چرا ما موفق نمیشویم ؟! [ نظر سنجـــی ]

ســــلام ...
امروز داشتم توی وبلاگ های مختلف چرخ میزدم که به این مطلب رسیدم :

نقل قول:

---

نابغه هایی که کودن شمرده می شدند !!!

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

1. آلبرت انیشتن: در کودکی دچار بیماری دیسلسیک بود. یعنی معنی و مفهوم کلمات و عبارات را درست تشخیص نمی داد. معلم آلبرت انیشتن او را عقب مانده ذهنی، غیر اجتماعی و همیشه غرق در رویاهای احمقانه توصیف می کرد، ضمنا وی دوبار در امتحانات کنکور دانشگاه پلی تکنیک زوریخ مردود شد!!
2. توماس ادیسون: که معلمانش از آموزش او در مدرسه عاجز مانده بودند در تمام طول تحصیل کم ترین نمره ها را از درس فیزیک می گرفت ولی همین شخص بعدها موفق شد بیش از هزار وصد و پنجاه اختراع به جامعه بشریت عرضه کند که بیشتر آنها در زمینه علم فیزیک بوده است!!
3. بتهون: معلم او می گفت در طول زندگیش “اوچیزی یاد نخواهد گرفت”
4. پیکاسو: یکی از معروفترین نقاشان جهان بدون کمک و حضور پدرش که در زمان امتحانات کنارش می نشست نمی توانست در درس هایش نمره قبولی کسب کند!!
5. هیلتون: که مالک بیش از ۳۰۰ هتل در سرتاسر دنیاست در دوران کودکی برای گذران زندگی مجبور بود کف سالنها و هتل ها را طی بکشد!!
6. جیمز وات: که مخترع ماشین بخار بود فردی کودن توصیفش می کردند!!
7. امیل زولا: نویسنده بزرگ فرانسوی دانش آموزی تنبل بود که در مدرسه از درس ادبیات معمولا نمره صفر می گرفت!
8. ناپلئون بنا پارت: مدرسه خود را با رتبه ۴۲ به عنوان یک دانش آموز غیر ممتاز ترک کرد!!
9. لویی پاستور: در مدرسه یک محصل متوسط بود و در دوره لیسانس در درس شیمی بین ۲۲ نفر رتبه ۲۲ را کسب کرد!
10. اسحاق نیوتن : نقل شده است که نیوتن تا 12 سالگی حتی بلد نبود به زبان انگلیسی کلمه ی نیوتن را بنویسید و در مدرسه جزو احمق ترین شاگرد ها بود

---

به نظرتون چرا همچین افرادی که همچین مشکلاتی داشتند و انقدر کودن و ... بودند ( !! ) تونستند اسمشون رو برای قرن ها ماندگار کنند ؟ طوری که تا بشر زنده هست از نام اینها استفاده میکنه ! اما خیلی های دیگه میخوان مثل اونا باشن ولی نمیتونن ؟!
دلیلتون رو توضیح بدید لطفا ... ( شاید سوال خیلی ها باشه ! )


ممنون ...

ببین دوست عزیز به خاطر این بوده که اینجور آدمها روحیه خیلی قوی داشتن و وقتی از طرف اطرافیان مورد تمسخر قرار میگرفتن انگیزشون بیشتر میشده و سعی میکردن با تلاش و پشتکار به اطرافیان ثابت کنن که واقعا اون چیزی که اونا فکر میکنن نیستن.
اگه واقعا میخواید مثل اونا باشید باید کلا طرز فکر خودتون رو عوض کنید و تمسخر دیگران باعث بیشتر شدن انگیزتون بشه البته من خودم اینجوری نیستم و وقتی چند نفر مسخرم میکنن انگیزمو از دست میدم و تا حالا خیلی تلاش کردم اینجوری نباشم اما کمتر به نتیجه رسیدم دلیلش رو هم نمیدونم

نمیدونم تونستم درست توضیح بدم یا نه:31:

مشکل هدف هست....کسی که میخواد مثل اینا بشه معمولا میاد هدفشو این میذاره که مثل فلان دانشمند بشه، غافل از اینکه هدف فلان دانشمند، خدمت به جامعه بشریت و علم بود....وقتی برای علم و بشریت تلاش کردی، خود به خود مثل اینا میشی، نیاز نیست هی زور بزنی مثل اینا بشی......در ضمن، باید سعی کنیم از نقطه ظعف هامون، نقطه قوت درست کنیم...مثلا ادیسون کر بود، خودش میگه من خوشحالم که کر بودم چون از شنیدن حرفای بیهوده آسوده بودم، از این نقطه ضعفش استفاده کرد و گفت حالا که نمیشه چیزی شنید، تمرکز رو زیاد میکنم، آخرشم شد ادیسونی که هممون میشناسیم !.....
خیلی نباید به فکر شهرت بود، کار درست رو باید انجام داد، این کار درست یا در زمان حیات خودمون و یا بعد از مرگمون قدردانی خواهد شد و کسایی پیدا میشن که این کار و مسیر درست رو درک کنن.....
قناعت هم نباید فراموش بشه !

نقل قول:

---

اما خیلی های دیگه میخوان مثل اونا باشن ولی نمیتونن ؟!

---

ممد جان ، زدی تو کار تاپیکهای فسفر سوز :دی

البته خیلی از ما هم در زندگیمون کودن هستیم اما چون مشهور نیستم به چشم نمیاد .

و ما هم همیشه میریم تو برجک "کاش ما هم مثل اینها میشدیم" به جای تلاش و پشتکار
انیشتین : 99 درصد پشتکار 1 درصد نبوغ

سلام
من دلایل زیر رو تو عدم موفقیت ملاک میدونم
البته دوستان شاید اینهایی که میگم درست نباشه و یا شما نظرتون چیز دیگه ای باشه

1.اراده و انگیزه کافی نداشتن
2.نداشتن هدف مشخص و راه هایی که میشه به هدف رسید
3.برنامه ریزی غلط و یا اینکه عمل نکردن به برنامه ریزی
4.عدم اعتماد به نفس و خودباوری
5.مقاسیه خود با دیگران
6.نداشتن پشتکار و امید برای ادامه راه(چون همیشه برای مشکلاتی به موفقیت سدهایی وجود داره که مقابله با اونا سخته و امید و پشتکار باعث میشه که مبارزه و مقابله کنبم)
7.راضی بودن به شرایط حال(که باعث میشه به فکر قله های رفیع تر نباشیم)
8.مشورت نکردن و کمک نخواستن از دیگران
9. خودخواهی و خودبزرگ بینی و غرور(چیزی بدتر از این صفتها برای انسان وجود نداره)
10......

این مطالب کپی شده از وبسایت یا وبلاگ و یا هر جای دیگه ای نیست!!!
نظرات خودمه .میتونه درست باشه میتونه غلط!!!

به نظر من موفقیت رو باید معنی کرد...
زندگی عادی...
غرق در روزمرگی ها...
اینها موفقیت نیست.....

بنظر من که افراد مذکور اصلا هم کودن نبودن (حتی بطور مقطعی) بلکه تنها نمیتونستن با شیوه آموزش رسمی دوران خودشون کنار بیان (که عموما هم نسبت به روش های آموزشی امروزی حتی کسالت بارتر هم بودن) و این هم ناشی از ذهن بسیار خلاقشون بوده بنظرم:20:
برعکس مثلا تو جامعه امروز ما هم خیلیا هستن که اگه مجرایی مثل کنکور نبود اصلا به هیچ جایگاه علمی خاصی نمیرسیدن و اصلا شاید تا مقطع دکترا هم پیش برن اما برای اجرای آموخته هاشون در کار و زندگیشون هیچ کاری از پیش نبرن

بـــقیه دوستان نظری ندارن ... ؟
همچـــنان منتظر شنیدن صحبت های جالب شما هستیــــم

نقل قول:

---

اگه واقعا میخواید مثل اونا باشید باید کلا طرز فکر خودتون رو عوض کنید و تمسخر دیگران باعث بیشتر شدن انگیزتون بشه

---

خیلی ممنونم از نظر قشنگت ،

بزارین در رابطه با این جمله ی قشنگ رو روایتی رو تعریف کنم :
اول یک پیش زمینه بگم : یکی از بزرگان میفرماید : " تمام حقایق 3 مرحله دارند 1. تمسخر میشوند 2. انکار میشوند 3. به عنوان یک امر بدیهی پذیرفته میشوند . "

اول دبیرستان که بودیم یک پسره بود که ترم اول معدل کتبیش شد 13.22 !!
ترم دوم شروع کرد درس خوندن ... یکی دو ماه اول همه مسخرش میکردن که تو که مخت نمیکشه برای چی درس میخونی ؟ تو رو چه به درس خوندن ؟ از کی تا حالا داوطلب میشی ؟ و ... ، خلاصه سوژه ای شده بود برای پشت سر حرف زدن و مسخره کردن ! هرموقع میومد توی جمع مسخرش میکردن ... !! ( مرحله اول : تمسخر میشوند )
بعد از یک مدت ، همه دیدن که داره نمره میاره ، شروع کردن به انکار که این پسره نمیتونه درس بخونه ! مخش نمیکشه ! مالِ این حرفها نیست ! و ... ( مرحله دوم : انکار میشوند )
وقتی کارنامه های خرداد ماه اومد ، همه دیدن شده 19.83 !! دیگه مونده بودن چی بگن ... ! همه میگفتن : خب 19 شد دیگه ! چیکار کنیم ؟! به ما چه اصلا !! ( مرحله سوم : به عنوان یک امر بدیهی پذیرفته میشدند )

یا داستان معروف گالیله !
اول که میگفت زمین گرده ، همه مسخرش کردن که دیوونه شدی بابا ...
بعد اومدن انکار کردن که ، آقا جان زمین صاف هست ! کوری نمیبینی ؟!
بعد از یک مدت دیگه که کاملا اثبات شد ، همه گفتن ، خب گرد هست دیگه ! به ما چه !!

نقل قول:

---

خیلی نباید به فکر شهرت بود، کار درست رو باید انجام داد، این کار درست یا در زمان حیات خودمون و یا بعد از مرگمون قدردانی خواهد شد و کسایی پیدا میشن که این کار و مسیر درست رو درک کنن.....

---

از خیلی ها هنوز که هنوزه هم قدردانی نشده ... فقط چند نفر مطرح شدند ... مثل ادیسون و انیشتین و ...
+
من معتقد هستم که اگه کسانی مثل انیشتین و ادیسون معروف و مشهور نمیشدن ، میتونستن خیلی از قوانین ناشناخته و ماورا الطبیعه رو اثبات کنند . به نظر من شهرت کار رو بد تر میکنه ، دشمن به وجود میاره ، حسادت به وجود میاره ، ضربه های سنگین به وجود میاره ، و ...

نقل قول:

---

و ما هم همیشه میریم تو برجک "کاش ما هم مثل اینها میشدیم" به جای تلاش و پشتکار
انیشتین : 99 درصد پشتکار 1 درصد نبوغ

---

این رو انقدر دیدم که حفظ شدم ! :دی
از سر درِ آموزش و پرورش گرفته و تا دیوار مدرسه ها ! حتی بعضی جاها نوشتن که امام خمینی این رو گفته ! بعضی جاها هم گفتن امام جعفر صادق !! ( اتفاقا از یکی از اینها عکس هم گرفته بودم ، الان هرچی گشتم پیداش نکردم )

اون 1 درصد نبوغ رو گوسفند هم داره ! به نظرم این یکمی اغرق کرده !

نقل قول:

---

5.مقاسیه خود با دیگران

---

چرا مقایسه کردن خود با دیگران بده ؟
اگه خودمون رو با دیگران مقایسه نکنیم ، اگه رقابتی نباشه ، اگه ...
اگه اینها نباشه که نمیشه پیشرفت کرد !

نقل قول:

---

به نظر من موفقیت رو باید معنی کرد...

---

معنیش چی میشه ؟

نقل قول:

---

بنظر من که افراد مذکور اصلا هم کودن نبودن (حتی بطور مقطعی) بلکه تنها نمیتونستن با شیوه آموزش رسمی دوران خودشون کنار بیان (که عموما هم نسبت به روش های آموزشی امروزی حتی کسالت بارتر هم بودن) و این هم ناشی از ذهن بسیار خلاقشون بوده بنظرم

---

افرادی مثل من و شما اگه تحصیل نکنیم و تلاش نکنیم ، در سطح خیلی پایینی قرار میگیریم ... شاید پایین تر از مامور محترم شهرداری ! باید نابغه باشیم که تلاش نکنیم .... مثل دانش آموزی که میاد سر کلاس میشینه ، بدون اینکه نُت برداری کنه سر امتحان 20 میشه !
منظور شما اینه که این افراد نبوغ ذاتی داشتن ؟
پس چرا در کودکی انقدر تحقیر میشدند و جزو خنگ ترین ها شمرده میشدند ؟
وقتی نمیتونستن با شیوه های آموزشی خودشون کنار بیان ، چیجوری در رشته ی مورد نظرشون تحصیل کردن و به درجات بالا رسیدن ؟ بالاخره باید با اون شیوه ها کنار میومدن دیگه !!
اگه با شیوه های تدریس کنار اومد ؛ چیجوری کنار اومدن ؟
اگه کنار نیومدن ، چیجوری شهرت پیدا کردند ؟

!!
ممنـــون !

نقل قول:

---

نوشته شده توسط Gam3r [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

معنیش چی میشه ؟

---

شاید بشه گفت احساس شادی از انجام کارها...

اون افرادی که نام بردید در واقع کودن و بی استعداد و... نبودن.اونا خاص بودن.و این خاص بودنو آدمای عادی(مثل معلمای این افراد) نمی تونستن درک کنند.اونا روشهای خاص خودشونو داشتن که اینم برای اطرافیانشون قابل درک نبوده.

به نظر من یه سری نیروهای اهریمنی نمیذارن انسان ها به خوشبختی و آرامش مطلق دست پیدا کنن این نیروها رو نمیشه با چشم عادی دید همینطور مغزهای ادم های عادی نمیتونن این جمله رو درک کنن

به نظرم!
1- وقتی کسی که نابینا میشه یا کور مادرزاد هستن.چون یکی از حواس بینایی رو ندارن و از دست می دن! روی حواس دیگه کار می کنن!
2- کسی که ادعایی نداره و گاهی وضع مالی خوب نداری! سعی می کنه به جایی برسه
3- گاهی اوقات! آدمایی مثل ملانصرالدین! کل جامعه متفق القول فکر می کردند دیوانه است! اما اینطور نبوده

نقل قول:

---

از خیلی ها هنوز که هنوزه هم قدردانی نشده ... فقط چند نفر مطرح شدند ... مثل ادیسون و انیشتین و ...
+
من معتقد هستم که اگه کسانی مثل انیشتین و ادیسون معروف و مشهور نمیشدن ، میتونستن خیلی از قوانین ناشناخته و ماورا الطبیعه رو اثبات کنند . به نظر من شهرت کار رو بد تر میکنه ، دشمن به وجود میاره ، حسادت به وجود میاره ، ضربه های سنگین به وجود میاره ، و ...

---

قرار نیست همه رو بیان تو تلویزیون یا مجله نشون بدن و بگن فلان شخص این خدمت رو به بشریت کرده.....منظورم این بود که کسایی پیدا میشن که میفهمن این راه درست بوده و ادامش میدن، و این برای اون فرد یعنی موفقیت....اگه کسی راه ادیسون رو ادامه نمیداد، فقط همون اختراعاتش تا الان باقی مونده بود و خبری از موبایل و وسایل برقی دیگه نبود !
اگه کسی نیاد به کارای یه شخص موفق اهمیت بده و گسترشش نده، اونوقت میشه گفت اون فرد ناموفق بوده !
کسایی رو که میگی هنوز معروف نشدن مطمئنا خیلیا گوشه و کنار دنیا دارن ازشون به خوبی یاد میکنن و راهشونو ادامه میدن.....
+
اون چیزایی که گفتی همیشه برای افراد مشهور رخ نمیده !

نقل قول:

---

نوشته شده توسط parisa_s204 [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

به نظرم!
1- وقتی کسی که نابینا میشه یا کور مادرزاد هستن.چون یکی از حواس بینایی رو ندارن و از دست می دن! روی حواس دیگه کار می کنن!
2- کسی که ادعایی نداره و گاهی وضع مالی خوب نداری! سعی می کنه به جایی برسه
3- گاهی اوقات! آدمایی مثل ملانصرالدین! کل جامعه متفق القول فکر می کردند دیوانه است! اما اینطور نبوده

---

گفته باشم نام کاربری من حق کپی رایت داره ها...همینجوری استفاده نکن:دی

به نظر من تحقیر شدن واسه اینجور افراد مثل تشویق شدن میمونه.و مسئله دیگه پشتکار و از شکست نترسیدنه.یه جورایی اینا عاشق تلاش کردن بودن و اخر هم به نتیجه رسیدن
دلیل اینکه خیلی از ما نمیتونیم مثل اونا بشیم اینه که صبرمون کمه.شاید تلاش زیاد بکنیم ولی زود مایوس میشیم

نقل قول:

---

نوشته شده توسط Gam3r [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

افرادی مثل من و شما اگه تحصیل نکنیم و تلاش نکنیم ، در سطح خیلی پایینی قرار میگیریم ... شاید پایین تر از مامور محترم شهرداری ! باید نابغه باشیم که تلاش نکنیم .... مثل دانش آموزی که میاد سر کلاس میشینه ، بدون اینکه نُت برداری کنه سر امتحان 20 میشه !
منظور شما اینه که این افراد نبوغ ذاتی داشتن ؟
پس چرا در کودکی انقدر تحقیر میشدند و جزو خنگ ترین ها شمرده میشدند ؟
وقتی نمیتونستن با شیوه های آموزشی خودشون کنار بیان ، چیجوری در رشته ی مورد نظرشون تحصیل کردن و به درجات بالا رسیدن ؟ بالاخره باید با اون شیوه ها کنار میومدن دیگه !!
اگه با شیوه های تدریس کنار اومد ؛ چیجوری کنار اومدن ؟
اگه کنار نیومدن ، چیجوری شهرت پیدا کردند ؟

!!
ممنـــون !

---

منم ممنون از این همه دقتتون
اگه منظورتون از نبوغ IQ شونه حتما حداقل در یه سطح متوسط یا بیشتر بوده، دیگه کودن که نبودن! اینکه خیلی از جاها از اینها در دورانهایی از زندگیشون بعنوان کودن یاد میکنن بنظرم علاوه بر اغراق یه خرده جنبه انگیزشی هم داره که مثلا شما هم اگه بجنبید حتی میتونین ازشون جلو بزنید
در مورد مثالی که گفتید من و شما نمیتونیم موافق نیستم چون فقط تاثیر IQ رو در نظر گرفتین در صورتی که دیگه الآن خیلی از ماها میدونیم EQ تاثیرش خیلی بیشتره، نت برداری هم فقط یه روش برای یاد گرفتنه، این همه روش برای یادگیری وجود داره که فرد میتونه ازشون استفاده کنه

بعدشم یه نکته دیگه اینکه هرچی آدم تو مقاطع بالاتر بخصوص آموزش عالی وارد بشه چون بحث پژوهش و تولید علم پررنگ تر از آموزشِ صرف میشه امکان بروز خلاقیتها برای فرد بیشتر میشه که در نتیجه میشه انتظار شکوفایی رو از چنین افرادی در این مقاطع بیشتر انتظار داشت، هر چند اینها از دوران کودکی هم نشانه هایی از خلاقیت رو بروز میدن نمونه بارزش هم داستان ابداع روش جمع اعداد 1 تا 100 توسط گاوس در دوران کودکیه که هممون شنیدیم

به نظر من :
1-اکثرا هدف نداریم
2-تلاش نمی کنیم
3-تا موفقیت چی باشه

نقل قول:

---

ناپلئون بنا پارت: مدرسه خود را با رتبه ۴۲ به عنوان یک دانش آموز غیر ممتاز ترک کرد!!

---

شما جریان نمره ی ناپلیونی رو نشنیدی مثل اینکه

نقل قول:

---

انیشتین : 99 درصد پشتکار 1 درصد نبوغ

---

اینو ادیسون گفته:31:

از ناپلئون عبرت بیاموزید ! که از یک مورچه عبرت میگیره! درست فهمیدین فقط یک مورچه !

( مورچه تا کارشو انجام نده هیچوقت تسلیم نمیشه یعنی یه مورچه تلاش میکنه تا آخر که بتونه یه دونه ای رو از رو زمین به بالای دیوار ببره اینقدر میفته میفته آخرش میتونه موفق بشه!!!:46:

، ما میتونیم موفق بشیم اول از همه باید هدف رو مشخص کنیم ! بعدش در مورد آن حداکثر تلاش رو بکنیم تا به نهایت بریم و حق واقعی و توانایی واقعی خودمون رو ببینیم! و بدست بیاوریم!

هیچوقت هم شکست نخوریم! فکرشو بکنین هیچ دانشمندی هیچوقت نمیگفت من شکست خوردم تمام شد! بارها و بارها شکست میخورد! اما باز تلاش میکرد تا آخر به موفقیت می رسید! خواستن توانستن است ! [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

دلیل اصلی عدم موفقیت ما القاء نتوانستن و بعد تلاش نکردن است
هدف رو همه انسانها دارند یکی میخواد ثروتمند باشه یکی نابغه.مساله اینه که بخواهی به این جایگاه برسی.خیلی ها دوست دارن مولتی میلیاردر بشن ولی همش میگن ما کجا و فلانی کجا. افراد موفق نمیشه و نمیتونم رو اصلا بکار نمیبرن.حتی اگر واقعا نشدنی باشه!
دومین مساله هم تلاش و پشتکاره

خیلی ممنون از همه ی شما ، پست های بسیار زیبایی خوندیم و لذت بردیم .
اما نظر اکثر دوستان در مجموع بر یک باب است : پشتکار ، پشتکار ، پشتکار ...

اگر چندی پیش ، فیلمی که از زندگی ادیسون تهیه کرده بودند رو میدیدید ، ادیسون میگفت : من فقط با تلاش و رها نکردن هدف ، پایداری و استقامت به اهدافم رسیدم و شدم ادیسون ، مردی که سه روز بعد از فوتش لامپ ها در سراسر آمريكا براي احترام به وي نورشان كم شد تا همه به ياد داشته باشند كه توماس اديسون جهان را با اختراعش روشن تر كرد .


اما ، مهم اینه که این جملات از بس تکرار شدند ( روی در ، دیوار ، تابلو ، پارچه ، و ... ) دیگه اثر کافی بر روی خیلی از ماها ندارن .
واقعا چطور میشه موانع به این بزرگی رو ندید و به هدف ادامه داد ؟


بر فرض ، با مافیای آموزشی ایران که قدم به قدم جلوی درس خوندن دانش آموز هارو میگیره چطور میشه درس خوند ؟ دانش آموزی که با علاقه ی وافر شروع به درس خوندن میکنه ، اما در سر راهش :
- حقوق کم معلم و کلاس خصوصی گذاشتن و فروش سوال در کلاس خصوصی
- خود آموز نبودن کتاب های درسی و الزام بر خرید کتاب های کمک درسی
- شرکت در طرح های کانون ( قلم چی ، ... ) به منظور آشنایی با غولی به نام کنکور
- درآمد کم پرسنل مدرسه و بدخلقی پرسنل با دانش آموزان و بلعکس
- نبودن عوامل جذابیت در مدارس ، نظیر فیلم های آموزشی و ...

با این حال ، دانش آموزی با تلاش مضاعف سعی میکنه خودش رو به حد ایده آل برسونه ، در صورتی که همین دانش آموز اگر روش سرمایه گذاری بشه ( در یکی از کشور های خارجه ) میتونه جهان رو متحول کنه !


بحث ما اینه ، بدون تکرار مکررات ، ( خودمونی سوال بپرسم ) : چیجوری جلوی تنبلیمون رو بگیریم و تلاش کنیم ؟!
اگه همه بتونن این کار رو کنن ، دنیا میشه بهشت موعود !
اما نمیشه ...

نقل قول:

---

در مورد مثالی که گفتید من و شما نمیتونیم موافق نیستم چون فقط تاثیر IQ رو در نظر گرفتین در صورتی که دیگه الآن خیلی از ماها میدونیم EQ تاثیرش خیلی بیشتره، نت برداری هم فقط یه روش برای یاد گرفتنه، این همه روش برای یادگیری وجود داره که فرد میتونه ازشون استفاده کنه

---

حامد جان میشه در رابطه با EQ بیشتر توضیح بدی ؟

اصلا کی گفته که اون آدما کودنن؟ اگه میگید آدمای اون زمان پس یعنی همه اون زمان یه نظر داشتن؟

نقل قول:

---

نوشته شده توسط nazanin261 [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

اصلا کی گفته که اون آدما کودنن؟ اگه میگید آدمای اون زمان پس یعنی همه اون زمان یه نظر داشتن؟

---

ببخشید ، منظورتون از اینکه گفتید همه اون زمان یه نظر داشتن چی بود ؟
متوجه نشدم ...

میشه بیشتر توضیح بدید ؟

ای بابا ما بلخره نفهمیدیم این 99 درصد پشتکار 1 درصد نبوغ رو کی گفته .حتما کار ادیسونه و انشتین هم تائید کرده اصلا هر چی باشه یه حرفه ثابت شدس و مهم نیست از دهن کی در اومده باشه .کافیه رو حرفا فکر کنی و ببینی منطقیه یا نه.
خب معلومه یه مورچه 30000 بار میوفته باز بالا میره تا به نتیجه میرسه.
در ضمن این بحث موفقیت فقط برای رسیدن به نمره ی خوب و دانش و این چیزا نیس که .رفقا طوری حرف میزنن که همین مضمون رو میرسونه

نقل قول:

---

نوشته شده توسط Переклад не [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

ای بابا ما بلخره نفهمیدیم این 99 درصد پشتکار 1 درصد نبوغ رو کی گفته .حتما کار ادیسونه و انشتین هم تائید کرده اصلا هر چی باشه یه حرفه ثابت شدس و مهم نیست از دهن کی در اومده باشه .کافیه رو حرفا فکر کنی و ببینی منطقیه یا نه.
خب معلومه یه مورچه 30000 بار میوفته باز بالا میره تا به نتیجه میرسه.
در ضمن این بحث موفقیت فقط برای رسیدن به نمره ی خوب و دانش و این چیزا نیس که .رفقا طوری حرف میزنن که همین مضمون رو میرسونه

---

به نظر من اون 1 درصد نبوغ رو موجودی به نام گوسفند هم داره !
این حرف فقط میخواد بیان کنه که پشتکار چقدر مهم هست ، فقط یکم زیادی اغراق و تملق کرده !

نقل قول:

---

نوشته شده توسط Gam3r [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

ســــلام ...
امروز داشتم توی وبلاگ های مختلف چرخ میزدم که به این مطلب رسیدم :



به نظرتون چرا همچین افرادی که همچین مشکلاتی داشتند و انقدر کودن و ... بودند ( !! ) تونستند اسمشون رو برای قرن ها ماندگار کنند ؟ طوری که تا بشر زنده هست از نام اینها استفاده میکنه ! اما خیلی های دیگه میخوان مثل اونا باشن ولی نمیتونن ؟!
دلیلتون رو توضیح بدید لطفا ... ( شاید سوال خیلی ها باشه ! )


ممنون ...

---

بسیاری از این دست مسائل حاصل بزرگنمایی و اغراق کردن نویسندگان و روزنامه نگاران بوده ! و حقیقتآ هیچکدوم از این افراد اونطور که در موردشون قضاوت میشه نبودن!
مسئله دیگه ای که وجود داره بحث زمان هست ، در گذشته به خاطر محدود و اندک بودن دانش بشری یه فرد می تونسته در طول عمرش به تمام دانش مربوط به یک زمینه خاص دست پیدا کنه یا مثلآ برخی دانشمندان مسلمان در مجموعه ای از علوم مختلف متبحر و متخصص بشه ! در حالی دانشی که فقط در حوزه الکترونیک در 3 سال گذشته تولید شده معادل کل دانش بشری در همه علوم از ابتدای خلقت تا اغاز عصر کامپیوترها بوده !!!!!!!! (نقل قول از ضمیمه کلیک اگه اشتباه نکنم)

ولی امروز و در قرن 21 سطح دانش بشری به اندازه ای پیشرفت کرده که دیگه جایی برای استثنا شدن برخی انسان ها باقی نمونده ! دیگه کسی با کشف یه دارو مثل پنی سیلین یا واکسن ابله مشهور نمیشه چراکه روزانه ده ها دارو که هزاران برابر پیچیده تر از این داروها هستند توسط دانشمندان در حال تولیده ولی کسی تو عمرش شاید یک بار هم اسم دانشمند یا دانشمندانی که این داروها رو ساختن یا کشف کردن نمی شنوه!

اگه میخوای مثله اونها مشهور بشی باید کاری کنی که حداقل 50 سال از دانش زمان خودت جلوتر باشه !!!!!!!

اگه دقت کرده باشید بعد از انیشتین دیگه هیچ دانشمندی به شهرت و نام اوری نرسیده (البته جناب هاوکینگ شهرتش رو بیش از اینکه مدیون دانشش باشه مدیون معلولیتشه !) ، یعنی از حول و حوش 1945 به این طرف که زمان ورود اولین کامپیوترها و انقلاب الکترونیکی بود!

نتیجه :

علم بشر خیلی عظیم شده پس دیگه با بزرگترین کشفیات و اختراعات هم چیزی در حد انقلاب رخ نمیده و چون انقلابی رخ نمیده افراد نابغه ای که این کشفیات و اختراعات رو انجام دادن مشهور نمیشن !!!!

اول امضاي منو بخونين :

من استعداد خاصي ندارم ، تنها عاشق كنجكاوي ام

آلبرت اينشتين :40:

نقل قول:

---

هیلتون: که مالک بیش از ۳۰۰ هتل در سرتاسر دنیاست در دوران کودکی برای گذران زندگی مجبور بود کف سالنها و هتل ها را طی بکشد!!

---

اين شخص هم قبلا يخ حوض ميشكست :31: :

[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

يه حرفي هم دوباره از آلبرت جون ميگم ، فقط ناراحت نشيد ( متاسفانه واقعيته ) :

دانشگاه مانند توده اي از كود هست كه گاهي گياهي اصيل از آن مي رويد !

حالا فكر كنيد با تعيين يه مسير مشترك براي همه به كجا ميشه رسيد و با چه IQ يي ؟؟

اول از بهاره خانم تشکر میکنم ، واقعا دید زیبایی دارند ، حالا به بخشی از گفته های ایشون میپردازم :

نقل قول:

---

بسیاری از این دست مسائل حاصل بزرگنمایی و اغراق کردن نویسندگان و روزنامه نگاران بوده ! و حقیقتآ هیچکدوم از این افراد اونطور که در موردشون قضاوت میشه نبودن!

---

شاید هم بودند ! شما از کجا مطمئن هستید بهاره خانم ؟ ( روزنامه نگار ها چقدر بزرگنمایی و اغرق کردند ؟ حداقل زمینه ی ناموفق بودن این افراد بوده که امروزه این چیزهارو در بارشون میگن ! تا نباشید چیزکی نگویند چیز ها ! درست گفتم ؟ )

در اول دبیرستان یک همکلاسی داشتم که واقعا خنگ بود ! به طوری که کل مدرسه بهش میگفتن : رامین بی مغر !
از بس تحقیر و توهین بهش شد که این تصمیم گرفت درس بخونه ! طوری که سال دوم دبیرستان جزو تاپ ها بود ، اما حالا بهش میگفتن رامین با مغز ! :دی اما خب خیلی کمتر با این نام صداش میکردن !

نقل قول:

---

مسئله دیگه ای که وجود داره بحث زمان هست ، در گذشته به خاطر محدود و اندک بودن دانش بشری یه فرد می تونسته در طول عمرش به تمام دانش مربوط به یک زمینه خاص دست پیدا کنه یا مثلآ برخی دانشمندان مسلمان در مجموعه ای از علوم مختلف متبحر و متخصص بشه ! در حالی دانشی که فقط در حوزه الکترونیک در 3 سال گذشته تولید شده معادل کل دانش بشری در همه علوم از ابتدای خلقت تا اغاز عصر کامپیوترها بوده !!!!!!!! (نقل قول از ضمیمه کلیک اگه اشتباه نکنم)

ولی امروز و در قرن 21 سطح دانش بشری به اندازه ای پیشرفت کرده که دیگه جایی برای استثنا شدن برخی انسان ها باقی نمونده ! دیگه کسی با کشف یه دارو مثل پنی سیلین یا واکسن ابله مشهور نمیشه چراکه روزانه ده ها دارو که هزاران برابر پیچیده تر از این داروها هستند توسط دانشمندان در حال تولیده ولی کسی تو عمرش شاید یک بار هم اسم دانشمند یا دانشمندانی که این داروها رو ساختن یا کشف کردن نمی شنوه!

اگه میخوای مثله اونها مشهور بشی باید کاری کنی که حداقل 50 سال از دانش زمان خودت جلوتر باشه !!!!!!!

اگه دقت کرده باشید بعد از انیشتین دیگه هیچ دانشمندی به شهرت و نام اوری نرسیده (البته جناب هاوکینگ شهرتش رو بیش از اینکه مدیون دانشش باشه مدیون معلولیتشه !) ، یعنی از حول و حوش 1945 به این طرف که زمان ورود اولین کامپیوترها و انقلاب الکترونیکی بود!

نتیجه :

علم بشر خیلی عظیم شده پس دیگه با بزرگترین کشفیات و اختراعات هم چیزی در حد انقلاب رخ نمیده و چون انقلابی رخ نمیده افراد نابغه ای که این کشفیات و اختراعات رو انجام دادن مشهور نمیشن !!!!

---

فرمایش شما کاملا متین و صحیح هست و این نشونه ی دید صحیحتون هست ،
اما من منظورم این بود که از بعد دیگه ای به قضیه نگاه کنیم ، منظور من شهرت و خوش نامی این افراد نبود ، منظور من این بود که با اینکه اینها انقدر ناموفق بودند ، چطور انقدر موفق شدند ؟ با صرف نظر از شهرتشون ...

من به سرنوشت اعتقاد دارم . اگه بخواد میشی ، اگه نخواد نمیشی !!

نقل قول:

---

شاید هم بودند ! شما از کجا مطمئن هستید بهاره خانم ؟ ( روزنامه نگار ها چقدر بزرگنمایی و اغرق کردند ؟ حداقل زمینه ی ناموفق بودن این افراد بوده که امروزه این چیزهارو در بارشون میگن ! تا نباشید چیزکی نگویند چیز ها ! درست گفتم ؟ )

---

من نگفتم همیشه اینطوری بوده ، ولی چیزی که وجود داره حقیقته :

روزنامه نگاران و نویسندگان اغلب اغراق می کنند! همونطور که درباره توانایی ها افراد اغراق می کنند در مورد ناتوانایی هاشون هم اغراق می کنند!

نقل قول:

---

اما من منظورم این بود که از بعد دیگه ای به قضیه نگاه کنیم ، منظور من شهرت و خوش نامی این افراد نبود ، منظور من این بود که با اینکه اینها انقدر ناموفق بودند ، چطور انقدر موفق شدند ؟ با صرف نظر از شهرتشون ...

---

باشه فرض رو بر این می گیریم که این افراد در اوج سختی ها و ناموفقی به این نتایج شگفت انگیز رسیدن!
به نظر من نه فرمول خاصی وجود داره و نه نبوغ خاصی!
یک اتفاق ...
یک حادثه ...
یک الهام ...
یک جرقه ذهنی ...
و ...
باعث میشه تا یک فرد روشن فکر از میان یک جمع روشن فکر ، روشن فکرتر به نظر برسه !!!

فرضآ شما تصور می کنید که اگه تو المپیک یک کشتی گیر موفق به کسب مدال طلا شد واقعآ اون فرد مستحق دریافت این مدال بود و بقیه نبودن؟! یعنی اگه فارغ از همه مسائل جانبی (داوری و ...) نتیجه نهایی مشخص می کنه که هر کسی در جایگاهی که لیاقتشه ایستاده؟!! و هرکسی به اندازه تلاشش مزد گرفته ؟!

به این فکر نمی کنید که بهترین و فنی ترین فرد ممکنه در اولین مسابقه اش در اثر یک لغزش کوچک ، یک مکث کوتاهتر از ثانیه ، یک اتفاق غیرمنتظره که ریزبین ترین افراد هم موفق به دیدنش نمیشن راهی خونه بشه ولی کسی در فینال بر اثر یک لغزش کوچک ، یک مکث کوتاهتر از ثانیه و یک اتفاق غیرمنتظره پشت حریفش رو به خاک بماله و بر قله کشتی جهان بایسته ! ایا لیاقت و شایستگی افراد در این لحظات رقم می خوره؟!

در زمان نیوتون به قطع افرادی وجود داشتند که نبوغشون بسیار فراتر از اون بوده ولی نیوتون بر اثر عاملی که ما نمی دونیم چی بوده (شاید یک الهام) ناگهان جرقه ای در ذهنش پدیدار میشه که چرا سیب افتاد؟! و همین سوال باعث میشه که نیوتون بشه نیوتون و اون هزاران نفری که این سوال زودتر به ذهنشون نرسید با همه لیاقت ها و شایستگی ها و با همه نبوغ انکارناپذیرشون در تاریخ فراموش میشن !

میدونم بازم رفتم سراغ شهرت ولی همین شهرت بوده که باعث شده اونها اینقدر موفق به نظر برسند!
اگه این شهرت نبود موفقیت های اونها هم معمولی جلوه داده میشد!

همیشه پدر یک علم یا یک سازه رو اولین سازنده اون میدونن و مدام در موردش تبلیغ می کنن ولی به نظر چیزی که جیمز وات اختراع کرد یک ماشین نواور بود که به طرز افتضاحی کار می کرد! ولی همین ماشین افتضاح الهامی شد برای نبوغ فرد یا افرادی که ایرادات اون رو برطرف کردند و بزرگترین کشتی اقیانوس پیمای جهان رو به کمک ماشین های بخار در اقیانوس ها به حرکت دراوردند (تایتانیک)
حالا اگر هرکسی به تایتانیک نگاه می کرد حتمآ در ذهن خودش اقای جیمز رو تحسین می کرد که چه شاهکاری رو اختراع کرده که به کمکش میشه این غول اهنی رو حرکت داد ولی فراموش میکنه که این غول اهنی به کمک تلاش و نبوغ افراد دیگه ای داره حرکت می کنه نه اقای جیمز وات!

جیمز وات تنها مادری بوده که اون رو با همه نقص هاش به دنیا اورده !!!

نیوتون قوانین فیزیک کلاسیک رو بنیان کرد ، قوانینی که به خودی خود چیز با ارزشی نیستند و هیچ تغییری رو باعث نمیشن ! ایا بعد از اینکه فهمیدیم جاذبه عامل افتادن سیب هاست باعث شد که سیب ها سریعتر و بهتر بیفتن ؟؟!!

نه ، ولی افراد دیگه ای اومدن و این قوانین رو بسط و پرورش دادن و به کمک همین قوانین انسان رو در ماه پیاده کردند!
حالا کی انسان رو به ماه برد ؟ نیوتون ؟ انیشتین ؟ دکتر فون براون؟ ... ؟ سهم کی بیشتره؟؟؟؟؟


بهتره خیلی وارد این بحث های فلسفی نشیم و همون جمله کلیشه ای تو کتاب ها رو باور کنیم :

این افراد به کمک تلاششون موفق شدند!!!!

البته تلاش لازمه موفقیته و بدون اون موفقیتی وجود نداره ولی تنها عامل موفقیت نیست!

نقل قول:

---

نوشته شده توسط bahareh_bus [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

در زمان نیوتون به قطع افرادی وجود داشتند که نبوغشون بسیار فراتر از اون بوده ولی نیوتون بر اثر عاملی که ما نمی دونیم چی بوده (شاید یک الهام) ناگهان جرقه ای در ذهنش پدیدار میشه که چرا سیب افتاد؟! و همین سوال باعث میشه که نیوتون بشه نیوتون و اون هزاران نفری که این سوال زودتر به ذهنشون نرسید با همه لیاقت ها و شایستگی ها و با همه نبوغ انکارناپذیرشون در تاریخ فراموش میشن !

میدونم بازم رفتم سراغ شهرت ولی همین شهرت بوده که باعث شده اونها اینقدر موفق به نظر برسند!
اگه این شهرت نبود موفقیت های اونها هم معمولی جلوه داده میشد!

---

با این قسمت حرفتون مخالفم. (شایدم مقداریش بخاطر علاقه ی من به نیوتن باشه!)
برای اینکه کشف جاذبه زمین توسط نیوتن به سادگی دیدن افتادن سیب نبود.
درسته ممکنه که با افتادن سیب جرقه ای تو ذهنش زده باشه (گرچه در صحت قضیه سیب شک هست) ولی نیوتن با دانش ریاضی خودش(نیوتن بزرگترین ریاضی دان عصر خودش و به عقیده ی خیلیها تمام اعصار بود) و نبوغ بی حدش به نتایجی رسید که ما به آنها قوانین نیوتن میگیم.
اگر به قول شما شانسی به این نتایج رسیده پس کشفیات و ابداعات دیگرش همچون حساب دیفرانسیل و انتگرال چی میشه؟ و یا هزار مورد دیگه که نیوتن پایه گذارش بوده؟ نیوتن اثباتهایی در مورد ریاضیات انجام داده که اگر انجام نمیداد شاید تا به حال جوابی برایش پیدا نمیشد .
منظورم اینه که نیوتن اتفاقا شهرتش خیلی کمتر از لیاقتش و موفقیتش است و اینکه او به خاطر کارهای خارقالعاده اش مشهور شد نه اینکه به خاطر شهرتش کارهایش خارقالعاده جلوه داده شد.

کلا میخواهم بگویم که هوش به مقدار زیاد و مقدار کمتر از آن تلاش است که باعث موفقیت (موفقیت داریم تا موفقیت!) میشه نه شانس.

نقل قول:

---

نوشته شده توسط bahareh_bus [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

بسیاری از این دست مسائل حاصل بزرگنمایی و اغراق کردن نویسندگان و روزنامه نگاران بوده ! و حقیقتآ هیچکدوم از این افراد اونطور که در موردشون قضاوت میشه نبودن!
مسئله دیگه ای که وجود داره بحث زمان هست ، در گذشته به خاطر محدود و اندک بودن دانش بشری یه فرد می تونسته در طول عمرش به تمام دانش مربوط به یک زمینه خاص دست پیدا کنه یا مثلآ برخی دانشمندان مسلمان در مجموعه ای از علوم مختلف متبحر و متخصص بشه ! در حالی دانشی که فقط در حوزه الکترونیک در 3 سال گذشته تولید شده معادل کل دانش بشری در همه علوم از ابتدای خلقت تا اغاز عصر کامپیوترها بوده !!!!!!!! (نقل قول از ضمیمه کلیک اگه اشتباه نکنم)

ولی امروز و در قرن 21 سطح دانش بشری به اندازه ای پیشرفت کرده که دیگه جایی برای استثنا شدن برخی انسان ها باقی نمونده ! دیگه کسی با کشف یه دارو مثل پنی سیلین یا واکسن ابله مشهور نمیشه چراکه روزانه ده ها دارو که هزاران برابر پیچیده تر از این داروها هستند توسط دانشمندان در حال تولیده ولی کسی تو عمرش شاید یک بار هم اسم دانشمند یا دانشمندانی که این داروها رو ساختن یا کشف کردن نمی شنوه!

اگه میخوای مثله اونها مشهور بشی باید کاری کنی که حداقل 50 سال از دانش زمان خودت جلوتر باشه !!!!!!!

اگه دقت کرده باشید بعد از انیشتین دیگه هیچ دانشمندی به شهرت و نام اوری نرسیده (البته جناب هاوکینگ شهرتش رو بیش از اینکه مدیون دانشش باشه مدیون معلولیتشه !) ، یعنی از حول و حوش 1945 به این طرف که زمان ورود اولین کامپیوترها و انقلاب الکترونیکی بود!

نتیجه :

علم بشر خیلی عظیم شده پس دیگه با بزرگترین کشفیات و اختراعات هم چیزی در حد انقلاب رخ نمیده و چون انقلابی رخ نمیده افراد نابغه ای که این کشفیات و اختراعات رو انجام دادن مشهور نمیشن !!!!

---

کاملا هم با این عقاید مخالفم!
دلیل اینکه کسی از 1945 به این طرف مشهور نشد اینه که اکثر کارها به صورت گروهی و حتی بین المللی بین چند دانشگاه انجام گرفته و کسی به صورت فردی کار خیلی مهمی انجام نداده.
و گرنه هنوز هم فرصت برای ایجاد انقلاب تو علم هست اگه تفکرت اصیل باشه و به اندازه ی کافی هوش داشته باشی .دیگر اینکه به شهرت نرسی (منظور شهرت پیش مردم عام هست و گرنه که پیش اهلش ممکنه به اندازه ی نیوتن مشهور بشی) چیزی از ارزش تو کم نمیشه همانطور که سخنان شما چیزی از ارزشهای هاوکینگ کم نمیکنه!

نقل قول:

---

با این قسمت حرفتون مخالفم. (شایدم مقداریش بخاطر علاقه ی من به نیوتن باشه!)
برای اینکه کشف جاذبه زمین توسط نیوتن به سادگی دیدن افتادن سیب نبود.
درسته ممکنه که با افتادن سیب جرقه ای تو ذهنش زده باشه (گرچه در صحت قضیه سیب شک هست) ولی نیوتن با دانش ریاضی خودش(نیوتن بزرگترین ریاضی دان عصر خودش و به عقیده ی خیلیها تمام اعصار بود) و نبوغ بی حدش به نتایجی رسید که ما به آنها قوانین نیوتن میگیم.
اگر به قول شما شانسی به این نتایج رسیده پس کشفیات و ابداعات دیگرش همچون حساب دیفرانسیل و انتگرال چی میشه؟ و یا هزار مورد دیگه که نیوتن پایه گذارش بوده؟ نیوتن اثباتهایی در مورد ریاضیات انجام داده که اگر انجام نمیداد شاید تا به حال جوابی برایش پیدا نمیشد .
منظورم اینه که نیوتن اتفاقا شهرتش خیلی کمتر از لیاقتش و موفقیتش است و اینکه او به خاطر کارهای خارقالعاده اش مشهور شد نه اینکه به خاطر شهرتش کارهایش خارقالعاده جلوه داده شد.

کلا میخواهم بگویم که هوش به مقدار زیاد و مقدار کمتر از آن تلاش است که باعث موفقیت (موفقیت داریم تا موفقیت!) میشه نه شانس.

---

با همه حرفاتون موافقم ، نیوتون به حق یک ریاضیدان بسیار برجسته بوده و یک نابغه به تمام معنا ولی میخوام اینو بدونم اگه اون سوالاتی که به ذهن نیوتون رسید به ذهن یک نابغه دیگه ام می رسید ایا اون نمی تونست این معادلات رو کشف کنه؟!

مثه همون لطیفه معروفو که همه شنیدن :

اگه ادیسون برق رو اختراع نمی می کرد چی می شد ؟!

جواب :

خوب معلومه یکی دیگه اختراع می کرد!!!

اگه نیوتون این معادلات رو کشف نمی کرد چی می شد؟!
حتمآ خیال می کنید که الان داشتیم درشکه سواری می کردیم!
خیر فقط کافی بود تا اون سوالاتی که به نیوتون الهام شد به یک فرد نابغه دیگه ام الهام می شد تا به دنبال کشف این معادلات بره!
نیوتون یک ابزار بود ، یک کامپیوتر که کسی یا چیزی در زمانی مشخص بهش برنامه ای داد و اون حلش کرد!

نقل قول:

---

دلیل اینکه کسی از 1945 به این طرف مشهور نشد اینه که اکثر کارها به صورت گروهی و حتی بین المللی بین چند دانشگاه انجام گرفته و کسی به صورت فردی کار خیلی مهمی انجام نداده.

---

درسته ، یک عامل خیلی مهمش اینه که دیگه هیچ دانشمندی به صورت تنها کار نمی کنه ! چرا به فکر خودم نرسید؟!

نقل قول:

---

و گرنه هنوز هم فرصت برای ایجاد انقلاب تو علم هست اگه تفکرت اصیل باشه و به اندازه ی کافی هوش داشته باشی .دیگر اینکه به شهرت نرسی (منظور شهرت پیش مردم عام هست و گرنه که پیش اهلش ممکنه به اندازه ی نیوتن مشهور بشی) چیزی از ارزش تو کم نمیشه همانطور که سخنان شما چیزی از ارزشهای هاوکینگ کم نمیکنه!

---

هاوکینگو بزرگش کردند تا الگویی باشه برای افراد معلول !!!
ایشون هیچ کار خاصی نکرده جز ارائه نظریه ای که سیاه چاله ها رو توصیف می کنه ! نظریه ای که هیچوقت اثبات نشده و احتمالآ راهی هم برای اثباتش وجود نداره! نظریه پردازان بسیاری زیادی وجود دارند که حرفاشون دنیا رو تکون میده ولی اسم اونها رو نویسنده رمان های علمی تخیلی می گذراند !!!
توصیه می کنم که حتمآ کتاب جهان هولوگرافیک (مایکل تالبوت) ترجمه داریوش مهرجویی رو بخونید ،این فرد ادعا می کنه هر ذره از این جهان هستی تمام خصوصیات عالم بزرگترش رو داره و در هر ذره ای جهانی به وسعت همین جهان وجود داره!!!!! (انمیشین هورتون رو کی دیده؟!)

البته جناب هاوکینگ چندی پیش اخرین نظریه شون رو ارائه کردند:

جهان هستی خالق نداره !!! (خدایی وجود نداره)

نقل قول:

---

البته جناب هاوکینگ چندی پیش اخرین نظریه شون رو ارائه کردند:

جهان هستی خالق نداره !!! (خدایی وجود نداره)

---

خوب معلوم شد چرا شما انقد از هاوکینگ بدت میاد :31:
از اول میگفتی...

نقل قول:

---

نوشته شده توسط Lord007 [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

خوب معلوم شد چرا شما انقد از هاوکینگ بدت میاد :31:
از اول میگفتی...

---

چرا باید ازش بدم بیاد؟
فقط برام سوال بزرگیه که چرا این دانشمند خدا رو انکار کرده؟! مگر نه اینکه هر چی علم کسی نسبت به کائنات و دنیای اطرافش بیشتر میشه باور قلبیش به سازنده این جهان استوارتر میشه ؟!

نقل قول:

---

نوشته شده توسط bahareh_bus [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

با همه حرفاتون موافقم ، نیوتون به حق یک ریاضیدان بسیار برجسته بوده و یک نابغه به تمام معنا ولی میخوام اینو بدونم اگه اون سوالاتی که به ذهن نیوتون رسید به ذهن یک نابغه دیگه ام می رسید ایا اون نمی تونست این معادلات رو کشف کنه؟!

مثه همون لطیفه معروفو که همه شنیدن :

اگه ادیسون برق رو اختراع نمی می کرد چی می شد ؟!

جواب :

خوب معلومه یکی دیگه اختراع می کرد!!!

اگه نیوتون این معادلات رو کشف نمی کرد چی می شد؟!
حتمآ خیال می کنید که الان داشتیم درشکه سواری می کردیم!
خیر فقط کافی بود تا اون سوالاتی که به نیوتون الهام شد به یک فرد نابغه دیگه ام الهام می شد تا به دنبال کشف این معادلات بره!
نیوتون یک ابزار بود ، یک کامپیوتر که کسی یا چیزی در زمانی مشخص بهش برنامه ای داد و اون حلش کرد!



درسته ، یک عامل خیلی مهمش اینه که دیگه هیچ دانشمندی به صورت تنها کار نمی کنه ! چرا به فکر خودم نرسید؟!



هاوکینگو بزرگش کردند تا الگویی باشه برای افراد معلول !!!
ایشون هیچ کار خاصی نکرده جز ارائه نظریه ای که سیاه چاله ها رو توصیف می کنه ! نظریه ای که هیچوقت اثبات نشده و احتمالآ راهی هم برای اثباتش وجود نداره! نظریه پردازان بسیاری زیادی وجود دارند که حرفاشون دنیا رو تکون میده ولی اسم اونها رو نویسنده رمان های علمی تخیلی می گذراند !!!
توصیه می کنم که حتمآ کتاب جهان هولوگرافیک (مایکل تالبوت) ترجمه داریوش مهرجویی رو بخونید ،این فرد ادعا می کنه هر ذره از این جهان هستی تمام خصوصیات عالم بزرگترش رو داره و در هر ذره ای جهانی به وسعت همین جهان وجود داره!!!!! (انمیشین هورتون رو کی دیده؟!)

البته جناب هاوکینگ چندی پیش اخرین نظریه شون رو ارائه کردند:

جهان هستی خالق نداره !!! (خدایی وجود نداره)

---

قطعا بلاخره به ذهن یکی دیگه میرسیده ولی چی زمانی؟ شاید 100 سال بعد شاید 150 سال بعد! کسی چیمیدونه شاید در اون صورت الان سوار درشکه بودیم یا پیشرفته ترین ماشین تو سال 2011 پیکان بود!
گاوس یک قضیه ریاضی رو اثبات میکنه ولی منتشرش نمیکنه! حدودا 20 سال بعد یه نفر دیگه بصورت جداگانه به حلش میرسه ولی اگه گاوس اونو زود تر منتشر میکرد شاید ریاضیات الان 1 پله جلوتر بود!

1 مثال دیگه: فرما ریاضی دان در مورد 1 قضیه ریاضی که نوشته بود در کنار کتابش یادداشت میکنه که اثبات این قضیه رو انجام داده ولی حاشیه کتاب جای کافی برای نوشتنش را ندارد ! و برای اون قضیه تا سال 1995 کسی اثباتی نتونسته بود ارائه بده!(ا358 سال! )

کد:

---

http://en.wikipedia.org/wiki/Fermat's_Last_Theorem

---

پس دلیلی نمیشه پیدا کرد که اگه چیزی به ذهن کسی رسید بقیه هم بتونن به اون برسن.
لطیفه معروف بهتره اینطوری بشه:

اگه ادیسون برق رو اختراع نمی می کرد چی می شد ؟!

جواب :

خوب معلومه دیگه الان برق نداشتیم!!!

در مورد هاوکینگ باید بگم اینقدرم که شما میگید خنگ نیست! البته اینقدرم نباید مشهور میشد ولی خوب نظریاتش رو بر اساس پایه ریاضی ارائه میده و خوب بلاخره یکی از بهترین فیزیکدانای حال حاظر دنیاست و اینکه گفته بود خالقی وجود نداره از روی حساب و کتاب بود نه اینکه فقط حرفی زده باشه!
جهان هولوگرافیک رو خوندم کلا مطالبش اساس و پایه ای نداره!

نقل قول:

---

اگه نیوتون این معادلات رو کشف نمی کرد چی می شد؟!
حتمآ خیال می کنید که الان داشتیم درشکه سواری می کردیم!
خیر فقط کافی بود تا اون سوالاتی که به نیوتون الهام شد به یک فرد نابغه دیگه ام الهام می شد تا به دنبال کشف این معادلات بره!
نیوتون یک ابزار بود ، یک کامپیوتر که کسی یا چیزی در زمانی مشخص بهش برنامه ای داد و اون حلش کرد!

---

درشکه سواری نمیکردیم ، اما دیرتر به وسایل نقلیه موتوری دست پیدا میکردیم ... !!

گالیله گفت زمین گرد هست ، تا تونستن باهاش مخالفت کردند ... گالیله ، نظریه ی ارسطو رو منسوخ قلمداد کرد ، گفت زمین گرد هست و زمین مرکز جهان نیست . اما مجبور شد توی سن 70 سالگی در کلیسا زانو بزنه و دستش رو روی کتاب مقدس بزاره و بگه نظریه ارسطو درست هست ، زمین گرد نیست و زمین مرکز جهان هست ، در صورتی که کاملا میدونست این حرفها کاملا کاذب هستند !

اگر این مخالفت ها نبود ، ممکن بود گالیله خیلی از قانون های ناشناخته رو کشف میکرد ، مثل قانونی که بیان میکنه یک جسم در کره زمین بر تمامی اجسام نیرو وارد میکنه ( نیرو = شتاب گرانش در جرم اولی در جرم ثانوی بر روی شعاع بر منبای 2 )

نیوتن ، دقیقا یک سال بعد از گالیله به دنیا اومد ،
اگر اینهمه با گالیله مخالفت نمیشد ، یقینا الان گالیله این قانون رو بیان میکرد و همه به نام گالیله ثبت میشد ...

نقل قول:

---

اگه ادیسون برق رو اختراع نمی می کرد چی می شد ؟!
جواب :
خوب معلومه دیگه الان برق نداشتیم!!!

---

من با حرف شما کاملا مخالف هستم !!
به نظر من بهاره خانم درست میگن ... میگم چرا ،


دانشمندی به نام موزلی ، که شاگرد رادفورد بود ، با کشف اشعه X و همینطور روابط بین طیف بازتاب پرتو ایکس عناصر و جایگاهشون در جدول اتمی ، تونست بار الکتریکی هسته رو بدست بیاره که امروزه بهش میگیم پروتون !

رادرفورد پروتون رو کشف نکرد ،
کی کشف کرد ؟
شاگردش موزلی !

اگر ادیسون برق رو کشف نمیکرد ،
کی کشف میکرد ؟
خب معلومه ، یکی دیگه !




.

درسته در مورد ضرب المثل کمی اغراق کردم ولی کلا بحث اینه که شانسی علم پیشرفت نمیکنه بلکه نبوغ افراد اونو به جلو میبره هر چیزی که الان بدیهی جلوه میده در زمان خودش پیچیده ترین موضوع بوده .

نقل قول:

---

درسته در مورد ضرب المثل کمی اغراق کردم ولی کلا بحث اینه که شانسی علم پیشرفت نمیکنه بلکه نبوغ افراد اونو به جلو میبره هر چیزی که الان بدیهی جلوه میده در زمان خودش پیچیده ترین موضوع بوده .

---

هر دو ما یک منظور رو داریم ولی با بیان های مختلف!
بله یقیآ تا زمانی که ما از قوانین فیزیک استفاده می کنیم مدیون زحمات نیوتون هستیم.

هدف از بیان این حرفام این نبود که بخوام زحمات ایشون و دانشمندان دیگه رو زیرسوال ببرم ، اگر نیوتون شد نیوتون به این دلیل نبود که تنها و تنها با تکیه به نبوغ خودش و تلاش بی حد و حصرش به این درجه رسیده باشه بلکه اون انتخاب شد تا چیزی رو ببینه که دیگران قبل از اون ندیدند!

میشه بپرسم کی انتخابش کرد؟!

یحتمل خداوند !

اما خدا چرا من رو انتخاب نمیکنه ؟ چرا نیوتن رو انتخاب کرد ؟ چرا ... ؟