تبلیغات :
خرید لپ تاپ استوک
ماهان سرور
آکوستیک ، فوم شانه تخم مرغی ، پنل صداگیر ، یونولیت
دستگاه جوجه کشی حرفه ای
فروش آنلاین لباس کودک
خرید فالوور ایرانی
خرید فالوور اینستاگرام
خرید ممبر تلگرام

[ + افزودن آگهی متنی جدید ]




صفحه 2 از 3 اولاول 123 آخرآخر
نمايش نتايج 11 به 20 از 21

نام تاپيک: ◄◄ تاپیـــک جـــامـــع جـــراحـــیـــهای زیـــبـــایـــی ►►

  1. #11
    آخر فروم باز Sharim's Avatar
    تاريخ عضويت
    Jul 2007
    محل سكونت
    A Stairway To Heaven
    پست ها
    2,352

    پيش فرض ◄◄ تاپیـــک جـــامـــع جـــراحـــیـــهای زیـــبـــایـــی ►►



    تمایل به جراحی های زیبایی مدت زیادی نیست که مردم اکثر کشورهای دنیا را مشغول به خود کرده است.یکی از اصلی ترین انواع جراحی های زیبایی،جراحی فک ها ست که در حیطه کاری جراحان دهان و فک و صورت
    قرار می گیرد.


    درباره جراحی‌های زیبایی فک پای صحبت دکتر حسین به‌نیا نشستیم. پروفسور حسین به‌نیا،متخصص جراحی دهان و فک و صورت از آلمان، مدیر گروه و استاد بخش جراحی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه شهید بهشتی و عضو آکادمی جراحان آمریکا هستند که ده‌ها مقاله علمی از ایشان در ژورنال‌های معتبر خارجی به چاپ رسیده و حتی در کتب مرجع، رشته جراحی فک و صورت نیز مورد استناد قرار گرفته است.
    معيارهاي زيبايي
    اقوام و ملل مختلف براي خود معيارهاي متفاوت و حتي متناقضي براي زيبايي دارند.اما يك نكته مشترك در تمام اين اقوام و كشورها بحث تناسب و هارموني ست كه برمبناي عقايد همان قوم و نژاد تعيين مي شود.

    مثلاَ در نژاد آفريقايي هر دو فك بيرون زده و جلو آمده است كه از نظر مردم بسياري از كشورها نازيبا ست اما در ميان خود آفريقايي ها زيبا و متناسب تلقي مي‌شود.



    بنابراين اجزاي صورت و بدن تعيين كننده زيبايي با توجه به معيارهاي قومي و نژادي ست.در نتيجه در صورت بايد تمام اجزا را باهم درنظر بگيريم.اينكه بياييم و روي يك جزء صورت دست بگذاريم و فكر كنيم با دستكاري آن صورت ما زيباتر مي‌شود طرز فكر اشتباهي ست.
    براي تعيين تناسب چهره بايد تمام اجزا آن از قبيل موها،پيشاني،ابروها و … بررسي شوند كه فك بالا،پايين و دندان‌ها هم از جمله همين اجزا هستند. بعضي اوقات افراد فكر مي‌كنند اگر تغييري در فك‌شان داده شود چهره شان زيباتر مي‌شود درصورتي كه شايد اصلاَ فك‌ها مشكلي نداشته باشند و ناهنجاري مربوط به قسمت ديگري از صورت باشد.

    ناهنجاري‌هاي فكاز مشكلات شكلي فك با عنوان ناهنجاري‌هاي فك ياد مي‌شود.اين ناهنجاري‌ها مي توانند مادرزادي باشند يعني مشكل فك بصورت ژنتيكي به بيمار ارث رسيده باشد.گروه ديگر ناهنجاري‌هاي اكتسابي هستند، مثل مكيدن انگشت در دوران كودكي يا ضربه خوردن به فك در دوران كودكي و نوزادي كه ممكن است باعث بروز ناهنجاري‌هاي شديدي در فك‌ها شود. بطور كلي ناهنجاري‌هاي فك يا عقب ماندگي رشدي هستند يا زيادي رشد؛ممكن است ناهنجاري زيادي رشد يا عقب ماندگي رشد فقط در يك فك ديده شود يا اينكه هر دو فك جلو زده يا كوچك باشند.حتي امكان دارد يك فك بيش از حد طبيعي رشد كرده باشد و يك فك كمتر از حد!عقب ماندگي رشد فك

    در عقب ماندگي رشد فك يكي از اصلي ترين عوامل ايجادكننده، ضربه به فك و به مراكز رشدي فك در هنگام كودكي است.اين حالت معمولاَ‌در فك پايين اتفاق مي‌افتد و در نتيجه فك پايين عقب بوده و كوچك مي‌ماند.قبلاَ اعتقاد براين بود كه براي درمان بايد تا سن 18 سالگي صبر كرد ولي امروزه اصل بر اين است كه به محض كشف مشكل بايد مداخله پزشكي انجام شود و ديگر نيازي نيست كه تا سنين بالا صبر كنيم.ما مي توانيم مشكل عقب ماندگي رشد فك را با يا بدون جراحي در همان دوران كودكي درمان كنيم.



    در درمان غيرجراحي از پلاك‌هاي تحريك كننده رشد فك كه توسط متخصص ارتودونسي تجويز مي شود استفاده مي كنيم.در درمان جراحي هم در دوران كودكي مي توان دستگاه‌هاي كشش دهنده استخوان را داخل فك كار گذاشت تا با ايجاد كشش بصورت تدريجي عقب ماندگي رشد فك جبران شود. گاهي اوقات مجبوريم نوزاد تازه متولد با عقب ماندگي شديد فك را بلافاصله جراحي كنيم چون در غير اينصورت نوزاد به‌دليل عقب ماندن فك دچار خفگي مي شود. زيادي رشد فك



    اين مشكل هم در فك بالا و هم در فك پايين وجود دارد ولي اغلب در فك پايين ديده مي شود.در اين مورد برخلاف عقب ماندگي رشد فك بايد تا سن 18 سالگي براي آقايان و كمي زودتر از 18 سالگي براي خانم‌ها صبر كنيم.علت، ادامه رشد فك تا اين سنين است.اگر اين ناهنجاري زودتر از 18 سالگي جراحي شود به‌دليل باقي ماندن مقداري از رشد،فك مجدداَ به وضعيت اول خود برمي‌گردد.



    تجويز جراحيبراي اين‌كه جراحي فك تجويز شود اول بايد عامل ايجاد كننده ناهنجاري مشخص شود.چون شايد اصلاَ مشكل از فك نباشد.سپس تناسب اجزاي صورت و وضعيت ناهنجاري فكي در كل صورت مد نظر قرار مي گيرد.در اينجا ما معمولاَ ‌از روش‌هايي مثل راديوگرافي،عكس از چهره يا تهيه مدل‌هاي گچي از فكين براي بررسي بهتر ناهنجاري استفاده مي كنيم.به اين ترتيب ما متوجه مي شويم كه آيا اصلاَ ناهنجاري فكي وجود دارد يا خير و اگر وجود دارد چه عاملي آن‌را ايجاد كرده و چطور بايد آنرا با توجه به ساير اجزاي صورت تصحيح كرد.

    درمان تيمي



    جراحي فك اغلب يك كار تيمي ست كه با همكاري جراح دهان و فك و صورت و متخصص ارتودونسي انجام مي شود.هر دو اينها رشته هاي تخصصي دندانپزشكي هستند چراكه دندان‌ها در اين جراحي نقش بسيار مهمي دارند.

    براي انجام يك درمان ايده‌آل بايد روابط فكي و دنداني بيمار تصحيح و تثبيت شود كه اين در حيطه كاري رشته هاي دندانپزشكي ست.معمولاَ بيمار قبل از جراحي توسط ارتودونتيست تحت درمان قرار مي‌گيرد تا قوس‌هاي دنداني و خود دندان‌ها وضعيت ايده‌ال براي جراحي را بدست آورند و پس از آن جراحي انجام شود.

    بعد از تشخيص دقيق ناهنجاري و طراحي درمان جراحي،معمولاَ ترجيح مي دهيم تا از يكي دو سال قبل از عمل، درمان ارتودونسي براي جراحي آغاز شود تا وقتي بيمار به سن 18 سالگي رسيد بلافاصله جراحي انجام شود و براي بيمار زماني از دست نرود و ناهنجاري هرچه زودتر برطرف شود.

    ريكاوري
    بيمار بعد از عمل يك شب در بيمارستان است و روز بعد مرخص مي شود.ما معمولاَ بيشتر از يك شب اين قبيل بيماران را در بيمارستان نگه نمي داريم مگر بيمار شرايط پزشكي ويژه اي داشته باشد.بيمار بلافاصله مي تواند وارد زندگي اجتماعي شده و حتي سر كار برود.بعد از جراحي مقداري تورم در صورت ايجاد مي شود كه كاملاَ‌ طبيعي ست.اين 4-3 روز الي يك هفته بعد از جراحي وجود دارد و به مرور برطرف مي شود.خون مردگي و كبودي معمولاَ ديده نمي شود مگر در افراد مسن تر.

    خط برش جراحي
    يكي از سؤالات رايج بيماران درباره محل جراحي و باقي ماندن رد جراحي روي صورت است.امروزه تمامي جراحي هاي تصحيح ناهنجاري‌هاي فك از داخل دهان انجام مي‌شود.بنابراين روي صورت هيچگونه اثري به‌جاي نمي‌ماند و نگراني بيماران در اين زمينه بي‌مورد است.



    دهان بسته،دهان باز
    برای جوش خوردن استخوان بعد از جراحی، یا دهان با سیم بسته می شود و فرد تقریباَ نمی‌تواند دهان را باز کند، یا اینکه با پیچ و پلاک‌های خاصی قطعات استخوانی در داخل فک ثابت مي شوند و دهان بیمار کاملاَ باز می‌شود.این دو روش هیچ ارجحیتی به‌هم ندارند و به‌کار بردن آنها بیشتر سلیقه ای ست.البته در شرایط خاصی بهتر است دهان با سیم بسته شود اما بطور کلی امروزه بعد از اکثر جراحی‌ها از روش تثبیت با پیچ و پلاک استفاده می‌شود و بیمار می تواند دهان خود را باز کند.کلاَ جوش خوردن استخوان یک ماه و نیم طول می‌کشد اما پیچ و پلاک‌ها آنقدر مقاومت دارند که بیمار قبل از جوش خوردن کامل استخوان بتواند رژیم غذایی عادی داشته باشد. یک نکته جالب درباره روش بستن دهان اینکه خیلی از بیماران بعد از جراحی و به‌کار بردن این روش مقداری وزن کم می کنند و بابت این قضیه حتی خوشحال هم هستند.گرچه هدف ما لاغر کردن بیمار نیست اما بعضاَ در روش دهان بسته این اتفاق می افتد.در واقع برای افراد پرخور شاید این فرصتی باشد تا به کم خوردن عادت کنند.

    مراقبت‌هاي بعد از جراحي
    بيماري كه تحت عمل جراحي فك قرار گرفته باید مراقب باشد تا ضربه ای به فک وارد نشود چون می تواند باعث جابجایی استخوانها شده یا ابزارهای نگهدارنده داخل فک را شل کند.بیماران بهتر است از مسافرت‌های طولانی پرهیز کنند و در خودرو باید حتما کمربند ایمنی را ببندند. بهتر است این بیماران تا مدتی از ورزش‌های سنگین خودداری کنند.رعایت بهداشت برای این بیماران بسیار مهم و واجب است.این افراد از روز بعد از عمل باید مسواک بزنند و دهان خود را با دهانشویه شستشو بدهند.

    مدت زمان بسته ماندن دهان و رژیم غذایی
    بیمارانی که دهانشان باید با سیم بسته بماند قبلاَ باید تا 6 هفته در این وضعیت می ماندند اما در حال حاضر تا 3 هفته هم می توان این زمان را تقلیل داد.3-2 هفته دهان با سیم بسته می شود و بعد از این مدت سیم باز شده و بجای آن دهان با کش بسته می شود.در واقع در 2 هفته اول دهان مطلقاَ باز نمی شود، اما بعد از جایگزینی سیم با کش، دهان بیشتر از حالت قبل باز می شود.در مجموع حدود یک ماه و نیم طول می كشيد تا بیمار از دست سیم و کش راحت شود. کسانی که فکشان با سیم بسته شده باید بیشتر مایعات و غذاهای صاف شده (مثل سوپ بدون ملاط)استفاده کنند.در واقع در مدت دو هفته‌ای که دهان اصلاَ نباید باز شود بیمار نباید از غذاهایی که نیاز به جویدن دارند استفاده کند.بعد از برداشتن سیم و گذاشتن کش بیمار می تواند رژیم غذایی خیلی نرمی داشته باشد مثل سوپی که نیاز به جویدن زیاد نداشته باشد.بعد از یک ماه بیمار می تواند از غذاهای جویدنی استفاده کند.رژیم غذایی این بیماران باید حتماَ به گونه‌ای باشد که مواد غذایی مورد نیاز را دریافت کنند. کسانی که دهانشان باز می شود باید از غذاهای شل استفاده کنند یعنی غذاهایی که نیاز به جویدن شدید ندارند مثل سوپ،پوره،نان نرم،برنج و خورشت نرم که مواد سخت و سفت نداشته باشند.اما بعد از 4-3 هفته می توانند رژیم غذایی عادی داشته باشند.

    ارتودونسی بعد از جراحی
    بیمار بعد از اتمام جراحی باید تحت کنترل جراح و ارتودونتیست باقی بماند.یکی از مشکلات بعد از جراحی های تصحیحی فک، تمایل عضلات فک برای برگشت به حالت قبل از جراحی ست.عضلات به‌خاطر عادت قصد دارند به وضعیت قبلی برگردند و طبعاَ کشش آنها می تواند فک را هم به وضعیت قبل از جراحی برگردانده و باعث شکست جراحی شود.باید با این کشش عضلانی مقابله شود که از طریق استفاده از دستگاه‌های ارتودونسی این کار صورت می‌گیرد. ارتودونسی بعد از جراحی در واقع مرحله نهایی درمان است که تغییرات جزیی در وضعیت دندان‌ها اعمال می شود و بعد از 3-2 ماه دستگاه‌های ثابت از داخل دهان برداشته شده و پلاک‌های متحرک برای تثبیت وضعیت دندان‌ها در مرحله نگهدارنده به بیمار داده می شود.

    عوارض جراحی های زیبایی و تصحیحی فک
    به‌طور کلی هر جراحی می تواند عارضه داشته باشد.مهمترین عارضه در این جراحی ها اختلال در حس لب‌هاست که می تواند بعد از عمل جراحی پیش بیاید و معمولاَ ظرف چند هفته به‌تدریج برطرف می شوند.در شرایط نادر که آسیب جدی به عصب وارد شده باشد اختلال در حس برای مدت طولانی تری باقی می ماند.اگر عارضه خیلی شدید باشد ممکن ا‌ست حس لب‌ها اصلاَ برنگردد ولی این عارضه چندان مسأله جدی نیست و جای نگرانی وجود ندارد.اگر هم حس لب‌ها برنگشت بیمار خیلی زود به آن عادت می کند.

    جراحی های مکمل
    همانطور که اشاره شد در این قبیل جراحی‌ها باید تمام اجزای صورت را در نظر گرفت.گاهی اوقات یک بینی به ظاهر بزرگ است اما علت آن بزرگی بینی نیست بلکه کوچکی فک بالا ست.گاهی اوقات بعد از جراحی فک دیگر بینی هم در صورت بیمار متناسب به‌نظر نمی‌رسد و بهتر است جراحی شود. یک اشتباه بسیار بزرگ عمل زیبایی بینی قبل از جراحی فک است.در خیلی از این موارد وقتی فک (بخصوص فک بالا)بعد از بینی جراحی شود بینی جراحی شده زیبایی و تناسب خود را از دست داده و حتی زشت و ناخوشایند به‌نظر می رسد.





    بنابراین اگر قرار است بیمار هم تحت عمل جراحی فک قرار گیرد و هم بینی جراحی شود،به‌عنوان یک اصل اول فک باید جراحی شود و بعد از آن بینی. گاهی اوقات گونه های بیمار نیز نیاز به تصحیح دارند به‌خصوص بعد از جراحی فک.معمولاَ این مسأله از قبل برنامه‌ریزی می شود و در صورت نیاز اغلب بیمار بصورت همزمان و در یک جراحی گونه ها نیز بهمراه فک ها تصحیح می شوند.



    بعضی اوقات چانه بیمار نیز کوچک بوده و احتیاج به عمل دارد.ما دو نوع جراحی برای چانه داریم.یکی استفاده از پروتز و دیگری بریدن استخوان چانه و تغییر موقعیت آن است.روش دوم روش علمی تر و بهتری ست چون پروتزهای ناحیه چانه بعد از مدتی بدلیل فشار شدید عضلات این ناحیه جابجا می‌شوند و حتی ممکن است کاملاَ از آنجا خارج شوند.در بریدن استخوان چانه نتیجه زیباتر و قابل پیش بینی تر است.

  2. #12
    داره خودمونی میشه A m i N i m A's Avatar
    تاريخ عضويت
    Jan 2008
    محل سكونت
    Eldorado
    پست ها
    35

    پيش فرض

    با اینکه 124 روز از این تاپیک میگذره ولی یه سعال دارم، کسی که بینیش انحراف تیغه داره که تو شکل ظاهری هم تاثیر گذاشته اگه این فرد عینکی باشه، بعد از عمل میتونه از عینکش استفاده کنه یا نه؟ آیا این عینک به بینی فشار نمیاره؟!

  3. #13
    داره خودمونی میشه پويا's Avatar
    تاريخ عضويت
    Aug 2005
    پست ها
    96

    پيش فرض

    سلام من 2 ماه قبل عمل جراحی انحراف بینی انجام دادم. اخیرا" متوجه شدم تیغه وسط بینی من سوراخ شده! سوراخ هم قطرش کم نیست و زیاده!

    من باید چکار کنم؟ به پزشک جراح مراجعه کنم قبول میکنه؟ باید دوباره برم عمل؟ اگه همین شکلی باقی بمونه برام مشکلی در آینده پیش میاره؟

  4. #14
    آخر فروم باز ghazal_ak's Avatar
    تاريخ عضويت
    Sep 2007
    پست ها
    1,260

    پيش فرض جراحی زیبایی سینه ( آشنایی با پروتز های سینه )



    جراحی زیبایی سینه
    بزرگ کردن سینه یکی از شایع ترین عمل های جراحی زیبایی مورد در خواست بانوان است. این فرایند شامل عمل جراحی است که پروتز های مصنوعی برای افزایش اندازه و بهبود شکل سینه ها مورد استفاده قرار می گیرد.



    برآوردها و حدس ها حاکی از آن است که بیش از سه میلیون زن در سراسر دنیا در ۳۵ سال اخیر پروتز سینه گذاشته اند و هر سال دهها هزار زن می خواهند که تحت این عمل جراحی قرار گیرند. بسیاری از زنان تصور می کنند که انجام عمل بزرگ کردن سینه باعث بهبود و بهتر شدن اندازه و شکل سینه ی آنها می شود؛ چون بر این باورند که سینه هایشان بسیار کوچک و اندازه یا شکلش نا موزون و نا متوازن یا غیر جذاب است. بعضی از زنان سینه هایی دارند که کاملا رشد نکرده است یا بعد از حاملگی یا تغییر وزن یا پیر شدن به میزان قابل توجهی اندازه و شکلش را از دست داده و تغییر کرده اند.
    تصمیمی که برای انجام عمل بزرگ نمودن سینه گرفته می شود، باید کاملا شخصی و آگاهانه باشد و نباید صرفاً برای خشنود کردن کس دیگری گرفته شود. مثل هر عمل جراحی زیبایی دیگر، عمل بزرگ کردن سینه هیچ کدام از مشکلات اصلی زندگی را حل نمی کند، اما ممکن است به افزایش اعتماد به نفس و شکل ظاهری بیمار کمک کند.تمام فواید بالقوه مورد بحث، در زمان مشاوره مورد بررسی قرار می گیرند.
    امروزه خانمی که می خواهد عمل بزرگ کردن سینه را انجام دهد، حق انتخاب در نوع عمل جراحی را دارد، بدین طریق می تواند نمای ظاهری و نتیجه مورد نظر را بدست آورد. بعضی از این حق انتخاب ها عبارتند از : نوع، اندازه پروتز، و برش ایجاد شده جهت جاگذاری پروتز سینه. مشخصاً برای هر انتخاب فواید و مضراتی وجود دارد، به هر حال به مراجعه کننده اطلاعات داده می شود و بدین وسیله اوست که با مشاوره تصمیم می گیرد کدام روش برایش بهترین است.

    اطلاعات اصلی و اساسی در مورد پروتز های سینه
    مهم است که بدانیم پوسته ی خارجی یا پوشش تمام پروتزها از سیلیکون ساخته شده است. اگرچه، ماده ی پر کننده ی موجود می تواند متفاوت و از مواد مختلف باشد که این مواد عبارتند از : آب نمک، ژل سیلیکون خالص که خود به دو دسته ژل ساده و ژل منسجم (همبسته) تقسیم می شود. ژل شکر و نمک (هیدروژل) و روغن سویا (تری لوسنت) که اخیراً کشف شده اند، فعلاً تا بررسی های بیشتر در مورد ایمنی آنها، مورد استفاده قرار نمی گیرند.

    ژل سیلیکونی فعلاً رایج ترین نوع مورد استفاده می باشد. در اروپا نمودارهای فعلی توزیع فروش [۷۰%سیلیکون، ۱۵% آب نمک، ۱۵% بعدی، پر کننده های دیگر مثل هیدروژل و روغن های سویا] را نشان می دهند. چون ژل سیلیکونی از سال ۱۹۶۳در دسترس می باشد بنابر این جراح ها بیشتر از ۴۰ سال است که در مورد این نوع پروتز ها تجربه دارند و در حال حاضر استفاده از آن، بیش از هر نوع دیگری معمول است. در طی سال ها تغییرات و پیشرفت هایی ایجاد شده که پوشش های سطحی از موادی با فرمولاسیون جدید تر ساخته شده اند و این پوشش ها طوری طراحی شده اند که “پارگی جدار” و انتشار مقادیر بسیار کم از جزء ژل سیلیکونی (ژل پر کننده) را به حداقل می رسانند.
    جالب توجه اینکه پروتز ژل سیلیکون استاندارد بیش از انواع پروتزها همان احساس سینه طبیعی را ایجاد می کند؛ که احتمالا این مسئله به خاطر نرمی ذاتی ژل سیلیکونی می باشد.

    مختصر اطلاعاتی در مورد سیلیکون
    بسیاری از خانم ها در مورد این نوع عمل جراحی بدون شک داستان های ترسناکی شنیده اند. ازجمله مسمومیت زایی سیلیکون یا ایجاد بیماری خود ایمنی/ بافت همبندی پروتز که مربوط به “تراوش”یا مهاجرت ژل می باشند.

    در نتیجه در مورد عمل بزرگ کردن سینه در دوازده سال اخیر تبلیغات مخالفی دریافت شده است، مخصوصاً از طریق عملکردهای غیر مسئولانه ی رسانه ها که بدین طریق علی رغم حقایق موجود، ادعاها و سئوالاتی در مورد ایمنی سیلیکون مطرح شده است.
    بدون شک، بیشتر این داستان ها بعد از این که سازمان مدیریت غذا و دارو در امریکا (FDA) در ژانویه ی۱۹۹۲ استفاده از پروتزهای سیلیکونی را در امریکا ممنوع کرد، بوده است.
    سازمان مدیریت غذا و دارو در امریکا (FDA) به این نتیجه رسیده بود که “هیچ سند و مدرکی وجود ندارد که ژل سیلیکون که پروتزها با آن پر میشوند ایمنی ندارند اما مدارک کم و ناکافی برای اثبات ایمنی آن وجود دارد.” تمام موارد بالا نتیجه دعوی حقوقی در حال رسیدگی بر ضد تولیدکنندگان پروتزهای سیلیکونی بود که این دعوی از طرف زنانی بود که پروتز داشتند و نشانه ها و علائم زیادی از بیماری ای که به اصطلاح “بیماری خود ایمنی مربوط به سیلیکون” نامیده شده است؛ را دارا بودند. در حقیقت بررسی مدارک دادگاه در امریکا نشان داد که بیش از ۲۱۶ نشانه ی جداگانه در ارتباط با سیلیکون به ثبت رسیده است این تعداد تنوع نشانه جداگانه در هیچ بیماری دیگری دیده نشده است!

    از این زمان فعالیت بیشتر و بحث و گفتگوهای فراوانی در مجامع پزشکی انجام شد، تا اثبات کنند که آیا پروتزهای سیلیکونی ایمن و بی خطر هستند یا خیر. برای این کار مقدار زیادی اظهاریه و بیانیه منتشر شد و نتایج زیادی گرفته شد. به طور خلاصه بعضی از آنها عبارتند از :
    ۱)در ژانویه ۱۹۹۲ رئیس متصدیان پزشکی امریکا به جراحان و پزشکان اطلاع داد که سازمانهای بهداری امریکا به چنین نتیجه ای رسیده اند که هیچ دلیلی برای کناره گیری و دست کشیدن از استفاده از پروتز به خاطر هراس و ترس های واهی موجود در امریکا وجود ندارد!
    ۲) در آوریل ۱۹۹۴ یک کمیته متخصص که توسط دپارتمان بهداشت تعیین شده بود، به این نتیجه رسید که هیچ مدرک علمی در مورد ارتباط پروتز های سیلیکونی با بیماری خود ایمنی یا بیماری بافت همبند وجود ندارد.
    ۳) ادعاهایی وجود دارد که سیلیکون کلا باعث ایجاد یک سندرم جدید می شود. این ادعاها براساس گزارشات موردی است و بنابراین نوع مطالعاتی برای اثبات این ادعاها وجود ندارد. در پاسخ و جواب این ادعا کالج روماتولوژی امریکا بیانیه ای در اکتبر ۱۹۹۵ بر اساس مطالعات تحقیقاتی روی بیش از ۷۸۰۰۰ زن منتشر کرد. بیانیه به این صورت بود که سیلیکون، بیماران را در معرض هیچ خطر اضافی در مورد بافت همبندی یا بیماری روماتیسمی قرار نمی دهد. و هیچ دلیلی برای منصرف کردن زنان از چنین عمل جراحی به خاطر ابتلا یا وخیم تر شدن (بد تر شدن )یک بیماری و ناراحتی بافت همبندی جود ندارد.
    ۴)حداقل ۲۹ مورد مطالعه و مقاله حداقل در ۱۰ سال اخیر در سراسر دنیا به چاپ رسیده است که بیشتر از ۲۰۰۰۰۰ زن در این مطالعات مورد بررسی قرار گرفته اند و در هیچکدام از آنها رابطه ای بین بیماری معروف به “بیماری خود ایمنی سیلیکون ” و پروتز دیده نشده است.
    ۵)کشف سیلیکون در مایعات بدنی باید بصورت متناسب بصورت و پرسپکتیو مورد بررسی قرار بگیرد، سیلیکون به میزان زیادی در محیط اطراف ما و در برخی مواقع احتمالا در بدن بیشتر مردم وجود دارد. تماس و ارتباط ما با سیلیکون در سراسر زندگمان زیاد است و سیلیکون به طور گسترده در داروسازی مورد استفاده قرار می گیرد. سیلیکون بعنوان یک لغزاننده (لوبریکنت) در هر نوع سوزن یک بار مصرف، سرنگ و لوله های درون سیاهرگی مورد استفاده قرار می گیرد.سیلیکون ها در روژ لب ها، لوسیون های برنزه کننده، فرایند های تولید غذا، کرم های پوست، اسپری مو و لوازم آرایشی کاربرد دارند. در بیش از ۱۰۰۰ محصول دارویی از سیلیکون بعنوان یک جزء سازنده یا در فرایند تولید وسایلی مثل دریچه های مصنوعی قلب، مفاصل و دستگاه تنظیم ضربان قلب( … ) استفاده می گردد.
    ۶) در جولای ۱۹۹۸، دپارتمان بهداشت کشفیات و نتایج را به دنبال بررسی ها و مطالعات کمیته ی تشکیل شده برای بررسی ایمنی پروتزهای سیلیکونی، منتشر کرد. این کمیته که بیشتر از دانشمندان و استادان دانشگاه تشکیل شده بود به این نتیجه رسید که هیچ مدرک علمی در مورد ارتباط پروتزهای سیلیکونی با این بیماری وجود ندارد. (گزارش ۳۶ صفحه ای کامل آن را میتوانید از روی اینترنت و از سایت های مربوطه مطالعه فرمائید)
    با توجه به این بیانیه، به طور منصفانه باید قبول کرد که بعضی زنان که عمل جراحی بزرگ کردن سینه داشته اند، ممکن است متعاقبا در بعضی مراحل زندگیشان دچار ناراحتی خود ایمنی یا بافت همبندی بشوند. چون این ناراحتی ها نسبتا در میان مردم متداول و رایج می باشند، علی رغم اینکه آیا آنها عمل پروتز گذاری سینه داشته اند یا نه، آیا ممکن نیست که به هر حال دچار این بیماری ها شوند ؟
    این نوع سؤال ها فقط با تجزیه و تحلیل آماری دقیق و آزمایش گروهی از افرادی که عمل پروتز گذاری سینه داشته اند و مقایسه ی آن ها با تعداد و انواع مشابهی از افرادی که عمل جراحی پروتزگذاری سینه نداشته اند، می توانند پاسخ داده شوند. سپس اگر مشخص شد که گروهی از زنان که عمل پروتزگذاری سینه ی سیلیکونی داشته اند، تعداد بیشترشان دچار بیماری های خود ایمنی هستند؛ پس یک ارتباط اتفاقی می توان بین آن ها پیدا کرد. اگرچه، در این لحظه بعد از بررسی تمام اطلاعات و داده های مربوطه، منطقی به نظر میرسد که بگوییم هیچ مدرک علمی و قاطعی وجود ندارد که نشان دهد مواد سیلیکونی موجود در پروتزهای سینه خطر بیماریهای بافت های همبندی یا سرطان سینه را افزایش می دهد.
    ـ قبلاً از ژل سیلیکون برای پر کردن نقائص بافت نرم و چین و چروکها به شکل تزریق استفاده می گردید که این مسئله سالهاست ممنوع گردیده است. کارخانه های سازنده پروتز سیلیکون علاوه بر استحکام دادن جدار پروتزها امروزه بیشتر از ژلهای چسبنده و همبسته نرم استفاده می کنند که حتی در صورت بریده شدن جداره نیز از هم جدا نشده و پخش نمی شوند

    چه جایگزین هایی برای ژل سیلیکونی وجود دارد ؟
    پروتز تری لوسنت(روغن سویا):
    دلیل اصلی ساخت پروتز تری لوسنت ایجاد یک محصول رادیولوسنت (نامرئی برای اشعه ی ایکس)بوده است که این محصول اجازه میدهد که بافت سینه با ماموگرافی به خوبی دیده شود. پروتز تری لوسنت با روغن سویای تری گلیسیریدی، (غیرسیلیکونی) خوب تصفیه شده پر شده اند که این روغن اجازه می دهد که اشعه ی ایکس به داخل پروتز بهتر نفوذ کند.

    اگر چه، این نوع پروتزها بافت سینه را به مقدار کمتری محو و نامشخص می کنند با این حال شخص باید کسی را که کار رادیوگرافی را انجام می دهد، از وجود پروتز در سینه اش مطلع کند.
    یک اشکال مهم که در رابطه با پروتزهای تری لوسنتی وجود دارد پدیده¬ی چروک خوردن پوست است چون ماده¬ی پرکننده¬ی پروتزهای تری لوسنتی مایع می باشد، بعضی چین خوردگی های پوسته و پوشش سینه باید مورد انتظار باشد.

    در بیمارانی که بافت سینه هایشان لطیف و نازک است این چروک ها به راحتی قابل رؤیت و محسوس خواهند شد. چون پروتزهای پر شده با آب نمک تقریبا ۳۰ برابر ویسکوزتیه ی کمتری نسبت به پروتزهای پر شده با تری لوسنت دارند، این مشکل در این پروتزها بیشتر رخ می دهد، از طرف دیگر پروتزهای پر شده با ژل سیلیکونی چون ترکیب ضخیم تری دارند، این مشکل در آنها کمتر رخ می دهد.
    آزمون بالینی بیماران برای این نوع پروتزها در انگلستان از سال۱۹۹۳آغاز شد. به طور کلی حدود (۵۰۰۰ ) زن دارای پروتز سینه ی تری لوسنتی هستند. اگرچه در هفتم مارس ۱۹۹۹، دپارتمان بهداشت به پزشمان توصیه کرد که تا اطلاع ثانوی از گذاشتن پروتز های تری لوسنتی خودداری کنند. در ۶ ژوئن ۲۰۰۰، آژانس روشهای پزشکی اطلاعیه ای منتشر کرد که به زنانی که پروتز های تری لوسنتی داشتند توصیه می کرد، آن ها را بردارند. این مربوط به اطلاعاتی بود که طبق آن حدس زده می شد که پر کننده ای که در پروتزهای کاشته شده ی تری لوسنتی قرار دارند ممکن است موادی تولید کنند که مضر باشد و به سلامتی بدن صدمه بزنند. در نتیجه، تجقیقات و بررسی های بیشتری مورد نیاز می باشد که ایمن بودن آنرا مشخص نماید.

    پروتز هیدروژلی
    این آخرین نوع پروتزهای سینه می باشد که بدنبال بررسی ها و پژوهش ها برای پیدا کردن یک ماده ی پر کننده،که در صورت پاره شدن و تراوش از پوسته و پوشش بی خطر باشد ساخته و تولید شد. این نوع ماده ی پر کننده از ژلِ شکر و آب نمک ساخته شده است. اگرچه از نظر لمس شبیه به پروتزهای از نوع سیلیکونی می باشد؛ معهذا پروتزهای هیدروژلی وقتی لمس می شوند کمی محکمتر و سفت تر هستند.

    چین و چروک خوردن پوست در هیدروژل نسبت به پروتزهای پر شده با تری لوسنت و آب نمک احتمالا کمی کمتر است ولی با این حال از ژل های سیلیکونی بروز بیشتری دارد.
    به مانند پروتز تری لوسنت، به خاطر عدم وجود مطالعات و اطلاعات طولانی مدت تر، آژانس روشهای پزشکی از دسامبر ۲۰۰۰ تصمیم گرفت گذاشتن این نوع پروتزها را تا مطالعات بیشتر متوقف کند.

    آیا شکل و قوام پروتز متفاوت است؟
    شکل های مختلفی از پروتز وجود دارد. بیشتر این نوع پروتز ها که فعلاً مورد استفاده قرار می گیرند، هنوز گرد هستند. اگر از روبرو به آن ها نگاه کنیم آن ها مدور هستند و نیم نمای (پروفایل)آن بصورت نیمه ی ماه می باشد. قوام اکثر پروتزهای گرد معمولاً نیمه سیال بوده و بیشتر شبیه به یک ژل چسبنده و ضخیم می باشند.

    اخیراً یک پروتز سیلیکونی جدیدتر و منسجم ساخته شده است که معروف به پروتزهای آناتومیک یا اشکی هستند.چون ترکیب این ژل سفت می باشد، درمقایسه با ژلهای سیال تر و روان تر پروتزهای گرد، شکلی به خود می گیرد که مشابه نیم نمای سینه های طبیعی می باشد.این نوع پروتزها به جای اینکه پهن یاشند کمی بلندتر هستند و در قسمت پایین پرتر می باشند. آن ها تمایل دارند که از دیواره ی بالایی قفسه ی سینه به بالای خود سینه (پستان) گذار هموارتری داشته باشند. بنابر این به طور کلی آن ها کمی شکل طبیعی تری دارند، در مقایسه، پروتزهای گرد به سینه ها، ظاهری مدورتر و گردتر میدهد.
    بعلاوه به خاطر ترکیب ژلی ضخیم تر این پروتزهای، منسجم (اشکی) با ایجاد هر نوع شکاف یا پارگی پوسته و پوشش، تراوش و به بیرون ریختن ژل در آن ها رخ نمی دهد؛ درست مثل پروتزهای سیلیکونی استاندارد.مضرات آن به این صورت است که هر نوع سینه ای نمی توانند از این نوع بخصوص از پروتز ها استفاده کنند. یک نقطه ضعف دیگر آن این است که آن ها اساسا نسبت به پروتز های سیلیکونی استاندارد گران قیمت تر هستند.پروتزهای اشکی در هنگام لمس کمی سفت تر هستند، لبه ها و کناره های پروتز را قابل لمس تر و محسوس تر می کنند. گزارشاتی نیز وجود دارد که ممکن است این پروتزها به مرور شکل شان از حالت آناتومیک خارج شود.
    اگر چه، اخیرا یک نوع پروتز سیلیکونی منسجم گرد نیز تولید شده است که وقتی پوسته و پوشش پروتز کهنه و فرسوده و یا پاره شود، نشتی و تراوش کردن مواد درون آن رخ نمی دهد. مزیت دیگر آن نسبت به پروتز های اشکی که قبلادر مورد آن ها صحبت شده است، این است که پروتزهای منسجم گرد، شکل خود را از دست نمی دهند.

    چگونه من می توانم بهترین اندازه را انتخاب کنم؟
    پروتزهای سینه انواع و اندازه های مختلف دارند و هر زنی ممکن است به راحتی انواع اندازه ها را انتخاب کند. بیشتر زنان بر اساس اندازه ی سینه بندهاشان اندازه ی پروتز سینه را مشخص می کنند. هدف از آزمایشات، این است که چه اندازه از پروتزای که باید کار گذاشته شود ظاهری مطلوب و دلخواه دارد. همانطور که می توانید تصور کنید، پروتز سینه با اندازه های مختلف در زمان مختلف نتایج متفاوتی ایجاد می کند. رمز انتخاب اندازه پروتز سینه این است که این پروتز به طور کلی به شما ظاهری موزون تر و مناسب تر بدهد و با خواست شما یکی باشد.در هنگام مشاوره جراح پلاستیک اندازه های سینه و قفسه ی سینه ی شما را می گیرد؛ تا امتحان کند که چه اندازه ای برای شما مناسب است. بعلاوه با این اندازه گیری ها ظاهر شما را با بهترین اندازه ی سینه تصور می کند و در نظر می گیرد.

    مهم است بدانید که نهایتا عامل محدود کننده در انتخاب اندازه ی پروتز فضای در دسترس در زیر سینه ی شماست. به خاطر داشته باشید، همانطور که حجم هر نوع پروتز سینه افزایش می یابد، پس به پهنای آن هم اضافه می شود. بنابر این اگر شما پروتز سینه ای را انتخاب می کنید که بیش از انرازه بزرگ است ، لبه ها و کناره های آن ممکن است از اطراف بافت سینه ی اصلی بیرون بزند و حتی تا گودی زیر بغل نیز برسد. این حالت برای بیشتر مردم غیر مطلوب است. بعلاوه امکان چین و چروک خوردگی و دیگر مشکلات نامطلوب طولانی مدت نیز افزایش می یابند. چون بیشتر زنان دیدگاه واقع بینانه ای از چیزی که می خواهند به آن برسند دارند، بنابراین بسیار کم پیش می آید که جراح پلاستیکی نتواند انتظارات بیمارش را بر آورده کند.

    آیا گذاشتن پروتز سینه باعث ایجاد سرطان سینه میشود؟
    هیچ مدرکی که نشان دهد پروتز های سینه ایجاد سرطان در انسان می کند، وجود ندارند. بر عکس مطالعات اخیر نشان داده است که زنانی که پروتز سینه گذاشته اند نسبت به جمعیت کلی ۳۰ % کمتر دچار سرطان سینه می شوند.

    آیا بزرگ کردن سینه روی روشهای تشخیص سرطان سینه تأثیر دارد ؟
    شاید مهمترین موضوع در مورد پروتز های سینه امکان به تأخیر افتادن تشخیص سرطان سینه با پروتز های سینه ی سیلیکون و پر شده با آب نمک می باشد. هر دوی این مواد حاجب هستند واشعه و پرتو ها را از خود عبور نمی دهند. این بدین معنی است که مانع دیده شدن بافت اصلی سینه در جریان ماموگرافی می شوند.

    اگرچه تکنیک های ماموگرافی در این چند سال اخیر بهتر شده و پیشرفت کرده اند و رادیولوژیست می تواند تا جایی که ممکن است قسمتهایی از بافت اصلی سینه که زیر پروتز سینه پنهان است را ببیند. اگر چه مهم است بدانیم که تشخیص ۱۰ تا۲۰% سرطان های سینه نسبت به اشعه ی ایکس قابل تشخیص و مرئی نیستند و بنابر این بیشتر سرطان های سینه هنوز هم توسط خود شخص یا با معاینات فیزیکی قابل تشخیص و کشف می باشند. در این رابطه بیشتر پزشکان بالینی احساس می کنند که پروتز سینه حقیقتا می تواند عمل معاینه از طریق لمس کردن را ساده کند. زنی که پروتز سینه دارد باید همان برنامه ی ماموگرافی منظم که زنان دیگر دارند را داشته باشد. باید شخصی که کار رادیوگرافی را انجام میدهد را باید از وجود پروتزها مطلع کرد تا نماهای خاص برای رادیوگرافی مناسب انتخاب شود.در نتیجه پروتز های سینه کار رادیولوژیست را سخت تر می کنند؛ هر چند مانع انجام آن نمی شوند.

    پروتز های سینه تا چه مدت باقی می مانند؟
    مانند تمام محصولات ساخت دست بشر، پروتز های سینه نیز تا ابد باقی نمی مانند. علی رغم اینکه بسیار قوی و مقاوم هستند(حتی در برابر فشار)، ولی مستعد کهنه شدن و فرسایش در طول زمان می باشند. به عبارت ساده تر، پوسته ی خارجی پروتز سینه، بالاخره کهنه و نازک شده و نهایتا از بین می رود. اگر چنین اتفاقی افتاد مواد آن به بیرون تراوش پیدا می کند این حالت معمولا متلاشی شدن یا تراوش یا پارگی پروتز سینه نامیده می شود. اگرچه از نظر کلینیکی تشخیص آن مشکل می باشد. گهگاهی کسی ممکن است تشخیص دهد که سینه کمی صاف شده است یا شکل آن تغییر پیدا کرده است،اما اکثراً به ندرت قابل توجه و دید است. به علت ایجاد کپسول اطراف پروتز گاهی اوقات بطور گول زننده ای تشخیص پارگی صورت نمی گیرد.

    همانطور که قبلا بیان شد، یک کپسول یک نوع کیسه ی بیولوژیکی را تشکیل می دهد که هر نوع پروتز سینه را در بر می گیرد.بنابر این بعد از اینکه تراوش از پروتز سینه رخ داد، مواد درون آن هنوز در همان مکان بوسیله ی کیسه ی خود بدن یا کپسول باقی می مانند. اگرچه علی رغم تشخیص مشکل آن از نظر کلینیکی، به یمن وجود سونوگرافی (اولتراسوند) بیشتر اوقات قادر به دسترسی دقیق به شرایط هر نوع پروتز سینه در مواقع لزوم، خواهیم داشت.
    نمودارها و تصاویر زیادی وجود دارد که مشخص می کند که نهایتا هر نوع پروتز سینه قبل از اینکه خراب شود، چقدر باقی می ماند. یک نمودار میانگین حدود ۲۰ سال است. اگرچه کهنه شدن و یا پاره شدن در میان افراد مختلف متفاوت است، بنابراین یک زن که ورزشها و تمرینهای فیزیکی زیادی مثلا چندین ساعت در روز به طور مرتب انجام می دهد و سینه هایش حرکت زیادی میکند(بعبارت دیگر مربی های ایروبیک، دوندگان ماراتن، سوارکاران و…)به طور طبیعی پروتز سینه ی آن ها در یک دوره ی زمانی مشخص نسبت به کسانی که تمرینات و تحرکات کمتری دارند، بیشتر فرسوده و پاره می شوند. در اولین نگاه منطقی است، فرض کنیم و بدانیم که پروتز های سینه در این حالت ها زودتر از بین می روند؛ بنابر ابن به منظور داشتن یک ارزیابی مناسب برای حالت و موقعیت پروتز های سینه ی شما بهترین توصیه و پیشنهاد این است که توسط پزشک و متخصص به طور منظم بعد از ۱۰ ـ ۱۵ سال که از عملتان گذشت معاینه شوید و اگر لازم بود سونوگرافی انجام دهید.

    عمل جراحی شامل چه کارهایی می شود؟
    اصل مهم در عمل جراحی بزرگ کردن سینه ایجاد یک جیب پشت سینه ی اصلی است که پروتز سینه در آن جای خواهد گرفت؛ اگرچه جزئیات زیادی در رابطه با این عمل جراحی وجود دارد که از قبل لازم است شخص آن را بداند.

    چه نوع برش هایی وجود دارد ؟
    به طور کلی سه نوع برش اصلی جراحی برای جاگذاری کردن پروتز سینه وجود دارد. در برش زیر سینه ای که بیشترین استفاده را دارد؛ در زیر سینه در قسمت خط یا چین سینه برش ایجاد می شود. طول برش حدود ۴ سانتیمتر است. این معمول ترین و رایج ترین برش است و در این حال تا و چین طبیعی خود سینه معمولا کاملا و به خوبی جای زخم سینه را پنهان می کند. این نوع زخم همیشه توسط لباس پوشیده می شود؛ چون در این نوع برش دسترسی مستقیم به فضایی که پروتز سینه قرار خواهد گرفت ایجاد می کند، ایجاد دقیق اندازه و شکل جیب مهم است و موقعیت و مکان قرار گرفتن پروتز سینه ی درون جیب دقیقا کنترل می شود.

    یک روش دیگر برش نزدیک پوست تیره تر نوک سینه میباشد که در اطراف و دور لبه ی آن ایجاد می شود. اشکال این برش این است که توسط هیچ، چین پوستی پوشیده و مخفی نمی شود و جای زخم ایجاد شده ممکن است ایجاد اختلال در شیر دادن بکند.
    روش سوم برشی است که روی یکی از خطوط چین زیر بغل ایجاد می شود؛ این برش کمتر استفاده می شود چون پیدا کردن مکان مناسب برای پروتز سینه در بعضی بیماران سختتر است و اگر در آینده مشکلی بوجود آید یک برش اضافی و دیگر روی سینه ممکن است نیاز پیدا شود. اگرچه بعضی بیماران فکر می کنند، که این برش کمتر از همه قابل رؤیت است، ولی در حقیقت این موضوع همیشه صدق نمی کند، مخصوصا وقتی لباس بدون آستین پوشیده می شود که ناحیه ی زیر بغل مشخص است. به خاطر داشته باشید که جای زخم همیشه وجود خواهد داشت و این ارتباطی به محل برش ندارد. به طور طبیعی, جای زخم ها کاملا و به خوبی بهبود پیدا کرده و به مرور زمان کمتر قابل رؤیت خواهند شد؛ اگرچه هیچ جراحی نهایتاً نمی تواند ظاهر هیچ زخم بخصوص را پیش بینی کند. اسثتثاناً ممکن است از برشهای دیگر مثل ناف و غیره نیز استفاده گردد که کمتر مرسوم اند.

    شما پروتز سینه را کجا قرار می دهید؟ جلو یا پشت ماهیچه؟
    دو مکان یا دونوع جیب ایجاد شده برای قرار گرفتن پروتز وجود دارد : زیر غده ای در جلوی ماهیچه ی سینه و زیر ماهیچه ای پشت ماهیچه ی سینه. ماهیچه ی سینه ای ماهیچه ای از قفسه ی سینه است که معمولا در بدنسازان رشد می کند

    در انگلستان مکان زیر غده ای رایج ترین مکان مورد استفاده می باشد. ایراد آن این است که شکل ظاهری و نمای بیرونی پروتز در زنان لاغر چشمگیرتر و آشکارتر است. در این موارد ممکن است نمای لبه های پروتز در روی قفسه ی سینه قابل تشخیص باشد در این موارد به شما توصیه می شود که پروتز سینه ها را به صورت زیر ماهیچه ای بگذارید.
    اگرچه بعضی انواع پروتز سینه ها وجود دارد که برای روش زیر غده ای مناسب تر هستند. این زنان معمولا سینه های اصلی شان زمانی بزرگتر از زمان حالشان بوده است. وقتی کاهش حجم بسیار زیادی در سینه ی اصلی وجود داشته است و در اندازه پوست میزان کمی جمع شدگی وجود دارد، پس شکلی ایجاد می شود که “کیف خالی”( … ) نامیده می شود. تحت این شرایط گاهی اوقات بهتر است که پروتز در موقعیت زیر غده ای قرار بگیرند تا بتوانند پوستی که سینه ی اصلی را پوشانده، پر کنند. در مواردی که پوست خیلی شل و آویزان می شود و نوک سینه تا، تای زیر سینه پائین می آید، لازم است تا دوباره نوک سینه را بالا آورده و پوست پوششی را با روشهای لیفت پستان یا ماستوپکی کوچک کنند. این حالت نیز در زمان مشاوره مشخص می¬شود.
    دومین مکان، مکان زیر ماهیچه ای بین ماهیچه ی دیواره ی قفسه ی سینه و خود قفسه ی سینه می باشد.

    مکان زیر ماهیچه ای پوشش پروتز سینه را افزایش می دهد، این پوشش شکل و ظاهر پروتز سینه را نیز زیاد می کند. این مکان مخصوصا در زنانی که بافت سینه ی بسیار کمی دارندو یا اصلاً ندارند، بسیار مفید است. با ایجاد پوشش زیاد در این شرایط نهایتا بعضی عوارض نامساعد که روی ظاهر سینه وجود دارد و در بالا توضیح داده شد، کاهش می یابد. مزیت دیگر آن، این است که گزارش شده در این روش، مامو گرافی با کیفیت بهتری انجام می شود.ایراد آن این است که ممکن است، درد یا ناراحتی بیشتری بعد از عمل داشته باشید و پروتز سینه با حرکات معین ماهیچه حرکت می کنند و نیز در صورت وجود افتادگی نسبی، شکل پستان در حالت خوابیده و ایستاده متفاوت خواهد بود.
    تصمیم در مورد اینکه درباره ی شما چه مکانی باید برای گذاشتن پروتز سینه ها انتخاب شود، در زمان مشاوره مورد بررسی قرار خواهد گرفت و نهایتاً جراح پلاستیک مجرب با در نظر گرفتن جمیع جهات تصمیم نهائی را می گیرد.

    چه نوع داروی بیهوشی مورد استفاده قرار می گیرد و چه مدت عمل جراحی طول می کشد؟
    عمل جراحی تحت بیهوشی عمومی انجام می شود و معمولا نیاز است که تمام شب در بیمارستان بمانید. این فرایند تقریبا یک ساعت یا کمی بیشتر به طول می انجامد.

    آیا این عمل دردناک است؟
    درد در طی عمل جراحی بزرگ کردن سینه تا حدی وجود دارد. همیشه تعیین میزان درد برای هر شخص مشکل است. در حالی که بعضی خانم ها این فرایند را دردناک می دانند، دیگران گفته اند که بعد از عمل جراحی درد بسیار کمی داشته اند. مکان قرار دادن پروتز سینه در پشت ماهیچه ی سینه ای همراه با درد بیشتری است، چون باید مقداری از ماهیچه بریده شود تا فضایی برای گذاشتن پروتز سینه باز شود. منصفانه است که گفته شود که بیشتر زنان میزان معتدلی درد برای پنج روز اول دارند که نیاز به مسکن خواهند داشت. اگرچه بعد از یک هفته بیشتر زنان گفته اند بهبود قابل توجهی در علائم و نشانه ها دارند و در حقیقت با هر نوع مسکن معمولی درد از بین برده اند.

    بعد از عمل جراحی چه اتفاقی می افتد؟
    بعد از عمل جراحی سینه های شما تا حدودی ورم کرده و کبود می شوند. این حالت احتمالا بعد از دوتا سه هفته از بین می¬رود. گاهی اوقات ورم دور سینه ممکن است با هم متفاوت باشد. این حالت طبیعی و عادی است و به مرور زمان بر طرف می شود؛ اگر تفاوت زیادی بین سینه¬ ی دو طرف وجود دارد، حتما برای توصیه های بیشتر با ما تماس بگیرید.

    بعد از بزرگ کردن سینه ممکن است به نظر برسد که سینه خیلی در بالا قرار دارد این حالت نیز عادی است. در طی دو ماه اول بعد از عمل جراحی این پروتز های سینه کم کم پائین آمده و نسبت به اثرات جاذبه ی زمین جای خود را پیدا کرده و به حالت طببیعی باز می گردند. اگر یک طرف سریعتر از طرف دیگر پائین آمد نیاز نیست که نگران شوید، چون این حالت بعضی اوقات رخ می دهد.
    بدنبال عمل جراحی شما باید بانداژ مناسبی در آن ناحیه داشته باشید و لازم است که به مدت دو هفته مکان عمل را خشک نگه دارید. بعد از دوهفته پانسمان شما بر داشته خواهد شد و زخم بررسی و باز بینی شده و کمی تمیز می شود. معمولا بخیه ای نیز برای کشیدن وجود ندارد، چون اغلب داخلی و جذب شدنی هستند.

    همیشه به خاطر داشته باشید که دستور العملهای بعد از عمل جراحی را به دقت بخوانید و آن ها را رعایت نمایید.

    بعد از عمل باید چه نوع عوارضی را انتظار داسته باشم؟
    تغییر احساس در نوک سینه و حس خود سینه، ممکن است اتفاق اقتد. بعضی بیماران کاملا حس سینه شان از بین می¬رود، برخی دیگر فقط کمی کاهش در حس سینه هایشان را گزارش کرده اند و بعضی حتی افزایش حس سینه را گزارش کرده اند. در اکثر موارد وقتی تغییر احساس سینه اتفاق می افتد، معمولا موقتی می باشد و به زودی از بین می رود و به مرور بهبود می یابد. طول دوره بهبودی گاهی تا هجده ماه به طول می انجامد. هرچند در تعداد بسیار کمی از بیماران از دست رفتن دائم احساس نیز ممکن است رخ دهد.

    شیر دادن با سینه می تواند به دنبال انجام این عمل ادامه یابد و شما قادر به تولید شیر کافی خواهید بود. شما باید بدانید که به طور طبیعی همه ی خانم ها نمی توانند به طور رضایتبخشی شیر بدهند، چه پروتز داشته باشند چه نداشته باشند.
    حاملگی : اگر شما بعد از عمل جراحی تان حامله شوید، بافت های سینه ی شما بزرگ شده و پوست نیز متعاقبا کشیده می¬شود. همچنین هنگام حاملگی و همراه با آن اگر شیر دادن را متوقف کنید بافت سینه ی شما کوچک و جمع خواهد شد. پیش بینی اینکه چه میزان این تغییرات رخ خواهد داد غیر ممکن است، ولی حجم پروتز سینه در طی این عملیات به همان اندازه باقی خواهد ماند.
    چین خوردگی یا چروک شدن پوست روی پروتز ممکن است در زنانی که بافت سینه کمی دارند یا اصلاً ندارند، رخ دهد. پروتز های سینه ی هیدروژلی که برش شان نسبت به پروتز های سینه ی سیلیکونی کمی بلندتر است بیشتر دچار این حالت می شوند. این حالت هیچ مشکل پزشکی به خودی خود ندارد؛ اما از نظر زیبایی نامطلوب است. این حالت می تواند در هر قسمتی از سینه رخ دهد. به منظور به حداقل رساندن این عارضه، اگر مناسب تشخیص داده شود در زمان مشاوره به شما توصیه می شودکه اگر سابقه چنین چیزی دارید پروتز این بار زیر ماهیچه ای گذاشته شود. خاطر نشان می گردد که چین و چروک شدن حتی وقتی احتیاط های لازم انجام شود، هنوز احتمال رخ دادن دارند و پس از رخ دادن، از بین بردن آنها مشکل و گاهی غیر ممکن است.
    در زنان لاغر بعد از عمل جراحی بزرگ کردن سینه، پروتز های پروتز لمس می گردد. در این موقعیت ها پروتز های سینه بیشتر در قسمت پائین سینه نزدیک به چین زیر سینه احساس می شوند.
    این حالت هم هیچ چاره ی پزشکی ندارد، اگرچه زنانی که این نکته را به خاطر نداشته باشند، ممکن است ناگهان نگران شوند که ممکن است در سینه شان غده ای ایجاد شده باشد. در هر حالتی که عدم اطمینانی در این مورد وجود دارد، همیشه بهتر است با جراح خود تماس بگیرید، تا او سینه شما را معاینه کند.

    هیچ نوع احتمال ترکیدن یا از هم باز شدن پروتزهای سینه هنگام مسافرت با هواپیما، شناکردن، شیرجه زدن و غیره وجود ندارد.

    جای زخم ها به چه شکل هستند؟
    ایجاد جای زخم پس از اعمال جراحی یک عارضه نیست؛ بلکه یک رویداد بعد از عمل محسوب می شود. خوشبختانه جای زخم ها در عمل بزرگ کردن سینه کوچک بوده و حدود ۴ سانتیمتر طول دارند. شما باید همیشه انتظار داشته باشید که جای زخم ها در ابتدا قرمز، ملتهب، قلمبه و حتی دارای خارش باشند؛ که به مرور زمان آن ها کمرنگ شده و صاف می شوند. این یک حالت عادی در فرایند التیام و جوش خوردن زخم است. با این حال به خاطر بسپارید که ترمیم کامل و التیام زخم ممکن است حدود دوسال طول بکشد. ماساژ روزانه ی جای زخم در طی این دوره توصیه می شود، تا این فرایند تسریع و تسهیل شود. شما باید بدانید که هیچ پزشک مسئولی در موقعیتی قرار ندارد که بتواند پیش بینی کند که جای زخم ها چگونه به نظر خواهد رسید. البته همانطور که گفته شد جای زخم ها کمرنگ شده و به مرور زمان بهبود می یابند.

    چه چیزی ممکن است اشتباه شود؟
    تمام عمل های جراحی ممکن است با بعضی خطرات و عدم اطمینان ها همراه باشند. وقتی یک عمل بزرگ کردن سینه توسط یک جراح پلاستیک خبره انجام می شود، اشکالات و خطرات معمولا به ندرت پیش می آیند. با این وجود افراد آناتومی بدنشان، عکس العملهای فیزیکی شان و توانایی التیام یافتن وجوش خوردن زخم هایشان بسیار با یکدیگر فرق دارد و نتیجه ی نهایی هرگز به طور کامل قابل پیش بینی نیست. این اشکالات عبارتند از : عفونت، خون مردگی و سیاه شدن پوست. عفونت می تواند علی رغم تزریق روزانه و منظم آنتی بیوتیک ها در زمان عمل جراحی همچنین بعد از عمل جراحی، پیش آید و احتمال رخ دادن آن یک درصد می باشد. علائمی مانند درد، قرمزی، ورم کردگی با تب که بدنبال عمل بزرگ کردن سینه پیش می آیند باید بلافاصله به بیمارستان گزارش شود. عفونت اگر گزارش نشود به راحتی می تواند موفقیت هر عمل جراحی را به خطر بیندازد. اگر عفونت جدی بود و به آنتی بیوتیک ها جواب نداد، ممکن است لازم شود پروتز سینه بیرون آورده شده و تا زمانی که عفونت کاملا پاک نشده است نباید مجددا گذاشته شود.

    خونریزی ناشی از تراوش در رگ خونی باعث ایجاد ورم و کبودی سینه می شود. اگر مقدار آن کم باشد، بدن به مرور زمان قادر به جذب آن خواهد بود. اگر مقدار آن قابل توجه بود که خونمردگی نامیده می شودو ۱% ممکن است لازم شود آن را تخلیه کنند.
    سیاه شدن پوست یا تخریب پوست وقتی خون کافی به پوست نرسد، رخ می دهد. اگر جراح پروتز سینه را بسیار بزرگتر از جیب ایجاد شده انتخاب کند این امر رخ می دهد. این حالت بسیار نادر است و در حقیقت دکتر منافی هرگز این مشکل را تجربه نکرده است و انتظار آن را نیز ندارد.

    منقبض شدن کپسول
    این مهمترین و رایج ترین مشکلی است که در عمل گذاشتن پروتز پیش می آید. یک کپسول، یک لایه از بافت زخم است که معمولا در اطراف هر ماده ی مصنوعی قرار گرفته در بدن، ایجاد می شود. این پاسخ طبیعی بدن به یک ماده ی خارجی است. بیشتر اوقات این کپسول بسیار نرم است بطوریکه تقریبا غیر قابل تشخیص است و بنابر این به هر حال تأثیری روی پروتز سینه نمی گذارد. منقبض شدن کپسولی یا سفت شدن آن، وقتی رخ می دهد که کپسول مرکب از بافت واکنشی اطراف پروتز سینه جمع یا کوچک می شود و آن را فشار می دهد به طوریکه سینه شروع به سفت شدن می کند و یا در بعضی موارد کاملا سفت می¬شود. یبشتر انقباض های کپسولی امروزه در پروتز های سینه ی سیلیکونی با پوسته ی صاف که سال ها قبل گذاشته شده اند رخ می دهد. میزان انقباض کپسولی در گذشته ۳۰% تا ۳۵% بوده است.

    با پیدایش پروتزهای سینه با پوشش وپوسته ی الیاف دار(textured)، مشکل انقباض کپسولی به میزان قابل توجهی کاهش یافته و در حال حاضر میزان آن بین %۶ تا ۸% است.دلیل ایجاد انقباض کپسولی کاملا مشخص نیست اما به نظر می رسد که چند عامل باشد. مهم است تشخیص داده شود که درجات مختلفی از انقباض وجود دارد و بیشتر مواقع تنها میزان کم و ملایمی ایجاد می شود. اگر چه در تعداد بسیار کمی از آن ها هم ممکن است این سفت شدگی آنقدر شدید باشد که برای آن ها ایجاد مزاحمت کند، حتی ممکن است که دردناک شده، یا باعث انحراف سینه از حالت عادی شود. این حالت ممکن است در یکی یا در هر دو سینه رخ دهد و در هر طرف میزان سفت شدگی ممکن است متفاوت باشد.
    این حالت ممکن است در هر زمانی رخ دهد حتی سال ها بعد از عمل. اگرچه بیشترین احتمال رخ دادن آن در سه سال اول بعد از عمل جراحی وجود دارد. متأسفانه در حال حاضر هیچ راه مؤثری برای جلوگیری از ایجاد انقباض کپسولی (اگر رخ دهد) وجود ندارد. اگرچه همانطور که قبلا گفته شد، وجود کپسول به خودی خود؛ خطری در سلامت شخصی ندارد غیر از اینکه ممکن است مانع ماموگرافی گردد.
    دو روش برای کاهش یا کم کردن سفتی یک انقباض کپسولی وجود دارد. این دو روش عبارتند از :کپسولوتومی( … ) بسته و باز.
    در کپسولوتومی بسته، سینه ی سفت شده به صورت دستی محکم از بیرون فشرده می شود و کوشیده می شود تا پوشش کپسولی پاره شده یا ترک بخورد، وقتی کار به طور رضایتبخش انجام شود نتیجه فوری بوده و سینه بلافاصله احساس نرمی می کند. اگرچه مقاومت پوششی زخم در برابر پاره شدن از فردی تا فرد دیگر فرق می کند. در بعضی ها پاره شدگی ها به راحتی رخ می دهند اما در بعضی دیگر جای زخم آنقدر سفت است که نمی تواند پاره شود، که نتیجه ی آن ظاهری خوب نخواهد داشت.کپسولوتومی بسته همچنین ممکن است باعث ایجاد کبودی، خونریزی یا حتی پارگی خود پروتز سینه بشود. اگر پارگی رخ داد نیاز می شود که شما عمل جراحی کرده و پروتز سینه ی پاره شده را برداشته و پروتز دیگری جایگزین آن کنید. به خاطر وجود این نتایج و پیامد های غیر قابل پیش بینی کپسولوتومی بسته، کمتر انجام می شود.

    روش دیگرکه کنترل شده تر می باشد و بنابر این روش ترجیحی مورد استفاده است، کپسولوتومی باز نامیده می شود که تحت بیهوشی عمومی انجام می شود. در این فرایند برش قدیمی مجددا باز می شود و کپسول ضخیم شده برداشته شده یا شل می¬شود. سپس پروتز سینه دوباره در جای خود یا در یک حفره دیگر مثلاً زیر ماهیچه قرار می گیرد. متأسفانه حتی بعد از انجام یک کپسولوتومی رضایتبخش و موفق همیشه امکان سفت شدن مجدد وجود دارد.

    چه مدت طول می کشد تا من به حالت عادی باز گردم؟
    شما می توانید به نرمی راه بروید و کارهای بسیار سبک را از روز بعد از عمل انجام بدهید، ولی در ۷ تا ۱۰ روز اول از انجام هر گونه کارهای سنگیناز جمله کشیدن یا بلند کردن اشیاء سنگین بپرهیزید. بسته به شغل، بسیاری از زنان بعد از این مدت، می توانند به سر کار خود بر گردند مشخصا اگر کار شما شامل کارهای کششی و بلند کردنی است، توصیه میشود ۱۰ روز دیگر از کار کردن بپرهیزید. شما معمولا می توانید تمرینات سبک دست و پا ها را بعد از سه هفته شروع کنید. تمرینات بازوها وشانه ها و شنا کردن را میتوانید بعد از ۶ هفته شروع کنید. وقتی تمرین و ورزش می کنید یک سینه بند ورزشی خوب بپوشید. رانندگی کردن بعد از یک هفته مجاز است. فعالیت جنسی را بعد از حدود ۴ هفته می تواند شروع شود؛ اگرچه در این مرحله هم فقط لمس آرام سینه ها توصیه میشود؛ لمس کردن و دست زدن محکم تر سینه ها بعد از ۲ ماه امکان پذیر است.

    خلاصه
    احتمال این که شما بعد از انحام عمل جراحی خوشحال و راضی باشید، بسیار زیاد است. بسیاری از بیماران مزایا و فواید این نوع عمل جراحی را می دانند. اگرچه علی رغم اطمینان و دلگرمی که توسط جراحان پلاستیک کار آمد و ماهر در دنیا ارائه شده است؛ بسیاری از زنان هنوز در مورد سالم بودن پروتز ها ی سیلیکونی و به طور کلی سایر پروتز های سینه اطمینان ندارند. اگر شما می خواهید که این عمل را انجام دهید، چاره ی دیگری ندارید یا این عمل را انجام ندهید و یا نهایتا باید پروتز سینه ای را انتخاب کنید که احساس بهتری نسبت به آن دارید.

    اگر تصمیم دارید که ادامه دهید تصمیم در مورد این که چه نوع پروتز سینه ای را مورد استفاده قرار بدهید، به عهده ی شما است.یک جراح فقط می تواند به شما اطلاعات بدهد و به شما توصیه کند که با چه نوع پروتزسینه ای احساس بهتری خواهید داشت. متأسفانه یک پروتز سینه ی کامل و بدون نقص هنوز ساخته نشده است و همانطور که توضیح داده شد چند نقص و عیب همراه با تمام پروتز های سینه وجود دارد. بنابراین یک شخص باید سعی کند، تمام این موارد را در برابر فوایدش از طریق بررسی هر نوع مدرکی به طریق عقلانی و بی طرفانه مقایسه نماید. بیماران هرگز نباید به خودشان اجازه دهند که توسط هر نوع گزافه پردازی رسانه ای یا شایعات تحت تأثیر قرار بگیرند. باید بدانید که گذاشتن پروتز بهر حال استانداردترین روش بزرگ کردن پستان بشمار می رود و شیوه های احتمالی دیگر هنوز مقبولیت عام نیافته اند
    Last edited by ghazal_ak; 22-12-2008 at 15:08.

  5. #15
    آخر فروم باز aaaammmm87's Avatar
    تاريخ عضويت
    Nov 2007
    محل سكونت
    ♥♥♥♥♥♥♥
    پست ها
    1,860

    پيش فرض دستگاه کوچک ‌کننده بيني دروغ است

    دستگاه کوچک ‌کننده بيني دروغ است

    اين آگهي تبليغاتي را بخوانيد: "افتخاري ديگر براي ايرانيان، اولين دستگاه کوچک‌ کننده، فرم‌ دهنده و زيبا کننده بيني در جهان، بدون نياز به عمل جراحي» شايد اگر شما هم اين آگهي‌ را در يکي از روزنامه‌ ها و مجلات بخوانيد وسوسه شويد که يکي از اين دستگاه‌ هاي نه چندان ارزان ‌قيمت را بخريد و خودتان را از شر جراحي پلاستيک بيني ‌تان خلاص کنيد ولي موضوع به اين سادگي ‌ها هم نيست. هر از چند گاهي يک محصول بازاري مانند اين دستگاه، سر از بازار درمي ‌آورد و با جملات وسوسه‌ انگيز، مقدار زيادي فروش مي ‌کند ولي کسي واقعا نمي ‌داند که آيا اين دستگاه در بلندمدت، موثر است يا نه؟

    گفتگوي زير با دکتر ابراهيم رزم‌ پا، متخصص گوش و حلق و بيني و فوق ‌تخصص جراحي سر و گردن، عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي تهران درباره اين دستگاه کوچک ‌کننده بيني انجام شده است.

    آقاي دکتر! دستگاه کوچک‌ کننده بيني، اين ‌طور که در آگهي ‌هاي آن تبليغ مي ‌شود، موثر است؟ شما آن را به بيماران تان پيشنهاد مي ‌کنيد؟

    خير. به هيچ‌وجه. اين فقط يک حقه و فريب تبليغاتي است و هيچ پايه و اساس علمي ندارد. وقتي رشد صورت و بيني يک فرد به پايان مي ‌رسد و فرد به دوران بزرگسالي وارد مي‌ شود، با چنين روش‌ هايي نمي‌ توان اندازه بيني را کوچک کرد.

    ساخت دستگاهي به نام دستگاه کوچک ‌کننده بيني، با شعارهاي تبليغاتي ويژه آن، به‌هيچ ‌وجه معقول و منطقي به نظر نمي رسد.

    در سنين کودکي چه ‌طور؟

    در کودکان در حال رشد ممکن است بيني را تحت فشار قرار داد که در حين رشد، جهت آن تغيير کند، ولي در بزرگسالان که رشد سر و صورت آن ها به پايان رسيده است به‌ هيچ ‌وجه نمي ‌توان با چنين روش‌هايي، اندازه بيني و جهت آن را تغيير داد.

    در مورد پمادهاي کوچک ‌کننده بيني نيز نظر شما همين است؟

    در بعضي آگهي ‌ها مي ‌بينيم که پمادها و کرم‌ هاي ويژه‌اي براي کاهش اندازه بيني تبليغ مي ‌شوند، ولي در واقع چنين پمادهايي هم، اثري روي اندازه بيني ندارند و فقط برخي از مصرف‌ کنندگان و افرادي را که براي زيبايي حاضرند هر راه ميان‌ بري را امتحان کنند، براي خريد اين دستگاه‌ ها و مواد تشويق مي ‌کنند.

    بعضي اوقات ممکن است جراحان پلاستيک و زيبايي و يا گوش و حلق‌ و بيني، داروهاي کورتوني را براي کاهش تورم و التهاب بيني پس از جراحي آن، به بيني تزريق ‌کنند، ولي در واقع اين در محدوده کار پزشکان و متخصصان است، در صورتي که راهي براي استفاده عموم مردم براي کوچک کردن بيني نيست و مردم نبايد گول چنين فريب‌هايي را بخورند که فقط با يک دستگاه ساده و با اعمال فشار و حرارت و يا ماساژ، ‌بتوان بيني را کوچک کرد.

    در بعضي تبليغات ادعا شده است که اين دستگاه کوچک ‌کننده بيني، چربي و گوشت اضافي بيني را آب مي‌ کند، منظور از گوشت هم احتمالا عضلات بيني است، درست است؟

    خير. اين دستگاه‌ ها شايد با ايجاد لرزش‌ ها و ماساژهاي مخصوصي، موجب کاهش چربي بيني شوند، ولي همه اين ها موقتي و زود گذرند. در مورد آب کردن گوشت اضافي بيني، چنين ادعايي کاملا نادرست است. اين ادعاها پايه و اساس علمي ندارند و بيشتر فريب تبليغاتي هستند تا واقعيت.

    پس به نظر شما چنين دستگاه ‌ها و کرم‌هايي نمي ‌توانند بيني را کوچک کنند؟

    خير. تنها موردي که براي کاهش حجم بيني وجود دارد همان موردي است که عرض کردم. اگر کسي مدتي پس از جراحي بيني هنوز بيني ‌اش تورم دارد مي‌ تواند زير نظر پزشک داروهاي کورتوني را مصرف کند تا بيني‌اش اندکي جمع شود، ولي اين که ابتدا به ساکن، بيني بزرگي داشته باشد و بخواهد با اين دستگاه، بيني ‌اش را اصلاح کند، آرزويي محال و روشي نادرست است.

    آقاي دکتر! براي برطرف کردن نواقص بيني مثل انحراف تيغ ‌بيني و حل مشکلات تنفس فکر مي کنيد اين دستگاه موثر است؟

    خير. برطرف کردن مشکلات تنفسي در اثر انحراف تيغه بيني، با جراحي اين تيغه به وسيله متخصصان گوش و حلق و بيني ميسر است و با دستگاه‌ هاي ماساژ دهنده قابل برطرف شدن نيست.
    ادعاهاي عجيب و غريب

    وقتي تبليغ يکي از اين دستگاه ‌هاي کوچک ‌کننده بيني را ديديم، وسوسه شديم که به نمايندگي فروش آن زنگ بزنيم و ببينيم اين دستگاه چه ويژگي ‌هايي دارد.

    آنچه مي‌ خوانيد ادعاهاي عجيب و غريب فروشندگان اين دستگاه 188 هزار توماني است. خانم منشي مثل يک نوار ضبط شده، اين جملات را براي هر مشتري مشتاق تکرار مي ‌کند: "دستگاه کوچک ‌کننده بيني با پدهاي مخصوصي که دارد، با ايجاد لرزش و حرارت، چربي و گوشت اضافي بيني را آب مي‌ کند، به بيني شکل مي‌ دهد و بيني را کوچک و خوش ‌فرم مي‌کند.

    دوره درمان اين دستگاه دو ماه است و در اين دو ماه شما بايد اين دستگاه را روزي يک ساعت روي بيني ‌تان قرار ‌دهيد.

    هيچ عوارضي ندارد و هم‌ زمان سه نفر مي‌ توانند از يک دستگاه استفاده کنند."

    وقتي از خانم منشي درباره اين که چه کساني و با چه مشکلاتي در بيني‌ شان مي ‌توانند از اين دستگاه استفاده کنند، سوال کرديم، پاسخ‌هاي عجيب و غريب ‌تري شنيديم:

    "تمام کساني که بيني گوشتي دارند، انحراف بيني و مشکل تنفسي دارند، مي توانند از اين دستگاه استفاده کنند. همچنين خانم‌هايي که پس از جراحي بيني، پره‌هاي بيني ‌شان گشاد شده است، مي ‌توانند با اين دستگاه پره‌هاي بيني ‌شان را جمع کنند."

    انحراف بيني نقصي است که در اثر انحراف تيغه مياني بيني به يک سمت به وجود مي‌ آيد و موجب مشکلات تنفسي مي ‌شود. اصلاح اين انحراف هم فقط با عمل جراحي تيغه بيني ميسر است و جالب است بدانيد فروشندگان اين دستگاه ادعا مي ‌کنند اين دستگاه 80 درصد انحراف بيني را از بين مي‌ برد. وقتي مي ‌پرسيم چه‌طور؟ مي‌ شنويم: "با تنظيم پدهاي آن به صورت محکم روي بيني، بيني تا 80 درصد به سمتي که مي‌ خواهيد منحرف مي‌ شود."

    فروشندگان اين دستگاه ادعا مي ‌کنند که اين دستگاه در اختراعات جهاني به ‌عنوان اولين دستگاه کوچک ‌کننده بيني به ثبت رسيده است و مجوز بهداشتي نيز دارد.

    اما اگر شما بخواهيد اين دستگاه را تهيه کنيد، نمي ‌توانيد به محل شرکت مراجعه کنيد. اين دستگاه فقط از طريق پيک براي شما ارسال ‌مي شود و هزينه آن دريافت مي ‌گردد!

    مصاحبه کننده: دکتر گلرخ ثريا

  6. #16
    آخر فروم باز shalineh's Avatar
    تاريخ عضويت
    Mar 2007
    محل سكونت
    فعلا ایران
    پست ها
    1,033

    پيش فرض لیپوساکشن

    لیپوساکشن چیست؟


    عمل جراحی شامل خارج کردن چربی زیرپوستی با استفاده از کانولای متصل به پمپ تخلیه‌کننده است. ”کانولا“ میلهٔ کوچک حاوی سوراخ‌های فراوان است که از طریق برش‌های کوچک ۵ تا ۶ میلی‌متری وارد فضای زیر پوست می‌شوند.

    جراحی‌های زیبائی، امروز، در سراسر دنیا طرفدارهای زیادی پیدا کرده است. در کشور ما نیز این جراحی‌ها به تازگی در میان مردم رواج یافته است. در مورد تصمیم‌گیری به انجام این عمل‌ها در بیشتر موارد شک و تردید ایجاد می‌شود، اما بررسی آغاز این عمل‌ها نشان می‌دهد که چنانچه بیمارهای نیازمند به جراحی‌های زیبائی، به پزشک متخصص این کار مراجعه نمایند و درست راهنمائی شوند، در بیشتر موارد، این عمل‌ها بی‌خطر و به دور از عارضه می‌باشد. از جملهٔ این عمل‌های زیبائی، ”لیپوساکشن“ است که شایعه‌های فراوانی در مورد انجام این عمل وجود دارد.

    ● لیپوساکشن چیست؟
    عمل جراحی شامل خارج کردن چربی زیرپوستی با استفاده از کانولای متصل به پمپ تخلیه‌کننده است. ”کانولا“ میلهٔ کوچک حاوی سوراخ‌های فراوان است که از طریق برش‌های کوچک ۵ تا ۶ میلی‌متری وارد فضای زیر پوست می‌شوند. در این روش، رگ‌های خونی و عصب‌رسانی به پوست محل عمل، حفظ می‌شود. با کاهش حجم چربی، پوست روئی به مرور زمان به دقت‌ عضلانی زیرین، نزدیکتر شده و مانع می‌شود که در نهایت منجر به اصلاح کانتور بدن می‌شود.
    ● عنوان‌هائی از جمله لیپوساکشن، اولتراسونیک و ... که در تبلیغات به‌کار می‌روند، چیست؟
    اساس لیپوساکشن یک چیز است و آن، تخلیهٔ چربی‌ها می‌باشد. اولتراسوند، ویبریشن و ... دستگاه‌های مختلف با کاربردهای گوناگون می‌باشند که هر یک دارای مزیت‌ها و عیب‌هائی هستند. به‌عنوان نمونه در ”اولتراسوند“ سوراخ‌های لازم برای ورود ”کانولا“ باید بزرگتر بوده، احتمال ایجاد سوختگی و آسیب حرارتی بیشتر است. در مجموع باید گفت که انجام ”لیپوساکشن“ خوب، به تجربهٔ جراح پلاستیک و تکنیک درست وابسته است. استفاده از این دستگاه‌ها، روش‌های فرعی می‌باشند.
    ● افراد مناسب برای ”لیپوساکشن“ چه کسانی هستند؟
    بیمارها براساس وزن و قد به چهار گروه تقسیم می‌شوند که شامل:
    ۱) وزن طبیعی
    ۲) وزن زیاد
    ۳) چاق
    ۴) چاقی شدید می‌باشند. افراد مناسب برای ”لیپوساکشن“ در دو گروه اول قرار می‌گیرند. به‌عنوان نمونه، فردی با قد ۱۷۵ سانتی‌متر، با وزن ۷۵ تا ۷۸ کیلوگرم در گروه اول، سبا وزن ۷۸ تا ۹۲ کیلوگرم، در گروه دوم، از ۹۳ تا ۱۲۰ کیلوگرم در گروه سوم و بیشتر از آن در گروه چهارم قرار می‌گیرند، بنابراین بیمار مناسب برای عمل با قد ۱۷۵ باید وزن حداکثر ۹۲ تا ۹۳ داشته باشند. بیمارهائی که در دو گروه ۳ و ۴ قرار می‌گیرند. ابتدا باید به متخصص تغذیه مراجعه نموده و پس از کاهش وزن و قرار گرفتن در طیف وزنی مناسب تحت جراحی قرار گیرند.
    ● آیا لیپوساکشن به تنهائی برای تناسب اندام کافی است؟
    در ابتدا ”لیپوساکشن“ برای کاهش حجم‌های کوچک از چربی‌های تجمع یافته در افراد با وزن طبیعی به‌کار می‌رفت اما اکنون از آن در نواحی مختلف بدن برای حجم‌های بسیار بالاتر استفاده می‌شود. باید توجه داشت که ساکشن چربی‌ها جایگزین دائمی اصلاح روش زندگی نیست. کاهش وزن و داشتن اندام متناسب به صورت دائمی به تغییر و اصلاح همیشگی رژیم غذائی و عادت‌های خوردن بستگی دارد. با لیپوساکشن، چربی و سلول‌های حاوی آن از یک منطقهٔ خاص برداشته می‌شود، اگر پرخوری ادامه یابد، منجر به رسوب چربی اضافی در نواحی از بدن، غیر از محل درمان شده، می‌شود.
    ● آیا وجود بیماری‌های دیگر، مانعی برای عمل محسوب می‌شوند؟
    وقتی بیمار مراجعه می‌کند، باید سابقهٔ کاملی از بیماری‌های خود و داروهای مصرفی را بیان نماید. بیماری‌هائی مانند بیماری قند، فشار خون بالا، حتی بیماری‌های عروقی قلبی با ریوی، همچنین مصرف داروهائی مانند ”کورتون“ ممانعتی برای عمل نیستند، بلکه بیمار قبل از عمل نیاز به معاینه توسط متخصص بی‌هوشی مربوطه و نیز مشاوره توسط متخصص داخلی و قلب دارد تا جهت جراحی‌ با اقدام‌های لازم آماده شود. در صورت مصرف قرص ضدبارداری، باید این دارو سه هفته قبل از عمل، قطع شده و تا دو هفته بعد از عمل، مصرف نشود. همچنین داروهائی مثل ”آسپرین“ و ”ویتامین e“ از ۱۰ روز قبل از عمل، باید قطع شوند.
    ● آیا این عمل جراحی نیاز به بستری دارد؟
    بستگی به مقدار چربی‌های ساکشن شده، دارد. به‌طور معمول حجم‌های کمتر از ۵ لیتر بعد از چند ساعت، قابل ترخیص است. اگر حجم بیشتر بوده و یا فرد دچار بیماری‌های همراه باشد، بهتر است شب را در بیمارستان بماند.
    ● آیا عمل لیپوساکشن تحت بیهوشی کامل انجام می‌شود؟
    در بیشتر موارد، ”لیپوساکشن“ تحت بی‌حسی موضعی و با حمایت تیم بیهوشی که علامت‌های حیاتی بیمار را به‌طور مرتب کنترل کرده و به او آرام‌بخش و مسکن جهت تحمل عمل، تجویز می‌کنند، انجام می‌گیرد. در موارد کمی که حجم ساکشن وسیع بوده با این عمل همراه با عمل‌های جراحی دیگر مانند جراحی شکم باشد و یا خود بیمار درخواست نماید، جراحی تحت بیهوشی کامل انجام می‌شود.
    ● بیمار از چه زمانی می‌تواند فعالیت خود را آغاز کند؟
    به‌طور معمول، بیمار تا ۴۸ ساعت در بستر مانده، سپس تحرک آغاز شده و فعالیت‌های عاد ۵ تا ۷ روز پس از عمل از سر گرفته می‌شود. ورزش را پس از ۳ هفته از نرمش و حرکت‌های سبک‌تر می‌توان اغاز کرد. به‌طور معمول، تورم تا ۶ هفته ادامه داشته و پس از آن کم کم فروکش می‌کند. کبودی ۳ تا ۴ هفته ممکن است طول بکشد. خارش، خشکی پوست و کاهش حس ایجاد می‌شود.
    ● مراقبت‌های پس از عمل شامل چه مواردی می‌شود؟
    بیمار باید مطابق دستور پزشک فعالیت خود را آغاز کند. از فعالیت سنگین و ورزش زودتر از زمان تعیین شده، خودداری ند. رژیم غذائی خود را اصلاح نماید. به‌طور معمول، روز سوم پس از مل می‌تواند دوش بگیرد. همچنین بیمار باید گن توصیه شده توسط جراح را بپوشد تا تورم و کبودی به کمترین حد برسد و نیز تورم، سریع‌تر کاهش یافته و نتیجهٔ نهائی زودتر حاصل شود.
    ● آیا نیاز به برداشتن پوست به طور همزمان وجود دارد؟
    قوام پوست در شکل‌گیری نهائی بسیار مهم است. در مواردی که قوام پوست خوب است، به‌طور معمول پس از عمل، پوست به‌طور کامل جمع می‌شود. در مواردی که به‌علت چاق و لاغر شدن‌های پشت سر هم، قوام پوست شل شده و کاهش یافته است. برداشتن پوست، همزمان انجام نمی‌شود، بلکه ۶ تا ۹ ماه پس از عمل صبر می‌کنیم تا بیشترین جمع‌شدگی پوست رُخ دهد، سپس در نواحی که پوست آویزان می‌ماند،اقدام به برداشتن پوست اضافه با جراحی می‌کنیم.
    ● لیپوساکشن چه عوارضی مسکن است داشته باشد؟
    عوارض ”لیپوساکشن“ به دو دسته تقسیم می‌شوند:
    یک سته شامل عوارضی است که به دنبال هر عمل جراحی ممکن است پیش آید مانند خونریزی (در افراد با سابقهٔ بیماریظهای خونی یا مصرف داروهائی مثل آسپرین قبل از عمل بیشتر است)، عفونت و آمبولی ریه.
    دستهٔ دیگر، عوارضی است که مربوط به خود عمل می‌باشد که شایع‌ترین آن، بروز نامنظمی به صورت برجستگی و فرورفتگی است. که نیاز به جراحی اصلاحی در ۵ تا ۱۵ درصد موارد دارد و بیشتر در ساکشن‌های خیلی وسیع با حجم زیاد رخ می‌دهد. به‌طور معمول، رتوش ۶ تا ۹ ماه بعد از عمل باید انجام شود. تغییرهای رنگ پوست به صورت پررنگ شدن و تیرگی پوست ممکن است رخ دهد که گاهی تا ۱۸ ماه پس از عمل باقی است و در موارد نادر ممکن است دائمی شود . کاهش حس و یا بی‌حسی به‌طور تقریبی در همهٔ موارد رخ می‌دهد که پس از ۶ تا ۹ ماه بهبودی می‌یابد.
    ● آمبولی ریه
    این عارضه ناشی از ایجاد لختهٔ خون در پاها است و بیشتر در افراد با بیماری‌های زمینه‌ای مانند چاقی مفرط، بیماری قند بیماری‌های بدخیم، عدم تحرک بیمار، سابقهٔ قبلی آمبولی، اختلال‌های خونی، مصرف قرص‌های ضدبارداری و سن بالای ۴۰ سال رخ می‌دهد. اما در بیمارهائی که سابقهٔ مشکل خاصی ندارند و تمام مشکل‌های خود را به جراح توضیح می‌دهند، بسیار نادر است میزان ان ۱ در هر ۳۸۰۰ مورد از کلیهٔ عمل‌های زیبائی انجام شده است.
    ● مهمترین مسئله در انتخاب بیمار، تجربه، علم و دانش و مهارت جراح پلاستیک است. ”لیپوساکشن“ باید توسط فوق‌تخصص جراحی پلاستیک انجام شود. بهتر است افراد به تبلیغات گمراه‌کننده و غیرواقعی توجه‌ نکنند، چون ”لیپوساکشن“ یک عمل جراحی مهم است که باید تحت شرایط استریل و در مرکز مجهز انجام شود. در مجموع، اگر بیمار دست انتخاب شده و به‌طور کامل بررسی شود و عمل در مرکزی مجهز و توسط تیم مجرب شامل جراح فوق‌تخصص پلاستیک، متخصص بیهوشی آشنا به این عمل و گروه پرستاری آگاه انجام شود، ”لیپوساکشن“ بهترین و بی‌خطرترین روش اصلاح ”کانتور“ بدن است.
    مجله شادکامی و موفقیت
    Last edited by shalineh; 22-01-2009 at 19:33.

  7. 2 کاربر از shalineh بخاطر این مطلب مفید تشکر کرده اند


  8. #17
    پروفشنال s2010's Avatar
    تاريخ عضويت
    Oct 2008
    محل سكونت
    یه گوشه ازخاک ایران
    پست ها
    692

    پيش فرض در مورد کاشت گونه بیشتر بدانید

    ◊ برای قرنها ، استخوان برجسته گونه ، جزئی اساسی از زیبایی کلاسیک بوده است.
    این یک دلیل ساده هندسی دارد. صورتهای مثلثی شکل به صورتهای گرد برتری دارند.
    دو استخوان گونه برجسته که به تدریج به سمت چانه تقلیل می یابد، آنرا کامل می کند. متاسفانه ، بیشتر ما با گونه های برجسته به دنیا نیامده ایم. بدترازآن ، این که هر چه سن ما بالاتر می رود، صورت ما تمایل زیادی به افتادن دارد و همان مقدار کم مثلثی شکلی که داریم بر اثر ضعیف شدن و آویزان شدن پوست ، تقلیل می رود ، فک و چانه هم اغلب می تواند، پایین صورتمان را گرد کند. افزایش گونه می تواند تقریبا به هر فردی زیبای دهد.
    جراحانی که از طریق داخل دهان و پلک پایین کار می کنند، یک کاشت طراحی شده را در بالای استخوان گونه جای می دهند. که طبیعی به نظر می رسد. اگر شما ناحیه ای تهی و فرورفته زیر گونه هایتان دارید، کاشت زیر گونه می تواند به کار برده شود. راه دیگری که می تواند به همراه آن به کار برده شود، استفاده از چربی خودتان است که از شکم یا جای دیگر گرفته شده و در آن ناحیه تزریق می شود. اما بدن بعد از مدتی چربی را جذب کرده و این درمان نمی تواند مزایای کاشت گونه را داشته باشد. عملهای دیگری که می تواند قسمت تحتانی گونه را بهبود بخشد، مثل افزایش چانه یا برداشت چربی ، معمولا همراه با این عمل برای بدست آمدن بیشترین نتیجه انجام می شود.
    یاری ازافراد مقداری از برجستگی استخوان گونه خود را با گذر عمر (زیاد شدن سن) از دست می دهند. این مربوط به قسمتی از عمل کشیدن صورت می شود که لایه چربی گونه را روی استخوان بدون نیاز به عمل کاشت گونه ، قرار می دهند.
    رویهم رفته ، این عملها می تواند تقریبا به طور قابل ملاحظه ای صورتتان را جذابتر و دلرباتر کند.
    مزایاکاشت گونه می تواند:
    • جلوه ای از استخوان گونه به شما می دهد که تا کنون نداشته اید.
    • استخوان گونه شما را تکمیل می کند.
    • شکل با قاعده ای به صورتتان می دهد.
    • جلوه نمایشی ویژه ای به صورتتان می دهد.
    یشتر بیماران بالغ شده ممکن است عمل کاشت را همراه با عمل زیبایی دیگری جهت کمک به باز گرداندن جوانی و سلامت ظاهرچهره و اضافه کردن ابعاد به صورت ، برای بدست آوردن انعکاسی دلپذیرتر در آینه ، برگزینند.
    کاشت گونه می تواند زیبایی ظاهرتان را افزایش دهد و اعتماد به نفستان را تقویت کند. در عملهای ساده وابسته به هم ، می توانید خصوصیات چهره تان را با هم متناسب کنید

  9. #18
    پروفشنال s2010's Avatar
    تاريخ عضويت
    Oct 2008
    محل سكونت
    یه گوشه ازخاک ایران
    پست ها
    692

    پيش فرض مادر 50 ساله با 10 هزار پوند شبیه دخترش شد

    یک زن 50 ساله انگلیسی هزاران پوند برای جراحی پلاستیک هزینه کرد تا خود را به شکل دختر 28 ساله اش درآورد!
    به گزارش عصر ایران (asriran.com) نشریه دیلی میل انگلیس با انتشار این خبر نوشت: "تصاویر «جانت گالیف» و دخترش «جین» نشان می دهد آنها اکنون شباهت ظاهری بسیاری از نظر وزن، رنگ مو و چهره پیدا کرده اند و شاید تفاوت آنها در رنگ چشم و اندکی اختلاف قد باشد."
    براساس این گزارش جانت 10 هزار پوند برای جراحی های متعدد زیبایی خود هزینه کرده که این جراحی ها در کرواسی انجام شده است.
    جانت با بیان اینکه وی سال ها احساس می کرد شبیه یک «کیسه کهنه» است می گوید: "ما اکنون شبیه دو خواهر دوقلو شده ایم و در مرکز توجه مردم قرار داریم."
    وی می افزاید: "شاید اندکی احمقانه به نظر برسد که من برای شبیه شدن به دخترم جراحی زیبایی کرده ام اما او زیبا و جذاب است و چه کسی دوست ندارد شبیه جین شود؟!"
    مادر 50 ساله (تصویر سمت چپ) اضافه می کند: "ما در حال حاضر به جای یک دختر و مادر شبیه دو خواهر دوقلو شده ایم. مردم در خیابان ما را اشتباهی می گیرند و می پرسند آیا شما خواهر هستید؟"
    جین دختر این زن انگلیسی با ابراز خوشحالی از سیمای جدید مادرش می گوید: "ما اکنون از هر زمان دیگری به هم نزدیک تر شده ایم. مادرم از مدونا (خواننده آمریکایی)ی 50 ساله نیز بهتر است."
    وی می افزاید: "تنها اختلاف در رنگ چشم و سایز کفش است. رنگ چشم من قهوه ای است و مال مادرم آبی. اندازه کفش های او نیز بزرگ تر است."

  10. #19
    در آغاز فعالیت
    تاريخ عضويت
    May 2009
    پست ها
    5

    پيش فرض

    با سلام اگر امکان دارد هزینه این عمل را هم ذکر کنید.

  11. #20
    حـــــرفـه ای wichidika's Avatar
    تاريخ عضويت
    Jul 2009
    پست ها
    13,667

    5 جراحان غيرمتخصص باعث تنفس سخت بعد از عمل زيبايي بيني مي‌شوند

    رئيس انجمن تحقيقات راينولوژي ايران در گفت‌وگو با فارس:
    جراحان غيرمتخصص باعث تنفس سخت بعد از عمل زيبايي بيني مي‌شوند
    خبرگزاري فارس: رئيس انجمن تحقيقات راينولوژي ايران گفت: مردم براي انجام عمل جراحي زيبايي بيني پزشك دوره‌ديده و داراي سوابق روشن را انتخاب كنند چرا كه مهمترين عارضه انتخاب جراح زيبايي دوره‌نديده بيني، تنفس سخت بعد از عمل است.




    محسن نراقي در گفت‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان فارس در پاسخ به اين سؤال چه كساني مي‌توانند عمل جراحي زيبايي بيني را انجام دهند اظهار داشت: افرادي كه دوره ويژه اين كار را ديده باشند توانايي انجام اين كار را دارند و اين موضوع فقط مربوط به يك تخصص خاص نمي‌شود چرا كه ممكن است فردي تخصص مرتبط را داشته باشد ولي در آن زمينه تخصص لازم را نداشته باشد.

    وي با بيان اينكه در حال حاضر در علم طب شاخه‌هاي مختلفي به وجود آمده است افزود: نمي‌تواند كسي ادعا كند علوم مختلف طب را آموخته است چرا كه مثلاً يك جراح عمومي در ظاهر از عنوانش بر مي‌آيد كه هر نوع جراحي را مي‌تواند انجام دهد اما اين دليل نمي‌شود كه وارد هر نوع جراحي شود چرا كه بايد دوره‌هاي تخصصي آن را نيز ببيند.

    نراقي تصريح كرد: در حال حاضر در دنيا دوره‌هاي آموزشي متعددي برگزار مي‌شود چرا كه بسياري از موضوعات روز مسائل جديدي هستند كه در دوره آموزشي فرد در دانشگاه وجود نداشته است.

    وي ادامه داد: در بسياري از مسائل زيبايي كه معمولاً يك موضوع چند تخصصي محسوب مي‌شود بايد افرادي كار را انجام دهند كه دوره لازم را ديده باشند به عنوان مثال اگر فردي متخصص پوست يا فوق تخصص جراحي پلاستيك است نبايد كلمه فوق تخصص يا متخصص او را از ديدن آموزش لازم بي‌نياز كند چرا كه روش‌ها مرتباً عوض مي‌شود و روز به روز روش‌هاي كم خطرتري مي‌آيد.

    رئيس انجمن تحقيقات راينولوژي ايران تصريح كرد: داشتن تخصص لازم شرط لازم است ولي كافي نيست و مردم بايد متخصصاني را انتخاب كنند به طوري كه افراد را برگزينند كه نتايج عملي كارهاي آن پزشك روي افراد ديگر مشخص شده باشد.

    وي توصيه كرد: در مورد كارهاي زيبايي هيچ وقت عجله نكنند و تحقيق بيشتري انجام دهند ملاك خوب ديگر براي تشخيص پزشك معتبر اين است كه پزشكي كه كارش خوب است تبليغ مستقيم نمي‌كند بهترين تبليغ براي او نتيجه كارهاي اوست.
    انتهاي پيام/ش

Thread Information

Users Browsing this Thread

هم اکنون 1 کاربر در حال مشاهده این تاپیک میباشد. (0 کاربر عضو شده و 1 مهمان)

User Tag List

قوانين ايجاد تاپيک در انجمن

  • شما نمی توانید تاپیک ایحاد کنید
  • شما نمی توانید پاسخی ارسال کنید
  • شما نمی توانید فایل پیوست کنید
  • شما نمی توانید پاسخ خود را ویرایش کنید
  •