اتفاقا به نظر من قصه ی آبکی به اتفاقات این سریال میگن تا سریال های دیگه!
من که خیلی علاقه ای به دیدن شعر خوندن و کار های روزمره و تکراریشون ندارم....تقریبا نصف سریال رو فقط قدم زدن امیر توی راه مدرسه و رد شدن مینی بوس از کنارش نشون داد!
اصلا مشخصه که واسه نوشتن داستان پوچ این سریال یه ذره فشار به مخ مبارک نیاورده این نویسنده!
اگه اسم این سریال رو به مستند "زندگی در دوران موشک باران!" میزاشتن بهتر بود
آخرش این سریال قصه آبکی داره یا قصه ی منسجم؟در ضمن علت اصلیه این که من شدیدا این سریالو دوست دارم اینه که شکل زندگی واقعی داره، بر خلاف اکثر سریالا که یه قصه آبکی و عوام پسند دارن که فاصله زیادی با اون چه که تو زندگی روزمره میبینیم داره و اتفاقا حسنش نداشتن یه قصه منسجمه البته از نظر من
لابد یه قصه ی قوی ولی غیر منسجم داره: ))