چرا علوم پايه را انتخاب نميكنيد ؟

با سلام .

اينطور كه من طي چند سال اخير متوجه شدم تقريبا هيچيك از رتبه هاي برتر كنكورها و دانش آموزان مستعد ، علاقه اي به تحصيل در علوم پايه ( رياضي ، فيزيك ، شيمي و زيست شناسي ) ندارن و اكثرا سراغ رشته هاي مهندسي و مرتبط با پزشكي ميرن .

از هركسي هم كه ميپرسم ميگه اگه مثلا شيمي بخونم بيكار ميمونم ، يا اگه فيزيك بخونم كار مناسبي برام نيست و . . .. مگر شماها هدفتون از درس خوندن فقط و فقط مسائل مالي و اقتصادي هست ؟

طوري كه داوطلبان پذيرفته شده در كنكور حاضر هستند در انتخاب رشته خودشون در رشته هاي كارداني پذيرفته بشن ولي وارد علوم پايه نشوند !

به عقيده من اين كار جامعه رو در آينده ميتونه دچار بحران علمي كنه ، همانطور كه در حال حاضر بسياري از شهر هاي كشور رشته هاي علوم پايه رو ندارن !

ميخوام دليل شما رو بدونم ، چرا ميرين دنبال رشته هاي مهندسي ولي به علوم پايه كه به وجود آورنده مهندسي هستند اهميت نميدهيد ؟

نقل قول:

---

نوشته شده توسط عمو محسن [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

از هركسي هم كه ميپرسم ميگه اگه مثلا شيمي بخونم بيكار ميمونم ، يا اگه فيزيك بخونم كار مناسبي برام نيست و . . .. مگر شماها هدفتون از درس خوندن فقط و فقط مسائل مالي و اقتصادي هست ؟

---

بالاخره مساله مالی هم یه بخشی از زندگی ماست که اصلا قابل انکار نیست! آینده‌ی شغلی هم مساله مهمی هست. تا وقتی به رشته‌های مهندسی توی جامعه بهای بیشتری داده می‌شه، طبیعی هست که گرایش بیشتری هم به سمت اون‌ها وجود داره.
شاید خیلی‌ها دوست داشته باشند رشته‌های علوم پایه را انتخاب کنند، ولی وضعیت فعلی اجازه‌ی چنین ریسکی را به اون‌ها نمی‌ده!

در حال حاضر كسايي كه ميرن و در دانشگاه هاي آزاد رشته هاي مهندسي ميخونن براي اونها هم تضميني براي استخدام شدن وجود نداره مهدي جان .

من به شخصه هيچ كسي رو نميشناسم كه فوق ليسانس فيزيك و بيكار باشه ، حداقل كاري كه براش وجود داره تدريس در دبيرستان و دانشگاه هست . همينطور رياضي ، مخصوصا رياضي كاربردي كه اكثر مهنمدسين بهشون احتياج دارن .

درصورتي كه خيلي از كسايي كه ليسانس مهندسي دارن ( حتي از دانشگاه سراسري ) بيكار هستند يا به كارهايي مشغول هستند كه مربوط ه رشتشون نيست .

بنظر من علاقه دانش آموزان كنكوني به رشت هاي علوم پايه ، بسيار كم هست

کسایی که علوم پایه رو انتخاب میکنن هم کم نیستن.همین امسال از مدرسه ما کسایی که المپیاد مدال اوردن و از کنکور معاف شدن؛ با اینکه هر رشته ای که بخوان میتونن برن همشون علوم پایه میخوان برن اونم دانشگاه فردوسی.یعنی رشته ای که شاید با 10000 هم کسی قبول شه.

یکی از دلایل اصلی اینکه کسی علوم پایه انتخاب نمیکنه اینه که دروس علوم پایه خیلی مشکل تر از رشته های مهندسی و غیره هستش .

در ضمن بیشتر کسایی به دنبال علوم پایه میرن که دنبال پول نباشند و خواهان ادامه تحصیل باشن . یا کسانی که دوست دارند در اخر مدرس بشن دنبال علوم پایه میرن .

البته نباید فراموش کردن خیلی از کسایی هم که علوم پایه را انتخاب می کنند به دلیل این هست که نمیتونند رشته مهندسی بیارن میرن علوم پایه .

در ضمن به نظر من قسمت مالی قضیه در اولویت دوم قرار داره . بیشتر به خاطر اسم و رسم داشتن مهندسی خیلی ها گرایش به مهندسی دارن .

موفق باشی :)

نقل قول:

---

بیشتر به خاطر اسم و رسم داشتن مهندسی خیلی ها گرایش به مهندسی دارن .

---

متاسفانه اين چيزها باعث نابودي علمي جامعه ميشن . بنظر من اين مشكل در آينده براي جامعه علمي كشور دردسر ساز خواهد شد .

در حال حاضر حتي معلم هاي مدرسه و مشاوران هم توصيه ميكنند كه وارد رشته هاي مهندسي بشيد نه رشته هاي علوم پايه

کد:

---

http://www.robotics-engineering.ir/articles/48-robotics-engineering

---

این را بخوان تا متوجه شی

من هم مستعدم هم ميرم علوم پايه...
توروخدا تبليغشو نكن نزن تو شانس ما حالا سال ديگه همه مي خوان برن علوم پايه من جا مي مونم!!!!

مشکل از این کشور عقب افتادمونه که از کسایی که علوم پایه میخونن حمایت نمیکنه [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] ؛ اگه بگه بعد از فارغ التحصیل شدن بگه برای کارهای تحقیقاتی استخدامتون میکنیم خب یارو مگه مغزش رو خر گاز گرفته که نره رشته مورد علاقه اش [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ] به هر حال اینکه بتونی شغل بگیری خیلی خیلی مهمه [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]
مثلا دختر داییم داره فیزیک میخونه ، لیسانسش رو گرفت دید نمیتونه کار پیدا کنه رفت فوقش رو هم گرفت دید نمیتونه کار پیدا کنه الان تصمیم گرفته دکتراش رو هم بگیره تا بتونه به زور و زحمت یه جا کار پیدا کنه [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

تازه!!!!
كار هر ...( كسي فكر نكنه توهين مي خوام بكنم ها!) خرمن كوفتن. ... مي خواهد و مرد كهن.
خيلي ها نه كشش دارند نه استعداد.
خيلي ها هم اطلاعي ندارند...

اینطوری هم که شما فکر می کنید نیست .

یعنی ظرفیت رشته های علوم پایه خیلی زودتر از مهندسی ها پر میشه .

اگه به تکمیل ظرفیت ها دقت کنید می بینید که علوم پایه جا خالی کمتر می مونه .

اما مشکل اصلی اینجاست ، کسانی وارد رشته های علوم پایه میشن که توی رشته های مهندسی پذیرش نمی شن .

و یکی از دلایل اصلی اینکه ما توی ارائه مقالات و پژوهش کمبود داریم همین هستش . یعنی افراد با علاقه وارد رشته های علوم پایه نمیشن . بر حسب مجبوری وارد رشته های علوم پایه میشن .

بر عکس رشته های مهندسی و انسانی رشته های علوم پایه نیاز به افرادی دارند که از نظر ضریب هوشی بالا باشن .

اما توی کشور ما متاسفانه بنا به دلایلی که گفتم اکثر افرادی که رتبه های خوب نمیارن وارد رشته های علوم پایه میشن .

آره دیگه 99% هم بخاطر پوله
البته آدمایی هم داریم که با تدریس خیلی بیشتر از مهندسی در میارن ولی بیشتر باید زحمت بکشن

نکته اول اینکه سختی یه فیلد یه شاخص مطلق نیست که بخوایم بگیم علوم پایه سخته یا برعکس مهندسی سخته ... من کل این تیپ مقایسه رو قبول ندارم. خود من دانش آموز به اصطلاح تاپی بودم وقتی موقع انتخاب رشته رسید چهار رشته رو مد نظر داشتم: فیزیک و ریاضی محض و برق و کامپیوتر اون موقع بنا به دلایل متعدد برق رو انتخاب کردم. یکی از دلایل مثلا علمیش :) این بود که اینجور استدلال کردم که برق سه تای دیگه رو تو خودش داره. خوب هرچند بیراه هم نگفته بودم ولی خیلی ایده آلیستی فکر کرده بودم این گفتم واسه اینکه چند تا نتیجه میخوام بگیرم: یکی اینکه واکنش ما به عنوان دانش آموز بازخوردی از شرایط خودمون هست مثلا اگر رشته های مهندسی کلاس بالاتری دارند این مسئله بازخوردی از شرایط خود جامعه است نه اینکه کلاس بندی رشته ها چیز درستی باشه بلکعس کاملا غلط هست ولی منظورم واقعیت قضیه هست نه حقیقتش. مثلا آیا امکانات تحقیق در حیطه علوم پایه تا جه حدی هست؟ آیا دورنمای من دانش آموز کنکوری چند سال پیش چیزی بیشتر از تدریس توی دانشگاه و درگیر شدن در مباحث کاملا انتزاعی بود... خلاصه دورنمای این رشته ها خوب نیست میخوام اینطور نتیجه گیری بکنم که به محض اینکه برخی شرایط آموزش عالی و امکانات توی کشورمون عوض بشه خود به خود این روند هم عوض میشه یه مثال که باعث تاسف هست هم بگم چند وقت پیش توی تلویزیون یه مصاحبه (توی فرودگاه) با چند تا از المپیادی های شیمی انجام شد نکته خنده دار و شاید تاسف آورش این بود که یکی از اونها در جواب سوالی که راجع به رشته تحصیلی آینده اش پرسید عنوان کرد: برق میخوام بخونم :) خوب البته که این روند مضر هست و خوب نیست چراکه تاپ ترین ها وارد علوم پایه نمیشن (مگه اینکه شدیدا علاقمند باشن که ازین جهت جای امیدواری هست) اما یک طرف قضیه هم اینه که خیلی از محققین و اساتید حوزه مهندسی به نحوی درگیر پروژه های علوم پایه هستند در واقعه نکته مهم اینه که نمیشه این حوزه ها رو به کلی از هم جدا کرد مثلا وقتی شما رو تئوریهای برنامه نویسی یا داده پردازی یا سیگنال کار میکنید خیلی از اوقات در مرزهای ریاضی هستنین یا وقتی روی مواد نیمه هادی یا ادوات الکترونیک یا لیزر یا.... کار میکنین دارین توی داغ ترین بحثهای فیزیک حالت جامد سیر می کنین. و بلعکس خیلی از تحقیقات فیزیکی یا ریاضی توی حوزه مهندسی هستند پس نمیشه اینقدرها هم بدبین بود. به نظر من فعلا نمیشه کاری کرد تا وقتی اوضاع صنعتی و علمی کشور تغییر کنه که همشون به اقتصاد وابسته است. من خودم توی یه تحقیقاتی که راجع به یکی از تکنولوژی های مخابرات ماهواره ای و سنجش راه دور بود چند کارشناس ارشد و دکترای ریاضی رو دیدم که با بقیه گروه کار میکردند اینا بیشتر روی مدلسازیها تمرکز میکردن البته این گروه خارجی بود ولی بهرحال با شکوفا شدن بیشتر صنعت (وقتی بخوایم تکنولوژیهای جدید بسازیم) امید برای این رشته ها و همینطور کمرنگ شدن این کلاس بندی های مسخره بیشتر میشه. ببخشید که پست طولانی شد.

دوست عزیز یه جوری می پرسید انگار در ایران زندگی نمی کنید.

برای انتخاب نکردنش به اندازه کافی در جامعه ما متاسفانه دلیل هست که کسی که علاقه نسبی نه شدید
به اونها داره فکر انتخابش رو هم از سرش بیرون کنه.

من عاشق نظریه ریسمان ها در فیزیک هستم اما این که این رو دوست دارم کفایت می کنه برم فیزیک محض رو در ایران ادامه بدم؟

قطعا خیر.

نقل قول:

---

نوشته شده توسط John Doe [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

همین امسال از مدرسه ما کسایی که المپیاد مدال اوردن و از کنکور معاف شدن؛ با اینکه هر رشته ای که بخوان میتونن برن همشون علوم پایه میخوان برن اونم دانشگاه فردوسی.یعنی رشته ای که شاید با 10000 هم کسی قبول شه.

---

من 5 ساله دارم علوم پایه ی فردوسی می خونم.هم کارشناسی هم ارشد.ولی کسی رو سراغ ندارم با 10000 قبول شه اینجا:blink:لا اقل زیست و زمین و شیمی:blink:

افرادی رو میشناسم که بنا بر علاقشون رشته های علوم پایه رو انتخاب کردن.تا مقاطع بالا خوندن و الان هم مشغول به کار هستن.هم علاقشون رو دنبال کردن و هم از نظر مالی تونستن به هدفشون برسن.
افرادی رو هم میشناسم که علوم پایه خوندن و با گفتن اینکه کاری نیست از ادامه منصرف شدن.

به نظر من اراده و همت تصمیم گیرنده ست....

آره تازه ادامه تحصیل تو علوم پایه به نسبت مهندسی راحتتره چون بچه های قوی تر میرن توی مهندسیا اینجا هم که همه دنبال مدرکن..

به نظر تنها دلیلش می تونه مسئله مالی باشه. چون به نظرم هر رشته ای سختی خودشو داره و درست نیست بگیم علوم پایه سختتره.

نقل قول:

---

نوشته شده توسط naeimeh.s [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

من 5 ساله دارم علوم پایه ی فردوسی می خونم.هم کارشناسی هم ارشد.ولی کسی رو سراغ ندارم با 10000 قبول شه اینجا:blink:لا اقل زیست و زمین و شیمی:blink:

---

حالا کلا یه عدد مثال زدم بالا باشه:31: منظورم دقیقا 10000 نبود منظورم این بود که زتبه هاب خیلی بالاتر از رتبه ای که دارن.بعدشم زیست و زمین که مسلمه نباید باشه چون تو تجربی اوضاع فرق میکنه.یکیو میشناسم با 13000 ریاضی محض شبانه میخونه البته پارسال بومی گزینیو اینا بود

یعنی علوم پایه سخت نیس؟
مثلا ریاضی محض ؟
یا فیزیک؟

نقل قول:

---

نوشته شده توسط MaaRyaaMi [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

یعنی علوم پایه سخت نیس؟
مثلا ریاضی محض ؟
یا فیزیک؟

---

قبول شدنش نه ولی ادامش چرا

نقل قول:

---

نوشته شده توسط John Doe [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

قبول شدنش نه ولی ادامش چرا

---

اونم البته اگه یکی علاقه داشته باشه ، از هر رشته ی دیگه ای واسش آسونتر و لذت بخش تره ...

چون خيلي ضايع است... وقتي ميتوني مهندسي بري...

نقل قول:

---

نوشته شده توسط roham_06 [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

چون خيلي ضايع است... وقتي ميتوني مهندسي بري...

---

چه ربطی داره ؟!
آدم باید به علاقه اش نگاه کنه ؛ نه به اسم و ...

جایی که بعضی از دکترها و مهندسها دوست دارن به
اقا و خانم درجه ی تحصیلیشون صدا بشن تا فامیل خانوادگیشون ..........
تا اخرش باید خوند که از همون اول انتخاب رشته ی دانشگاهی با چه باوری بزرگ میشیم......

من خودم فیزیک و ریاضی رو دوست دارم و خیلی دوست دارم تو دانشگاه فیزیک یا ریاضی محض بخونم ...
ولی همون طور که دوستان گفتن به خاطر بازار کار کمش خیلی ها آدمو سرزنش میکنن و میگن رشته خوبی نیست ! اینجوری ادمو به شک می اندازن :41:
معمولا بیشتر آدما میگن مهندسی ، مهندسی ...
فکر کنم افرادی که به رشته های پایه علاقه دارن اینو زیاد شنیدن :
برو عمران بخون که با لیسانسش میشه کار کرد !!!! برو صنایع بخون که نسبتا رشته آسونیه ، برو برق و مکانیک بخون رشته تاپیه و ...
خوب وقتی همه از مادربزرگ تا معلم اینو میگن ، آدم دلهره میگیره که نکنه راست بگن ، نکنه فیزیک بخونم آخرشم بیکار شم !
البته مهندسی هم خوبه ولی به نظر من هیچگاه به پای فیزیک نمیرسه! ریاضی و فیزیک به مراتب از مهندسی جلوتره !
من خودم یا این همه علاقه از بس بهم گفتن فیزیک نخون الان نمی دونم چی کار کنم!!!!!!!!!!!
البته اینو بگم فیزیک بازارش تو ایران یه کم کمه ولی تو آمریکا ، کانادا و اروپا خیلی فیزیک رو میخوان
اگه یه کم وضع اشتغال بهتر بود خیلی ها سراغ رشته های پایه میومدن

نقل قول:

---

نوشته شده توسط MyEnd [ برای مشاهده لینک ، با نام کاربری خود وارد شوید یا ثبت نام کنید ]

من خودم فیزیک و ریاضی رو دوست دارم و خیلی دوست دارم تو دانشگاه فیزیک یا ریاضی محض بخونم ...
ولی همون طور که دوستان گفتن به خاطر بازار کار کمش خیلی ها آدمو سرزنش میکنن و میگن رشته خوبی نیست ! اینجوری ادمو به شک می اندازن :41:
معمولا بیشتر آدما میگن مهندسی ، مهندسی ...
فکر کنم افرادی که به رشته های پایه علاقه دارن اینو زیاد شنیدن :
برو عمران بخون که با لیسانسش میشه کار کرد !!!! برو صنایع بخون که نسبتا رشته آسونیه ، برو برق و مکانیک بخون رشته تاپیه و ...
خوب وقتی همه از مادربزرگ تا معلم اینو میگن ، آدم دلهره میگیره که نکنه راست بگن ، نکنه فیزیک بخونم آخرشم بیکار شم !
البته مهندسی هم خوبه ولی به نظر من هیچگاه به پای فیزیک نمیرسه! ریاضی و فیزیک به مراتب از مهندسی جلوتره !
من خودم یا این همه علاقه از بس بهم گفتن فیزیک نخون الان نمی دونم چی کار کنم!!!!!!!!!!!
البته اینو بگم فیزیک بازارش تو ایران یه کم کمه ولی تو آمریکا ، کانادا و اروپا خیلی فیزیک رو میخوان
اگه یه کم وضع اشتغال بهتر بود خیلی ها سراغ رشته های پایه میومدن

---

فیزیک رشته ی تاپیه.سخت تر از بعضی مهندسی ها هم هست.
اگه علاقه دارین و شرایط ادامه اش رو هم تا مقاطع بالا دارین نه نگران بازار کارش باشید و نه نگران حرف دیگران:46:
اگر هیچ کاری هم نباشه استادی که هست.

چون کار نداره دیگه
به نظرم هیچ فایده ای نداره

من یکی از دوستام که مخ ریاضی هستش الان توی رشته ریاضی محض کارشناسی ارشد توی دانشگاه امیرکبیر داره درس میخونه .

باورتون نمیشه که بگم توی کنکور سراسری این درصد ها را زده بود
ریاضی 80 درصد
فیزیک 85 درصد
شیمی 80 درصد

حالا عمومی ها را دقت کنید
معارف 10 درصد
فارسی 8 درصد
زبان 12 درصد
عربی 3 درصد

اگه دنبال اسم و رسم بود می رفت مهندسی درس میخوند . اما خودش میگفت چون عاشق ریاضی هستش رفت ریاضی محض

وقتی کارشناسی را تموم کرد بلافاصله کارشناسی ارشد شرکت کرد و رتبه 29 کشوری را اورد و دانشگاه امیر کبیر ریاضی محض قبول شد .
الان هم داره برای دکترا میخونه و خودش میگه که صد در صد قبول می شه .

پس همیشه علاقه مهمتره .

این تاپیک برام خیلی جالب بود. چون خود من عاشق ریاضی محض بودم و هیچ چیز دیگه ای رو دوست نداشتم. من المپیادی بودم و تمام سالهای زندگیمو با عشق ریاضی گذرونده بودم. سر رشته هم پامو کرده بودم تو یه کفش که فقط ریاضی، اونم از نوع محضش. خلاصه اینکه همه رو مجاب کردم که باباجان من که قرار نیست ایران بمونم بعد لیسانس، تو کانادا هم برای یه لیسانس Science هم ارزش بیشتری قائلند، هم کار با پول خوب براش هست. دردسرتون ندم از من ریاضی و از بقیه مهندسی. آخرش حاضر شدم قبول کنم که برم مهندسی و از سال بعدش با ریاضی دو رشته ای کنم. (تو دانشگاه شریف این امکان برای دارندگان مدال المپیاد وجود داره)
حدس بزنید الان دارم چی میخونم؟
اینقدر درسای مهندسی شیرین و جذاب و علمی بود که من واقعا دیگه تحمل این همه زیبایی رو نداشتم. همین شد که تلپ تلپ درسا رو افتادم و معدلم الان 12 و خورده ایه. مشروطم شدم. سر کلاسا نمیرم، از اولم نمیرفتم، چون تحملشونو نداشتم. اکثرا فقط سر جلسه امتحان میرم و قبلش حتی استاد رو ندیدم بعضی وقتا! همین معدل افتضاح و وضعیت درخشان تحصیلی باعث شده که دیگه حق ندارم دو رشته ای بکنم. (اگه از دانشگاه اخراجم نکنن ممنونشون میشم.) الان دیگه حتی به تغییر رشته هم فکر نمیکنم چون واقعا از دانشگاه بدم اومده و حتی تصورشم نمیتونم بکنم که بخوام از صفر یه رشته ی دیگه (حتی عشق دیرینه ام، ریاضی) رو شروع کنم، مخصوصا که الان دیگه همشون یادم رفته. دوستای دوره المپیادم که دارن همون علوم پایه میخونن همه معدلا بالای 17-18، همین امساله که دیگه فارق تحصیل بشن. ولی من هنوز حتی نصف درسامم پاس نکردم. فقط میخوام لیسانسه رو بگیرم و تموم شه. یعنی امیدوارم که بتونم این ورق پاره رو از دانشگاه بگیرم ... !!!
البته این چیزایی که گفتم معنیش این نیست که همه اینقدر به مشکل خوردن. خیلی از المپیادیا هم میرن مهندسی و اغلب هم جز نفرات برتر رشتشون هستن.
هر چی میزنی، برات آرزوی موفقیت میکنم.

نقل قول:

---

این تاپیک برام خیلی جالب بود. چون خود من عاشق ریاضی محض بودم و هیچ چیز دیگه ای رو دوست نداشتم. من المپیادی بودم و تمام سالهای زندگیمو با عشق ریاضی گذرونده بودم. سر رشته هم پامو کرده بودم تو یه کفش که فقط ریاضی، اونم از نوع محضش. خلاصه اینکه همه رو مجاب کردم که باباجان من که قرار نیست ایران بمونم بعد لیسانس، تو کانادا هم برای یه لیسانس Science هم ارزش بیشتری قائلند، هم کار با پول خوب براش هست. دردسرتون ندم از من ریاضی و از بقیه مهندسی. آخرش حاضر شدم قبول کنم که برم مهندسی و از سال بعدش با ریاضی دو رشته ای کنم. (تو دانشگاه شریف این امکان برای دارندگان مدال المپیاد وجود داره)
حدس بزنید الان دارم چی میخونم؟
اینقدر درسای مهندسی شیرین و جذاب و علمی بود که من واقعا دیگه تحمل این همه زیبایی رو نداشتم. همین شد که تلپ تلپ درسا رو افتادم و معدلم الان 12 و خورده ایه. مشروطم شدم. سر کلاسا نمیرم، از اولم نمیرفتم، چون تحملشونو نداشتم. اکثرا فقط سر جلسه امتحان میرم و قبلش حتی استاد رو ندیدم بعضی وقتا! همین معدل افتضاح و وضعیت درخشان تحصیلی باعث شده که دیگه حق ندارم دو رشته ای بکنم. (اگه از دانشگاه اخراجم نکنن ممنونشون میشم.) الان دیگه حتی به تغییر رشته هم فکر نمیکنم چون واقعا از دانشگاه بدم اومده و حتی تصورشم نمیتونم بکنم که بخوام از صفر یه رشته ی دیگه (حتی عشق دیرینه ام، ریاضی) رو شروع کنم، مخصوصا که الان دیگه همشون یادم رفته. دوستای دوره المپیادم که دارن همون علوم پایه میخونن همه معدلا بالای 17-18، همین امساله که دیگه فارق تحصیل بشن. ولی من هنوز حتی نصف درسامم پاس نکردم. فقط میخوام لیسانسه رو بگیرم و تموم شه. یعنی امیدوارم که بتونم این ورق پاره رو از دانشگاه بگیرم ... !!!
البته این چیزایی که گفتم معنیش این نیست که همه اینقدر به مشکل خوردن. خیلی از المپیادیا هم میرن مهندسی و اغلب هم جز نفرات برتر رشتشون هستن.
هر چی میزنی، برات آرزوی موفقیت میکنم.

---

اوه همینمون کم بود نا امیدمون نکن تورو خدا