فرض کنید 100 سال دیگر یکباره زمین و کیوان باهم محکم بر خورد کنند چه اتفاقی می افتد ؟
Printable View
فرض کنید 100 سال دیگر یکباره زمین و کیوان باهم محکم بر خورد کنند چه اتفاقی می افتد ؟
درود بر دوستاننقل قول:
یک
برای جواب به این پرسش فرد مجبور است اطلاعات علمی بیشتری از ویژگی های فیزکوشیمیایی زحل و زمین کسب کنه
دو
پاسخ دادن درست به آن هم دقت ، تمرکز ، تجسم و هوش خاصی میخاد
سه
چه بسا بسیاری از تخیلات اینگونه ای نکات علمی که از قبل برای شخص نا معلوم بوده بعد از جواب برایش روشن شده است
تخیل وتفکر مادر علم و اکتشاف هستند
به جهت و سرعت برخورد ارتباط زیادی داره. در نهایت به احتمال قوی با در نظر گرفتن گازی بودن زحل و جرم و گرانش زیادش, زمین به زحل بپیونده. ( زمین جزیی از زحل بشه)
درود بر شما Babakنقل قول:
بله نتیجه ی اندیشیدن و سطحی فکر نکردن همینه نکته های جالب از همین جا شروع می شود
فرض کنیم با همین سرعتهای فعلی 30 و 10 کیلومتر در ثانیه باهم رو به رو برخورد کنند
شما دوست عزیز نکته ی خیلی خوبی را اشاره کرده اید ولی باز جا دارد که حرفای تازه تری گفته شود
نکته: سرعت ها و برآیند آنها راهم در ذهن بگیرید
موفق باشید
نقل قول:
سلام. سرعت که معلوم و مشخصه. یعنی به احتمال زیاد سرعت حرکت سیارات ثابته. مگه اینکه دلیلی بر کم و زیاد شدن اون ارائه بدیم.
ممنون.
در جهت حرکت همدیگه باشن یا خلاف جهت (شاخ بخ شاخ به عبارتی) سرعت به شدت میتونه متغییر باشه. بالا بریم پایین بیایم یه چند تایی قمر از این ماجرا میاد بیرون. زاد و ولد نجومی.
خب فکر کنم سرعت چرخش زحل به دور خودش خیلی زیاده(اگه اشتباه نکنم)جرمش از زمین بیشتره.ولی چگالیش خیلی کمتره.چون گازیه و حجمش هم از زمین خیلی بیشتره.فکر نمی کنم زمین تیکه تیکه بشه یا جزیی از زحل بشه.نمی دونم یه کم پیچیده ست قضیه!یه کم راهنمایی!
درود بردوستان
برخی از کسانی که جواب داده اند به پاسخ درست نزدیک شده اند
ولی زیبایی پیش بینی هنگامی به اوج می رسد که بامحاسبات مربوطه آن را استوار سازیم
سرعت زمین 30 کیلومتر در ثانیه است اگر با زحل ( 10 کیلومتر در ثانیه ) برخورد کند پس سرعتش در لحظه ی برخورد به 20 کیلومتر در ثانیه کاهش می یابد ولی در آن نفوذ کرده و پیش می رود اما تا کجا ؟؟؟
پس آیا در نهایت زمین می تواند از یک طرف زحل وارد و از طرف دیگر آن خارج شود ؟
یا اینکه این دو به صورت دوقلوی بهم چسبیده در می آیند
یا اینکه زمین در سطح زحل شناور بازی می کند
یا اینکه زمین تا اندازه ای در درون زحل نفوذ و بعد همانجا می ایستد و هسته ی زحل می شود ؟؟
خوب این راهنمایی ها بسیار کارساز است که باقی مراحل را پیش بینی کنید
موفق باشید
من اطلاعات شما را ندارم. راهنمایی کنید تو شرایط عادی و مدار معمول ، ایندو با هم شاخ به شاخ میشوند یا در جهت همدیگه میتونند برخورد کنند؟نقل قول:
این اتفاق غیر ممکنه تو واقعیت بیفته.صورت سوال بر این فرض محال قار داره که اگه این اتفاق بیفته و برخورد head-on باشه چی میشه.اینکه زمین هسته زحل بشه یا ... خیلی پیچیدهست و به زمینه علمی نجومی بالای احتیاج داره!اگه کسی چیزی به ذهنش می رسه بگه.وگر نه جناب نوری عزیز خودشون بگن
راستی الان یه چیزی یادم اومد.فکر کنم حلقه دور زحل یخی هست اگه اشتباه نکنم.پس مسلما اگه زحل با زمین بر خورد کنه(چون سرعت مداریش به دور خورشید هم از زمین بیشتره)زمین اسیب جدی خواهد دید.ولی باز من از حجم و مقدار این یخ و اینکه ایا قدرت رو داره که کل زمین رو نابود کنه یا نه اطلاعی ندارم.اگه بتونه پس زحل به خودش اسیبی نمی رسه
درود بر دوستان
ببینید اینجا منظور محال بودن و ممکن بودن انگیزه طرح پرسش نبوده بلکه افزایش اطلاعات علمی و فیزیکی و پرورش نیروی تجسم وتمرکز مد نظر بوده است
در ضمن برای ممکن بودن قضییه فرض کنید بجای زمین فضا پیمایی یا سیارکی یا یک جرم آسمانی با سرعت سی کیلومتر در ثانیه از روبرو با زحل بر خورد می کنه چی میشه ؟؟
فضا پیما به درون کیوان نفوذ کرده و سرانجام داخل آن آویزان می شود و با این حال آن درون زحل معلق بوده و حرکت هم می کند
با استفاده از این مطلب می توان حدس زد که اگر درون درون زحل لکه های متحرک و متراکم ،ذرات معلق و تراکم های متحرکی با تلسکوپ مشاهده می کنیم اجرام آسمانی بوده اند که در سالیان متمادی پیشین با زحل بر خورد کرده اند
پس نتیجه ی این سوال تخیلی در نظر اول بی ارزش شاید باعث کشف توضیح منشاءاحتمالی اجرام معلق دردرون زحل شده و نظریه ی علمی تازه ای را بوجود آورده باشد
به نظر من، چنین برخوردی زحل رو از شرایط پایدار خارج کرده، گازهاش در فضای اطراف پراکنده میشن و زمین از سمت دیگه خارج میشه...
بعد از این مراحل، با توجه به نابودی زحل، اقمارش از مدارشون خارج شده و در فضای اطراف پراکنده میشن... بعضاً با هم، با سیارات اطراف و یا زمین برخورد کرده و داخلشون سقوط میکنن...
ممکنه که بعضی اقمار بزرگتر، جون سالم به در ببرن و اگر چنانچه ماه هم همراه زمین باشه و اونم احتمالاً قبل از برخورد از مدارش خارج شده و اینا، اون اقماری که به سیارات بزرگتر سقوط نکردن با ماه برخورد کنن...!
کلاً شیر تو شیر خفنی میشه...
زحل که تراکمشو از دست میده و گازهاش تو فضای اطراف پخش میشن... در نتیجه از بین رفتن ثبات سیاره، تمامی آت و آشغالا و خرده سنگا و یخا و غبارهایی که حلقه هاش رو تشکیل میدن در اطراف پراکنده میشن... اقمارشم که از مدارشون خارج میشن و غیره...
در نهایت احتمالاً حجم عظیمی از گازها و حلقه های زحل که در اطراف پراکنده شدن به زمین جذب شده ، جو زمینم که از قبل از برخورد متلاشی شده، کلاً بخش گازی با هم ترکیب شده و زمین میشه هسته تمامی اون گازها و سیاره بزرگی میشه...!
20-30 قمر زحل و ماه و خرده های حلقه های زحل یا به زمین یا حتی سیارات نزدیک سقوط میکنن، یا با برخورد با هم دیگه میشن یکی از اقمار زمین یا سیارات نزدیک و یا با برخورد با همدیگه سیاره جداگانه ای رو تشکیل میدن... به صورت درصدی... یه درصدشون اینجور یه درصدی اونجور...!
در پایان با توجه به این تعداد بالای برخوردا و تأثیرات جاذبه ای، زمین 100 درصد در ثبات پیدا کردن توی یه مدار ثابت به دور خورشید مشکلات زیادی خواهد داشت...
حتی ممکنه زمین به سمت مشتری جذب بشه و به مشتری سقوط کنه یا حتی یه قمر مشتری بشه...!
چنین چیزایی همه حدسیاتی هستن که اکثراً پیش خواهند اومد و حالا هر کدوم احتمالش چقدره نیاز به محاسبات بسیار پیچیده ای داره...
و در نهایت دانشمند خوب میگه "گور بابای محاسبه" و قضییه رو میدی به یه کامپیوتر قدرتمند شبیه سازی که توی بعضی سازمانای بزرگ علمی تحقیقاتی استکبار جهانی دارنشون و برات ریز به ریزشو محاسبه و شبیه سازی میکنن...
:31:
اخه چرا زمین که چگال ترین سیاره منظومه شمسیه باید تو زحل آویزوون شه!قبل از برخورد چی؟برخورد زمین با حلقه زحل؟ایا واقعا زمین در این برخورد مثلا نصف میشه یا ... .این سوالات مهم هستند.و بر فرض اگه اون حلقه اصلا نباشه باز زمین پر چگال می تونه داخل زحل آویزون بمونه؟شهاب سنگ اگه اویزون شهمشکلی نیست.ولی زمین.... .نمی دونم والا... .
به هر حال منم قصد جسارت نداشتم از اینکه گفتم فرض این مسئله محاله.فهمیدم هدفش بررسی بر خورده دو جسم با شرایط زمین و زحله
نقل قول:می دانید که شهابسنگها ی محکم صخره ای یا آهنی و غیره که برای برخورد با زمین به سوی آن شیرجه می روند پیش از رسیدن به زمین در اثر اصطکاک با جو زمین داغ شده و حتی آتش گرفته وذوب و ریزه می شوند این داستان آهن و صخره است وای به حال اینکه یخ بخواهد با زمین برخورد کند پس قطعا قبل از اینکه با زمین بر خورد کند کیلومتر ها بالای سطح زمین در اثر اصطکاک با اتمسفر بخار می شودبه هر حال جو سپر محکمی برای زمین است :11: !!
این تصویر زیبا هم تقدیم به شما
[ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
گازها و زمین نمی توانند از گرانش زحل فرار کنند بله موقتا در اثر سرعت بر خورد یک جریان گرد بادی یا گرد آبی !! در داخل کیوان بوجود می آید ولی این حالت گذرا است و دوباره کیوان خودشو جمع وجور می کنه و از فرزند تازه اش ( زمین ) در شکم خودش نگهداری می کنهنقل قول:
زمین شاید از اون طرف در بیاد ولی دوباره به علت چگالی زیاد در زحل غرق می شه چون سرعت کافی برای ماه زحل شدن و در مدار زحل بودن را نداره و سرعت گریز از مدار زحل را هم باز نداره
نزدیک شدن زمین به زحل مطمئناً باعث اختلال در حرکت اقمارش میشه و اینکه اقمار زحل از مدارشون بعضاً خارج بشن و همچنین جاذبه زمین بر گازهای زحل هم باید تأثیراتشون محاسبه بشه...نقل قول:
اینکه در پایان این برخورد، به احتمال بسیار زیادی زمین میشه هسته سیاره جدید و تغییرات و برخوردهای زیادی بین زمین و قمر زمین و اقمار فراوان زحل و حلقه هاش روی میده و احتمالاً دیگه چیز زیادی از حلقه های زحل نمیمونه که شک زیادی درش نیست...
ولی آینده ـش و اینکه آیا چنین سیاره ای ثبات خواهد داشت، تأثیر تغییرات جاذبه ای به خاطر ورود زمین و از بین رفتن یا از دست دادن احتمالی اقمار چیست و آیا این سیاره جدید در همین مدار باقی میمونه یا اینکه از مدارش خارج شده و در مدار جدیدی قرار میگیره یا حتی نامتعادل شده و به سمت سیاره دیگه ای حرکت میکنه و چنین چیزهایی از جمله مواردی هستن که نظر دادن درموردشون نیازمند محاسبات عظیمیه...
البته به احتمال بسیار بالایی زمین جوش و تمامی آب های سطحیش رو در همون مراحل اولیه نزدیک شدن به زحل از دست میده... حالا یا به خاطر برخورد یکی از اقمار زحل و داغون شدن زمین و یا به خاطر جاذبه زحل و کمبود قدرت جاذبه زمین برای حفظ جو و آبهای سطحیش...نقل قول:
پس درنتیجه هر چی بخوای به سمت زمین بیاد دیگه جو خاصی درکار نخواهد بود و مستقیماً سطح سیاره رو مورد عنایت قرار میده...! :دی
جو زمینم به همون گازهای زحل میپیونده... همون نزدیکیای زحل دیگه فکر کنم از این سیاره خوشگل آبی/کرم/قهوه ای/سبز ـمون فقط یه سیاره خشک و قهوه ای/خاکستری/سیاه باقی بمونه با تعداد بسیار زیادی آتشفشان فعال که به خاطر جاذبه وارد بر زمین، مواد مذاب داخلی سیاره به بیرون کشیده شده و باعث متلاشی شدن بسیاری از پوسته ها از نواحی گسل ها میشن (یه گلوله کمی تا قسمتی آتشین به یاد میلیون ها سال نخستین!)...
در شرایط عادی امکان برخوردشون نیست.نقل قول:
جالب بود.ممنون از توضیحات
ولی آخه جو هم تا یه حدی می تونه مقاومت کنه.مثلا یه شهاب سنگ به قطر مثلا 50 کیلومتری اگه با جو برخورد کنه مقدار زیادیش ذوب میشه .ولی یه قسمتیش هم وارد زمین خواهد شد!(دقیق یادم نیست تا قطر چند کیلومتر کاملا در جو ذوب میشه)
من نمی دونم مقدار یخ و سنگ موجود در حلقه زحل چقدره.چون حلقه خیلی بزرگیه و ایا جو زمین رو می تونه تا حد زیادی تخریب کنه یا نه.واسه این می گم سنگهای معلق داخل زحل رو زیاد نمی شه با زمین پر چگال مقایسه کرد.البته نمی دونم بعد از محاسبه شاید همین نتیجه رو بده.ثانیا چگالی حجمی زحل از زمین خیلی کمتره.هر چند به خاطر جرم بیشترش زمین باید تابع جاذبه اون باشه.این نکته هم مهمه که زحل چون متراکم نیست جاذبه داخل زحل با زمین زیاد فرق نداره.قبلا یه جا خوندم جاذبه زحل تقریبا برابر زمینه!(جاذبه داخلش)(جاذبه یه جسم با جرم و معکوس مجذور شعاعش رابطه داره)حالا اگه زمین بره داخل زحل ... .اینجوری اگه باشه حتی دیگه زمین تابع جاذبه زحل نخواهد بود.(در داخل زحل)مثال دیگه اش سیاه چاله است.خب سیاهچاله قبل از اینکه سیاهچاله بشه یه ستاره عظیم بوده و ما می دونیم از جاذبه بزرگترین ستاره ها نور عبور می کنه(هر چند منحرف می شه ولی گیر نمی افته)ولی تو سیاهچاله که تقریبا همون جرم ستاره رو داره نور ازش رد نمی شه و این به خاطر تراکم و چگالی فوق العاده شه
اگه اشتباه می گم دوستان تصحیح کنند
خارج از بحث البته :نقل قول:
مثلا یه شهاب سنگ به قطر مثلا 50 کیلومتری اگه با جو برخورد کنه مقدار زیادیش ذوب میشه .ولی یه قسمتیش هم وارد زمین خواهد شد!(دقیق یادم نیست تا قطر چند کیلومتر کاملا در جو ذوب میشه)
من تا حالا اماری از قطر فرضی جسمی که بعد از برخورد به جو اثری ازش روی زمین به دست بیاد ندیدم. از زیر متر تا بالای 50 متر رو برخورد داشتم. که البته این هم بستگی به جنس شهاب واره و چگالی و حتی شکلش داره.
از حداقل جسمی ( شهاب واره) با ابعاد حدود نیم متر ( اگه اهنی باشه و یک دست و متراکم) در صورت برخورد با جو ( شهاب) ممکنه یک شهاب سنگ باقی بمونه. ( شهاب واره ای که یک دست نباشه , متخلخل باشه و ... ممکنه در برخورد به چند قطعه کوچکتر تبدیل بشه که راحت تر میسوزن در جو.
یه توضیح دیگه : اکثر شهاب هایی که میبینیم با درخشش عادی مثل ستاره ها , عامل ایجاد کننده شون ابعادی در حد غبار تا دانه های شن و ماسه دارن.
فرض محال محال نیست تا اینجا هرچی بود جالب بود ما که خیلی از نجوم سر در نمیاریم ولی آقای نوری چند چیزو داره به ما یاد میده یک سوال که در ظاهر شاید ساده وشایدم به نظر بعضی ها مسخره بیاد میتونه در بر دارنده چه نکات علمی باشه و باور کنید این یک حقیقته که ایشون توی نکاتشون گوش زد کردن از همین سوالات که به فکر خیلی ها نمیاد تئوری ها و نظریه های علمی به وجود میاد
آیا واقعا این مطلب علمی جایه تشکر نداره چرا کسی ازیشون تشکر نکرده
البته یه نکته ای که توی پستا بهش توجه نکردیم هسته جامد زحل هستش که به واسطه این هسته جامده که اون حجم گاز به شکل سیاره دراومدن...
این هسته حدس زده میشه که از زمین بزرگتره و از سنگ و آهن و یخ و این چیزا تشکیل شده...
خوب سرعت حرکت زمین که از زحل بیشتره و با توجه به شرایط سقوط زمین در زحل، سرعتش بسیار بیشترم میشه و برخورد چنین جسمی (زمین) با چنین سرعت بالایی به هسته زحل حتی ممکنه انقدر شدید باشه که باعث پرت شدن هسته جامد زحل از میون گازها به بیرون بشه...
با چنین برخوردی و احتمالاً از مرکز خارج شدن یا حتی از سیاره خارج شدن هسته زحل و همچنین برخوردا و اختلالاتی که در اقمار زحل و حلقه هاش پیش میان و تغییرات گرانشی ای که به مدد حضور زمین و ماه در اونجا ایجاد میشه و احتمالاً حتی از دست دادن و نابودی/ادغام برخی اقمار زحل و ماه و غیره و غیره و غیره، خر تو خر فرد اعلایی میشه...!!!
خوب از تغییرات اقمار و حلقه ها و میادین گرانشی بگذریم و بریم سر دو سیاره زمین و زحل...
زمین مطمئناً به سمت هسته زحل حرکت میکنه... یه سیاره داغون شده که جو و آبهای سطحی و همه چیز سطحیشو به خاطر جاذبه زحل از دست داده قبلاً... زمین با سرعتی بسیار بالا به هسته زحل برخورد میکنه و به احتمال زیاد این دو قطعه جامد به هم پیوسته و تشکیل یه جسم جامد منفرد رو میدن... همچنین به دلیل سرعت زیادی که زمین داشته، به نظر من احتمالش هست در اثر این برخورد، جسم جدیدی که شامل زمین + هسته زحل هستش از مرکز گازهای زحل خارج شده و حتی از سیاره خارج بشه......
در نتیجه این یه رد (عین دنباله ستاره های دنباله دار) به دنبال این جسم از گازهای زحل تشکیل میشه شکل گرداب و چنین چیزی...
خوب چنین اتفاقی منجر میشه گازهای زحل که هسته جامد رو از دست دادن، به کلی از شکل سیاره خارج شده و متلاشی بشن... و در ادامه تمامی اقمار و حلقه ها هم سرگردون توی محیط گم میشن...
در پایان احتمالاً سیاره جدید و کج و کوله ای از ترکیب زمین/هسته زحل تشکیل میشه و بخش زیادی از گازهای زحل به این سیاره جذب میشن... همچنین این سیاره "زحل جدید" احتمالاً دارای 10-15 تا قمر که از برخوردهای 20-30 تا قمر زحل و ماه و حلقه های زحل تشکیل شدن ، خواهد بود...
حتی ممکنه از برخوردای اقمار و خرده های اون ناحیه، سیاره جدید و مستقلی ایجاد بشه که بخشی از گازهای پراکنده زحل رو به خودش جذب کنه...! اینجوری دو تا زحل خواهیم داشت...
بازم در ثبات اون منطقه شک و شبهه فراوونی میمونه و چه بسا که وضع از اینم شیر تو شیر تر نشه و مشتری و حتی اورانوس هم درگیر نشن...!!
ولی فیلم sci-fi خفنی میشه ها... بریم بگیم برادران استکبار بسازنش... :دی
درستهمسلما جنس شهاب سنگ و تراکمش و ... خیلی اهمیت داره.ولی شهاب سنگهای معمولی(مثلا با جنس همون سنگ نه آهن و ...)من یه جا تو نت خوندم تقریبا تا قطر چندینکیلومتری می تونن تو جو ذوب بشن.ولی زیر یه متر فکر نکنم از جنس کربن خالص هم باشه از جو بتونه عبور کنه!البته از فضا همه این چیزا قابل پیش بینیه که فلان شهاب سنگ آیا کاملا ذوب می شه یا نه
در ضمن سرعت مداری زمین بیشتر از زحل نیستوسرعت زحل سه برابر زمینه!البته بر خورد دو کره از دو جنس متفاوت به هم کار هر کسی نیست که راجع بهش نظر بده.علم نجوم می خواد و محاسبات دقیق و پیچیده و همینجور نظری نمی شه نظرداد!ولی خب ما هم از جناب نوری تشکر کردیم و باز می کنیم که حد اقل یه بحث علمی صورت گرفت و بقیه وادار به تفکر شدن که این خیلی مهمه!این روزا کمتر کسی فکر می کنه!:دی
درود بر شما دوست گرامینقل قول:
متاسفانه اغلب ما ایرانی ها عادات بدی پیدا کرده ایم همیشه می خواهیم دنبال لقمه ی آماده بگردیم دوست نداریم به خودمون ذره ای زحمت تفکر و ژرفنگری بدیم برای همین است که همیشه چشممان به دست دیگران است که ببینیم چه لقمه ی آماده ای برامون درست می کنند !! و یکی از علل عقب ماندگی علم در ایران هم همین است
دانش به معنی واقعی کلمه از همین پرسش های به ظاهر ساده و بی اهمیت آغاز می شود و اندیشمند ، ژرفنگر آن است که سرنخ ها را پیگری کند تا به جهانی از ندانسته ها و سپس اکتشافات راهنمایی شود
نقل قول:کد:Earth
Average orbital speed: ~ 29.78 km/s | 107,200 km/h
Saturn
Average orbital speed: ~ 9.69 km/s | 34,884 km/h
Orbital period: 10,759.22 days | 29.4571 years
حق باش شماست.من بر عکس گفتم!!!
سلامنقل قول:
من یه جا تو نت خوندم تقریبا تا قطر چندینکیلومتری می تونن تو جو ذوب بشن
قطر احتمای دنباله دار برخورد کننده با زمین که باعث انقارض بزرگ نسل شد در 65 میلیون سال قبل حدود 10 کیلومتر ّراورد شده.
قطر عامل حادثه تونگوسکا که باعث تخریب گسترده در سیبری شد حدود چند ده متر براورد شده .
در جریان انهدام مدار گرد هایی مثل ایستگاه میر نگرانی بابت برخورد باقی مونده جسم با زمین وجود داشته همیشه.
با این حساب بخشی از جسم چند متری حتما به زمین میرسه.
---------- Post added at 09:57 AM ---------- Previous post was at 09:54 AM ----------
دقیقا. سوال ظاهرا ساده اولبرس که چرا شب مثل روز روشن نیست با وجود تعداد بیشمار ستارگان عملا اشکالات بزرگ کیهان شناسی نیوتونی قرن 19 رو نشون داد.نقل قول:
دانش به معنی واقعی کلمه از همین پرسش های به ظاهر ساده و بی اهمیت آغاز می شود و اندیشمند ، ژرفنگر آن است که سرنخ ها را پیگری کند تا به جهانی از ندانسته ها و سپس اکتشافات راهنمایی شود
کد:https://secure.wikimedia.org/wikipedia/fa/wiki/%D9%BE%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D9%88%DA%A9%D8%B3_%D8%A7%D9%88%D9%84%D8%A8%D8%B1%D8%B3
واقعا؟!!خب یعنی پس اون جسم چند ده متری وقتی از جو رد می شه هیچ اسیبی نمی بینه؟یعنی حتی مقداریش ذوب نمی شه؟شاید منظور از قطر چند ده متری هنگام برخورد با زمین بوده.البته اطلاعات شما دقیق تره.نمی دونم شاید جنس شهاب اون برخوردهای مهمی که گفتید فرق داشته.آخه سنگ چندده متری فکر نکنن بتونه از جو زمین با اون اصطکاک و گرمای شدید جون سالم به در ببره.ب ههر حال ممنون از اطلاعات
این خبر نیست. فقط یک مسئله است برای تست اطلاعات.نقل قول:
فرض کنید