یک سخن با دوستان

سلام.
خواستم یه صحبتی با برخی دوستان داشته باشم که آخر پست می فهمید با کیا هستم.
الان چون با لینوکس اومدم بلد نیستم ویرگول استفاده کنم :دی جاش رو بلد نیستم.
تازگی ها (شایدم از قدیم) چیزی که متاسفانه مد شده اینه که کسانی که اطلاعات و دانش کافی از برنامه نویسی و طراحی وب ندارند میان پروژه هایی رو برای کارشون قبول می کنن و بعدم توش می مونن میان تو همین انجمن ها درخواست کد می کنند و از سورس های آماده استفاده می کنند و هرچی هم توضیح میدیم که مشکل کارشون از کجاست چیزی متوجه نمیشن. خواستم بگم شما مجبور نیستید که بگید طراح وبسایتید یا برنامه نویس x زبان هستید. :13: اگر حرفه ی کافی رو ندارید برای طراحی وب و اینها واجب نکرده که بخواید حتما از این راه درامد داشته باشید. عملا با این کار دارید حق بقیه رو ضایع می کنید!‌ سورس های آماده برای یادگیری اند نه برای استفاده!‌ این انجمن ها هم برای رفع مشکلات و همین طور یادگیری اند نه درخواست کد!‌
من مخالف یاد گیری شما نیستم اتفاقا جامعه ی ما طراح وب و برنامه نویس خوب کم داره. از بقیه دوستان هم میخوام که در صورتی که دیدید فردی چنین درخواستی رو داشت (درخواست فلان کد و ...) به جز یه سری که وبلاگ نویس اند و بحثشون جداست بهشون فقط کمک کنید که یاد بگیرند و کد های آماده ی آن چنانی رو در اختیارشون قرار ندید.
هم چنین کسانی هستند که رفتند و در رشته ای که طراحی وب هم باید درون آن کرد و بعد چیزی از اون نمی فهمند و هیچ تلاشی هم در زمینه یاد گیری آن نمی کنند.
با تشکر اگر هم نظری داشتید یا گفته هام به نظرتون غیر منتقی هست بگید.
اسپم نباشه.
فقط یکی بگه (پیام خصوصی که اسپم نشه) به من دکمه ویرگو یا همون کاما لینوکس mint کجاست تازه نصبش کردم بلد نیستم. :دی

متاسفانه این موضوع فقط مربوط به برنامه نویسی نیست و توی مملکت ما متاسفانه تا شایعه میشه که فلانی از فلان راه پول در میاره همه فکر میکنن میتونن و این کارن و باید اونها هم از این راه پول در بیارن و به قول خود شما ضربه میزنن و صاحبای واقعی اون مشاغل. برنامه نویسی هم همینه. متاسفانه میشه گفت 80 یا 90 درصد کسانیکه توی ایران اسم خودشون رو گذاشتن برنامه نویس وب ذره ای تخصص ندارن. فهمیدن این موضوع سخت نیست کافیه یه آگهی استخدام برنامه نویس بزنین و با افراد مصاحبه کنین کاملا مشخص میشه که اوضاع چقدر خنده داره. البته خود برنامه نویسا هم از این کارا میکنن مثلا نمونه ش اینکه بعضی برنامه نویسا به خودشون اجازه میدن گرافیک و دیزاین سایت رو هم انجام بدن در حالی که تخصص ندارن.

درباره دانشجوهای نرم افزار هم که هممون میدونیم که وضعیت آموزشی توی دانشگاهها چجوریه و اکثریت دانشجوهامون (چه دولتی و چه سراسری) تقریبا میشه گفت تنها چیزی که ازش چیزی نمیدونن برنامه نویسیه و فقط برای نمره و مدرک توی این رشته هستن. اینو بگم جالبه که تمام برنامه نویسهای متخصص و واقعا زبده ای که من میشناسم و با هم کار میکنیم همگی درس و دانشگاه رو ترک کردن و همشون دیپلم ، فوق دیپلم و دیگه حداکثر لیسانس هستن. اینجام نظام آموزشیمون مقصره و نمیشه تقصیر رو انداخت گردن دانشجو. من خودم با اینکه عاشق نرم افزار بودم تحصیلم رو از فوق دیپلم ادامه ندادم و دیدم خودم خیلی سریعتر میتونم پیشرفت کنم.

در کل موافقم که نباید به این وضع کمک کرد و به این شرایط دامن زد. از شمام ممنون که به این موضوع پرداختید که حرف دل خیلیهاس :46:

نمیخوام اسپم بشه، اما این آدرس رو ببینید عقدم رو خالی کردم:
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
:دی
اصلا نه keyword ی داره نه آمارگیری که سود داشته باشه برام دیدنش. البته این صفحه رو میگم.

منم کاملا موافقم. تا حالا من فقط دو سه نفر شناختم که واقعا عشق برنامه نویسی دارن و برنامه نویسی میکنن. ولی بعضیا هستن باید به زور به اونا پروژه بدی که فقط روی کامپیوترشون رو ببینن! من حتی کسی رو میشناسم که نمیدونه دانلود چطور میشه (واقعا نمیدونه!) ولی اومده برنامه نویسی کار میکنه! البته این که کسی بخاطر نیاز شخصیش برنامه نویسی یاد بگیره، یه چیز دیگست. ولی اونم نمیتونه به خودش بگه برنامه نویس.
در ضمن، ویرگول هم اینه:
shift + 7
:31:

سلام.
ممکنه این عبارت رو بیشتر توضیح بدید:

نقل قول:

---

البته این که کسی بخاطر نیاز شخصیش برنامه نویسی یاد بگیره، یه چیز دیگست. ولی اونم نمیتونه به خودش بگه برنامه نویس.

---

با سپاس ./.

خوب، برنامه نویس کسیه که واقعا برنامه نویسی رو دوست داشته باشه. اون کسی هم که برنامه نویسی رو برای کار یا اصلا برای کلاس گذاشتن (!) یاد میگیره، مطمئنا یه برنامه نویس نیست. اگه اونطور باشه الان کل کلاس ما برنامه نویس هستن!

نظر شما محترمه اما من اینطور فکر نمیکنم. (البته خودم رو جزو دسته دوستداران میدونم!)
برنامه نویسی هم یک شغل و حرفه محسوب میشه و کسی که وقت میذاره و از این راه درآمدی کسب میکنه، یک برنامه نویس محسوب میشه. (بحث کلاس گذاشتن جداست. تا کی میتونه کلاس بذاره؟ آخر رو دست میخوره)

این دسته بندی هم در عین ناقصی، خوبه: برنامه نویس حرفه ای، برنامه نویس تفریحی (اجباری)!
و مطمئنا بسیاری از از دانش آموزان و کسانی که علاقه به این کار ندارند (و صرفا برای کسب نمره کار میکنند) در گروه دوم قرار می گیرند.
و البته اگر کسی علاقه ای نداشته باشه، به سختی میتونه از این کار پولی بدست بیاره و درآمدی پیوسته داشته باشه.

موفق باشید ./.

ممنون از اینکه نظرتون رو بیان کردین.
ولی خوب، وقتی کسی به خاطر کار و نمره و ... برنامه نویسی یاد میگیره، عشق برنامه نویسی که احتمالا بیشتر ما میدونیم چیه رو نداره. بعضی ها از روی حسودی یاد میگیرن، بعضیا واسه نمره، بعضیا واسه کار. از نظر من، این افراد رو نمیشه یه برنامه نویس واقعی به حساب آورد. (کسی هم که بخاطر پول بیاد برنامه نویسی یاد بگیره، همون طور که شما گفتین، زیاد موفق نمیشه)

بعید می دونم کسی برای پز دادن کل عمرش رو صرف یادگیری برنامه نویسی کنه، اگر هم چنین کاری کنه فوقش یه ترم میره بعدش هم می زنه تو کار های دیگه!

من نظر خودمو گفتم. حتی من الان خودمو یه برنامه نویس واقعی نمیدونم. برنامه نویس واقعی، باید سعی کنه تا عمق برنامه‌ای رو که مینویسه بفهمه. مثلا یه برنامه نویسی که فقط با ویژوال استودیو کار میکنه، هیچوقت یه برنامه نویس واقعی نیست. چون نمیدونه چیکار داره میکنه و علاقه زیادی هم نداره. البته نمیگم ادامه نده، حتی تشویقش هم میکنم. ولی خوب نیست به خودش لقب برنامه نویس رو بده!
اینی که میگی کسی نیست فکر نکنم درست باشه. هرچند، باز این یه نظر شخصیه و اینجا یه جایی واسه خالی کردن دل!:20:

بیاید هرجا که درس می خونیم چه مدرسه چه دانشگاه و ... این محیط و جو نادرست که هرکی درس بخونه میشه چیز خون :دی و هرکی نمره هاش بره بالا میشه
پارتی کلفت و غیره رو بشکنیم و جامعه رو از این وضع در بیاریم دانشگاه ها که افتضاحه هیچ کی درس نمی خونه و ... تا کسانی که استعدادش رو دارن بتونن موفق شن و مانعشون نشیم و خصوصا تو طراحی وب که توی ایران خیلی ضعیفه نسبت به همه جای دنیا ما هم از آب گل آلود ماهی نگیریم برای اینکه کار خودمون رو راه بندازیم. الان نیمی از اینایی که دارن درخواست میدن پروژه هاشونه میدن ما درست کنیم، باید از این جو در بیاریمش

کاش به همین سادگی بود که چند نفر از یه فروم بیان این کارو بکنن. آدمای زیادی واسه این سعی کردن، ولی نتونستن. حتی اگه بتونیم هم توی نسل بعدی باز همون میشه. ولی این خوبه که حداقل تلاش بکنیم کلاس خودمون درست بشه. هرچند، واسه این کار باید توی کلاس محبوب شد و از اون مهمتر باید به بقیه خودمونو نشون بدیم تا بفهمن که همه چی به درس و نمره نیست. البته دانشگاه کمی متفاوت‌تر و سخت‌تره. چون واسه اونا ما مثل همون خرخونای کلاس هستیم. البته اگه رشتمونو درست انتخاب کرده باشیم