سلام
بسیار خوب٫ من هم اعتقاد دارم هر کشوری باید بتونه از پس جمعیت زیادش بر بیاد و ظرفیت پذیرش جمعیتش رو داشته باشه. وگرنه تبدیل به کشوری مثل هند میشه که جمعیت زیاد وبال گردنش شده و نه تنها سودی براش نداشته بلکه باعث ضررهای بسیاری هست.
اما بحث اینجاست که همین حل شدن مسائل و مشکلات کشور و همین زمینه سازی برای پذیرش جمعیت جدید٬ خودش وابسته به افزایش جمعیت هست. جمعیت جوان و آماده کار به نوعی سرمایه هست برای این هدف. وقتی نیروی تازه نفسی نباشه که بتونه قدرت تولید رو بالا ببره و کشور رو از لحاظ ثروت بیاره بالا٬ چه مشکلی از مشکلات جامعه حل میشه؟ وقتی سرمایه آماده به کاری در دسترس نباشه چطوری میتونیم زمینه سازی کنیم؟
من منکر این نیستم که وقتی میگیم جمعیت بیشتر باید به فکر آینده هم باشیم٬ اما این آینده رو که کسی از مریخ نمیاد بسازه. نمیشه دست روی دست گذاشت و گفت الان وقت افزایش جمعیت نیست و اول باید مشکلات حل بشه و بعد جمعیت رو افزایش میدیم. غافل از اینکه همین افزایش نیافتن جمعیت یک مشکل روی مشکلات دیگه هست.
همون طور که گفتم اگه افزایش جمعیت بی برنامه و بدون زمینه سازی باشه قطعاً همین مشکلات پیش میاد.
اما برنامه ریزی و زمینه سازی منافاتی با این نداره که جمعیت هم افزایش پیدا کنه. نه تنها منافات نداره بلکه برطرف شدن مشکلات وابسته به همین افزایش جمعیت هست.
