد چرائی ش هست)
ازتوی این فهرست با یک نگاه اجمالی ...من فقط سعدی رو دیدم!!!
اینکه چرا ادبیات ما ویا خیلی از کشورها ی دیگه جهانی نشدن ....بحثش مفصله
اما تا وقتی که دو شرط رو (به عقیده ی من )رعایت نکنیم ...ادبیاتمون جهانی نمیشه ونخواهدشد(درنتیجه توی این فهرست هم جائی پیدانخواهیم کرد...شاید با کمی اغماض...خیام وفردوسی رو هم بشه به لیست اضافه کرد)
شرط1-عدم الگوبرداری از ادبیات خارجی.......(چه کسی میتونه رمانی مثل صدسال تنهائی یا خشم وهیاهورو بدون تقلید بنویسه؟)همش داریم نئورئالیسم رو نشخوار میکنیم بدون اینکه اصل قضیه رو متوجه بشیم...(با شمای خواننده نبودم...بانویسنده ها بودم)تاوقتی که مرغ همسایه غاز تشریف داره وقتی که روزی هم زمان سرکارخانم دانشوربیان توی جمع...کمتر از پائولو کوئیلو تحویلوشن می گیریم... چه توقعی داریم؟
هرچند که متاسفانه ادبیات ما بیشتر لوکال(یاهمون محلی هست مثل سووشون سرکار خانم دانشور ویا کلیدر یا کارهای مرحوم احمد محمود...)..اما ربطش به شرط دوم:
2-آیا مترجم های ما سعی کردن که ادبیات محلی ...دقیقا منظورم همینه ...ادبیات محلی یا فولکلور مارو به دنیا بشناسونن؟تا دیگرون هم بتونن باهاش ارتباط برقرار کنن؟بیشترمترجم های ما (غیراز معدودی ..مثل ابراهیم گلستان ویا مرحوم وزنده یاد محمد قاضی...ویا بزرگا مردا ..بهمن خان فرزانه...وامثالهم)نتونستن ایناررو بکنن........چرا..راستی چرا؟
جواب من .به مسائل بالا...خیر هستش (یعنی نه!!)
سالها بود وسالهای دیگه هم خواهد گذشت .... که اسم شعرا و نویسندگان ایرانی جزو کاندیداهای نوبل قرار خواهد داشت...و خواهد داشت .............که این رشته سردراز دارد........
اما کدوم مترجم ایرانی بخودش زحمت داد که کلمه ی کوتوال رو از زندگی نامه ی بزرگامردا احمدشاملو ....
و یا مثلا شازده احتجاب (مرحوم گلشیری)رو برای یک خواننده ی غریبه توضیح بده؟
کم کاری از خودمونه.........
وناتوانی در شناسوندن ادبیات وخصوصا ادبیات فولکلور ایرانی به دنیا
ملتی که نتونه پیشینه ی تاریخی خودشو به یک زبونه حداقل رایج دنیا ...ترجمه کنه ...چه توقعی داره که ادبیاتش جهانی بشه؟
حداقل درمورد سعدی وخیام ...میدونم که اولین بار این ترجمه رو ما ایرانی ها انجام ندادیم
دنبال عامل ویا (منبع نقل قول )خارجی نگردیم ..........مشکل از خودمون هست
با تشکراز مترجم هائی که اسم بردم ویادشون بخیر
هم بله ، هم نخیر!!!...توجه داشته باشید ، اینجا دو فهرست بود ، فهرست اول ( که دراصل 1001 عنوان گلچین و منتخب بودند ) که با از بین این 1001 عنوان ، 100 عنوان رو گلچین و انتخاب کردند... البته اسم کتاب و آثار مولوی و سعدی هم اینجا بود... فهرست دوم که فقط 50 کتاب برجسته رو گفتند... که این 50 تا فقط بعضی از نویسندگان غربی بودند...
نویسندگان و شعرایی که شما گفتید ( ایرانی و غیر ایرانی ) مثل خانم دانشور و پائولو کوئیلو ...معاصر هستند ،از قدیمی ها میگفتند ... از بزرگان و برجستگانی که دنیا اونها رو میشناسه...از ایران بگذریم ، بقیه دنیا ، شرق ،کشورهای دیگه چین ، ژاپن ،هند اصلآ خود غرب ، آمریکای لاتین و حتی آفریقا...بیشتر مثل اینکه توی این انتخابها عمدی هست ...بعد حتی خود آثار انتخابی هم از نظر سطح و کیفیت با هم متفاوتند...
در مورد ادبیات ایران ، ادبیات و شعر محلی یا فولکلور تعریف خاص خودش رو داره ، نه اینکه ما به تمام آثار بزرگانی مثل فردوسی ، مولوی ، سعدی ، حافظ و خیلی های دیگه ، این لقب رو بگیم...دوم اینکه، این درست که ما برای شناساندن این آثار به جهانیان وظیفه داریم ، ولی وقتی محققان و منتقدان میخواهند آثار رو بررسی کنند ، خودشون باید دست بکار بشند و دست به تحقیق بزنند...
وقتی گوته آلمانی میگه : در برابر حافظ ، من یک قطره هستم در برابر اقیانوس...یعنی هم بزرگی و جهانی بودن ، افکار و ابیات حافظ معلوم میشه ، هم اینکه برای شناختن بزرگان ، حتمآ لزومی نداره که به انتظار ترجمه مترجم های اون کشور بنشینند...در مورد شاهنامه و فردوسی، تمام دنیا ، خودشون هزاره فردوسی رو اعلام کردند و جشن گرفتند...یک نویسنده فرانسوی ( اسمش یادم نیست ) 30 سال وقت گذاشته و شاهنامه رو به تالیف و نوشته خودش گفته ...کتاب ایشون توی میدان انقلاب هست ( حداقل یه زمانی بود ) توی مقدمه همین کتاب هم گفته که متاسفم که چون زبان من فارسی نیست ، تمام لطایف و حقایق این اثر رو متوجه نشدم...تمام شعرای معروف و بزرگ ایران ، چند بیت شعر درباره توصیف خوبی و قدرانی از فردوسی گفتند... مولوی رو که خیلی از کشورها بهتر از خود ما میشناسند...سعدی هم همینطور و خیلی های دیگه...
در کل منظور این بود : بله حق باشماست ، ایراداتی هست ، اون هم زیاد ... مترجمین باید برای شناخت این آثار تلاش کنند و همه و همه...ایرادهای خود ما بجا ، ولی از عمد یا کم توجهی منتخبین هم نمیشه به آسونی گذشت...شاید هم گروه منتخبین ، واقعآ گروه و تیم حرفه ای نبودند و دانش و اطلاعات کافی نداشتند ، که در این صورت ، صلاحیت اینکار رو نداشتند...
نویسندگان و شعرای بزرگ ایرانی اولآ برای خیلی از مردم عادی هم شناخته شده اند ، چه برسه به محققان و ادبای بزرگ دنیا ...دوم اینها در حد ادبیات محلی نبودند ... سوم گفتم ، از ایران بگذریم ( با اون همه آثار و نویسندگان بزرگ ) ...کشورهای دیگه ، آثار و نویسندگان بزرگ و برجستجه نداشتند !!!...فقط و فقط چند اثر و نویسنده خاص غربی ....
نوشته شده توسط saviss
جواب بصورت نقل قول
.gif ":دی")
