رعایت/عدم رعایت کپی رایت ؟
سلام
مدتی هست که این موضوع برام اهمیت زیادی پیدا کرده. تا به حال به این موضوع فکر کردین که با عدم رعایت کپی رایت چقدر یا به عبارت دیگر چند میلیون (یا شاید میلیارد) حق دیگران رو پایمال کردین؟
البته تو سال های اخیر، سعی شده تو این زمینه فرهنگ سازی بشه. ولی همین فرهنگ سازی هم فقط در سطح محصولات داخلی هستش.
یکی از اصلی ترین بهانه ها برای عدم رعایت کپی رایت، قیمت بالای محصول هستش ولی فکر می کنم همه دیدیم که در مورد محصولات ارزان قیمت هم، متاسفانه کپی رایت رعایت نمی شه.
از جمله می تونم به آثار خواننده های مجاز اشاره کنم. قیمت هر ترک تقریبا بین 200 تا 400 تومن هستش ولی همین ترک ها هم دانلود می شه.
تو فرهنگ فارسی معین، کلمه دزد به این صورت معنی شده: کسی که مال یا پول دیگری را مخفیانه ببرد.
آیا دزدی فقط این هستش که شخصی یک مال فیزیکی کسی رو مخفیانه برداره؟ تو همون مثال آهنگ، مسلما اگه این ترک ها به صورت MP3 روی نت موجود نبود، کسی نمی رفت تو یه مغازه و cd رو بدون پرداخت پول برداره. اما وقتی یه آهنگ میاد روی نت، اکثرا به راحتی دانلودش می کنن. فرق این دو تا چیه؟ اگه cd رو از تو مغازه برداریم، ممکنه آبرومون بره ولی اگه دانلودش کنیم، آبرومون نمی ره؟ آیا وجود این ترک ها روی نت، مثل همون مغازه نیست که صاحبش مغازه رو باز گذاشته باشه و رفته باشه بیرون، ما هم بدون هیچ استرسی بتونیم از مغازه اجناسی رو برداریم؟ آیا تو این موقعیت، ما به خودمون اجازه می دیم به اجناس دست بزنیم؟
یه مثال دیگش ویندوزی هست که اگه نبود، خیلی ها کلا از کامپیوتر استفاده نمی کردن. آیا چون مایکروسافت، شرکت پولداریه، دلیل خوبیه که ما محصولش رو بدون پرداخت هیچ هزینه ای استفاده کنیم؟ یا چون هزینش بالاست می تونیم بگیم ما از این پول ها نداریم؟ اگه ویندوز کپی تو بازار وجود نداشت، دو حالت بیشتر پیش نمیومد: 1- مجبور به پرداخت هزینه می شدیم.2- کار کردن با سیستم عامل های رایگان رو یاد می گرفتم.
اما در حال حاضر راه سومی هم وجود داره: استفاده از نتیجه زحمت دیگران بدون پرداخت هزینه.
یه نکته ی جالبی در مورد هم رشته های خودم وجود داره: Microsoft visual studio رو که احتمالا می شناسینش. یک مجموعه ای از زبان های برنامه نویسی هستش. قیمت این مجموعه 2569 دلار هستش. (اگه دلار رو 3000 تومن در نظر بگیریم) قیمتش حدود 7 میلیون و هفتصد هزار تومن می شه. حالا شخص می خواد با ورژن کرک شده ی این مجموعه، برنامه ای بنویسه که دیگران قفلش رو نشکنن و مثلا 200 هزار تومن بفروشتش. آیا این منطقی هستش؟
مثال فراوونه. از جمله فیلم های هالیوودی که قیمتشون حدود 20 دلار هستش. آیا اگه قرار بود واسه هر فیلم، هزینشو پرداخت کنیم، باز هم انقدر زیاد بودن افرادی که چندین ترابایت فلیم داشته باشن؟
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
حالا اگه از یه دید دیگه به قضیه نگاه کنیم، خیلی افراد، از این مهارت که می تونن یک فایل (فروشی) که هیچ جا لینک دانلودش نیست رو دانلود کنن لذت می برن و با افتخار برای دیگران تعریف می کنن. آیا این مهارت، همون مهارت برداشتن اموال دیگران به صورت مخفیانه نیست؟ پس چرا این افتخاره و اون یکی عار؟
من از اون زمانی که تصمیم گرفتم به کپی رایت پایبند باشم، خیلی برنامه های مشابه پیدا کردم که اگه از اول از همونا استفاده می کردم به راحتی کارم راه می افتاد و هیچوقت نیازم نمی شد از اون برنامه های تجاری (فروشی یا همون commercial) استفاده کنم. ولی قبلا حتی بهش فکر هم نکرده بودم.چرا؟ جواب این چرا رو خودم می دم: چون هیچوقت بابت دانلود اون نرم افزار فروشی، حس بدی بهم دست نداد.
متاسفانه همونطور که همه می بینیم، سایت های دانلود رشد قارچ گونه ای تو سال های اخیر داشتن و مسلما تقاضا زیاد بوده که این سایت ها همینجوری در حال زیاد شدن هستن و اکثرشون روزانه چندین هزار بازدید کننده دارن. همین مساله نشون می ده که اکثرا براشون فقط دسترسی به اون فایل مهمه نه چیز دیگه.
همچنین سایت هایی هستن که اجناسشون، اجناسی هست که بدون اجازه ی صاحب اثر دانلود کردن، حالا بابت آرشیوی که درست کردن، یه مبلغ اندکی از کاربرها می گیرن و اجازه می دن کاربر مثلا 1 ماه از سایتشون اون فایل ها رو دانلود کنه. نمونه بارزش سایت های دانلود فیلم هستن که اکانت وی آی پی دارن. تو فرهنگ فارسی معین، مال خر اینجوری معنی شده: کسی که اموال دزدی شده را می خرد. شما هم احتمالا می دونین مثلا یه گوشی دزدی شده یا گوشی بدون کارتن، ارزون تر از یه گوشی کارتن دار یا دزدی نشده هست. آیا شما حاضرین گوشی بدون کارتن بخرین؟ پس دلیلتون برای خرید اکانت وی آی پی این سایت ها چیه؟
به نظرتون آیا حتی اگه بخوایم، می تونیم هزینه این همه محصول رو پرداخت کنیم؟ می تونیم ازشون یه لیست درست کنیم؟ اصلا می دونیم کدوماش رایگان بوده و کدوماش تجاری؟ می دونیم چند نفر یا چند تا شرکت به خاطر اینکه محصولاتشون به صورت رایگان استفاده شده ورشکست شدن؟ که اگه به همون تعدادی که از اون محصول استفاده شده، پرداخت هم وجود داشت، شاید اون ها هیچ وقت ورشکست نمی شدن.
به نظرتون ادامه ی روند موجود درسته؟
نظر شما در مورد کپی رایت چیه؟
رعایت یا عدم رعایت کپی رایت؟
پ.ن: نکته ی مهم قابل ذکر اینه که من انگشت اشارم رو سمت دیگران نگرفتم. که اگه گرفته بودم هم بازم 3 تا انگشتم سمت خودم بود. من هم ویندوزم به صورت کرک شده نصبه.البته در حال حاضر هزینه های مهم دیگه ای تو زندگیم وجود داره که برام امکانش نیست هزینه ی ویندوزم رو پرداخت کنم. اما یکی از مهم ترین گزینه هام برای پرداخت، همین ویندوز هستش.
البته الآن چندین ماهه یه فیلم ندیدم. دنبال سریال های جدید نیستم، بازی هم رو سیستمم نصب نکردم و از برنامه های رایگان استفاده می کنم. ولی متاسفانه فکر نمی کنم هیچوقت بتونم هزینه ی این همه محصول که رایگان استفاده کردم رو بتونم پرداخت کنم. جدا از بحث مالیش، امکان پرداخت هزینه برای خیلیاش وجود نداره و همچنین هرچقدر هم فکر کنم، نمی تونم بگم از اون اول که کامپیوتر روشن کردن رو یاد گرفتم تا الآن، از چه برنامه های تجاری به صورت رایگان استفاده کردم.
پ.ن. 2 : من تو این موضوع خیلی از کلمه کپی رایت استفاده کردم. درسته که کپی رایت به معنای حق تکثیر هستش. اما منظور من، همون معنی هست که به صورت عامیانه بین مردم جا افتاده و می گه رعایت نکردن کپی رایت، یعنی استفاده از یک محصول فروشی بدون پرداخت هزینه.
